990 resultados para Caryocar brasiliense subsp. intermedium
Resumo:
O objetivo deste trabalho foi avaliar, em casa de vegetação, os efeitos de doses de esterco bovino e de calcário na formação de mudas de guanandi (Calophyllum brasiliense Cambèss.). Foram avaliadas quatro doses de cada fator, combinadas em esquema fatorial 4x4. O delineamento experimental foi inteiramente ao acaso com quatro repetições, e cada parcela continha cinco mudas. O substrato foi formado pela mistura, em volume, de oito partes de subsolo e duas partes de areia, e doses de esterco correspondentes a 0, 2, 4 e 6 partes que, em massa, equivalem a 0, 101, 175 e 229 kg m-3. As doses de calcário foram calculadas para elevar a saturação por bases (V%) a 20, 35, 50 e 65%. Aos 120 dias, foram avaliados: altura, diâmetro do colo, número de folhas, área foliar e matéria seca das partes aérea e radicular das mudas. Em substrato constituído de subsolo+areia, a calagem e a adubação com esterco bovino não são necessárias para produção de mudas de guanandi.
Resumo:
Entre l’11 i el 27 de març va tenir lloc l’expedició “Savage Islands Botanical Expedition 2013 – Expedição Botânica Ilhas Selvagens 2013”, que va constituir un dels moments més àlgids i alhora emocionants del projecte “Conservation of the critically endangered endemic flora of the Selvagens Islands, Atlantic Ocean”, finançat per The Mohammed bin Zayed Species Conservation Fund (http://www.speciesconservation.org/). Aquest projecte se centra en l’estudi de tres endemismes exclusius de l’arxipèlag de les Salvatges greument amenaçats, amb l’objectiu final d’implementar mesures efectives per a la seva conservació (vegeu http://www.speciesconservation.org/case‐studies‐projects//1651 per a més informació). Aquests tres endemismes (Euphorbia anachoreta, Asparagus nesiotes subsp. nesiotes i Argyranthemum thalassophilum) compten amb molts pocs efectius (abans de l’expedició s’estimava una mida poblacional inferior a la cinquantena per als dos primers, i de menys de 250 per al darrer) i tenen un gran interès des del punt de vista biogeogràfic atesos l’aïllament de l’arxipèlag (el territori terrestre més proper són les Illes Canàries, situades a uns 165 quilòmetres al sud) i la seva antiguitat geològica (prop de 30 milions d’anys, essent l’arxipèlag més antic de tota la Macaronèsia; Geldmacher et al., 2001).
Resumo:
Abstract
Resumo:
O objetivo deste trabalho foi avaliar procariotas quanto ao potencial de antagonismo direto para o biocontrole da podridão-mole-do-tomateiro (Pectobacterium carotovorum subsp. carotovorum). Avaliaram-se 45 isolados bacterianos pelo teste de antibiose contra o patógeno. Foram feitos dois ensaios em que sementes de tomate (Lycopersicon esculentum Mill.) cv. Santa Clara foram infectadas com isolados antagônicos. As mudas foram transplantadas para solos infestados com suspensões de propágulos P. carotovorum com OD540 de 0,45 e 0,65. Os antagonistas UFV-0005, UFV-043, UFV-BF112 e UFV-0006 foram eficientes em proteger plantas de tomateiro contra a podridão-mole.
Resumo:
The objective of this work was to evaluate the physiological changes that occur in different leaves during the early and late grain-filling stages of two rice genotypes (Oryza sativa subsp. indica , BRS Pelota cultivar, and O. sativa subsp. japonica , BRS Firmeza cultivar), which present differences in grain yield potential. The plants were cultivated in greenhouse. Pigment content, chlorophyll fluorescence, electron transport and oxygen evolution rate were determined in the grain-filling stage, from the first to the forth leaf (top to bottom). Pigment content, photochemical efficiency of photosystem II and electron transport decreased significantly according to the position of leaves in 'BRS Pelota'. The BRS Firmeza cultivar shows higher pigment content and higher activity of the photosynthetic apparatus in comparison to 'BRS Pelota' during the grain-filling stage.
