NICaN Regional Supportive & Palliative Care Network

NICaN Regional Supportive & Palliative Care Network Friday 30th May 2008 Lecture Theatre, Fern House Antrim 2.00 pm - 5.00 pm Welcome, Introductions Stuart MacDonnell, Chair of the Supportive and Palliative Care network welcomed everyone to the meeting. This meeting had been rescheduled to accommodate the validation workshop for the regional palliative care model, which took place on Friday,18th April. Acknowledging the full agenda, several items were pulled forward to accommodate speakers SPC_0809_03 Modernisation and Reform of Supportive and Palliative care Mr MacDonnell welcomed Dr Sonja McIlfatrick and Dr Donna Fitzimons, members of the Phase 1 Project Team for the Modernisation and Reform of palliative care. Their presentation highlighted the journey taken by the Project Team since January 2008 - May 2008. Seeking to deliver the network vision, for any person with palliative care need, cancer or non - cancer, the project team incorporated several methodologies. The literature review identified best practice. An assessment of need including epidemiological data and review of service provision. Consultation reflected the engagement with patients, carers and professional forums, primary care and non-malignant focus groups. The breadth of consultation confirmed the evidence for the identified components of the model. These were validated at the April workshop. External review of the work was provided by Dr Phil Larkin (Galway Uni) Prof David Clark (End of Life Care Observatory, Lancaster University) and Mr Bob Neillans (Chair of the Mid Trent Palliative care network, which has been involved in the Delivering choice programme within Lincolnshire). The Guiding Principles of the model reinforced Patient and family centred care, enhanced community provision and supported by specialists. The components of the model are · Identification of patient with Palliative careened · Holistic Assessment · Integration of services · Coordination of care · End of Life Care and Bereavement Care The consultation process also highlighted the need for Increased Public and Professional Awareness. This was recognised as an encompassing component. Underpinning the model is the need for robust Education and common core values e.g. dignity, choice, advocacy, empowerment, partnership working. Stuart MacDonnell, who also chaired the steering group during the project, congratulated the Project Team for delivering the comprehensive document on schedule. The Report has been submitted to the NICaN Board and the DHSSPSNI. In addition, an outline for Phase 2 of this work has been submitted. Mr MacDonnell recognised that there is real opportunity for palliative care to benefit from the DHSSPSNI commitment to concrete developments. Phase 2 will progress the current high-level components of the model into quality services developments at a local level, demonstrating integration throughout. The methods propose continued engagement with the Delivering Choice Programme enabled through a Central and also Local Teams. The report and the Appendices care available on the NICaN website www.nican@n-i.nhs.uk SPC_0809_01 Chairman's Business · Update on the Cancer Service Framework, the document has been submitted and presented to the Departmental Programme Board. Next stages will include the review of costs and development of a implementation guidance It is hoped that the completed document should be available for public consultation in Autumn 2008. with a launch of the framework document and accompanying implementation guide in Spring 2009. Some funding has already been identified to advance key areas of work including, Advanced communication skills training, peer review and an appointment of a post to develop the cancerni.net, focusing on children and e-learning tools. · Children's and Adolescent Cancer network group , Liz Henderson is to convene a group to consider how this is to be taken forward. · NICaN appointments Recognition was given to the significant contribution made by Dr Gerard Daly during his position as NICaN Lead Clinician, particularly throughout the early establishment of the NICaN. Dr Dermott Hughes (Western Trust) has been appointed as the NICaN Medical Director. The Primary Care Director post has been advertised and it is hoped that the Director of Network will be advertised later in Summer. Endorsement of End of Life care paper. The Paper was presented and endorsed at the March 2008 NICaN Board meeting. Mr David Galloway (Director of Secondary Care) emphasised the need for this important work to be recognised within the regional model to ensure that it is reflected in future models of service delivery Congratulations were again echoed to the Chair of the End of Life Group for this work, Dr Glynis Henry, and the working group Other recognition Mr MacDonnell congratulated the significant achievements across the network. These include: · Dr Francis Robinson (Consultant Palliative Medicine, Western Trust) Awarded - Consultant of the year at the NI Health Care awards. · Mrs Evelyn Whittaker Hospice Nurse Specialist, NI Hospice, Joint Second Prize in the Development award within the International Journal of Palliative Nursing Awards, for her work in development of palliative care education in nursing homes. · Mr Ray Elder is the newly appointed Team Leader of Community Palliative care, SE Trust. · Mrs Bridget Denvir, who managed the establishment of one of the first community multiprofessional palliative care teams is moving to work with establishing integrated teams within the Belfast Trust. Bridget has been an active core member of the network and here contribution has been much appreciated. Mrs Sharon Barr will attend in future. SPC_0809_02 Minutes & matters Arising from Meeting, 