991 resultados para Corpicracens Munozae N. G., N. Sp.


Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

The cactus pear has become over the years an important forage alternative for brazilian semiarid region, especially during long periods of drought. Despite its importance for agriculture, its cultivation has dispensed basic crop practices and fundamentals technical-scientific basis about its climatic requirements. Thus, the main objective of this study was to elaborate the agroclimatic zoning of cactus pear (Opuntia sp.) for the state of Paraíba. The agroclimatic zoning of cactus pear was based on climatic indicators outlined in the literature and climatological data of precipitation and temperature (mean, maximum, and minimum) from 97 locations in the state of Paraíba. According to the results, the region of ‘Borborema’ is the most favorable for the cultivation of cactus pear. The regions of ‘Agreste’, ‘Sertão’, and coastal part of Litoral may be used but with restrictions. However, the cultivation of cactus pear is recommended throughout the state of Paraíba, except the coastal part of the Litoral and the region around Areia. In both cases, the inability is due to excessive precipitation.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Climate-driven change represents the cumulative effect of global through local-scale conditions, and understanding their manifestation at local scales can empower local management. Change in the dominance of habitats is often the product of local nutrient pollution that occurs at relatively local scales (i.e. catchment scale), a critical scale of management at which global impacts will manifest. We tested whether forecasted global-scale change [elevated carbon dioxide (CO2) and subsequent ocean acidification] and local stressors (elevated nutrients) can combine to accelerate the expansion of filamentous turfs at the expense of calcifying algae (kelp understorey). Our results not only support this model of future change, but also highlight the synergistic effects of future CO2 and nutrient concentrations on the abundance of turfs. These results suggest that global and local stressors need to be assessed in meaningful combinations so that the anticipated effects of climate change do not create the false impression that, however complex, climate change will produce smaller effects than reality. These findings empower local managers because they show that policies of reducing local stressors (e.g. nutrient pollution) can reduce the effects of global stressors not under their governance (e.g. ocean acidification). The connection between research and government policy provides an example whereby knowledge (and decision making) across local through global scales provides solutions to some of the most vexing challenges for attaining social goals of sustainability, biological conservation and economic development.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Two novel strains of Gram-stain-negative, rod-shaped, obligately anaerobic, non-spore-forming, non-motile bacteria were isolated from the faeces of healthy human subjects. The strains, designated as 585-1T and 668, were characterized by mesophilic fermentative metabolism, production of d-lactic acid, succinic acid and acetic acid as end products of d-glucose fermentation, prevalence of C18 : 1 ω9, C18 : 1 ω9 aldehyde, C16 : 0 and C16 : 1 ω7c fatty acids, presence of glycine, glutamic acid, lysine, alanine and aspartic acid in the petidoglycan peptide moiety and lack of respiratory quinones. Whole genome sequencing revealed the DNA G+C content was 56.4–56.6 mol%. The complete 16S rRNA gene sequences of the two strains shared 91.7/91.6 % similarity with Anaerofilum pentosovorans FaeT, 91.3/91.2 % with Gemmiger formicilis ATCC 27749T and 88.9/88.8 % with Faecalibacterium prausnitzii ATCC 27768T. On the basis of chemotaxonomic and genomic properties it was concluded that the strains represent a novel species in a new genus within the family Ruminococcaceae , for which the name Ruthenibacterium lactatiformans gen. nov., sp. nov. is proposed. The type strain of Ruthenibacterium lactatiformans is 585-1T (=DSM 100348T=VKM B-2901T).

