968 resultados para pirolisi, PFU, syngas, char, impianto pilota, pneumatici


Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

The ionic liquid trihexyltetradecylphosphonium 1,2,4-triazolide, [P66614][124Triz], has been shown to chemisorb CO2 through equimolar binding of the carbon dioxide with the 1,2,4-triazolide anion. This leads to a possible new, low energy pathway for the electrochemical reduction of carbon dioxide to formate and syngas at low overpotentials, utilizing this reactive ionic liquid media. Herein, an electrochemical investigation of water and carbon dioxide addition to the [P66614][124Triz] on gold and platinum working electrodes is reported. Electrolysis measurements have been performed using CO2 saturated [P66614][124Triz] based solutions at −0.9 V and −1.9 V on gold and platinum electrodes. The effects of the electrode material on the formation of formate and syngas using these solutions are presented and discussed.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

A new low-energy pathway is reported for the electrochemical reduction of CO2 to formate and syngas at low overpotentials, utilizing a reactive ionic liquid as the solvent. The superbasic tetraalkyl phosphonium ionic liquid [P66614][124Triz] is able to chemisorb CO2 through equimolar binding of CO2 with the 1,2,4-triazole anion. This chemisorbed CO2 can be reduced at silver electrodes at overpotentials as low as 0.17 V, forming formate. In contrast, physically absorbed CO2 within the same ionic liquid or in ionic liquids where chemisorption is impossible (such as [P66614][NTf2]) undergoes reduction at significantly increased overpotentials, producing only CO as the product.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

