878 resultados para Shimura, Rei
Resumo:
Dins l'obra de Jaume Vicens Vives les pàgines dedicades a l'època medieval ocupen un lloc destacat. Ben especialment els seus estudis sobre el rei Ferran el Catòlic i el conflicte remença, a qui va dedicar bona part de la seva activitat investigadora. Els seus llibres i articles sobre el tema son el resultat d'una recerca exhaustiva als arxius, bàsicament reials i municipals. Això és especialment cert pel cas de la seva fonamental 'Historia de los remensas (en el siglo XV)', editada l'any 1945, acompanyada d'abundant aparell crític i transcripcions de documents en notes a peu de página
Resumo:
« Sermo adaptabillis b. Laurentio... Dispersit, dedit pauperibus... Quia secundum b. Dionixium in De ecclesiastica Yerarchia... » (1-2) ; — « Sermo de assumptione b. Marie... Quid hoc audio de te... Quid nos tantilly... » (2v-3), suivi d'une note à l'usage des prédicateurs : « Nota quod ne sermo sit deffectuosus... » (3) ; — « Sermo de conceptione b. Marie. Que est ista que progreditur... Karissimi, predicator evangelicus, beatitudinis eterne preco... » (3v-4v) ; — « Sermo de quatuor festis principalibus b. Marie... Que est ista que progreditur... Verba ista sunt tocius curie celestis... » (4v-5v) ; — « Sermo de Purificatione. In mansuetudine suscipite... Secundum b. Gregorium, Mor. 23... » (6-7) ; — « Sermo de b. Francischo... Cujus est ymago hec et superscriptio... Secundum b. Gregorium, omelia 30... » (7v-8v) ; — « Sermo in dominica [in Quinquagesima]. Ecce ascendimus Jerosolimam... Karissimi, sicut scitis, finis est... » (9-10) ; — [Sermo in dominica IIa post Epiphaniam] « Tu servasti vinum bonum usque adhuc... In verbis istis spiritualiter intellectus... » (10-10v) ; — « Sermo de b. Francischo. Ad ymaginem similitudinis sue... Verba ista ad litteram scripta... » (11-12) ; — « Sermo de b. Johane Baptista. Magnus es tu et faciens mirabilia... Secundum Gregorium quia tute... » (12v-13) ; — « Sermo de angelis. Inmittit angelus Domini... Sanctus ille David, acceptus de ovibus... » (13v-14) ; — « In ascensione Domini. Exultavit ut gigas... Duo sunt inter cetera Christi misteria... » (14v-16) ; — « De asumpcione Domine nostre. Ad preceptum tuum elevabitur aquila... Quia, karissimi, Mater Domini... » [FRANCISCUS DE MAYRONIS] ; cf. éd. Bâle, 1498, f. CIV-CIIIV, avec variantes (16v-18) ; — « De Maria Magdalena. Permittuntur [sic pro : Remittuntur] tibi peccata tua... Sicut solent maximi principes... » [Idem], sermon abrégé ; cf. éd. cit., f. LXXXVIIIV-XCI (18-19v) ; — « De s. Johane Evangelista. Dillectus meus michi... Ostenditur b. Johannes prout inflamatus... » [Idem], résumé ; cf. éd. cit., f. XXIX-XXIXV (20) ; — « In festo apostolorum Petri et Pauli. Accepimus gratiam et apostolatum... Gloriosissimi christiane fidei religionis... » (20v-23v) ; — « Sermo de gratia divina acquirenda. Accepimus gratiam etc. Vivat, obsecro, anima mea ... quoniam... » (24) ; — « Accepimus gratiam etc. Restat ostendere via physionomica... » (24v-26) ; — « Sermo de beatitudine, sive gloria celesti, sive in festo Omnium sanctorum. Fons sapientie verbum Dei... Ecce ego sto prope fontem... In hoc festo precipue et anno... » (26-29) ; — « De nativitate Domine nostre. Egredietur virga de radice Jesse... Percutiet terram virga... Clementissimus pastor ovium... » (29v-32) ; — « Sermo de uno confessore pontifice. Rector fratrum et stabilimentum populi... Inter viros eximie sanctitatis... » (32v) ; — « De nativitate Domini. Transeamus usque Bethelem... Innocencius in quodam