986 resultados para Filosofía griega s.I-II
Resumo:
Foram analisados os achados radiológicos e manométricos de 43 pacientes portadores de megaesôfago chagásico com sorologia positiva para doença de Chagas. Encontrou-se uma redução significante dos valores da pressão máxima do corpo do esôfago com relação ao estádio da esofagopatia: grau I/II - 42,9mmHg; grau III - 23,6mmHg; grau IV - 15,6mmHg. Observou-se que cinco (35,7%) pacientes classificados como grau III, do ponto de vista radiológico, apresentaram valores da pressão máxima do corpo do esôfago inferiores a 20mmHg, sendo considerados portadores de megaesôfago avançado, devendo ser tratados por esofagectomia subtotal com esofagogastroplastia ao invés de cardiomiotomia com válvula anti-refluxo. Constatou-se que o estudo manométrico é útil em pacientes portadores de megaesôfago grau III para a escolha do melhor procedimento cirúrgico.
Resumo:
Para cada doador de sangue soropositivo (ELISA, Abbott®) para HTLV-I/II, de dezembro de 1998 a março de 2001, também foram selecionados dois soronegativos. As amostras séricas foram re-testadas pelo ELISA (Murex®) e aquelas que permaneceram soropositivas foram testadas pelo Western Blot e pela PCR. Das 11.121 amostras séricas, 73 (0,66%) foram positivas (Abbott®), mas somente 12 (0,11%) permaneceram positivas (Murex®), enquanto que as 146 soronegativas foram confirmadas, apesar de ser sofrível o índice de concordância entre os dois ELISA. O Western Blot confirmou as 12 amostras como soropositivas: 8 (0,07%) HTLV-I; duas (0,02%) HTLV-II e duas (0,02%) indeterminadas - sendo pela PCR uma pelo HTLV-I e a outra pelo HTLV-II. Em conclusão, nessa população da Amazônia Ocidental foi muito baixa a soroprevalência de HTLV-I/II, apesar de ser esperada maior prevalência do HTLV-II devido a grande miscigenação racial indígena.
Resumo:
Com o objetivo de estudar a soroprevalência de vírus linfotrópico de células T humanas I/II (HTLV-I/II), vírus da imunodeficiência humana, sífilis e toxoplasmose, em gestantes atendidas em unidade básicas de saúde do município de Botucatu - São Paulo - Brasil, bem como os fatores de risco para a infecção pelo HTLV -I/II, foram realizados inquérito sorológico e avaliação dos resultados de exames solicitados na rotina do prénatal. Em 913 gestantes, a soroprevalência de HTLV- I e de HTLV- II foi de 0,1%. Sífilis, toxoplasmose e infecção pelo HIV foram encontradas. Nenhum dos fatores de risco pesquisados mostrou-se seguro para identificar gestantes com infecção pelo HTLV- I/II. A comparação da proporção de gestantes infectadas e de doadores de sangue da região sudeste do Brasil com testes reagentes para HTLV- I/II não mostrou diferença estatística.