A inativação fotodinâmica tem sido usada com sucesso na inativação de microorganismos. Diversos aspetos da inativação fotodinâmica foram já estudados para diferentes microrganismos, contudo, existe ainda pouca informação disponível no que diz respeito à inativação de bacteriófagos por processos fotodinâmicos. Este trabalho pretendeu elucidar e avaliar vários aspetos da fotoinativação de vírus, em particular de bacteriófagos, incluindo (i) o efeito de diversos parâmetros de luz utilizados na fotoinativação de bacteriófagos; (ii) a eficiência da inativação fotodinâmica de diferentes tipos de bacteriófagos (fagos do tipo DNA e RNA); (iii) o principal mecanismo através do qual a inativação fotodinâmica tem lugar; (iv) o efeito da fotoinativação nas proteínas do bacteriófago; e (v) o possível desenvolvimento de resistência e recuperação da viabilidade após vários tratamentos fotodinâmicos consecutivos. Para avaliar o efeito dos diferentes parâmetros de luz, suspensões fágicas com 107 UFP mL-1 foram irradiadas com diferentes fontes e doses de luz, intensidades luminosas e tempos de irradiação (30,90 e 270 min) na presença de 0,5; 1,0 e 5,0 μM dos derivados porfirínicos catiónicos Tri- Py+-Me-PF e Tetra-Py+-Me. A eficiência da fotoinativação de diferentes fagos do tipo DNA e RNA, foi avaliada através da irradiação da suspensão fágica com luz branca (40 W m-2) durante 270 min na presença de 0,5 e 5,0 μM do derivado porfirínico Tri-Py+-Me-PF, respetivamente para os fagos do tipo RNA e DNA. O mecanismo através do qual a fotoinativação de fagos de DNA (fago do tipo T4) e de RNA (fago Qb) tem lugar foi avaliado por exposição da suspensão fágica à luz branca com uma potência de 40 W m-2, na presença de fotossensibilizador (Tri-Py+-Me-PF e Tetra-Py+-Me) e inibidores, quer do oxigénio singuleto (azida de sódio e L-histidina) quer de radicais livres (Dmanitol e L-cisteína). Os danos nas proteínas do fago do tipo T4, induzidos pelas espécies reativas de oxigénio geradas por 5,0 μM Tri-Py+-Me-PF, foram avaliados pelo método convencional de SDS-PAGE e por espectroscopia de infravermelho. O possível desenvolvimento de resistência e recuperação da viabilidade após a inativação fotodinâmica dos bacteriófagos foi avaliado após dez ciclos consecutivos de tratamento fotodinâmico incompletos (120 min sob irradiação de luz branca a uma potência de 40 W m-2) na presença de 5,0 μM do derivado porfirínico Tri-Py+-Me-PF. Os resultados deste trabalho mostraram que (i) quando uma quantidade de energia (dose de luz) determinada foi aplicada numa suspensão fágica, a partir de uma mesma fonte irradiação, a fotoinactivação do fago foi tanto mais eficiente quanto mais baixa foi a potência luminosa aplicada; (ii) os bacteriófagos foram eficientemente inativados até ao limite de deteção (redução de 6-7 log); (ii) os fagos do tipo RNA foram inativados mais facilmente do que os fagos do tipo DNA (tempos de exposição mais curtos e com concentração de fotossensibilizador dez vezes menor do que a usada para inativar os fagos do tipo DNA); (iii) o mecanismo do tipo II (via produção de oxigénio singuleto) foi o principal mecanismo através do qual a fotoinativação dos bacteriófagos teve lugar; (iv) foi possível detectar danos no perfil proteico após tratamento fotodinâmico e a espectroscopia de infravermelho apresentou-se como uma metodologia promissora de screening para avaliação dos danos induzidos pela inativação fotodinâmica em proteínas; e (v) após dez ciclos consecutivos de tratamento fotodinâmico, o fago do tipo T4 não revelou nenhum tipo de resistência ao tratamento fotodinâmico nem recuperou a sua viabilidade. Como conclusão, a inativação fotodinâmica microbiana é uma tecnologia bastante eficaz para a fotoinativação de bacteriófagos do tipo DNA e RNA sem invólucro, a qual pode ser considerada como uma alternativa ao tratamento convencional com agentes antivíricos, mesmo com intensidades luminosas baixas, sem o risco associado de desenvolvimento de mecanismos de resistência.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Dado o aumento acelerado dos preços dos combustíveis fósseis e as incertezas quanto à sua disponibilidade futura, tem surgido um novo interesse nas tecnologias da biomassa aplicadas à produção de calor, eletricidade ou combustíveis sintéticos. Não obstante, para a conversão termoquímica de uma partícula de biomassa sólida concorrem fenómenos bastante complexos que levam, em primeiro lugar, à secagem do combustível, depois à pirólise e finalmente à combustão ou gasificação propriamente ditas. Uma descrição relativamente incompleta de alguns desses estágios de conversão constitui ainda um obstáculo ao desenvolvimento das tecnologias que importa ultrapassar. Em particular, a presença de elevados conteúdos de matéria volátil na biomassa põe em evidência o interesse prático do estudo da pirólise. A importância da pirólise durante a combustão de biomassa foi evidenciada neste trabalho através de ensaios realizados num reator piloto de leito fluidizado borbulhante. Verificou-se que o processo ocorre em grande parte à superfície do leito com chamas de difusão devido à libertação de voláteis, o que dificulta o controlo da temperatura do reator acima do leito. No caso da gasificação de biomassa a pirólise pode inclusivamente determinar a eficiência química do processo. Isso foi mostrado neste trabalho durante ensaios de gasificação num reator de leito fluidizado de 2MWth, onde um novo método de medição permitiu fechar o balanço de massa ao gasificador e monitorizar o grau de conversão da biomassa. A partir destes resultados tornou-se clara a necessidade de descrever adequadamente a pirólise de biomassa com vista ao projeto e controlo dos processos. Em aplicações de engenharia há particular interesse na estequiometria e propriedades dos principais produtos pirolíticos. Neste trabalho procurou-se responder a esta necessidade, inicialmente através da estruturação de dados bibliográficos sobre rendimentos de carbonizado, líquidos pirolíticos e gases, assim como composições elementares e poderes caloríficos. O resultado traduziu-se num conjunto de parâmetros empíricos de interesse prático que permitiram elucidar o comportamento geral da pirólise de biomassa numa gama ampla de condições operatórias. Para além disso, propôs-se um modelo empírico para a composição dos voláteis que pode ser integrado em modelos compreensivos de reatores desde que os parâmetros usados sejam adequados ao combustível ensaiado. Esta abordagem despoletou um conjunto de ensaios de pirólise com várias biomassas, lenhina e celulose, e temperaturas entre os 600 e 975ºC. Elevadas taxas de aquecimento do combustível foram alcançadas em reatores laboratoriais de leito fluidizado borbulhante e leito fixo, ao passo que um sistema termo-gravimétrico permitiu estudar o efeito de taxas de aquecimento mais baixas. Os resultados mostram que, em condições típicas de processos de combustão e gasificação, a quantidade de voláteis libertada da biomassa é pouco influenciada pela temperatura do reator mas varia bastante entre combustíveis. Uma análise mais aprofundada deste assunto permitiu mostrar que o rendimento de carbonizado está intimamente relacionado com o rácio O/C do combustível original, sendo proposto um modelo simples para descrever esta relação. Embora a quantidade total de voláteis libertada seja estabelecida pela composição da biomassa, a respetiva composição química depende bastante da temperatura do reator. Rendimentos de espécies condensáveis (água e espécies orgânicas), CO2 e hidrocarbonetos leves descrevem um máximo relativamente à temperatura para dar lugar a CO e H2 às temperaturas mais altas. Não obstante, em certas gamas de temperatura, os rendimentos de algumas das principais espécies gasosas (e.g. CO, H2, CH4) estão bem correlacionados entre si, o que permitiu desenvolver modelos empíricos que minimizam o efeito das condições operatórias e, ao mesmo tempo, realçam o efeito do combustível na composição do gás. Em suma, os ensaios de pirólise realizados neste trabalho permitiram constatar que a estequiometria da pirólise de biomassa se relaciona de várias formas com a composição elementar do combustível original o que levanta várias possibilidades para a avaliação e projeto de processos de combustão e gasificação de biomassa.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Tese de mestrado, Biologia Molecular e Genética, Universidade de Lisboa, Faculdade de Ciências, 2015