sermone de predicatione... » (34v-36) ; — « In die nativitatis Domini. Sol ortus est et humiles exaltati sunt... Beatus Augustinus, De Civitate Dei : Anima participacione... » (36-37v) ; — « Dominica infra octavas Nativitatis. Ecce positus est hic in ruinam... Secundum doctrinam Philosophi in diversis locis... » (38-38v) ; — « Dominica quarta in quadragesima. Sequebatur eum multitudo magna... Secundum Damascenum libro primo, capitulo XV°, diversitas actionum... » (39-40v) ; — « De Canane[a], dominica secunda [sic] in quadragesima [Feria 5a post dom. Ia in XLa]. Dimitte illam quia clamat... Si attendamus ordinem generacionis... » (41-42v) ; — « Dominica de Passione. Si veritatem dico vobis... Secundum sententiam Phylosophi primo Metaphysice... » (43-43v) ; — « In cena Domini. Hodie est rex et cras morietur... Omne agens ordinate prius inquirit... » (44-45) ; — « De resurectione. Hec dies quam fecit Dominus... Scilicet est ex dictis Philosophi in diversis locis... » (45v-47) ; — « Dominica in Quadragesima. Ecce nunc tempus acceptabile... Ut dicit Philosophus, secundo de Celo et mundo... » (47-48v) ; — « De b. Clara. Sicut lux meridiana clara est... Secundum Philosophum tertio Methaphysice, si res creatas... » (48v-49v) ; — « Sermo de Cruce. Vidit mulier quod bonum esset lignum... Sicut ex doctrina Philosophi primo Ethicorum... » (50-51) ; — « De s. Anthonio. Misit servum suum hora cene... Sicut in rebus naturalibus docet experiencia... » (51v-52v) ; — « De b. Johane Batista. Tu puer propheta Altissimi... Secundum doctrinam Hugonis in commento de angelica Jerarchia... » (53-54) ; — « De b. Bertholameo [sic]. Dedit illi contra inimicos potenciam... Racio docet et experiencia manifestat... » (54v-55) ; — « De b. Francischo. Amice, ascende superius... Dicit Philosophus quinto Physicorum quod motus... » (55v-56) ; — [De b. Bernardo] « Omnia parata sunt, venite ad nupcias... Sicut videmus in motu naturali... » (56v-57) ; — « De sacerdote novo. Vos elegit Dominus... Ut potest haberi ex dictis Dyonisii... » (57v-58v) ; — « De assumpcione Virginis gloriose. Elevetur tronus David super Israel... Videmus quod triplici racione aliqua corpora... » (58v-59v) ; — « De assumpcione Virginis. Veni de Libano sponsa mea... Secundum testimonium Scripturarum et humane consuetudinis... » (59v-61) ; — « De Trinitate. Tripliciter sol exurens montes... Secundum quod dicit Philosophus, tota nostra noticia... » (61-61v) ; — « De b. Francischo. Hic beatus in facto suo erit... Post doctrinam philosophorum et experienciam... » (62-62v) ; — [De b. Eligio] « Provideat rex virum sapientem... Secundum sententiam (secundum) sapientis primo Metaphysice . » (63-64) ; — « De resurrectione Domini. Tercia dies est hodie... Tripliciter alicujus rei non vise accipimus fidem certam... » (64-65) ; — «Stetit in medio discipulorum et dixit : Pax vobis... Ut dicit b. Augustinus undevicesimo de Civitate Dei... » (65v-67) ; — « De Omnibus sanctis... Gloriosa dicta sunt de te... Aperta est civitas... Doctore egregio Bernardo scilicet attestante... » (67-69) ; — « De b. Johane Batista. Hic venit in testimonium... Sicut potest probari ex dictis Philosophi et exemplis... » (69v-70) ; — « De b. Petro apostolo. Tu pasce populum meum Israel... Secundum sententiam Philosophi tertio Politicorum... » (70v-71) ; — « De assumpcione Virginis gloriose. Transibo in locum tabernaculi... Triplici ratione secundum philosophorum doctrinam aliqua moventur... » (71v-72v) ; — [De b. Francisco] « Adolescens, tibi dico surge... Consideranti