Resumo:
Staphylococcus aureus invasion of mammalian cells, including epithelial, endothelial, and fibroblastic cells, critically depends on fibronectin bridging between S. aureus fibronectin-binding proteins (FnBPs) and the host fibronectin receptor integrin alpha(5)beta(1) (B. Sinha et al., Cell. Microbiol. 1:101-117, 1999). However, it is unknown whether this mechanism is sufficient for S. aureus invasion. To address this question, various S. aureus adhesins (FnBPA, FnBPB, and clumping factor [ClfA]) were expressed in Staphylococcus carnosus and Lactococcus lactis subsp. cremoris. Both noninvasive gram-positive microorganisms are genetically distinct from S. aureus, lack any known S. aureus surface protein, and do not bind fibronectin. Transformants of S. carnosus and L. lactis harboring plasmids coding for various S. aureus surface proteins (FnBPA, FnBPB, and ClfA) functionally expressed adhesins (as determined by bacterial clumping in plasma, specific latex agglutination, Western ligand blotting, and binding to immobilized and soluble fibronectin). FnBPA or FnBPB but not of ClfA conferred invasiveness to S. carnosus and L. lactis. Invasion of 293 cells by transformants was comparable to that of strongly invasive S. aureus strain Cowan 1. Binding of soluble and immobilized fibronectin paralleled invasiveness, demonstrating that the amount of accessible surface FnBPs is rate limiting. Thus, S. aureus FnBPs confer invasiveness to noninvasive, apathogenic gram-positive cocci. Furthermore, FnBP-coated polystyrene beads were internalized by 293 cells, demonstrating that FnBPs are sufficient for invasion of host cells without the need for (S. aureus-specific) coreceptors.
Resumo:
Teucrium × mailhoi Giraudias nothosubsp. orientalis nova, un nou híbrid del vessant meridional dels Pirineus.- Donem notícia de l"observació d"una petita població de l"híbrid entre Teucrium aureum Schreb. subsp. aureum i T. pyrenaicum L. subsp. guarensis P. Monts. al vessant sud de la serra de Moixeró (Pirineus orientals), que proposem com a nova notosubespècie. Fem també una comparació morfològica entre l"híbrid i els dos presumptes parentals, i en presentem imatges de materials d"herbari i de la població natural.
Resumo:
O objetivo deste trabalho foi avaliar tipos de preparo de sementes de guanandi (Calophyllum brasiliense), com vistas à superação da dormência física e mecânica, e verificar a influência da temperatura e do substrato sobre a germinação. Foram avaliados três substratos (papel, areia e vermiculita), duas temperaturas de germinação (25 e 30ºC) e quatro tipos de preparo das sementes: sementes íntegras; sementes nuas, sem tegumento e endocarpo; sementes com punctura no endocarpo, na região próxima ao eixo embrionário ou na região oposta ao eixo embrionário; e sementes cortadas a 1/3 da região oposta ao eixo embrionário. Foram realizados testes de vigor (índice de velocidade de germinação e emergência de plântulas em campo), e a curva de embebição foi obtida para os diferentes tipos de preparo da semente. A retirada total do envoltório (endocarpo e tegumento) é necessária para a completa superação da dormência física e mecânica das sementes de guanandi. A germinação das sementes deve ser realizada em substrato papel à temperatura de 30ºC.