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Tese de doutoramento, Química (Química Tecnológica), Universidade de Lisboa, Faculdade de Ciências, 2016

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

A recent study characterizing bacteriophage populations within human caecal effluent demonstrated the presence of numerous Podoviridae, Siphoviridae and Myoviridae within this material (Hoyles et al., 2014, Res Microbiol 165, 803–812). Further to this work, anaerobic bacteria were isolated on fastidious anaerobe agar from the caecal effluent of a healthy 31-year-old woman. Ten colonies were selected at random, streaked to purity and screened against the remaining caecal effluent (filter-sterilized, 0.45 μm pore size) in an attempt to isolate lytic bacteriophages. Bacteriophages within the effluent [2×105 ± 2.65×103 (n=3) pfu/ml] were active against five of the isolates, all identified by 16S rRNA gene sequence analysis as Klebsiella pneumoniae. One of the five isolates, L4-FAA5, was characterized further and found to be K. pneumoniae subsp. pneumoniae capsule type K2 rmpA+, and was used to propagate a bacteriophage (which we named KLPN1) to purity. Bacteriophage KLPN1 was a member of the Siphoviridae with a rosette-like tail tip and exhibited depolymerase activity, demonstrated by the formation of plaque-surrounding haloes that increased in size over the course of incubation. When screened against a panel of 21 clinical strains representing unknown K. pneumoniae subsp. pneumoniae capsule types and types K1, K2, K5, K20, K54 and K57, KLPN1 infected only K2 strains, but did not exhibit depolymerase activity against these. Whole-genome sequence analysis of KLPN1 showed the bacteriophage to have a genome of 49,037 bp (50.53 GC mol%) comprising 73 predicted ORFs, of which 22 encoded genes associated with structure, host recognition, packaging, DNA replication and cell lysis. The host recognition-associated gene was a potential depolymerase. This is the first report of the isolation of a bacterium–bacteriophage combination from the human caecum, and only the third member of the Siphoviridae known to infect K. pneumoniae subsp. pneumoniae.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Aims To use a MS2 bacteriophage model to compare three hand-drying methods, paper towels (PT), a warm air dryer (WAD) and a jet air dryer (JAD), for their potential to disperse viruses and contaminate the immediate environment during use. Methods and Results Participants washed their gloved hands with a suspension of MS2 bacteriophage and hands were dried with one of the three hand-drying devices. The quantity of MS2 present in the areas around each device was determined using a plaque assay. Samples were collected from plates containing the indicator strain, placed at varying heights and distances and also from the air. Over a height range of 0.15-1.65 m, the JAD dispersed an average of >60 and >1300-fold more plaque-forming units (pfu) compared to the WAD and PT (P <0.0001), respectively. The JAD dispersed an average of >20 and >190-fold more pfu in total compared to WAD and PT at all distances tested up to 3 m (P <0.01), respectively. Air samples collected around each device 15 minutes after use indicated that the JAD dispersed an average of >50 and >100-fold more pfu compared to the WAD and PT (P <0.001), respectively. Conclusions Use of the JAD lead to significantly greater and further dispersal of MS2 bacteriophage from artificially contaminated hands when compared to the WAD and PT. Significance and Impact of Study The choice of hand drying device should be considered carefully in areas where infection prevention concerns are paramount, such as healthcare settings and the food industry.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