sciderum revolucionem... » (73-74v) ; — [De s. Michaele] « Michael et angeli preliabantur... Sicut ex doctrina Phylosophi in pluribus locis patet... » (74v-76) ; — « De b. Nicholao. Petra fundebat michi rivos olei... Secundum philosophicam doctrinam, diversitas effectuum... » (76-77) ; — « In festo apostolorum Petri et Pauli. Fecit Deus duo luminaria magna... Secundum sententiam Philosophi secundo Methaphysice... » (77v-78) ; — « De b. Bertholameo. Vidi angelum fortem... Secundum dictum Philosophi, omnes transferentes... » (78v-79) ; — « Dominica in Quadragesima. Ductus est Jhesus in desertum... Sicut naturalium operationum multiplex experiencia... » (79v-80v) ; — « De s. Thoma apostolo. Ecce cognovi quoniam Deus meus es... Bernardus in sermone : Deus noverim me... » (81-81v) ; — « De sacerdote novo. Misit Dominus servum suum... Secundum quod dicit Philosophus primo Ethicorum, diversarum operationum... » (82-82bis) ; — « In purificatione Virginis. Parasti ante faciem omnium populorum... Si attendamus formationem rerum temporalium... » (82bisv-83v) ; — « De uno martire. Esto vir fortis, et prelia bella Domini... Secundum consuetudinem hominum... » (84-85) ; — « De festo Purificacionis. Lucerna splendens super candelabrum... Doctrina philosophorum et tradit... » (85v-86v) ; — « Feria quarta Cinerum. Cum jejunas unge caput tuum... Morum Philosophi doctrinam perlegens et attendens... » (87-88v) ; — « In quarta feria Cinerum. Cum jejunatis, nolite fieri sicut ypocrite... Sicut ex doctrina Philosophi primo Ethicorum potest colligi... » (88v-89v) ; — « In festo b. Lodovici [episcopi]. Surrexit rex de solio suo... Ut dicit Philosophus quarto Methaphysicorum... » (90-91v) ; — « De b. Jacobo. Vox tonitrui tui in rota... Secundum doctrinam philosophicam formarum naturalium... » (91v-92v) ; — [In festo Annunciationis] « Ecce concipies in utero... Secundum doctrinam Philosophi septimo de Animalibus, ad generationem... » (93-94) ; — « De s. Ludovico [episcopo]. Reposita est michi corona justitie... Secundum sententiam Philosophi secundo Phisicorum, omne agens... » (94-96).
Resumo:
Cet exemplaire de la Lectura d’Henri de Suso sur les Décrétales, dont il ne reste que le premier volume, présente la particularité de contenir aussi le texte des Décrétales, chacune d’elles étant suivie par le commentaire correspondant. Certaines anomalies de la copie permettent de préciser que les copistes avaient comme modèle deux manuscrits différents, un pour la Lectura et l’autre pour les Décrétales dans une édition augmentée des Novelles d'Innocent IV, qui devaient être insérées à la suite des titres correspondants, selon la prescription pontificale de 1245. Le texte même des Novelles qui n’était pas commenté dans la Lectura n’a pas été repris dans la copie, sauf l’Extravagante Quia frequenter, au f. 37v, et Sext. I, 13, 1, au f. 133. F. 1-360v. F. 1-177v. "Apparatus [HENRICI de SEGUSIO cardinalis] Ostiensis super textum Decretalium". [Prooemium:] "[A]d Dei omnipotentis gloriam et universalis ecclesie decus et decorem necnon rei publice et maxime scolasticorum utilitatem... - ...emendate"; — [In epistola dedicatoria Gregorii IX:] "Vicarius regis pacifici ad communem utilitatem et maxime studencium quinque compilationes... - ...et punit" (éd.Venise, I, 3-3v). — "Incipit liber primus Decretalium". [GREGORIUS IX papa, Epistola dedicatoria, salutatio] ; suivi de [HENRICUS DE SEGUSIO, Lectura :] "Gregorius episcopus. Omnes sunt episcopi licet vocentur archiepiscopi, primates vel patriarche... de manu apud