A {Co-32} Nanosphere Supported by p-tert-Butylthiacalix[4]arene

Calixarene-capped Co-32 clusters are constructed by a sodalite Co-24(II) cage and an encapsulated Co-8(III) cube. The spherical units are arranged into three isomeric structures, two of which are stacked by the bcc lattices and the third of which is assembled by the cubic closest packing of the spherical units.

SUPERCONDUCTIVITY IN BI1.5PB0.4SBXSR2CA2CU2OY SYSTEM (X=0-0.32)

The effect of doping with various amount of Sb (0.06-0.32) to (Bi,Pb):Sr:Ca:Cu = 1:1:1:1 system were studied with XRD and Tc measurements. The presence of Sb promotes the conversion of low Tc phase (2212 phase) to high Tc phase (2223 phase) and at around Sb = 0.18 the 2212 phase nearly completely disappears; but at the same time a new phase of unknown structure appears even with Sb = 0.06 showing that the incorporation of Sb into the Bi-based superconducting phase is of very low concentration. Tc measurements show that the optimum concentration of Sb-doping is around 0.10 and that unknown phase has an adverse effect to the superconducting properties; a composition disproportion at the surface of pellet was observed.

Etyczny profil "Familiaris consortio"

Artykuł koncentruje się na etycznym aspekcie „Familiaris Consortio”, zakładając równocześnie bogatą problematykę pastoralną. Pytanie etyczne, które pojawiało się wraz z ukazaniem się tego dokumentu wiązało się z nastrojami wahania i oczekiwania w wyniku ujawnienia się silnej opozycji wobec nauki zawartej w encyklice „Humanae Vitae” Pawła VI. Adhortacja nie podejmuje bezpośredniej polemiki z przeciwnikami nauki Kościoła, lecz przedstawia pozytywny wykład całościowej nauki na temat powołania małżeństwa i rodziny. Powołanie stanowi w tym dokumencie podstawową kategorię teologiczno-moralną, wyjaśniającą i uzasadniającą istotne wymogi moralne małżeństwa i rodziny i przenoszącą życie ludzkie na poziom świętości. Powołanie ma swe źródło w Boskim planie zbawienia i objawia się wraz z dokonaniem dzieła zbawienia w Jezusie Chrystusie. Tajemnica powołania uobecnia się w dziejach ludzkości jako ukryta a zarazem objawiona w misterium Chrystusa i Kościoła. Powołanie rzuca istotne światło na stworzenie mężczyzny i kobiety czyli stworzenie rodziny opartej na fundamencie małżeństwa. Odtąd prawda antropologiczna posiada wymiar sakramentalny. Powołanie przenikając wewnętrznie rzeczywistość stworzoną, umieszcza w samej głębi bytu „nie dające się stłumić wezwanie: rodzino, stań się tym, czym jesteś” (FC 17). Bóg Stwórca i Odkupiciel powierzył człowiekowi – mężczyźnie i kobiecie- zadanie budowania rodziny mocą tej samej Miłości, przez którą istnieje świat i człowiek, oraz tej samej Miłości, którą Objawił Syn Boży na Krzyżu, ustanawiając nowy porządek stworzenia. Odtąd prawda życia ludzkiego i prawda miłości musi być odczytywana wyłącznie w świetle tajemnicy Paschalnej. To wezwanie płynące z głębi sakramentu odzywa się mocą łaski w sercu małżeństwa, w sercu męża i żony, którzy są wezwani do miłowania się tą samą Miłością, która płynie z Misterium Krzyża. Ta koncepcja powołania, wypływająca z sakramentalnego charakteru chrześcijańskiego istnienia stanowi klucz do rozstrzygania szczegółowych pytań mogących się pojawić w kontekście życia małżeńskiego. Wizja przedstawiona przez „Familiaris Consortio” jest jednorodna i charyzmatyczna, jest teologiczna i antropologiczna zarazem, dotyczy bowiem człowieka jako człowieka, a nie tylko „pewnych jednostek” ludzkich uwikłanych w sidła małżeńskie. W „Familiaris Consortio” jest jedna norma małżeńska i jedna norma rodzicielska: to jest zawsze ta sama Miłość, która z Serca Boga poprzez sakrament przenika do serca małżonków. Dlatego miłość małżeńska jest miłością rodzicielską, czyli odpowiedzialną za świętość tajemnicy zrodzenia, to jest równocześnie za świętość Boga – Stwórcy i za godność człowieka powoływanego na świat. Zarówno miłość małżeńska jak miłość rodzicielska, nie mogą istnieć bez czystości małżeńskiej. Tu leży prawdopodobnie główna przyczyna powodująca opór wobec nauki „Humanae Vitae”. „Familiaris Consortio” odrzuca wszelką manipulację antykoncepcyjna, podkreślając sprzeczność postawy antykoncepcyjnej nie tylko z prawem Bożym, ale i z istotą człowieczeństwa. Zawiera się to w twierdzeniu, które głosi, że pomiędzy prawidłowym życiem małżeńskim a antykoncepcją zachodzi nie tylko różnica moralna, lecz także antropologiczna (FC 32). Jest to surowy osąd tej praktyki, ale prawdziwy: ci, którzy stosują antykoncepcję, staczają się na poziom poniżej-ludzki.