This study focuses on the efficacy of design studio as a form of teaching and learning, where traditional approaches can act to position the tutor as a defender of the knowledge community rather than a discourse guide for the student. The broad curriculum of architectural education with its divergent outcomes resulting from project based learning also makes it difficult to agree on what constitutes the fundamental elements of the curriculum. The research used an approach based on threshold concepts to assist in identifying and overcoming these shortcomings. Such approaches have been described as 'liminal': holding the learner in a supportive 'in-between' state where learning resources can be directed to that which is troublesome and conceptually difficult. The study involved the use of practices to identify troublesome knowledge in design studio and conceptualise blended learning as part of a liminal studio space.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Trabalho Final de Mestrado para obtenção do grau de Mestre em Engenharia mecânica

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Trabalho Final de Mestrado para obtenção do grau de Mestre em Engenharia Química e Biológica Ramo de Processos Químicos

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Contient : 1° « Les Lamentacions monseigneur sainct BERNARD » ; 2° « Le Livre des Meditacions monseigneur saint BERnard » ; 3° « Les Contemplacions monseigneur saint AUGUSTIN » ; 4° « Une belle Oroison de saint AUGUSTIN » (fol. 55) : ; 5° « Les Meditacions saint AUGUSTIN pensant à Dieu » ; 6° « Ung Traitié comment on doit Dieu amer de tout son cueir » ; 7° « L'Ordonnance du char Heliez le prophete » (fol. 67) : ; 8° « Un Preschement de Nostre Seigneur Jhesu Crist » (fol. 69), parabole de la semence ; 9° « Ce sont les sept choses que cuer en qui Dieu habite doit avoir » (fol. 71) : ; 10° « Comment.IIII. pechiés mortelz sont signifiés par.IIII. bestes sauvaiges » (fol. 72) : ; 11° « De la Demande que fist la mere de saint Jehan et de saint Jaques à Nostre Seigneur Jhesu Crist » ; 12° « Le Livre de la misere de l'omme », par « LOTHIER » ; 13° « Le Livre des biens que tribulacion fait à l'ame » ; 14° « Aucuns bons Enseignements pour eschiver les pechies de luxure, d'avarice et d'accide » ; 15° « De l'Aage Adam, et comment il envoya Seth son filz en paradis terrestre » (fol. 130) : ; 16° « La Devise de la messe » (fol. 132) : ; 17° « L'Ordonnance comment on se doit confesser » (fol. 135) : ; 18° « Les Enseignements que le bon roy saint Loys fist et escript de sa main, et les envoya de Cartaige où il estoit au roy Phelippes son filz » ; 19° « Les Enseignements que... saint Loys... envoya... à la royne de Navarre sa fille » (fol. 140) : ; 20° « La Fin que le bon roy saint Loys ot à sa mort, que l'evesque de Thunes envoya à Thibaut, roy de Navarre » (fol. 141) : ; 21° « Le Livre maistre HUGUES DE SAINT VICTOR » ; 22° « Les Proverbes de SENEQUE, en prose » ; 23° « Les Dictz et Proverbes des Saiges », cinquantecinq quatrains ; 24° « Le Dit des philosophes du grant roy Alixandre, quant il fut mort », en seize vers (fol. 172) ; 25° « Ung beau Dictié c'on appelle : Je vois mourir », quarante-cinq sixains ; 26° « Le Pater noster en françois » ; 27° « La Meditacion de la mort »