eum"; — [GREGORIUS IX papa, Epistola dedicatoria] terminée par l'inscription rubriquée de la première Décrétale; suivi de: [HENRICUS DE SEGUSIO, Lectura in epistola dedicatoria :] "Rex. Regum et omnium potestatum. VIII di. que contra mores... - ...super verbo hac tantum"; et de [ID., Lectura in prima rubrica : ]"Quoniam omne quod non est in fine... - ...de fide catholica" (éd.Venise, I, 3v-5) (1-2v). — Extra 1, 1, 1 ; suivi de [ID., Lectura : ] "Firmiter credimus. Bene dicit nam dubius in fine... - ...Extra 1, 37, 1 ; suivi de [ID., Lectura : ] "Clerici... Et si beneficio etc. careant... de foro compe.", incomplet de la fin par lacune matérielle (éd.Venise, I, 5-182, § 10) (2v-177v). A noter: var. de plusieurs lignes à l'explicit des commentaires sur Extra 1, 1, 2 et 1, 3, 11. A noter les anomalies suivantes :L’inscription de chaque Décrétale, à quelques exceptions près, a été inscrite à la fin du texte de la Décrétale précédente. Le libellé: "Innocentius IIIIus" ou bien "Innocentius IIIIus in concil. Lugdun", qui a été inscrit à la fin des titres I, 3 (25v), 6, (85), 10 (103), 28 (132v), 29 (153), 30 (155v), 31 (164) correspond, en fait, à l'inscription des Novelles d'Innocent IV éditées dans le Sexte, livre I, en tête des titres 3, 6, 8, 13, 14, 15, 16.Au f. 37v, à la suite d'Extra 1, 6, 6, le texte de la constitution d'Innocent IV Quia frequenter a été copié, puis exponctué en marge par un correcteur avec la mention "vacat": "Quia frequenter in electione summorum pontificum colupna Dei... - ...minime computato" avec l'inscription: "Idem" écrite à la fin de la Décrétale précédente qui renvoie à Alexandre III. Sur ce texte qui n’a pas été repris dans le Sexte ; cf. H. Singer, Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Rechtesgeschichte, Kan. Abt., VI (1916), 1-140 (éd. Friedberg, 946, Sext. 1, 6, 3, note c). Autres manuscrits recensés : Londres, B.L. ms. Add. 18368, f. 8v ; Paris, BNF ms. latin 14324, f. 234 ; Paris, Bibl. Sainte-Geneviève ms. 339, f. 90 ; Prague, I-B4, f. ? (renseignement aimablement communiqué par Michèle Bégou-Davia).Au f. 133, le titre I, 28 est suivi du texte de Sext. I, 13, 1.Au f.114v, le texte d’Extra 1, 15, 1 §1-6 a été copié une première fois dans le module de la glose à la fin d'un cahier, puis exponctué en marge avec la mention "vacat" et recopié dans le gros module habituel sur un feuillet additionnel (115).Aux ff. 133v-134, les Décrétales 1, 29, 3 et 4, suivies de leurs commentaires, ont été interverties ; de même que les Décrétales 1, 29, 42 et 43, aux ff. 152v-153v. F. 178-360v. "Incipit liber secundus". Extra 2, 1, 1 ; suivi de [HENRICUS DE SEGUSIO, Lectura:] "[D]e Quovultdeo etc. Supple ita statutum est d. n. sed propter hoc plene non subvenitur constronccioni [sic].." - ... Extra 2, 30, 6 "... archid. c. fi. § fi". "Explicit liber secundus. Benedictus sit Deus." (éd.Venise, II, 2-209v). Comme dans le livre I, le libellé inscrit à la fin des titres II, 1 (187), 2 (196v), 5 (202), 13 (240), 14 (247), 15 (249), 18 (252v), 25 (312v), 27 (329v), 28 (357v) correspond à l'inscription des Novelles d'Innocent IV éditées dans le Sexte, livre II, en tête des titres 1-3, 5-7, 9, 12, 14, 15.Au f. 196v, le copiste a copié à la suite les commentaire sur Extra 2, 2, 19 et 20, omettant le texte de Extra 2, 20 qu'il a dû ajouter ensuite dans la marge. Au f. 205, le copiste a mal apprécié l’espace réservé pour Extra 6, 2, le texte commencé normalement en gros module d'écriture, se poursuit en petit module et se termine dans la marge inférieure. De