Resumo:
PURPOSE: Hyperhomocyst(e)inaemia is an important risk factor for atherosclerosis, which is currently a major cause of death in renal transplant patients. The aim of this study was to assess the influence of immunosuppressive therapy on homocyst(e)inemia in renal transplant recipients. METHODS: Total serum homocysteine (by high performance liquid chromatography), creatinine, lipid profile, folic acid (by radioimmunoassay-RIA) and vitamin B12 (by RIA) concentrations were measured in 3 groups. Group I patients (n=20) were under treatment with cyclosporine, azathioprine, and prednisone; group II (n=9) were under treatment with azathioprine and prednisone; and group III (n=7) were composed of renal graft donors for groups I and II. Creatinine, estimated creatinine clearance, cyclosporine trough level, lipid profile, folic acid, and vitamin B12 concentrations and clinical characteristics of patients were assessed with the aim of ascertaining determinants of hyperhomocyst(e)inemia. RESULTS: Patient ages were 48.8 ± 15.1 yr (group I), 43.3 ± 11.3 yr (group II); and 46.5 ± 14.8 yr (group III). Mean serum homocyst(e)ine (tHcy) concentrations were 18.07 ± 8.29 mmol/l in renal transplant recipients; 16.55 ± 5.6 mmol/l and 21.44 ± 12.1 mmol/l respectively for group I (with cyclosporine) and group II (without cyclosporine) (NS). In renal donors, tHcy was significantly lower (9.07 ± 3.06 mmol/l; group I + group II vs. group III, p<0.008). There was an unadjusted correlation (p<0.10) between age (r=0.427; p<0.005) body weight (r=0.412; p<0.05), serum creatinine (r=0.427; p<0.05), estimated creatinine clearance (r=0.316; p<0.10), and tHcy in renal recipients (group I +II). Independent regressors (r²=0.46) identified in the multiple regression model were age (coefficient= 0.253; p=0.009) and serum creatinine (coefficient=8.07; p=0.045). We found no cases of hyperhomocyst(e)inemia in the control group. In contrast, 38% of renal recipients had hyperhomocyst(e)inemia: 7 cases (35%) on cyclosporine and 4 (45%) without cyclosporine, based on serum normal levels. CONCLUSIONS: Renal transplant recipients frequently have hyperhomocyst(e)inemia. Hyperhomocyst(e)inemia in renal transplant patients is independent of the scheme of immunosuppression they are taking. The older the patients are and the higher are their serum creatinine levels, the more susceptible they are to hyperhomocyst(e)inemia following renal transplantation.
Resumo:
PURPOSE: The differential diagnosis between benign and malignant adrenal cortical tumors circumscribed to the gland is controversial. One hundred and seven patients with adrenal cortex tumors (excluding those with primary hyperaldosteronism) were studied to assess the 5-year survival rate of adults, children, patients stratified by pathological stage, and patients stratified according to Weiss's score of <3 or >3. METHODS: The patients were evaluated both clinically and biochemically. One hundred and five patients underwent surgery and were classified pathologically as stages I, II, III, or IV. The tumors were weighed, measured, and classified according to Weiss's criteria and divided into 2 groups: <3 and >3. RESULTS: After 5 years, the survival rate was 77.5% for the whole group, 74.61% for the adults, 84.3% for the children, 100% for stage I, 83.9% for stage II, 33% for stage III, and 11.7% for stage IV groups. Additionally, after 5 years, 100% of the patients with tumors with Weiss's score <3 were alive compared to 61.65% of those with Weiss's score >3. The average weights of the tumors of score <3 and >3 were 23.38 g ± 41.36 g and 376.3 ± 538.76 g, respectively, which is a statistically significant difference. The average sizes of tumors of Weiss's score <3 and >3 were 3.67 ± 2.2 cm and 9.64 ± 5.8 cm, respectively, which is also a statistically significant difference. CONCLUSIONS: Weiss's score may be a good prognostic factor for tumors of the adrenal cortex. Additionally, there was a statistically significant difference between the average weight and size of tumors with benign behavior (Weiss's score <3) and those with malignant behavior (Weiss's score >3).
Resumo:
É feita a determinação da quantidade média (g) de biomassa foliar consumida por 1 g (peso seco) de gafanhoto/dia nesta espécie. O material para a realização dos experimentos foi coletado na ilha de Marchantaria (várzea - Rio Solimões) perto de Manaus. Os animais testados foram agrupados por estádio ninfal (ninfas iniciais (I+II), médias (111+lV) e finais (V+VI)) e os adultos pelo sexo (machos, fêmeas, machos+fêmeas). A planta utilizada como alimento foi Paspalwn repens, macrófita aquática das Poaceac, onde Stenacrisf. fissicaudadesenvolve o seu ciclo vital. Verificou-se que as ninfas de estádios iniciais realizam o maior consumo (0,7740 g/g de biomassa animal/dia), enquanto que o menor consumo de biomassa foliar, foi feito pelos adultos (0,2622 g/g de biomassa animal/dia). O consumo médio foi calculado em 0,5 g (peso seco) de biomassa foliar consumida por g (peso seco) de biomassa animal por dia. Estes dados estão sendo comparados com o consumo foliar de Cornops aquaticum (Acrididac) em Eichhornia crassipes (Pontederiaceae) da mesma área.
