822 resultados para Hordeum vulgare


Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

Se estudia el rol de las hormonas como intermediarios en los procesos de dormición de yemas florales y crecimiento caulinar de especies arbóreas frutales ( Prunus spp., Pyrus malus normal y mutante enana) y herbáceas (lechuga, cebada, Arabidopsis ) por parte de factores ambientales y en el efecto benéfico de rizobacterias sobre el crecimiento de cereales. Abarca tres subproyectos: Subproyecto 1. Dormición en yemas florales de duraznero. Estudia el efecto de diferentes giberelinas en aplicaciones exógenas en laboratorio y a campo, sobre la fenología y morfología ( al microscopio) de yemas florales de duraznero. Se intenta establecer el papel de GAs como mediadores entre señal ambiental y los procesos de diferenciación de los verticilos florales. Objetivos: Estudiar el efecto de aplicaciones exógenas de GA3, GA5, dihidro-GA5 y dihidro-GA4 sobre la fenología y morfología de yemas florales de: i) plantas a campo y ii) estacas aisladas. Subproyecto 2. Fitohormonas como intermediarios entre calidad de luz y alargamiento caulinar en Prunus spp. Estudia cuali-cuantitativamente IAA, ABA y giberelinas de especies arbóreas frutales ( Prunus spp., Pyrus malus normal y mutante enana) y herbáceas (lechuga, cebada, Arabidopsis ) sometidas a diferentes calidades de luz (sistema fito y criptocromo). Las hormonas se analizan por HPLC, bioensayo y GC-SIMILAR. Intenta establecer la posible correlación entre señal ambiental, sistema fotorreceptor, metabolismo de hormonas y respuesta morfogénica. Objetivos: Determinar el efecto de luz azul (sistema criptocromo) y rojo/rojo lejano (sistema fitocromo) sobre los niveles de giberelinas, ABA y AIA en plantas de Prunus avium, Pyrus malus (normal y enano), Latuca sativa, Hordeum vulgare (normal y enano) y Arabidopsis thaliana . Subproyecto 3. Producción de GAs por Azospirillum spp. Estudia la producción de giberelinas y su metabolismo por Azospirillum spp. y sus efectos sobre crecimiento y desarrollo de cereales. La identificación y cuantificación de giberelinas se realiza como en el Subproyecto 2. Estudios de metabolismo incluyen alimentación con giberelinas deuteradas o sus conjugados. Semillas pre-germinadas de cereales se inoculan con distintas cepas y/o concentraciones de GA3, evaluándose diversos parámetros de crecimiento radical. Los resultados de laboratorio se probarán a campo. Objetivos: Estudiar la producción de GAs o factores que regulan su metabolismo (relación C/N, calidad de luz, pH y tiempo de incubación) por A. spp., en cultivo aislado y con la asociación diazotrofo/sistema radical de gramíneas y los efectos de la batería sobre el crecimiento de dichas especies.

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

El objetivo de este proyecto ha sido analizar los posibles efectos del biochar obtenido de restos de biomasa de resinosas, de caducifolios y de un lodo de depuradora por tres procedimientos de pirolisis (lenta, rápida y gasificación), sobre un suelo (Haploxerept típico) y una planta de interés agrícola (Hordeum vulgare). Adicionalmente, se han comparado los efectos del biochar con los producidos por la aplicación de los materiales originales, y la interacción del biochar sobre el fertilizante mineral incorporado al suelo. Por último, se ha completado el trabajo con la observación de la influencia del biochar en la formación de micorrizas. Para llevar a cabo este estudio se ha realizado un ensayo en invernadero y diferentes análisis en laboratorio que han permitido el estudio comparativo de la germinación y crecimiento de la cebada, y de diferentes parámetros fisicoquímicos del suelo que podrían explicar la respuesta de las plantas crecidas sobre los distintos tipos de biochar. A partir de la interpretación de los resultados se ha determinado que los diferentes tipos de biochar han provocado un mayor desarrollo de la cebada en comparación con la aplicación de sus respectivas materias primas, o bien se ha observado la desaparición de efectos inhibidores como en el caso de los lodos de depuradora. Por otro lado, ha destacado el biochar obtenido por pirólisis lenta del resto de los biochars puesto que se ha observado menor mineralización de su materia orgánica de los suelos y mayor eficiencia en el desarrollo de las plantas. Por último, el efecto de la enmienda orgánica en forma de biochar sobre el desarrollo de las plantas ha sido menor que el efecto provocado directamente por la fertilización mineral.