même, au f. 227, les dernières lignes d’ Extra 12, 7 ont dû être écrites dans la marge, avec un signe de renvoi. F. 360v-362. Commentaire anonyme sur Extra 2, 28, 59 De appellationibus: "Ut debitus honor etc. More solito dominus Innocencius premittit causam constitutionis exprimens duas causas motivas: qualiter hec constitutio promulgatur antipophornando... - ... se scit et c. arguta". A noter, f. 1-72v, en marge. PETRUS DE SAMPSONA, Distinctiones super Decretalibus 1, 1, 1-1, 6, 44, excerpta; cf. M. Bertram, "Pierre de Sampson et Bernard de Montmirat...", dans L'Eglise et le droit dans le Midi (XIIIe-XIVe s.) (Cahiers de Fanjeaux, 29), Toulouse, 1994, 37-74 et part. 66, parmi les mss recensés. En marge de l'inscription de l'épitre de Grégoire IX: "Greg. ep. etc. Dominus papa Christi universitatis vicarius set episcopus dicitur singularis quare dominus papa dicatur servus... - ...a papa"; en marge de l'épitre dédicatoire: "Rex pacificus quarum alique propter nimiam similitudinem quedam propter contrarietatem sed numquid in hac compilacione... - ...per totum", incipit A de M. Bertram, art. cit., 64 (1) ; — en marge de la Lectura sur l'épitre dédicatoire: Rex pacificus dicitur esse pacificus et Christus pacem diligit temporalem... - ...approbatur" (1v). — Dernière glose en marge d'Extra 1, 6, 44: "Itaque interim etc. Hii etiam qui pape... - ... et similibus" (72v). A noter, au f. 55v, à la fin de la glose, la signature "P. Sampsone" et au f. 67, "P. Samp.". F. 1-69v, passim et 124v-125. Gloses marginales ajoutées par une main cursive anglaise, contemporaine de la copie. « Doctoribus. Qui faciunt universitatem... - ...dilectus. [signé] Abb(at)is" (Bernardus de Montmirat, Lectura in Decretales, ed. Venise, 1588, I, 2) (1). —En marge de la Lecture sur Extra 1, 6, 42: "B. in apostillis suis dicit quod si aliquis potestatem... - ...commento Hostiensis" (69v).
Resumo:
Acquis parmi 44 mss. provenant du cabinet du pape Pie VI (Giovanni-Angelo Braschi) "peu après l'envoi principal des mss. du Vatican en 1797"; cf. B.n.F., département des Manuscrits, Archives Modernes 492, registre des acquisitions du département des Manuscrits an II-an XIV (1793-1805), f. 49, description éditée par M.-P. Laffitte, Bulletin du Bibliophile, 1989/2, 310.
Resumo:
O objetivo da pesquisa aqui relatada foi investigar a linguagem fílmica como metáfora de comunicação para a análise dos discursos nas organizações. Trata-se de uma pesquisa qualitativa, com uso da estratégia de análise fílmica. Os dados foram coletados por meio da observação indireta e não participante, registrados em protocolo de observação. Foi utilizada a estratégia de análise de discurso do personagem do Rei George VI no filme comercial/artístico O discurso do rei; a análise documental do filme documentário The king speaks - "The true story behind the film" e a análise de conteúdo da obra literária biográfica O discurso do rei - "Como um homem salvou a monarquia britânica". Nos resultados, reforçou-se que o uso da linguagem fílmica, nesta pesquisa, contribui para o entendimento do fenômeno da comunicação nas organizações. Seu uso cria a oportunidade de simulação a partir de cenas que podem ser comparadas com dados inseridos no contexto organizacional, como metáforas, desde que haja cuidado com a dimensão afetiva envolvida no processo de significação fílmica. Sua utilização torna-se conveniente, desde que não se permita a escolha do filme pelo filme e que haja um alinhamento entre o filme escolhido e o construto que se pretende investigar.