Resumo:
Os efeitos de substâncias genotóxicas sobre o genoma de peixes tem sido objeto de muitos estudos, sobretudo daqueles que buscam estabelecer a resposta dos genes aos estímulos ambientais. O presente trabalho teve como objetivo realizar um estudo sobre mutagenicidade e genotoxicidade em peixes elétricos da espécie Eingenmannia virescens, pela exposição ao benzeno (50ppm), utilizando as técnicas da Freqüência de Micronúcleos (MNs) e o Ensaio do Cometa. Foram coletadas amostras do sangue de dez peixes em diferentes tempos de exposição: T0, 24h, 48h, 72h, 96h e 360h (15 dias). Para a análise das lâminas no Teste do MN, foram contadas 1.000 células e estipulada a freqüência de ocorrência de MNs. Para análise do Ensaio do Cometa a contagem foi feita estipulando quatro classes de danos: I - II - III - IV, e para a análise estatística foram atribuídos valores numéricos (ranques) de 0 a 3, respectivamente, verificando diferenças significativas para a soma dos ranques em todos os tempos de exposição em relação ao T0. No Teste do Micronúcleo não foi possível detectar efeitos mutagênicos significativos nos eritrócitos analisados. No entanto, para o Ensaio do Cometa os resultados sugerem ação genotóxica do benzeno, devido a um aumento gradual no número de células com maiores classes de danos de acordo com maior tempo de exposição, indicando um efeito tempo-dependente. Estes resultados sugerem maior sensibilidade do Ensaio do Cometa que o Teste do MN.
Resumo:
Tese de doutoramento em Ciências da Educação (Área Especialidade em Psicologia da Educação)
Resumo:
OBJECTIVE - To identify, the anaerobic threshold and respiratory compensation point in patients with heart failure. METHODS - The study comprised 42 Men,divided according to the functional class (FC) as follows: group I (GI) - 15 patients in FC I; group II (GII) - 15 patients in FC II; and group III (GIII) - 12 patients in FC III. Patients underwent a treadmill cardiopulmonary exercise test, where the expired gases were analyzed. RESULTS - The values for the heart rate (in bpm) at the anaerobic threshold were the following: GI, 122±27; GII, 117±17; GIII, 114±22. At the respiratory compensation point, the heart rates (in bpm) were as follows: GI, 145±33; GII, 133±14; GIII 123±22. The values for the heart rates at the respiratory compensation point in GI and GIII showed statistical difference. The values of oxygen consumption (VO2) at the anaerobic threshold were the following (in ml/kg/min): GI, 13.6±3.25; GII, 10.77±1.89; GIII, 8.7±1.44 and, at the respiratory compensation point, they were as follows: GI, 19.1±2.2; GII, 14.22±2.63; GIII, 10.27±1.85. CONCLUSION - Patients with stable functional class I, II, and III heart failure reached the anaerobic threshold and the respiratory compensation point at different levels of oxygen consumption and heart rate. The role played by these thresholds in physical activity for this group of patients needs to be better clarified.
Resumo:
OBJECTIVE: Comparative analysis of the in-hospital results after primary implantation of stents or coronary balloon angioplasty in patients with acute myocardial infarction (MI). METHODS: CENIC (National Center of Cardiovascular Interventions) gathered data on 3,924 patients undergoing coronary angioplasty (in the primary form, without the previous use of thrombolytic agents) in the first 24 hours after a MI, during the period of 1996-1998. From these 3,924 patients, 1,337 (34%) underwent stent implantation. We analyzed the success of the procedure and the occurrence of adverse cardiac events. RESULTS: In patients undergoing stent implantation there were more males (77% vs 69%, p=0.001), previous by pass surgery (6.3% vs. 4.5%, p=0.01), anterior MI and stent implantation in left descending artery (55% vs. 48% vs. p=0.009), and saphenous vein bypass grafts (3.3% vs. 1.9%). the procedure was more succesful in the group of stents (97% vs. 84%, p=0.001) and reinfarction rate (2.5 vs. 4%, p=0.002). The need for emergency revascularization was similar (1% vs. 1.1%, NS). Total in-hospital mortality was lower in stent group (3.4% vs. 7. 2%, p=0.0001) and this effect was in patients Killip class III/V (19.5% vs. 32.5%, p= 0.002) because there was no difference in patients class I/II (1.7% vs. 2.8%, p=0.9). CONCLUSION: Primary stent implantation in acute myocardial infarction showed better early results than balloon angioplasty alome.