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Pathogenesis of an isolate of Yersinia rukeri-like bacterium was studied in rainbow trout weighting 8-12 g at 20C and acceptable water quality for 20 days.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Aus der crenistria-Zone (Subzone des Goniatites crenistria crenistria = cu III alpha3) von Lautenthal (Ober-Harz) werden zwei Arten von ArchegonusJ(Latibole) G.& R.HAHN, 1969 beschrieben und abgebildet: Archegonus (Latibole) laevicauda laevicauda (SARRES, 1857) und Archegonus (Latibole) n.sp.L. Es ist der erste Nachweis dieser Untergattung aus dem Harz. Hinter A. (Latibole) n.sp.L verbirgt sich sehr wahrscheinlich eine neue Art, die aber infolge des z.Zt. noch zu geringen Materials noch nicht ausreichend gekennzeichnet werden kann.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

A contaminação aleatória de alimentos por micotoxinas afeta as condições de sanidade das dietas de humanos e animais. Dentre as toxinas fúngicas, deoxinivalenol (DON) se destaca pela freqüente contaminação de produtos agrícolas e alimentos e pela sua resistência a degradação pelo emprego de métodos tradicionais de processamento, o que motiva políticas de controle e a busca por técnicas de descontaminação. A descontaminação biológica empregando processsos fermentativos tem sido apontada como uma alternativa promissora, pois permite degradar micotoxinas através do sistema enzimático microbiano e melhorar características funcionais e sensoriais de matérias-primas e insumos alimentícios. Este trabalho teve por objetivo estudar condições e mecanismos de biodegradação de deoxinivalenol empregando Aspergillus oryzae e Rhizopus sp. em sistemas fermentativos submersos. Para tanto, foi necessário adequar metodologia para reação de derivação na determinação cromatográfica de DON; estudar o potencial e condições de degradação via fermentação submersa por Aspergillus oryzae e Rhizopus sp.; e avaliar a atividade de oxidoredutases e a citotoxicidade dos extratos fementados. A otimização da metodologia estabeleceu a melhor condição para a reação de derivação com 200 µL de anidrido trifluoroacético e 18 mg de bicarbonato de sódio, durante 6 minutos a 74 °C na faixa entre 7 e 21 µg de DON. A quantificação de DON residual no meio fermentado mostrou que as espcies fúngicas Rhizopus sp. e Aspergillus oryzae possuem a capacidade de degradar DON demonstrando índices médios de 87,4 e 62,4% respectivamente, principalmente quando o meio submerso foi água estéril e fermentação realizada durante 48 horas. A velocidade máxima de degradação neste intervalo foi de 10,8 e 12,4 ppb/h, observando também um aumento na atividade específica da enzima peroxidase. Os extratos dos fermentados com A. oryzae e Rhizopus sp. apresentaram efeito de inibição de proliferação celular (IC50) quando concentrados 10 vezes em 48 e 72 horas respectivamente. Os meios fermentados com Rhizopus sp. apresentaram menor efeito (1,5 vezes) quando comparado com Aspergillus oryzae.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

A specimen of downy mildew on leaves of Sphagneticola trilobata found in northern Queensland was identified by a systematic approach as a novel species of Plasmopara. A new species, Plasmopara sphagneticolae, is proposed for this specimen, which differs from other species of Plasmopara by morphology, host range, and sequence data from nuclear-ribosomal DNA and mitochondrial DNA. Plasmopara sphagneticolae, together with P. halstedii, are downy mildews found on host species in the tribe Heliantheae (Asteraceae). Plasmopara halstedii causes downy mildew on Helianthus annuus, and is not present on sunflower in Australia. Phylogenetic analysis of the large subunit region of ribosomal DNA showed that P. sphagneticolae was sister to P. halstedii on sunflower.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