13th December 2007 No amendments were made to the draft minutes from the December meeting. These will be posted on the NICaN website for future reference. Palliative Care Research Following consultation, the response to the business case for the All Ireland Institute was forwarded on 22 February 2008 to Prof David Clark. Prof Judith Hill informed the group that terms of tender are now being developed. Awareness raising across academic institutions continues to engage interest in potential partnerships. Atlantic Philantrophies have offered financial support to the venture and match funding is being sought from across jurisdictions. Previous discussions at Network meetings have endorsed the need to establish a work strand for research and development within palliative and end of life care. To identify the body of interested parties and explore the strengths and weaknesses of a collaborative model for research, a workshop, - Building collaboration for Palliative and End of life Care Research -will take place on 4 June 10am - 2pm.in the Comfort Hotel.Antrim, The workshop will be chaired by Prof David Clark, Director of the International Observatory on End of Life Care. Prof Shelia Payne, Help the Hospices Chair in Hospice Studies and co director of the Cancer Experiences Collaborative will present the Experiences and Results from Research Collaborative. Feedback from this event will be brought back to the next meeting in September. SPC_0809_04 Patient Information pathways - a pathway for advanced disease Ms Danny Sinclair, NICaN Regional Coordinator for Patient Information informed the network of how patient information pathways have been developed in line with the Cancer Services Collaborative. Emerging themes, with regard to information needs of patients with advanced disease, are being identified from the work undertaken across the tumour groups. It is important to identify all information needs to develop a generic pathway of information resources for advanced disease to be endorsed by the Supportive and Palliative care network. This could be used across the all tumour specific information pathways and across organisational boundaries. The resulting pathway could potentially be used for non- cancer condition. A group is to be established to take this work forward. The group will: · Develop a list of advanced disease information themes · .Identify when they become relevant for the patient or their carer · .Identify existing resources · .Develop resources where needed · .Participate or nominate when review is required Dr Sheila Kelly nominated Helen Hume (SETrust) Paula Kealey will also contribute to this work; a nomination from the Patient and Public Information Forum has also been identified. A date will be circulated across the network to engage further interest and establish group SPC_0809_08 Development of a Regional Syringe Driver Prescription Chart Ms Kathy Stephenson reported that the second consultation of the draft regional syringe driver prescription chart and the focus group discussions, Pilots of the chart are to be undertaken within Trust, Hospices and General Practices. SPC_0809_05 A framework for Generalist and Specialist Palliative and End of Life Care Competency Dr Kathleen Dunne, lead of the Education works strand, reported on the findings following consultation of the Education framework. The report was widely appreciated across the network and valued as a significant and timely document for the commissioning of generalist and specialist adult palliative care education. Mr MacDonnell congratulated Dr Dunne and the members of the education workstrand for developing the framework aligning its significance to the underpinning needs of the regional model Amendments will be made to the document and then forwarded to the NICaN Board for endorsement. A process of implementation will be explored and reported to the network group at the September meeting. Key target areas for generalist palliative care education were highlighted within care of the elderly and general medicine. . SPC_0809_06 Pallcareni.net-a website for people with palliative care needs Ms Danny Sinclair, reminded the group of the pending amalgamation of the CAPriCORN and NICaN website. The resulting new web address will be www. cancerni.net. Recurrent funding has been secured to ensure the development of the supportive and palliative care website.www.Pallcareni.net The new website will host good information for people with palliative care needs, regardless of diagnosis. It will be accessible via the cancerni.net portal or independently as the pallcareni portal. It will signpost people with palliative care needs to condition- specific websites. The website will also enable the communication needs of the NI Regional Supportive & Palliative Care Network. This is a very significant method of seeking to enable greater understanding of palliative care for public and professionals, as highlighted within the regional model. Currently the material from the CAPriCORN website is being migrated onto cancerni and /or pallcareni.net as appropriate. To enable the further development of this opportunity a steering group of interested individuals is to be established. Their role will be to: · Drive the development of the website so it meets the needs of public and professionals through the sourcing and development of additional content · Identify any support that is needed, e.g. technical support · Review the website as a whole as it grows (coordinating condition-specific developments) · Review the functions of the website to aid communication throughout the Supportive and Palliative care network The steering group representation should reflect the constituencies within the Supportive and Palliative Care network. Current expressions of interest have come from Heather Reid and Valerie Peacock. A date will be circulated across the network to engage further interest and establish group SPC_0809_07 Update of Guidelines workstrand Dr Pauline Wilkinson presented the current work within the guidelines workstrand. 