Resumo:
OBJECTIVE: This study evaluated the effects of a new method of mitral valve replacement on left ventricular (LV) remodeling and heart failure functional class. METHODS: Eight patients (6 men) with severe mitral regurgitation from end-stage dilated cardiomyopathy underwent surgery. Five patients were in functional class (FC) IV, 2 were in FC III and 1 was in FC III/IV. Age ranged from 33 to 63 years. Both the anterior and posterior leaflets of the mitral valve were divided into hemileaflets. The resultant 4 pedicles were displaced under traction toward the left atrium and anchored between the mitral annulus and an implanted valvular prosthesis. The beating heart facilitated ideal chordae tendineae positioning. RESULTS: All patients survived and were discharged from the hospital. After a mean follow-up period of 6.5 months (1-12 m), 5 patients were in FC I; 2 in FC I/II; and 1 in FC II. The preoperative ejection fraction ranged from 19% to 30% (mean: 25.7±3.4 %), and the postoperative ejection fraction ranged from 21% to 40% (mean: 31.1± 5.8%). Doppler echocardiography showed evidence of LV remodeling in 4 patients, including lateral wall changes and a tendency of the LV cavity to return to its elliptical shape. CONCLUSION: This technique of mitral valve replacement, involving new positioning of the chordae tendineae, allowed LV remodeling and improvement in FC during this brief follow-up period.
Resumo:
OBJETIVOS: Avaliar as características clínicas de mulheres com diagnóstico prévio de miocardiopatia periparto e verificar as características associadas à evolução desfavorável. MÉTODOS: Variáveis clínicas, obstétricas e ecocardiográficas foram estudadas em 12 pacientes com miocardiopatia periparto, avaliadas no momento do diagnóstico e em consulta atual, quando foram divididas em dois grupos: GF (n= 6, sem alterações cardíacas) e GD (n= 6, com cardiomegalia e disfunção ventricular persistentes). As comparações foram feitas com o teste "t" de Student e exato de Fisher (p<0,05). RESULTADOS: No diagnóstico, a idade média das pacientes (8 brancas e 4 negras/pardas) foi de 24±7,4 anos; todas em classe funcional IV (NYHA) e 8 relataram hipertensão gestacional ou pré-eclâmpsia. A mediana do tempo de seguimento foi de 25 meses. Dez pacientes evoluíram para classe funcional I/II. A comparação entre os grupos mostrou GD com menor fração de ejeção do ventrículo esquerdo (0,30±0,05 vs. 0,58±0,09; p<0,001) e maior diâmetro sistólico do VE (58±5mm vs. 46±3mm; p<0,001), no momento do diagnóstico. A evolução desfavorável foi mais frequente entre as pardas (p=0,01). Na avaliação atual o GD apresentou menor espessura relativa da parede (0,13±0,02 vs. 0,17±0,02; p< 0,05) e maior massa do VE (283±90g vs. 186±41g; p<0,05). CONCLUSÃO: Pacientes com miocardiopatia periparto prévia apresentam evolução desfavorável associada à raça negra e alterações cardíacas iniciais mais acentuadas e a evolução favorável está associada à redução da massa miocárdica e aumento da espessura relativa da parede ventricular.