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Contient : « Lamentacions S. BERNARD » ; incomplètes du premier feuillet ; « Meditacions saint BERNARD » ; « Contemplacions saint AUGUSTIN » ; « Livre saint AUGUSTIN des seulx parlers de l'ame à Dieu » ; « Oraison de saint AUGUSTIN à Dieu » ; « Les méditacions saint AUGUSTIN » ; « Comment on doit Dieu amer. Fins amans sont appelez ceulz et celles qui Dieu ayment... » ; « La voye comment nous devons aler en paradis. La voye par quoy nous devons aller en paradis... » ; « L'ordenance du char Helye. La sainte Escripture dist que Helyas le prophete... » ; « Un preschement de nostre Seigneur. Simile est regnum celorum homini qui seminavit... » ; « Comment on doit Dieu amer, et le monstre par plusieurs raisons. Cuers en qui Dieu habite... » ; « Livre à la misere de l'omme [par le diacre Lothier, plus tard INNOCENT III, en trois livres]... Pourquoy issi ge du ventre ma mere... » (Cf. Romania (1887), t. XVI, p. 68) ; « Du livre de la science des phylosophes [et] de la science des moralités [Enseignements des philosophes]. Talent m'estoit pris que je racontasse... » ; « Livre des biens que tribulacion fait à l'ame, en laquelle tribulacion on doit esjoir. Da nobis, Domine, auxilium de tribulacione. A toy, ame livrée aus temptacions... » ; « Comment IIII. pechiez mortelz sont segnefiez par quatre bestes sauvagez. De nulle viande ne menjust Dieux... » ; « Aucuns bons enseignemens pour eschiver les pechiez de luxure, d'avarice et d'accide. Ilz sont VIII. choses qui donnent occasion de cheoir... » ; « De la demande que fist la mere saint Jhean, S. Jaque à nostre Seigneur et de la response. Quant nostre Seigneur Jhesucrist aloit par terre... » ; « Comment on se doit garder contre aucunes temptacions. Nous trouvons ou vielz Testament d'un roy qui ot nom Nas... » ; « De l'age Adam, et comment il envoya Seth, son filz, en paradiz terrestre. Après ce que Adam nostre premier pere... » ; « De la devise de la messe. Quant on sonne la messe... » ; « De l'ordonnance comment on se doit confesser. Quiconques se vuelt à droit confesser... » ; « Enseignemens que le bon roy S. LOYS fist et escript de sa main et les envoya de Carthage, où il estoit, à roy Phelippe » ; Autres Enseignements envoyés par S. LOUIS « à la royne de Navarre, sa fille, etc. » ; « La fin du bon roy S. Loys que il ot à sa mort, que l'evesque de Thunes envoya à Thybault, roy de Na[va]rre et conte de Champaigne et de Brie » ; « Les proverbes que SENEQUES fist en prose » ; « Les dis et proverbes des sages. Chaton. N'est pas sire de son pays... »

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Traduction. commençant par : « [L']avenement Nostre Seigneur... quatre sepmaines à segnifier qu[e] ilz sont quatre advenemens en char, en mort, en pensée et an jugement... » et finissant par : «... et Dieu fut louez et glorifiez en son appostre. Amen. Explicit » .