1. Brief Holistic Assessment & Referral Criteria to Specialist Palliative Care The development of an Holistic assessment Tool will help to identify holistic need at generalist and specialist level. Recognition of complex need prompts appropriate referral to specialist palliative care. The regional referral form is compatible with the Minimum Data set. The final drafts of this work are to be circulated widely, inclusive of service framework groups, primary care, secondary care and the supportive and palliative care network. Consultation will take place during June and July. Piloting of the forms will also be undertaken. 2. Control of Pain in Cancer Patients The original guidelines where developed 2003 and are now ready for review. The Mapping exercise, undertaken in May 2007, highlighted that the Guidelines were poorly adopted. The group have reviewed the pending SIGN 2 guidelines for pain with regard to practice in Northern Ireland. These are highly evidence based and are due to be launched this Summer. Whilst an excellent resource their comprehensiveness limits their readability, this may result in poor compliance. The Guidelines group feel it is important to have accessible and user-friendly guidelines particularly for Generalists and Out of hours. There are examples of good work that has taken place across the province, but there is a need for regional consistency. Dr Wilkinson has contacted Dr Carolyn Harper (Deputy CMO) and GAIN with regard to enabling funding to progress this work. The Guidelines group hope to approach the NICaN Primary Care Group to work in collaboratively on this piece, based on the templates already available. The works should be available in both electronic and paper versions. 3. Care of the dying & Breaking bad news Dr Gail Johnston has now completed an Audit of the Care of the Dying Pathways within the EHSSB. Gail is also seeking to examine to what extent the Regional Guidelines for Breaking Bad News are being implemented in the EHSSB with a view to identifying the need for further training or organisational structures that would facilitate future uptake. 4. Advances in new Technology Syringe Drivers Dr Wilkinson reported on a presentation made to the guidelines group by Mr Jim Elliot, Principle Engineer, Cardiology & Ann McLean, and Macmillan Palliative Care Nurse RVH. There is increasing concern with regard to how devices meet the recommended safety standards and how to reduce error. New devices have 3 point checking, automatic detection of syringe, automatic flow rates, full range of alarms, battery status and data download to provide an event log. There are now 2 companies in UK who have devices that meet these safety criteria. The current Graseby syringe drivers, which have been on the market and used predominately within Northern Ireland over the past 27 years Most new devices are not compatible with the regionally available monoject syringe, however contractual changes will lead to the withdrawal of the monoject syringes in October 2008. The Guidelines group supports a regional approach to this matter. This was echoed in the Supportive and Palliative care network. An option appraisal, identifying costs, and training issues should be developed through the engagement with Trusts and DHSSPSNI. The issue of Patient safety should be raised with the DHSSPSNI. SPC_0809_09 Evaluation of Supportive and Palliative Care network Deferred to next meeting. . SPC_0809_10 Emerging Issues Mrs Anne Coyle, Bereavement Coordinator, Southern Trust, announced that the Regional Bereavement Strategy is soon to be released. Anne supported the close alignment between the content of the strategy and the work of the regional model and other workstrands within the Supportive and Palliative care network. Ms Eleanor Donaghy, Transplant Coordinator, briefly highlighted the issue of tissue donation. Each year Northern Ireland has a dearth of corneal donations. There is no upper age limit for donation and retrieval is not limited by a cancer diagnosis. Recipients do not require immunosuppressive and the transplant is lifelong. The National Blood Service provided coordination of this donation they may be contacted via 07659180773. It is hoped that Mrs Coyle and Ms Donaghy could provide more comprehensive presentations at a future meeting. Events · Irish Psycho- Oncology Group Seminar, Cork 6 June, Exploring the Struggle for meaning in Cancer · Integrated Care: Putting Research into Practice, 13June, Trinity College, Dublin · Macmillan online conference Friday 13 June 2008, 9am - 5pm · Delivering effective end of life care: developing partnership working 15 Oct 2008, 9.30 -4.15 pm London Network Meeting was closed at 5.00pm SPC_0607_ Dates of Future Meetings (please note the change of venue) 10th September 2008, 1.30 - 5pm venue to be decided15th January 2009, 1.30 - 5pm venue to be decided12th May 2009, 1.30 - 5pm venue to be decided Attendances Apologies Stuart MacDonnellLorna NevinSonja McIlfatrick Donna FitzsimonsKathleen DunnePauline WilkinsonKathy StephensonSheila KellyMarie Nugent,Anne CoyleFiona GilmourJudith HillLorna DicksonMargaret CarlinLoretta GribbenYvonne Duff Lesley NelsonLiz HendersonSue FosterCathy PayneGraeme PaynePatricia MageeGeraldine WeatherupPaula KealyCaroline McAfeeLinda WrayValerie PeacockAnn McCleanRay Elder Martin BradleyHelen HumeGillian RankinHeather MonteverdeJulie DoyleAlison PorterYvonne SmythLiz Atkinson,Glynis HenryMaeve HullyCaroline HughesAnn FinnBob BrownSharon BarrJulie DoyleJanis McCulla .