Resumo:
El láser de baja y media energía y la magnetoterapia son utilizados en desórdenes osteomioarticulares por sus efectos analgésico, antiinflamatorio y trófico, entre los más destacados. Sin embargo, son insuficientes las investigaciones sobre su mecanismo de acción y antecedentes científicos que avalen sus efectos. Es por ello, que la determinación de acontecimientos celulares y moleculares que ocurren durante la interacción de estos tipos de energía con el sistema muscular, sería relevante para el conocimiento y optimización de tales terapias en las ciencias biomédicas. En las miopatías inflamatorias idiopáticas, se encuentra afectada la estructura, morfología y bioquímica del tejido muscular. La energía que éste requiere para el normal funcionamiento es generada en la mitocondria. Esta organela también es la responsable de la generación de especies oxidantes provocando estrés oxidativo y el inicio de los procesos de apoptosis. Por lo antes dicho, consideramos que la determinación de los biomarcadores inflamatorios asociados a estrés oxidativo, realizando el análisis histomorfométrico ultraestructural y valorando la actividad de los complejos enzimáticos mitocondriales, permitiría una evaluación de la acción terapéutica del láser y la magnetoterapia en un modelo experimental de miopatía. Para ello se propone evaluar el efecto de la magnetoterapia y del láser de baja energía (He-Ne y As.Ga) en miopatía experimental determinando indicadores inflamatorios asociados a estrés oxidativo, análisis histomorfométrico y valoración de la actividad enzimática mitocondrial. Específicamente: -Determinar indicadores inflamatorios y de estrés oxidativo: Oxido Nítrico, Grupos carbonilos, L-citrulina, Fibrinógeno, Superóxido dismutasa, Glutation peroxidasa y Catalasa por espectrofotometría. -Identificar los cambios anatomopatológicos del músculo esquelético por microscopía óptica (MO): cuantificación del infiltrado inflamatorio; MO de alta resolución (MOAR) y por microscopía electrónica: histomorfometría de la ultraestructura miofibrilar y mitocondrial. -Valorar las actividades enzimáticas de la citrato sintasa y de los complejos: I (NADH-ubiquinona reductasa), II (succinato-ubiquinona-reductasa) III (ubiquinona-citocromo c-reductasa) y IV (citocromo c-oxidasa); en mitocondrias de tejido muscular por espectrofotometría. -Evaluar la actividad apoptótica en las fibras musculares de los diferentes grupos por ténica de T.U.N.E.L. Las mediciones mitocondriales (por ME) y de infiltrado inflamatorio (por MO) se realizarán en un total de 5 fotos de aumentos similares en forma aleatoria por grupo estudiado (n=10). Los cambios estructurales observados se analizarán en el programa Axiovision 4.8, para cuantificar el área total ocupada, número total y grado de alteración de las mitocondrias y el porcentaje de infiltrado inflamatorio determinando el grado de inflamación. Los resultados de los datos cuantitativos se analizarán aplicando ANAVA (test de Fisher para comparaciones múltiples); y para los datos categóricos se utilizará Chi cuadrado (test de Pearson), estableciéndose un nivel de significación de p < 0.05 para todos los casos. Importancia del Proyecto: La salud y el bienestar del hombre son los logros perseguidos por las ciencias de la salud. La obtención de terapias curativas o paliativas con un mínimo de efectos colaterales para el enfermo se incluye en estos logros. Por esto y todo lo anteriormente expuesto es que consideramos de gran importancia poder esclarecer desde las ciencias básicas los efectos celulares y moleculares en modelos experimentales la acción de la terapia con láser y magnetoterapia para una aplicación clínica con base científica en todas las áreas de las Ciencias Médicas. In the idiopathic inflammatory myopathies, is affected the structure, morphology and biochemistry of muscle tissue. The mitochondria is responsible for the generation of oxidizing species leading to oxidative stress and the beginning of the process of apoptosis. As said before, we consider the determination of inflammatory biomarkers related to oxidative stress, by ultrastructural morphometric analysis and assessing the activity of mitochondrial enzyme complexes, permit an evaluation of the therapeutic action of laser and magnetic therapy in an experimental model myopathy. We propose to evaluate the effect of the treatment identifying indicators in experimental inflammatory myopathy associated with oxidative stress, histomorphometric analysis and assessment of mitochondrial enzyme activity. Specifically -determining: Nitric oxide, carbonyl groups, L-citrulline, fibrinogen, superoxide dismutase, glutathione peroxidase and catalase by spectrophotometry. -Identify the pathological changes in skeletal muscle by optical microscopy (OM): quantification of the inflammatory infiltrate, OM high resolution (MOAR) and electron microscopy, histomorphometry of myofibrillar and mitochondrial ultrastructure. -Evaluate the enzymatic activity of citrate synthase and complexes: I, II, III and IV in mitochondria muscle tissue by spectrophotometry. -Evaluate apoptotic activity in muscle fibers by TUNEL technique of Mitochondrial measurements and inflammatory infiltration (by OM) was performed in a total of 5 photos of similar increases in random by the study group (n = 10). The structural changes observed are discussed in the program Axiovision 4.8, to quantify number, degree of alteration of mitochondria and the percentage of inflammatory infiltrate determining the degree of inflammation. The results of the quantitative data were analyzed using ANOVA (Fisher test), and categorical data with Chi-square (Pearson test), establishing a significance level of p <0.05.