O crescimento da população mundial e a tentativa de substituição parcial dos combustíveis fósseis por novas fontes de energia têm levado a uma maior atenão quanto à possível escassez de alimentos e a carência de grandes áreas disponveis para agricultura. Microalgas, por meio do metabolismo fotossintético, utilizam energia solar e gás carbônico como nutrientes para o crescimento. A microalga Spirulina pode ser utilizada como suplemento alimentar, na biofixação de CO2, como fonte de biocombustíveis e no tratamento de efluentes. A digestão anaeróbia da biomassa microalgal produz biogás e os resíduos deste processo podem ser utilizados como substrato para novos cultivos da microalga. O objetivo deste trabalho foi estudar a conversão de Spirulina sp. LEB-18 em biogás em escala piloto e produzir biomassa microalgal utilizando os efluentes bicarbonato e dióxido de carbono do processo anaeróbio como fonte de nutrientes. Spirulina foi utilizada como substrato na digestão anaeróbia para produção de biogás em escala piloto sob temperaturas variáveis (12- 38 °C). Efluente do processo anaeróbio foi adicionado (20 %, v/v) como fonte de carbono no cultivo da microalga para avaliar o crescimento e a composição da biomassa. A seguir foi avaliada a capacidade da microalga de remover CO2 presente no biogás através de biofixação para obtenão do biocombustível purificado. O biogás produzido sob as diferentes temperaturas apresentou entre 72,2 e 74,4 % de CH4, quando realizado nas temperaturas 12 a 21 °C e 26 a 38 °C, respectivamente. A redução na temperatura do processo anaeróbio provocou um decréscimo na conversão de biomassa em biogás (0,30 para 0,22 g.g-1 ), ocorrendo dentro da faixa adequada e segura para as bactérias metanonicas (pH 6,9; alcalinidade entre 1706,0 e 2248,0 mg.L-1 CaCO3 e nitrogênio amoniacal 479,3 a 661,7 mg.L-1 ). Os cultivos de Spirulina sp. LEB-18 em efluente anaeróbio contendo 20 % (v/v) e meio Zarrouk modificado (NaHCO3 2,8 e 5,3 g.L-1 ) apresentaram velocidade específica máxima de crescimento entre 0,324 e 0,354 d-1 , produtividade volumétrica entre 0,280 e 0,297 g.L-1 .d-1 e produtividade areal entre 14,00 e 14,85 g.m-2 .d-1 , sem diferenas significativas (p > 0,05) entre as diferentes condições estudadas. Lipídios variaram entre 4,9 e 5,0 % com proporção de ácido linoleico maximizada nos meios com efluente e ácido alfa-linonico reduzida nesses meios em comparação ao meio Zarrouk completo. Nos ensaios para avaliar a capacidade da microalga Spirulina sp. LEB-18 de remover CO2 contaminante no biogás, as máximas concentrações celulares e produtividades de biomassa variaram, respectivamente, entre 1,12 e 1,24 g.L-1 e 0,11 e 0,14 g.L-1 .d-1 , no apresentando diferenas significativas (p > 0,05) entre os ensaios. A maior fixação diária total (FDT) de dióxido de carbono obtida foi 58,01 % (v/v) em cultivos com adição de biogás contendo 25 % (v/v) CO2. Obteve-se biogás com 89,5 % (v/v) de CH4 após injeção em cultivos de Spirulina, no qual aproximadamente 45 % (v/v) do CO2 injetado foi fixado pela microalga, gerando biomassa para diversas aplicações e biogás purificado.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