Religious identity and intercultural dialogue

(Résumé de l'ouvrage) In a world society ruled by economic globalisation, by political interests and theories such as Huntington's «clash of civilisations» that widen the gap between the North and the South, the question should be asked of the role of the religion. To what extent religion and politics can work together? Can faith still be thought as a means of saving the world? Considering that Christianity, Islam and Judaism have much in common, this collection of miscellanies wonders if these religions can join their forces for public benefit. Senior and junior scholars from all over the world, gathered for an interdisciplinary seminar, analyse the contemporary international relationships and geopolitics through the prism of religion, discussing whether it can provide practical solutions to solve conflicts and increase the respect of human rights.

Eretria - Nea Psara : eine klassizistische Stadtanlage über der antiken Polis

Résumé: Le présent ouvrage propose une histoire de l'Erétrie moderne, de la redécouverte du site antique au projet urbanistique de 1834 pour une ville nouvelle destinée à accueillir les réfugiés de l'île de Psara - anéantie en 1824 par les Ottomans - et au développement urbain d'Erétrie/Nea Psara au XIXe et au XXe siècles. Le nom d'Erétrie englobe trois couches historiques distinctes: la cité antique, la ville néoclassique, dessinée par l'architecte allemand Eduard Schaubert (1804-1860), et le village moderne, issu de son projet. Chacune de ces strates - vestiges antiques, tissu urbain néoclassique et constructions plus récentes - est perceptible au sein de cet ensemble urbain et se trouve en relation constante avec les autres. L'exposé des recherches archéologiques - depuis la redécouverte du site antique par Ciriaco de' Pizzicolli d'Ancona (Cyriaque d'Ancône) en 1436 déjà, puis de manière systématique par des voyageurs-archéologues dès le XIXe siècle - comble une lacune dans l'historiographie de la cité antique. Cette approche met également en lumière la relation étroite entre archéologie et urbanisme au XIXe siècle. Si l'exploration de la Grèce avait été jusqu'à son indépendance en 1827 essentiellement le fait des archéologues, des historiens et des philologues, après cette date, des géologues, des ingénieurs et des topographes travaillant pour le développement économique du jeune Etat se mirent également à parcourir le pays, le regard tourné non plus seulement vers l'Antiquité, mais aussi vers l'avenir. L'histoire de la redécouverte d'Erétrie permet ainsi d'éclairer divers aspects liés à la gestation de l'Etat grec. Le projet conçu en 1834 par Ecluard Schaubert de ville néoclassique superposée aux ruines de la cité antique d'Erétrie s'inscrit dans un réseau de créations de villes nouvelles et de modernisations de villes existantes par le nouvel Etat grec, qui cherchait à fonder sa légitimité et son identité, après la domination ottomane, sur les valeurs idéales (ou idéalisées) de l'Antiquité classique. Dans le projet de développement urbain d'Erétrie, la relation étroite entre archéologie et urbanisme et, par conséquent, la référence à l'Antiquité sont évidentes: Eduard Schaubert commença par tracer sur son plan toutes les ruines antiques, dressant ainsi l'état des connaissances archéologiques du site. Sur cette base, l'architecte conçut la ville néoclassique en y incluant les principales ruines, qui devaient servir de repères visuels et qui concrétisaient ainsi le lien idéologique de la monarchie absolue avec l'Antiquité. A Erétrie, deux perspectives principales reliaient le port à l'acropole et l'Ecole navale au théâtre antique. L'intégration de ruines antiques dans un projet urbanistique avait été réalisée par Stamatios Kleanthes et Eduard Schaubert en 1831-1832 dans le plan de l'Athènes moderne, avant que celle-ci n'ait été promue capitale de la Grèce. Les deux architectes ont ainsi anticipé le caractère idéal d'Athènes dans le processus de gestation de l'Etat grec. L'importance de ce plan et de celui qu'ifs ont établi sur le même modèle pour le Pirée a été reconnue par les historiens de l'urbanisme. En revanche, le plan d'Erétrie, qui suit pourtant les mêmes principes, n'a été que partiellement étudié. Cette monographie montre que le projet d'Erétrie était le plus abouti des trois, qui tous se caractérisent par un système de routes rayonnant depuis le siège du gouvernement (résidences royales à Athènes et au Pirée, mairie à Erétrie). Cet éventail de rues ou u patte d'oie» embrasse à Athènes l'acropole et au Pirée fa baie du port, alors qu'a Erétrie il est double, axé en raison de la topographie sur l'acropole et sur Pa baie du port. Cette double patte d'oie crée ainsi le lien idéologique avec l'Antiquité et témoigne, par son ouverture sur le port, de l'essor économique souhaité par le gouvernement. Le plan d'Erétrie représente de manière exemplaire l'urbanisme programmatique de la Grèce sous Othon ler (1832-1862). L'ouvrage s'intéresse ensuite à la réalisation du projet de Schaubert, dont la mise en oeuvre n'a pas répondu aux attentes du Gouvernement. Le faible développement d'Erétrie s'explique principalement par le surdimensionnement du projet, des finances publiques modestes, la malaria endémique et une politique économique inadaptée aux traditions commerciales des Psariotes. Les lenteurs dans la réalisation du projet et même des régressions au cours du XIXe siècle et au début du XXe siècle, puis l'urbanisation accélérée d'Erétrie à partir des années 1960, ont eu pour conséquence que les historiens de l'urbanisme et les urbanistes ont sous-estimé, voire ignoré la valeur historique