Meta-analysis of 32 genome-wide linkage studies of schizophrenia

A genome scan meta-analysis (GSMA) was carried out on 32 independent genome-wide linkage scan analyses that included 3255 pedigrees with 7413 genotyped cases affected with schizophrenia (SCZ) or related disorders. The primary GSMA divided the autosomes into 120 bins, rank-ordered the bins within each study according to the most positive linkage result in each bin, summed these ranks (weighted for study size) for each bin across studies and determined the empirical probability of a given summed rank (P-SR) by simulation. Suggestive evidence for linkage was observed in two single bins, on chromosomes 5q (142-168 Mb) and 2q (103-134 Mb). Genome-wide evidence for linkage was detected on chromosome 2q (119-152 Mb) when bin boundaries were shifted to the middle of the previous bins. The primary analysis met empirical criteria for 'aggregate' genome-wide significance, indicating that some or all of 10 bins are likely to contain loci linked to SCZ, including regions of chromosomes 1, 2q, 3q, 4q, 5q, 8p and 10q. In a secondary analysis of 22 studies of European-ancestry samples, suggestive evidence for linkage was observed on chromosome 8p (16-33 Mb). Although the newer genome-wide association methodology has greater power to detect weak associations to single common DNA sequence variants, linkage analysis can detect diverse genetic effects that segregate in families, including multiple rare variants within one locus or several weakly associated loci in the same region. Therefore, the regions supported by this meta-analysis deserve close attention in future studies. Molecular Psychiatry (2009) 14, 774-785; doi:10.1038/mp.2008.135; published online 30 December 2008

Improvising (Il)legality: Justice and the Irish Diaspora, NYC, 1930-32

The Seabury Commission, 1930-32, probed allegations of corruption made against, amongst others, the Irish-American Mayor of New York City, James J. ‘Jimmy’ Walker, and the Irish-dominated Tammany Hall, the Democratic political machine that had supported Walker. Taking the Seabury inquiry as its focus, this article explores these allegations from the perspective of Critical Studies in Improvisation (C.S.I.) fused with postcolonial critique. Improvisation, in accordance with C.S.I. principles, is not a lawless or extempore event; it is, instead, lawful, or full of law. The laws of improvisation may appear impenetrable to those unfamiliar with the practice. However, when read through a hibernocentric postcolonial perspective, their meaning and form become more understandable. As will be argued in this article, diasporic communities are inherently improvisatory; that is, they utilise improvisational techniques to help adapt and respond to new situations and social contexts. To be queried is whether the law and politics practiced by Tammany and Walker, taken together, constituted a markedly Irish approach to justice, one that entailed not scripted or planned illegality, as was alleged by Judge Seabury, but improvisations on Anglo-Protestant law as a response to the displacement of and discrimination against the Irish Diaspora in early twentieth century America.