A novel, anaerobic, chemo-organotrophic bacterium, designated strain Ra1766HT, was isolated from sediments of the Guaymas basin (Gulf of California, Mexico) taken from a depth of 2002 m. Cells were thin, motile, Gram-stain-positive, flexible rods forming terminal endospores. Strain Ra1766H(T) grew at temperatures of 25-45 degrees C (optimum 30 degrees C), pH 6.7-8.1 (optimum 7.5) and in a salinity of 5-60 g l(-1) NaCl (optimum 30 g l(-1)). It was an obligate heterotrophic bacterium fermenting carbohydrates (glucose and mannose) and organic acids (pyruvate and succinate). Casamino acids and amino acids (glutamate, aspartate and glycine) were also fermented. The main end products from glucose fermentation were acetate, butyrate, ethanol, H-2 and CO2. Sulfate, sulfite, thiosulfate, elemental sulfur, fumarate, nitrate, nitrite and Fe(III) were not used as terminal electron acceptors. The predominant cellular fatty acids were C-14 : 0, C-16:1 omega 7, C-16:1 omega 7 DMA and C-16:0. The main polar lipids consisted of phosphatidylglycerol, diphosphatidylglycerol, phosphatidylethanolamine and phospholipids. The G +C content of the genomic DNA was 33.7 molo/o. Phylogenetic analysis of the 16S rRNA gene sequence indicated that strain Ra1766H(T) was affiliated to cluster XI of the order Clostridia les, phylum Firmicutes. The closest phylogenetic relative of Ra1766H(T) was Geosporobacter subterraneus (94.2% 16S rRNA gene sequence similarity). On the basis of phylogenetic inference and phenotypic properties, strain Ra1766H(T) (=DSM 27501(T)=JCM 19377(T)) is proposed to be the type strain of a novel species of a novel genus, named Crassaminicella pro funda.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

This work studies the involved enzymatic way in the metabolism of glycosaminoglycans sulfateds in the mollusc Pomacea sp. Had been identified endoglycosidases and exoglycosidases in the enzymatic extract of the mollusc Pomacea sp by means of hydrolysis activity in condroitim sulphate of whale cartilage and of the p-Nitrofenil-β-glucuronide, respectively. The enzymatic extracts qere obtained of Pomacea sp. being used of 0.1 sodium acetate buffer, pH 5.0 and later centrifugated the 8,000 x g and the presents proteins in the sobrenadante were submitted to the fractionament with two crescents ammonium sulphate concentrations, the visualized activity biggest in the F2 fraction (50-80%). The β-glucuronidase (F3) was isolated in gel chromatography filtration Biogel 1.5m, the purification degree was ratified in Chromatography Liquid of high efficiency (HPLC). The enzyme was purificated 6.362,5 times with 35,6% yield. The β -glucuronidase isolated in this work showed a molecular mass of 100 kDa, determined for eletroforese in poliacrilamida gel . The determination of the ideal kinetic parameters for the catalysis of the p-nitrofenil- β -glucuronide for β-glucuronidase, showed excellent activity in pH 5,0 and temperature 65ºC for 6 hours and apparent Km of 72 x 10-2 mM. It is necessary for the total degradation of 3mM of p-N-β-glucoronide, the amount of 1,2μg of ss-glucuronidase. The BaCl2 increased the activity of ss-glucuronidase, and the activity was inhibited completely by the composites SDS and NaH2PO4

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Este trabalho teve como objetivo realizar estudo comparativo dos processos de extração-transesterificação e transesterificação in situ para a síntese de ésteres metílicos e etílicos a partir da microalga Chlorella sp. Utilizando o processo de extração-transesterificação, a extração dos lipídeos foi realizada a partir da biomassa seca de Chlorella sp., pelo uso de três diferentes solventes, clorofórmio:metanol, etanol e metanol, sendo o maior rendimento, 12,3%, obtido com a mistura clorofórmio:metanol (2:1 v/v). Independente do solvente extrator utilizado, as frações lipídicas obtidas apresentaram altos índices de acidez que variaram de 39,39 a 112,76 mg KOH/g. Após, os ésteres alquilicos graxos foram obtidos através da transesterificação das frações lipídicas realizada com metanol e etanol (razão molar álcool:extrato lipidico, 30:1) na presena de 10% de H2SO4 como catalisador a temperatura de 100 oC por 4h. A transesterificação in situ (alcoolise direta) aplicada a biomassa de Chlorella sp, foi realizada a 60 e 100 oC por 4 h usando 20% de H2SO4 com base na biomassa seca. A reação foi realizada a partir de 50 g de biomassa seca na presena de 150 mL de álcool (etanol ou metanol) A partir do método de transesterificação in situ foram obtidos maiores rendimentos de ésteres alquilicos graxos (11,0%), quando comparado ao processo de extração-transesterificação (8,1%). Os produtos purificados apresentaram teores de ésteres que variaram de 75,4% a 99,8%. A variação da temperatura de reação da transesterificação in situ no teve influência significativa nos rendimentos dos produtos.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