de ce concept Cependant, l'exécution du projet néoclassique s'est poursuivie de manière continue et des références au plan de Schaubert peuvent être observées dans l'aménagement récent de la localité aujourd'hui encore. Ainsi, des arbres ont été plantés dans les années 1960 le long de l'enceinte urbaine antique, à l'emplacement où Schaubert avait prévu la création d'une promenade arborée. Au centre d'Erétrie, là où l'agora principale aurait dû être aménagée, une grande place publique servant au marché hebdomadaire a été créée. Dans le quartier oriental, une petite église dédiée à la Pan hagia Paravouniotissa a été construite en 2001 sur la parcelle où Schaubert en avait prévue une. D'importants éléments des projets de Schaubert, qui ne sont actuellement plus guère perceptibles à Athènes et au Pirée, le sont toujours à Erétrie. Les espaces verts, par exemple, occupent une place importante dans le domaine privé: malgré la densification du tissu urbain, des parcelles caractéristiques contiennent encore des maisons isolées d'un ou de deux niveaux côté rue, avec un grand jardin à l'arrière, séparé des parcelles voisines par un mur en pierre ou en brique crue. Erétrie mérite donc une reconnaissance plus considérable dans l'histoire de l'urbanisme, puisqu'elle contribue à faire mieux comprendre les projets de ses deux villes soeurs. L'étude du projet urbanistique est complétée par une approche typologique des constructions néoclassiques d'Erétrie qui souligne encore la valeur historique de cet ensemble. Comme la plupart des édifices sont, menacés de démolition, à l'exception d'un petit nombre d'entre eux qui bénéficient d'un bon entretien, un inventaire photographique des constructions d'Erétrie datant du XIXe et du début du XXe siècle a été constitué entre 1994 et 2005, complété par des photographies anciennes. Il en ressort que les formes et les techniques de construction sont représentatives de l'architecture privée à l'époque de la création de l'Etat. Enfin, le plan directeur d'Erétrie, réalisé en 1975-1976 par un séminaire du Département d'architecture de l'Ecole polytechnique fédérale de Zurich avec l'appui de l'Ecole suisse d'archéologie en Grèce, est publié ici intégralement pour la première fois. Le présent ouvrage rend ses lettres de noblesse à un ensemble urbain néoclassique, certes modeste, mais issu d'un projet urbanistique ambitieux, témoin significatif du programme politique du nouvel Etat grec. SUMMARY Translated by William Eisler This book gives an account of the history of modern Eretria. It encompasses the rediscovery of the ancient city, the 1834 urban plan for the new town designed to accommodate the refugees from the island of Psara - destroyed by the Ottomans in 1824 - and also the urban development of Eretria/Nea Psara in the 19th and 20th centuries. The name Eretria carries a rich heritage: the ancient city, the neoclassical town designed by the Germen architect Eduard Schaubert (1804-1860), and the modern village. These three distinct historical layers ancient ruins, neoclassical plan and more recent constructions - can be seen within this urban area and are interlinked with each other. The account of the archeological investigations fills a gap in the historiography of the ancient city. This started with the early rediscovery of the ancient site by Ciriaco de'Pizzicolli d'Ancona in 1436, and was followed by systematic research by travellers/ archeologists from the 19th century onward. Furthermore, this shows the close relationship between archeology and urbanism in the 19th century. The exploration of Greece prier te its independence in 1827 was mainly red by archeologists, historians and philologists. Subsequently, geologists, engineers and topographers working for the young state's economic development travelled across the country, with their attention focused not only on Antiquity but are on the future. The history of Eretria's rediscovery gives new insights on various aspects related to the development of the Greek state. In 1834, Eduard Schaubert's project, planning a neoclassical town built upon the ancient Eretria, took place alongside the development of other new cities and the modernization of existing ones du ring the Ottoman domination. By doing so, the new Greek state wanted to build its legitimacy and identity, based upon the ideal (or idealized) values of Classical Antiquity. In the urban development of Eretria, the close connection between archeology and urbanism, and the reference to Antiquity, are obvious. Eduard Schaubert began by tracing on his plan ail of the ancient ruins, thus showing the knowledge of the archeological site at that time. On this basis, the architect planned the neoclassical town, incorporating the principal ruins which were to serve as visual references embodying the ideological link between Antiquity and King Otto's absolute monarchy. In Eretria, two principal visual axes linked the port to the acropolis and the Naval School to the ancient theatre. The integration of ancient ruins in an urban project had already been achieved by Stamatios Kleanthes and Eduard Schaubert in 1831-1832 in their plan for modern Athens, before it became the capital of Greece. The two architects had therefore anticipated the ideal character of Athens at the beginning of the Greek state. The importance of this plan and that of Piraeus (designed along the same model) has long been recognized by urban historians. By contrast, the plan of Eretria based open the same principles has been only partly studied. This book explains clearly that the Eretria project was the most elaborate. The three cities are characterized by a system of