Resumo:
Beta-hemolytic Streptococcus agalactiae is the leading cause of bacteremia and invasive infections. These diseases are treated with β-lactams or macrolides, but the emergence of less susceptible and even fully resistant strains is a cause for concern. New bacteriophage lysins could be promising alternatives against such organisms. They hydrolyze the bacterial peptidoglycan at the end of the phage cycle, in order to release the phage progeny. By using a bioinformatic approach to screen several beta-hemolytic streptococci, a gene coding for a lysin was identified on a prophage carried by Streptococcus dysgalactiae subsp. equisimilis SK1249. The gene product, named PlySK1249, harbored an original three-domain structure with a central cell wall-binding domain surrounded by an N-terminal amidase and a C-terminal CHAP domain. Purified PlySK1249 was highly lytic and bactericidal for S. dysgalactiae (2-log10 CFU/ml decrease within 15 min). Moreover, it also efficiently killed S. agalactiae (1.5-log10 CFU/ml decrease within 15 min) but not several streptococcal commensal species. We further investigated the activity of PlySK1249 in a mouse model of S. agalactiae bacteremia. Eighty percent of the animals (n = 10) challenged intraperitoneally with 10(6) CFU of S. agalactiae died within 72 h, whereas repeated injections of PlySK1249 (45 mg/kg 3 times within 24 h) significantly protected the mice (P < 0.01). Thus, PlySK1249, which was isolated from S. dysgalactiae, demonstrated high cross-lytic activity against S. agalactiae both in vitro and in vivo. These encouraging results indicated that PlySK1249 might represent a good candidate to be developed as a new enzybiotic for the treatment of systemic S. agalactiae infections.
Resumo:
New records of some vascular plants in the Empordà (NE of Iberian Peninsula) are given. Some of them are new for this area. We make several annotations about chorology of these taxa. Coronilla repanda (Poir.) Guss. subsp. dura (Cav.) Cout. and Ranunculus nodiflorus L. are indicated for the first time in Catalonia
Resumo:
Hace unos años, se publicó en esta misma sección una nota sobre Veronica rosea (Soriano, 1996), en la que se anticipaba el tratamiento de este taxón en la checklist de la fl ora del norte de Marruecos (Valdés & al. 2002; Soriano, 2002). Entre otras cosas, se formalizaba en ella la descripción de V. rosea subsp. atlantica var. macrantha, propuesta por Pau como V. rosea var. macrantha y distribuida por Font Quer en el Iter maroccanum de 1930, aunque sin la diagnosis correspondiente.
Resumo:
Hace unos años, se publicó en esta misma sección una nota sobre Veronica rosea (Soriano, 1996), en la que se anticipaba el tratamiento de este taxón en la checklist de la fl ora del norte de Marruecos (Valdés & al. 2002; Soriano, 2002). Entre otras cosas, se formalizaba en ella la descripción de V. rosea subsp. atlantica var. macrantha, propuesta por Pau como V. rosea var. macrantha y distribuida por Font Quer en el Iter maroccanum de 1930, aunque sin la diagnosis correspondiente.
Resumo:
Hace unos años, se publicó en esta misma sección una nota sobre Veronica rosea (Soriano, 1996), en la que se anticipaba el tratamiento de este taxón en la checklist de la fl ora del norte de Marruecos (Valdés & al. 2002; Soriano, 2002). Entre otras cosas, se formalizaba en ella la descripción de V. rosea subsp. atlantica var. macrantha, propuesta por Pau como V. rosea var. macrantha y distribuida por Font Quer en el Iter maroccanum de 1930, aunque sin la diagnosis correspondiente.
Resumo:
Hace unos años, se publicó en esta misma sección una nota sobre Veronica rosea (Soriano, 1996), en la que se anticipaba el tratamiento de este taxón en la checklist de la fl ora del norte de Marruecos (Valdés & al. 2002; Soriano, 2002). Entre otras cosas, se formalizaba en ella la descripción de V. rosea subsp. atlantica var. macrantha, propuesta por Pau como V. rosea var. macrantha y distribuida por Font Quer en el Iter maroccanum de 1930, aunque sin la diagnosis correspondiente.
Resumo:
Hace unos años, se publicó en esta misma sección una nota sobre Veronica rosea (Soriano, 1996), en la que se anticipaba el tratamiento de este taxón en la checklist de la fl ora del norte de Marruecos (Valdés & al. 2002; Soriano, 2002). Entre otras cosas, se formalizaba en ella la descripción de V. rosea subsp. atlantica var. macrantha, propuesta por Pau como V. rosea var. macrantha y distribuida por Font Quer en el Iter maroccanum de 1930, aunque sin la diagnosis correspondiente.