Resumo:
El futbol sala és, sense cap mena de dubte, l’esport d’equip més practicat a tots els centres penitenciaris del nostre territori. I és així, bàsicament, perquè és l’activitat més demanada pels nostres col·lectius d’interns que, a cada centre, troben en aquest esport la millor manera de transmetre les seves habilitats esportives i físiques. És, en definitiva, el “germà petit” de l’esport rei –el futbol– i, per tant, qui més qui menys el sap i el vol practicar. Malgrat que parlem d’un esport relativament conegut per la comunitat de tècnics esportius, no farà cap nosa intentar cercar quins són els aspectes bàsics que s’haurien de tenir en compte a l’hora de dinamitzar una activitat esportiva d’aquesta disciplina. És per aquest motiu que aquest document s’adreça a tots els tècnics esportius que volen dinamitzar una activitat que per a ells potser és desconeguda. No es tracta, doncs, d’aprofundir-hi molt, ans al contrari, es tracta d’una aproximació al món del futbol sala des d’un vessant educatiu. L’objectiu del curs és aconseguir que tots els tècnics esportius obtinguin eines i coneixements per saber planificar, dissenyar, controlar i avaluar els diferents recursos que tenen al seu centre a fi que puguin iniciar qualsevol intern en la pràctica del futbol sala.
Resumo:
In spite of the fact that the Ars predicandi populo is attributed to Eiximenis in only one of the three extant manuscripts, there is no doubt that it is one of his works.First of all, the internal references to this treatise in the pages of Terç and Dotzè del Crestià are an irrefutable testimony and, secondly, the presence of an autographvolume of sermons which begins with the Ars in the inventory of the Eiximenis library made shortly after his death. The writing of the Ars and the collection of sermons which introduces it must be dated prior to the beginning of the Crestià encyclopedia (1379) because of the complexity that entailed the writing of a collection of three perhaps four volumes of sermons. Due to a series of formal and codicological reasons it must be concluded that the chapter entitled De consiliis circa predicacionem cannot be attributed to Eiximenis and thus be excluded from the Ars
Resumo:
Trata-se de estudo qualitativo, de natureza histórico-social, que teve como objetivos: conhecer e compreender as percepções de um grupo de enfermeiros, formados em diferentes décadas, acerca do preconceito e formas de enfrentamento, envolvendo a escolha da profissão, no período de formação universitária ou no exercício profissional. Utilizou-se a História Oral de Vida e a análise de conteúdo. O estudo foi aprovado pelo Comitê de Ética em Pesquisa da EEUSP. Desvelaram-se as seguintes categorias dos discursos dos sujeitos: manifestações de preconceito face à escolha profissional; preconceito percebido durante a graduação em enfermagem; as vivências profissionais acerca do preconceito. Em relação às formas de enfrentamento, os colaboradores disseram ser importante a divulgação do que é a enfermagem, bem como atuação com competência e o trabalho em equipe. Este estudo contribuiu para a compreensão das formas de enfrentamento das situações consideradas preconceituosas, possibilitando, assim, buscar estratégias de reconhecimento social e a valorização da profissão.
Resumo:
O objetivo deste estudo foi identificar o desempenho motor, de acordo com o sexo e o grupo etário, em idosos residentes em comunidade do Nordeste brasileiro. Trata-se de estudo transversal que analisou dados de 316 idosos de uma pesquisa epidemiológica de base domiciliar e populacional realizada em janeiro de 2011. Participaram do estudo 173 mulheres (54,7%) e 143 homens com idade média de 74,2 (± 9,8 anos). As mulheres apresentaram maior declínio funcional com o avanço da idade e mais limitação funcional em testes de força/resistência de membros inferiores e locomoção. Em ambos os sexos, a prevalência de limitação funcional foi mais elevada nos grupos etários de 70-79 anos e > 80 anos, com as mulheres apresentando mais limitação a partir dos 70 anos e os homens, a partir dos 80 anos. Os dados desta pesquisa podem subsidiar o planejamento de medidas para prevenção, manutenção ou melhora da limitação funcional em idosos, proporcionando maiores cuidados integrados.