roads radiating from the seat of government (the royal residences in Athens and Piraeus, the town hall in Eretria). This fan-like arrangement of streets includes the Acropolis in Athens and the harbour in Piraeus, whereas in Eretria it is twofold, orientated towards the acropolis and the harbour on account of the topography. This double fan-like arrangement shows the ideological link with Antiquity and, with its opening onto the harbour, the government's desire for economic development. The plan of Eretria is a typical ex- ample of the programmatic urbanism of Greece under Otto I (1832-1862). The book discusses the completion of Schaubert's project, which was not fully carried out as expected by the government. The poor development of Eretria can be explained primarily by the excessive scale of the project, the modest public finances, the endemic malaria and an economic policy unsuitable to the commercial traditions of the Psariotes. Delays, even regressions in the implementation of the project in the course of the 19th and the beginning of the 20th centuries, followed by the growing urbanization of Eretria starting in the 1960's, led urban historians and town planners to underestimate or even to ignore the historical value of this concept. Nevertheless, the neoclassical project was carried out steadfastly, and references to the Schaubert plan can still be seen in the modern layout of the town. Trees were planted in the 1960's all along the circumference of the ancient city, where Schaubert had planned a tree-lined promenade. A big public square serving as a weekly market place was created in the centre of Eretria, where the principal agora had been originally planned. In 2001 a small church dedicated to the Panhagia Paravouniotissa was built on a plot of land in the eastern district, where this had been intended by Schaubert. Important elements of Schaubert's projects, which are barely perceptible in modern-day Athens and Piraeus, remain visible in Eretria. Green areas, for example, occupy a significant place within the private properties. In spite of the urban densification, characteristic plots still include isolated houses of one or two stories facing the street, with large gardens in the rear, separated from neighbours by stone or mudbrick walls. Eretria therefore deserves a more prominent position in the history of urbanism, as it contributes to a better understanding of ifs two sister cities. The study of the urban project is enriched by a typological approach to the neoclassical constructions of Eretria, underlining once again the historical value of this heritage. Since only a small number of the buildings have benefited from good maintenance and the greater part is threatened with demolition, a photographic inventory of the constructions of Eretria dating from the 19tIt and early 20th centuries was produced between 1994 and 2005, supplemented by old photographs. This documentation clearly shows that the forms and techniques of construction are characteristic of private architecture at the beginning of modern Greece. Finally, the master plan of Eretria drafted in 1975-1976 by a seminar of the Department of Architecture of the Swiss Federal Institute of Technology, Zurich, with the support of the Swiss School of Archeology in Greece, is published here in full for the first time. This book gives credit to a neoclassical urban heritage which, although modest in scale, derives from an ambitious project that embodies the political programme of the new Greek state. ΠΕΡΙΛΗΨΗ Μετάβραση Ελενή Δημητρακοπούλου Η παρούσα εργασία προτείνει μια. ιστορία της σύγχρονης πόλης της Ερέτριας, ξεκινώντας από την αποκάλύψη του αρχαιολογικού χώρου, περνώντας από την σύνταξη, το 1834, του ρυμοτομικού σχεδίου για μια νέα. πόλη που σκοπό είχε να υποδεχθεί τούς πρόσφυγες από τα Ψαρά. - που καταστράφηκαν ολοσχερώς το 1824 από τούς Οθωμανούς - και εξετάζοντας τέλος την πολεοδομική εξέλιξη της Ερέτριας/Νέων Ψαρών κατά τον 19° και τον 20° αι. Πίσω από το όνομα της Ερέτριας κρύβονται τρία διαφορετικά. ιστορικά στρώματα,: η αρχαία πόλη, η νεοκλασική πόλη πού σχεδιάστηκε από τον γερμανό αρχιτε κτονα "Εντοναρντ Σάουμπερτ (1804-1860) και η σύγχρονη πόλη που κτίστηκε πάνω στά. σχέδια του τελευταίού. Κάθε ένα από αυτά τα στρώματα - αρχαία κατάλοιπα. νεοκλασικός πολεοδομικός ιστός και νεώτερα κτίσματα - γίνεται αντιληπτό στο πλαίσιο αυτού του πολεοδομικού συνόλου και βρίσκεται σε άμεση σχέση με τα άλλα δύο. Ηπαρονσίαση των αρχαιολογικών ερευνών, που ξεκινούν το 1436 με την αποκάλυψη τον αρχαιολογικού χώρού από τον Ciriaco de' Pizzicolli d'Ancona (Κυριάκος ο Αγκωνίτης) και συνεχίζονται συστηματικά. από περιηγητές_αρχαιολόγούς κατά το 19° αι., καλύπτει ένα κενό στην ιστοριογραφία της έρεύνας της αρχαίας πύλης. Η προσέγγιση αυτή φωτίζει επίσης τη στενή σχέσημεταξύαρχαιολογίας και πολεοδομίας κατά τον 190 αι. Αν η εξερεύνηση της Ελλάδος, ως την ανεξαρτησία της το 1827, ήταν έργο κνρϊως αρχαιολόγων, ιστορικών και φιλολόγων, μετά από αυτήν την χρονολογία., γεωλόγοι, μηχανικοί και τοπογράφοι που εργάζονταν για την οικονομική ανάπτυξη τον νεοσύστατου Ελληνικού Κράτούς, άρχισαν επίσης να περιτρέχονν όλη την χώρα., με το βλέμμα. στραμμένο όχι μόνο προς την Αρχαιότητα, αλλά και προς το μέλλον. Η ιστορία της αποκάλυψης της Ερέτριας φωτίζει έτσι και διάφορες όψεις που συνδέονται με την γένεση του Ελληνικού Κράτους. Το 1834, υ 'Εντοναρντ Σάουμπερτ εκπόνησε το σχέδιο μιας νεοκλασικής πόλης που Θα επικαθόταν στα; ερείπια. της αρχαίας Ερέτριας?