As proteases constituem 60-65% do mercado global das enzimas industriais e são utilizadas na indústria de alimentos no processo de amaciamento de carne, nantese de peptídeos, preparo de fórmulas infantis, panificação, cervejarias, produtos farmacêuticos, diagnsticos médicos, como aditivos na indústria de detergentes e na indústria têxtil no processo de depilação e transformação do couro. Proteases específicas produzidas por micro-organismos queratinolíticos são chamadas de queratinases e distinguem-se de outras proteases pela maior capacidade de degradação de substratos compactos e insolúveis como a queratina. Atualmente, processos que apontem o uso total das matérias-primas e que no resultem em impactos negativos ao meio ambiente tem ganhado destaque. Dentro desta temática, destacam-se a reutilização da farinha de penas residual durante o cultivo do Bacillus sp. P45 para produção de proteases e a biomassa residual de levedura, ambas com elevados teores de proteínas, podendo ser utilizadas no cultivo do Bacillus sp. P45 para obtenão de proteases. O objetivo deste trabalho foi obter a enzima queratinase purificada em grandes quantidades, sua caracterização, bem como a sua aplicação em processos de coagulação enzimática do leite para o desenvolvimento de um queijo cremoso enriquecido com farinha de chia e quinoa. Além disso, aplicar diferentes coprodutos para produção de enzimas proteolíticas e queratinolíticas. A presente tese foi dividida em quatro artigos: no primeiro foi realizado a obtenão da queratinase purificada em maiores quantidades e a determinação dos parâmetros de estabilidade térmica e a influência de componentes químicos na atividade enzimática. A obtenão da enzima em maiores quantidades alcanou fatores de purificação de 2,6, 6,7 e 4,0 vezes, paras 1º SAB, 2º SAB e diafiltração, respectivamente. A recuperação enzimática alcanou valores de 75,3% para o 1º SAB, 75,1% no 2º sistema e 84,3% na diafiltração. A temperatura de 55ºC e o pH 7,5 foram determinados como ótimos para atividade da enzima queratinase. O valor da energia de desativação (Ed) médio foi de 118,0 kJ/mol e os valores de z e D variaram de 13,6 a 18,8ºC, e 6,9 a 237,3 min, respectivamente. Além disso a adição de sais (CaCl2, CaO, C8H5KO4 e MgSO4) elevou a atividade da enzima na presena destes compostos. O segundo artigo apresenta a aplicação da queratinase como coagulante de leite bovino e sua aplicação na obtenão de queijo cremoso enriquecido com chia e quinoa. A enzima mostrou atividade de coagulação semelhante ao coagulante comercial, na concentração de 30mg/mL. A enzima purificada foi empregada de forma eficiente na fabricação do queijo cremoso, que apresentou valores de pH de 5,3 e acidez de 0,06 a 0,1 mol/L, com elevação durante os 25 dias de armazenamento. O terceiro artigo apresenta o perfil do queijo cremoso enriquecido com farinha de chia e quinoa, o qual apresentou alto índice de retenão de água (>99,0%) e baixos valores de sinrese (<0,72%). Elevados teores de fibras foi verificado (3,0 a 5,0%), sugerindo seu consumo como fonte de fibras. As anlises microbiológicas foram de acordo com a legislação vigente. Na anlise sensorial foi verificado altos valores de suavidade ao paladar e verificado maiores valores de consistência e untabilidade nas amostras com maiores concentrações de nata e quinoa. O quarto artigo traz a extração de β-galactosidase por ultrassom e o uso da biomassa residual da levedura, bem como o uso de farinha de penas residuais como substrato para obtenão de proteases. O ultrassom foi eficiente para ruptura celular e extração de β-galactosidase, apresentando alta atividade (35,0 U/mL) e rendimento (876,0 U/g de biomassa). A maior atividade proteolítica (1300 U/mL em 32 h) e queratinolítica (89,2 U/mL) verificadas ocorreram utilizando-se a biomassa e a farinha de penas residuais, respectivamente. Maior produtividade proteolítica (40,8 U/mL/h) foi verificado no meio utilizando biomassa residual como substrato. Já a maior produtividade queratinolítica (2,8 U/mL/h) foi alcanada utilizando farinha de penas reutilizada.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Występowanie akcji wielogłosowych w spłkach publicznych nie zawsze jest postrzegane jako zjawisko pozytywne. Niektóre regulacje zachodnioeuropejskie wyłączyły dopuszczalność wprowadzania akcji wielogłosowych albo doprowadziły do ich ograniczenia. Polski ustawodawca przyjął rozwiązanie, zgodnie z którym w spłce akcyjnej (niepublicznej) maksymalny pułap uprzywilejowania głosowego wynosi dwa głosy na jedn akcję. W odniesieniu jednak do spłki publicznej posłużono się niefortunnym sformułowaniem „uprzywilejowanie co do głosu nie dotyczy spłki publicznej”. W doktrynie napotkać można różnice w poglądach, co do obecnie obowiązujących przepisów regulujących tytułową problematykę. Wskazuje się, że przepis art. 351 § 2 zdanie drugie Kodeksu spłek handlowych może być rozumiany niejednolicie. Występowanie wielogłosowych akcji w spłkach publicznych wiąże się między innymi ze zmian stanu prawnego, ale także, ze stanem faktycznym polegającym na uzyskaniu przez spłkę niepubliczn (prywatn) statusu spłki publicznej. Publikacja obejmuje teoretyczno-prawne rozważania związane z akcjami wielogłosowymi w spłkach publicznych. Celem artykułu jest przybliżenie tytułowej problematyki, począwszy od zagadnienia akcji wielogłosowych ustanowionych na gruncie nieobowiązującego już stanu prawnego, a zakończywszy na upublicznieniu spłki i wynikających z tego konsekwencjach w odniesieniu do akcji uprzywilejowanych co do głosu.