Resumo:
Em 14661, o rei de Portugal, após quatro anos de tentativas falhadas para povoar Santiago através de distribuição de terras em sesmaria a casais portugueses, doa ao donatário (Infante D. Fernando) e aqueles que se aventurassem a residir na ilha, tornando-se seus vizinhos, facilidades fiscais e outros privilégios, incentivando, assim, a vinda de reinois capacitados a investir na armação de navios para o comércio com a Costa da Guiné. Este grupo de reinois - composto por homens com capital para financiar e organizar na ilha um entreposto de mercadorias africanas, principalmente, de escravos e por aqueles que para cá vieram para controlar esse lucrativo negócio, defendendo os interesses da Coroa (oficiais régios) ou dos rendeiros - forma a primeira elite santiaguense, que podemos denominar (e que muitas vezes a documentação assim o faz) de ―Homens brancos, honrados e poderosos‖.
Resumo:
O povoamento do arquipélago começou por se estabelecer na sua maior ilha, Santiago (1462) e uns anos mais tarde na ilha vizinha do Fogo. A sociedade que aí se organizou e desenvolveu seria composta por dois grandes estratos: o dos europeus e o dos africanos. O primeiro grupo, numericamente minoritário, era constituído por reinóis portugueses, castelhanos e genoveses provenientes de origens sociais diversas. Além dos aventureiros, incógnitos mercadores, marinheiros rudes, degredados chegaram aquelas ilhas escudeiros, cavaleiros, criados do rei, fidalgos que optaram por se estabelecer temporária ou definitivamente naquele arquipélago distante.
Resumo:
A 4 de Maio de 1512, D. Manuel I, rei de Portugal, fez mercê do ofício de almoxarife da vila da Ribeira Grande a Álvaro Dias, escudeiro de Sua Casa e morador da ilha de Santiago. A 20 de Fevereiro de 1534, D. João III confirmou a dita carta. 2 Durante o período que medeia entre estas duas datas decorre a vivência administrativa de uma das personagens mais interessantes e representativas da ilha de Santiago na primeira metade do século XVI. Esta figura, que foi ao mesmo tempo oficial régio, armador e mercador, representou como almoxarife os interesses da Fazenda Real na vila da Ribeira Grande. Como morador de Santiago, que armava navios e comerciava com a costa da Guiné, pertencia à camada social dominante da ilha. Pelo facto de colocar os seus negócios acima dos deveres que tinha perante a Coroa, Álvaro Dias foi por várias vezes destituído do ofício. No entanto, aproveitando-se das fraquezas existentes nas estruturas da administração, conseguiu reter, até à sua morte, a carta de almoxarife.
Resumo:
No presente estudo abordaremos o conceito de género como resultado de uma transformação social, cultural e política que foi tendo lugar nas relações entre meninos e meninas, marcadas ainda por uma profunda desigualdade a favor dos homens. Esta abordagem vem sendo divulgada em cabo verde, desde 1994, pelo instituto da condição feminina (ICF1), sendo actualmente designado instituto caboverdiano para igualdade e equidade de género (ICIEG2), cujas estratégias passa pelo reconhecimento da igualdade de género entre os sexos, tendo como horizonte a existência, em Cabo verde de uma comunidade igualitária e democrática em termos de oportunidades. (Constituição da republica (1999). É fácil perceber, mesmo tendo sido já definido por vários autores, que os papéis atribuídos a meninos e meninas, mulheres e homens, estão condicionados por um conjunto de factores socialmente adaptadas e constituídos pelos nossos antepassados. Na sociedade contemporânea deparamos com vários tipos de preconceitos ou crenças, que de una forma ou de outra contribuem e impedem mudanças comportamentais nos sexos, dos processos de socialização transmitidas de gerações em gerações e aceites por elas mesmas. Pois são hábitos que todos nós recebemos quotidianamente dos familiares e antepassados produzindo-os com naturalidade, isto porque os nossos próprios valores culturais e sociais desaconselham, ou mesmo proíbem os meninos de brincarem com bonecas ou meninas de jogarem a bola. Segundo o velho ditado que “pari fêmea” é “p" aba sirbi mundo” e que “pari matcho” é “pa ba sirbi rei” (Género, Mulher e política ICF, 2002). Nesta perspectiva a questão do sexo passa a ser incluída neste projecto, afinal, o tema esta ligada às noções de masculino e feminino, facilitando o processo de socialização da criança. Como depreendemos a natureza não é responsável pelas diferenças de comportamentos e de lugares que o homem e a mulher ocupam na sociedade e nas relações humanas.