το έργο εντάσσεται στο δίκτυο δημιουργίας νέων πόλεων και εκσυγχρονισμού των υπαρχυυσών από το νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος. το οποίο, μετά την Οθωμανική κυριαρχία, επεδίωκε να Θεμελιώσει την νομιμότητα και την ταυτότητά του πάνω στις ιδανικές ή εξιδανικευμένες αξίες της κλασικής αρχαιότητας. Στο σχέδιο της πολεοδομικής ανάπτυξης της Ερέτριας, η στενή σχέση μεταξύ αρχαιολογίας και πολεοδομίας και, κατ επέκταση. οι σαφείς αναφορές στην Αρχαιότητα. είναι εμφανείς: ο Εντοναρντ Σάουμπερτ άρχισε σχεδιάζοντας στο τοπογραφικό τον όλα τα αρχαία. ερείπια, καταγράφοντας έτσι τις τότε αρχαιολογικές γνώσεις για, το χώρο. Σε αυτή τη βάση, ο αρχιτέκτονας συνέλαβε την νεοκλασική πόλη εντάσσοντας σε αυτήν τα κυριότερα αρχαία μνημεία, τα οποία χρησίμευαν ως οπτικά σημεία αναφοράς, ενώ συγχρόνως υλοποιούσαν την ιδεολογική σχέση της απόλύτης μοναρχίας με την Αρχαιότητα. Στην Ερέτρια, δυο βασικοί άξονες συνέδεαν το λιμάνι με την Ακρόπολη και τη Ναυτική Σχολή με το Αρχαίο Θέατρο. Η ένταξη αρχαίων ερειπίων σε ένα πολεοδομικό σχέδιο είχε ήδη πραγματοποιηθεί από τούς Σταμάτιο Κλεάνθη και'Εντουαρντ Σάουμπερτ στα 1831-1832, στον σχεδιασμό της νέας Αθήνας, πριν αυτή ανακηρυχθεί σε πρωτεύουσα. της Ελλάδος. Οι δυο αρχιτέκτονες προεξόφλησαν έτσι τον συμβολικό χαρακτήρα της Αθήνας στην διαδικασία. γένεσης του Ελληνικού Κράτούς, Η σημασία αυτού τον σχεδίου καθώς και εκείνου που συνέταξαν, πάνω στο ίδιο πνεύμα, για τον Πειραιά έχει αναγνωριστεί από τους σύγχρονούς πολεοδόμους. Αντίθετα, το σχέδιο της Ερέτριας, παρ όλο που ακολούθεί τις ίδιες αρχές, μελετήθηκε πολύ λίγο. Η παρούσα μονογραφία δείχνει ότι το σχέδιο της Ερέτριας ήταν το πιο ολοκληρωμένο από τα τρία. Βασικό χαρακτηριστικό των σχεδίων αυτών είναι ένα σύστημα οδών που αναπτύσσονται ακτινωτά από το κέντρο εξουσίας (βασιλική κατοικία στην Αθήνα και τον Πειραιά, δημαρχείο στην Ερέτρια). Αυτή η ακτινωτή διάταξη των οδών συμπεριλαμβάνει στην Αθήνα την Ακρόπολη και στον Πειραιά το λιμάνι, ενώ στην Ερέτρια είναι αμφίροπη, προσανατολισμένη, λόγω της τοπογραφίας, προς την ακρόπολη αλλά και προς τον όρμο του λιμανιού. Αυτή η διπλή ακτινωτή διάταξη από τη μια δημιούργεί τον ιδεολογικό δεσμό ιιε την Αρχαιότητα, ενώ από την άλλη τονίζει, με το άνοιγμά της προς το λιμάνι, την οικονομική άνθηση της πόλης που επιθυμούσε η κεντρική εξουσία. Τα σχέδιο της Ερέτριας αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της προγραμματικής πολεοδομίας της Ελλάδος κατά τα, χρόνια της Βασιλείας του "Οθωνος (1832-1862). Η υλοποίηση του σχεδίου του Σάουμπερτ δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες της κυβέρνησης. Η μικρή ανάπτύξη της Ερέτριας οφείλεται κυρίως στούς ανεδαφικούς, μεγαλεπί βολονς στόχους του σχεδίού, στα μέτρια δημόσια οικονομικά, στην ενδημική ελονοσία λόγω των υφισταμένων ελών καθώς και σε μια, οικονομική πολιτική που ήταν ξένη στις εμπορικές παραδόσεις των Ψαριανών. Οι αργοί ρυθμοί της πραγματοποίησης του σχεδίού και μάλιστα κάποιες περικοπές τον κατά τη διάρκεια τον 19°ν και στις αρχές του 2θ αι., και στη συνέχεια η ταχεία πολεοδομική εξέλιξη της Ερέτριας από τη δεκαετία του 1960, είχαν σαν συνέπεια να υποτιμηθεί ή κατ να αγνοηθεί η ιστορική αξία του πολεοδομικού σχεδίου από τους ιστορικούς της πολεοδομίας. Ωστόσο, η εκτέλεση τον νεοκλασικού σχεδίου ακολουθήθηκε με συνέπεια, ενώ αναφορές στο σχέδιο του Σάουμπερτ μπορούν να παρατηρηθούν, ακόμα. και σήμερα. στις νεώτερες διευθετήσεις τον χώρου. Ετσι, στη δεκαετία του 1960, κατά μήκος του αρχαίού τείχούς της πόλης φυτεύθηκαν δέντρα, στη Θέση όπού ο Σάουμπερτ είχε προβλέψει τη δημιουργία ενός δεντροφυτεμένου περιπάτου. Στο κέντρο της Ερέτριας, εκεί όπου Θα έπρεπε να διαμορφωθεί η κύρια αγορά της πόλης, δημιουργήθηκε μια μεγάλη δημόσια πλατεία όπου γίνεται η εβδομαδιαία λαϊκή αγορά. Στην ανατολική συνοικία, χτίστηκε, το 2001, μια μικρή εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία, την Παραβοννιώτισσα, στο οικόπεδο όπου ο Σάουμπερτ είχε προβλέψει μια εκκλησία. Σημαντικά στοιχεία των σχεδίων του Σάουμπερτ, που δεν γίνονται πια καθόλου αντιληπτά στην ΑΘήνα και στον Πειραιά, μπορούν να παρατηρηθούν στην Ερέτρια. Το πράσινο, για παράδειγμα, καταλαμβάνει σημαντική Θέση τον ιδιωτικού χώρου: παρά την πύκνωση τον πολεοδομικού ιστού, χαρακτηριστικά είναι τα οικόπεδα που περιέχούν ακόμα μεμονωμένα σπίτια, μονώροφα ή διώροφα, επί προσώπου οδού, με ένα μεγάλο κήπο στο πίσω μέρος, που χωρίζονται από τα, γειτονικά οικόπεδα με ένα μαντρότοιχο πέτρινο ή από ωμές πλίνθους. Η Ερέτρια οφείλει λοιπόν να λάβει τη Θέση που της αξίζει στην ιστορία της Νεοελληνικής πολεοδομίας, εφόσον συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση των σχεδίων των δυο αυτών αδελφών πόλεων. Η μελέτη τον πολεοδομικού σχεδίού συμπληρώνεται από μια τυπολογική προσέγγιση των νεοκλασικών κτηρίων της Ερέτριας, η οποία υπογραμμίζει ακόμα περισσότερο την ιστορική αξία του συνόλου αυτού. Καθώς τα περισσότερα κτήρια απειλούνται με κατεδάφιση, με εξαίρεση λίγα από αυτά που είχαν την τύχη να συντηρούνται σωστά, μεταξύ 1994 και 2005, καταρτίστηκε ένα φωτογραφικό αρχείο των κτιρίων της Ερέτριας που χρονολογούνται στο 19° και στις αρχές τον 200υ αι., συμπληρωμένο και από παλιές φωτογραφίες. Από αυτό προκύπτει ότι οι μορφές κατ οι τεχνικές δομήσεως είναι αντιπροσωπευτικές της ιδιωτικής αρχιτεκτονικής κατά την εποχή της σύστασης τον Ελληνικού Κράτους. Τέλος, το γενικό ρυθμιστικό σχέδιο της Ερέτριας, που εκπονήθηκε στα 1975-1976 από μελετητική ομάδατης σχολής Αρχιτεκτόνων του Ομοσπονδιακού Πολυτεχνείου της Ζυρίχης, με την υποστήριξη της Ελβετικής Αρχαιολογικής Σχολής στην Ελλάδα., δημοσιεύεται εδώ για πρώτη φορά στην πλήρη μορφή του. Η παρούσα εργασία, αφορά ένα νεοκλασικό πολεοδομικό σύνολο, ταπεινό ίσως, αλλά αποτέλεσμα ενός φιλόδοξου πολεοδομικού σχεδιασμού, ο οποίος αποτελεί σημαντικό μάρτυρα του πολιτικού προγράμματος τον νεοσύστατού Ελληνικού Κράτους.