Relevância:

30.00% 30.00%

Publicador:

Resumo:

Background: The emergence of multiple-drug resistance bacteria has become a major threat and thus calls for an urgent need to search for new effective and safe anti-bacterial agents. Objectives: This study aims to evaluate the anticancer and antibacterial activities of secondary metabolites from Penicillium sp. , an endophytic fungus associated with leaves of Garcinia nobilis . Methods: The culture filtrate from the fermentation of Penicillium sp. was extracted and analyzed by liquid chromatography– mass spectrometry, and the major metabolites were isolated and identified by spectroscopic analyses and by comparison with published data. The antibacterial activity of the compounds was assessed by broth microdilution method while the anticancer activity was determined by the 3-(4,5-dimethylthiazol-2-yl)-2,5-diphenyltetrazolium bromide assay. Results: The fractionation of the crude extract afforded penialidin A-C (1-3), citromycetin (4), p-hydroxyphenylglyoxalaldoxime (5) and brefelfin A (6). All of the compounds tested here showed antibacterial activity (MIC = 0.50 – 128 μg/mL) against Gramnegative multi-drug resistance bacteria, Vibrio cholerae (causative agent of dreadful disease cholera) and Shigella flexneri (causative agent of shigellosis), as well as the significant anticancer activity (LC50 = 0.88 – 9.21 μg/mL) against HeLa cells. Conclusion: The results obtained indicate that compounds 1-6 showed good antibacterial and anticancer activities with no toxicity to human red blood cells and normal Vero cells.