Resumo:
En un momento histórico en el que las tendencias musicales en Europa estaban a medio camino entre el Barroco y el Clasicismo, confluyeron en la corte de Federico el Grande una serie de músicos que trabajaron para el rey prusiano y que compusieron una gran cantidad de música para flauta, instrumento que él tocaba. La actividad musical del Berlín de esos años se convirtió así en relevante para el mundo flautístico. Profundizaremos en este trabajo en la figura del monarca, en la relación de éste con sus músicos y en las características principales de la música de la segunda mitad del siglo XVIII.
Resumo:
O Complexo de Áreas Protegidas do Leste da Ilha da Boa Vista (CAPLBV) inclui áreas terrestres, costeiras e marinhas bem como algumas colinas de baixa altitude em suas zonas terrestres (como a Ponta de Chã de Tarafe e o Monumento Natural de Monte Estância) na parte oriental da ilha da Boa Vista e estende-se por uma vasta área desde a Ponta de Ajudante a sul até a Ponta de Chã de Tarafe a norte. A biodiversidade da ilha da Boa Vista é caracterizada pela existência de várias comunidades de fauna e flora representativas dos ecossistemas costeiros e marinhos de Cabo Verde, da qual se destaca a tartaruga marinha Caretta caretta que aqui tem a sua principal área de desova em Cabo Verde. A vegetação costeira inclui Sporobolus spicatus, Cakile maritima, Sesuvium sesuvioides, Zygophylum fontanesii e Zygophylum simplex, sendo que as espécies mais representativas nas áreas lagunares são Arthrocnemum glaucum, Zygophylum waterlotii, Zygophylum fontanesii, Sporobolus minutus, Sporobolus spicatus e Cyperus bulbosus. A avifauna associada inclui Charadrius alexandrinus, Himantopus himantopus, Arenaria interpres, Pluvialis squatarola, Tringa nebularia, Ardea cinerea, Egretta garcetta, Ibis bulbucus, Platalea leucorodia, Pandion haliaetus, Fregata magnificens, Calonectris edwardsii, Sula leucogaster, Phaethon aethereus, Pelagodroma marina e Oceanodroma castro. As comunidades de corais ao longo da costa da ilha da Boa Vista, nomeadamente no ilhéu de Sal Rei e na baía das Gatas são das mais diversificadas e abundantes de todo o território de Cabo Verde (Cabo Verde 2000, 2001). As espécies do género Conus apresentam uma elevada diversidade e um elevado grau de endemismo. Várias espécies de tubarões e peixes pelágicos bem como mamíferos marinhos se reproduzem nas águas costeiras da Boa Vista. O presente relatório tem como objectivo caracterizar o ambiente terrestre, costeiro e marinho em geral, identificar e avaliar a situação da biodiversidade na área proposta para fazer parte do CAPLBV e nas áreas circundantes, através do levantamento, com recurso à pesquisa bibliográfica e saídas de campo, da diversidade e abundância da flora e fauna, em especial das espécies em vias de extinção e as endémicas, das espécies com importância ecológica no contexto internacional decorrente da posição biogeográfica do arquipélago e das espécies com importância ecológica e económica para a ilha da Boa Vista bem como para o arquipélago de Cabo Verde.