WePreserve 2009: DPE/Planets/CASPAR/nestor Joint Training Event: The Preservation challenge: basic concepts and practical applications (Barcelona, 23-27 març 2009)

Reseña del congreso WePreserve 2009 que tuvo lugar los pasados 23 al 27 de marzo en Barcelona, organizadopor la Facultad de Biblioteconomía y Documentación de la Universitat de Barcelona, con la colaboración del Institut d'Estudis Catalans, la Biblioteca de Catalunya y el Consorci de Biblioteques de Barcelona. El seminario 2009 WePreserve se celebra anualmente desde el año 2007 y participan todas las figuras de referencia europeas en materia de investigación en sistemas y metodologías que garantizan la preservación digital de los documentos: Digital Preservation Europe (DPE), Preservation and Long-term Access Through Networked Services (Planets), Cultural Artistic and Scientific Knowledge for Preservation, Access and Retrieval (CASPAR), y Network of expertise in Digital long-term preservation (nestor).

Medi ambient i equitat : la perspectiva del gènere

L'article transcriu el que va ser una sessió del seminari 'Medi ambient, trajectòries de vida i interdisciplinarietat'. Nous reptes en geografia del gènere, inserit en el programa de tercer cicle en geografia humana de la UAB, corresponent al curs 1991-1992. S'hi presenta una àmplia panoràmica d'un enfocament de gènere per a l'anàlisi dels problemes del medi ambient; això es concreta, d'una banda, en la presentació d'un esbós de la situació de les dones en relació el medi ambient; diferenciant, segons les seves especificitats d'índole diversa, entre països desenvolupats i subdesenvolupats, i, d'altra banda, en un intent de sistematització de les línies de recerca i acció que són impulsades per les estudioses i les activistes en matèria de medi ambient i gènere

The role of the Teaching Quality and Innovation Support Unit in the ICT Engineering Studies at Universitat Pompeu Fabra

One of the strategies of Universitat Pompeu Fabra to support Quality Learning has been the creation of Units for the Support of Teaching Quality and Innovation within each faculty. In the seminar we will present the role and activities of the Polytechnic School Unit in charge or coordinating the efforts towards quality learning in the Information and Communication Technologies (ICT) Engineering Studies. We will also discuss how these activities are informed to relevant academic stakeholders.

Does it cost to be virtuous? The macroeconomic effects of fiscal constraints

We study whether and how fiscal restrictions alter the business cycle features of macrovariables for a sample of 48 US states. We also examine the typical transmission properties of fiscal disturbances and the implied fiscal rules of states with different fiscal restrictions. Fiscal constraints are characterized with a number of indicators. There are similarities in second moments of macrovariables and in the transmission properties of fiscal shocks across states with different fiscal constraints. The cyclical response of expenditure differs in size and sometimes in sign, but heterogeneity within groups makes point estimates statistically insignificant. Creative budget accounting is responsible for the pattern. Implications for the design of fiscal rules and the reform of the Stability and Growth Pact are discussed.

IRELAND AND LATIN AMERICA: A CULTURAL HISTORY

According to Declan Kiberd, “postcolonial writing does not begin only when the occupier withdraws: rather it is initiated at that very moment when a native writer formulates a text committed to cultural resistance.” The Irish in Latin America – a continent emerging from indigenous cultures, colonisation, and migrations – may be regarded as colonised in Ireland and as colonisers in their new home. They are a counterexample to the standard pattern of identities in the major English-speaking destinations of the Irish Diaspora. Using literary sources, the press, correspondence, music, sports, and other cultural representations, in this thesis I search the attitudes and shared values signifying identities among the immigrants and their families. Their fragmentary and wide-ranging cultures provide a rich context to study the protean process of adaptation to, or rejection of, the new countries. Evolving from oppressed to oppressors, the Irish in Latin America swiftly became ingleses. Subsequently, in order to join the local middle classes they became vaqueros, llaneros, huasos, and gauchos so they could show signs of their effective integration to the native culture, as seen by the Latin American elites. Eventually, some Irish groups separated from the English mainstream culture and shaped their own community negotiating among Irishness, Englishness, and local identities in Brazil, Uruguay, Peru, Cuba, and other places in the region. These identities were not only unmoored in the emigrants’ minds but also manoeuvred by the political needs of community and religious leaders. After reviewing the major steps and patterns of Irish migration to Latin America, the thesis analyses texts from selected works, offers a version of how the settlers became Latin Americans or not, and elucidates the processes by which a new Irish-Latin American hybrid was created.

El desarrollo psicomotriz en el medio acuático. Aportaciones desde la fenomenología

Esta comunicación presenta la síntesis de una más amplia investigación que tiene como objetivo comprender el potencial pedagógico del espacio acuático sobre los niños y las niñas en edades tempranas. Concretamente centra su mirada sobre el desarrollo psicomotriz del bebé quien en el agua puede experimentar y sentir una gran cantidad de nuevas sensaciones. En este sentido, la comunicación parte de una concepción del agua como un espacio pluridimensional y totalmente diferente del medio habitual de desarrollo humano que es el medio terrestre. Para hacerlo se parte de un planteamiento metodológico de carácter filosófico que utiliza la fenomenología como vía de descubierta y en donde el proceso vivenciado de los investigadores se manifiesta como un elemento decisivo. La finalidad de este enfoque se sustenta en la necesidad de preguntarse sobre el sentido que tienen y que se pueden conferir a las actividades propuestas en el medio acuático.