Resumo:
FUNDAMENTO: O uso da rosiglitazona tem sido o objeto de extensas discussões. OBJETIVO: Avaliar os efeitos da rosiglitazona nas artérias ilíacas, no local da injúria e na artéria contralateral, de coelhos hipercolesterolêmicos submetidos à lesão por cateter-balão. MÉTODOS: Coelhos brancos machos receberam uma dieta hipercolesterolêmica através de gavagem oral por 6 semanas e foram divididos em 2 grupos: grupo rosiglitazona (GR - 14 coelhos tratados com rosiglitazona por 6 semanas) e grupo controle (GC - 18 coelhos sem rosiglitazona). Os animais foram submetidos a lesão por cateter-balão na artéria ilíaca direita no 14º dia. RESULTADOS: Na artéria ilíaca contralateral, não houve diferença significante na razão entre as áreas intimal e medial (RIM) entre os grupos GR e GC. A rosiglitazona não reduziu a probabilidade de lesões tipo I, II ou III (72,73% vs 92,31%; p=0,30) e lesões tipo IV ou V (27,27% vs 7,69%; p=0,30). Na artéria ilíaca homolateral, a área intimal era significantemente menor no GR quando comparado ao GC (p = 0,024). A área luminal era maior no GR quando comparado ao GC (p < 0,0001). Houve uma redução significante de 65% na IMR no GR quando comparado ao GC (p = 0,021). Nenhum dos critérios histológicos para lesões ateroscleróticas tipos I a V (American Heart Association) foram encontrados na artéria ilíaca homolateral. CONCLUSÃO: Esses achados demonstram que a administração de rosiglitazona por 6 semanas impede a aterogênese no local da lesão, mas não em um vaso distante do sítio da lesão.
Resumo:
I-II-III 1r - 331v 3 წიგნი; I წიგნი - 1r - 110v Inc. სსწლნი მთეს თავისანი Des. რ იტყოდა გულსა თსსა დაღათუ სამოსელსა ოდენ მისა; II წიგნი - 111r - 220v Inc. შევახო ვცხონდე მე ვა შხო მეყსლდ გნჴდა წყაროჲ Des. ვდ იჳ ნაზარეველი წარმოვალს და მნ ღატყო; III წიგნი - 221r - 331r Inc. და თქა იჳ ძეო ღთისაო შმწყლ მე Des. აღდგა [...] სსელით ან; სტრიქონები რაოდენობა 24-26; ბოლოში 2 ფურცელი აკლია, 37-ე რვეულიდან შემორჩენილია მხოლოდ 2 ფურცელი (300-337). მათ შუაში შეცდომით ჩაკერებულია ოთხთავის საძიებლის 6 ფურცელი, რომელიც წიგნს ბოლოში ჰქონდა. 21-26 ჩაკერებულია სხვა ადგილას. აშიებზე (გვერდით და ბოლოს) მითითებულია სახარების დაყოფა (თავები და მუხლები) და პარალელური ადგილები სხვა სახარებებიდან. 6v ჯვრის გამოსახულება ისევე, როგორც ყველა სახარების ბოლოს. ბოლო ფურცელი, რომელიც ცაგარელს სრულად აქვს აღწერილი, ამოხეულია.