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

Selostus: Ohrasato ja verkko- ja rengaslaikku virallisissa lajikekokeissa

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

Selostus: Ponsiviljelymenetelmän optimointi ohranjalostuksen käyttöön

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

Annual crop yield and nutrition have shown differentiated responses to modifications in soil chemical properties brought about by gypsum application. The aim of this study was to evaluate the effect of gypsum application rates on the chemical properties of a Latossolo Bruno (Clayey Oxisol), as well as on the nutrition and yield of a maize-barley succession under no-till. The experiment was set up in November 2009 in Guarapuava, Parana, Brazil, applying gypsum rates of 0.0, 1.5, 3.0, 4.5, and 6.0 Mg ha-1 to the soil surface upon sowing maize, with crop succession of barley. Gypsum application decreased the levels of Al3+ and Mg2+ in the 0.0-0.1 m layer and increased soil pH in the layers from 0.2-0.6 m depth. Gypsum application has increased the levels of Ca2+ in all soil layers up to 0.6 m, and the levels of S-SO4(2-) up to 0.8 m. In both crops, the leaf concentrations of Ca and S were increased while Mg concentrations have decreased as a function of gypsum rates. There was also an effect of gypsum rates on grain yield, with a quadratic response of maize and a linear increase for barley. Yield increases were up to 11 and 12 % in relation to control for the maximum technical efficiency (MTE) rates of 3.8 and 6.0 Mg ha-1 of gypsum, respectively. Gypsum application improved soil fertility in the profile, especially in the subsurface, as well as plant nutrition, increasing the yields of maize and barley.

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

Selostus: Maan hengityksen ja ohran kasvun reagointi hapensaannin muutoksiin maassa

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

Since there is evidence that malting quality is related to the storage protein (hordein) fraction, in the present work the hordein polypeptide patterns from 13 barley (Hordeum vulgare L.) varieties of different malting quality were analysed in order to explore the feasibility of using hordein electrophoresis to assist in the selection of malting barleys. The formation of clusters separating the varieties with higher malting quality from the others with lower quality suggests that there is a relationship between the general hordein polypeptide pattern and malting quality in the varieties analysed. By the Sperman's correlation test three hordein bands correlated negatively with malting quality in the germplasm studied.

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

Objetivou-se avaliar a reação de 58 cultivares de cevada a Drechslera teres, agente causal da mancha-em-rede, bem como a variabilidade patogênica e freqüência de sintomas do patógeno. A reação das cultivares foi estimada com auxílio de uma escala de notas de 0 a 4, em que zero (0) representa a ausência de sintomas, e 4 representa os sintomas típicos da mancha-em-rede. O mesmo método foi utilizado para avaliar a variabilidade patogênica de 25 isolados oriundos do Sul do Brasil. Seis isolados de boa capacidade de esporulação foram utilizados para comparar o número de lesões e a severidade da doença. As cultivares diferiram quanto à reação a D. teres, e identificaram-se as três cultivares, BR 2, EMBRAPA 43 e PFC 8590, como fontes de resistência moderada à doença. Em testes de 25 isolados de D. teres, inoculados na concentração de 1,7x10(4) conídios/mL, detectaram-se diferenças significativas entre os isolados, evidenciando diferenças na sua virulência. Pelo sistema de nomenclatura de Limpert & Müller, foi possível diferenciar padrões de virulência de isolados oriundos de diferentes regiões do Sul do Brasil. O número de lesões e a severidade foram intimamente relacionadas com o local de origem do isolado.

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

Aluminum (Al) toxicity is a major factor limiting barley growth in acid soils, and genotypes with adequate level of tolerance are needed for improving barley adaptation in Brazil. To study the inheritance of Al tolerance in Brazilian barleys, cultivars Antarctica 1, BR 1 and FM 404 were crossed to sensitive Kearney and PFC 8026, and intercrossed. Parental, F1, F2 and F6 generations were grown in nutrient solution containing 0.03, 0.05 and 0.07 mM of Al and classified for tolerance by the root tip hematoxylin staining assay. Tolerant by sensitive F2 progenies segregated three tolerant to one sensitive, fitting the 3:1 ratio expected for a single gene. The F6 populations segregated one tolerant to one sensitive also fitting a monogenic ratio. The F2 seedlings from crosses among tolerant genotypes scored the same as the parents. Since the population size used would allow detection of recombination as low as 7%, the complete absence of Al sensitive recombinants suggests that tolerance in these cultivars is most probably, controlled by the same gene. Thus, the potential for improving Al tolerance through recombination of these genotypes is very low and different gene sources should be evaluated.

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

Els resultats de l'estudi arqueobotànic realitzat sobre diferents àmbits de l'assentament de Sant Jaume aporta noves dades al coneixement de la gestió dels recursos vegetals de la protohistòria del nordest peninsular. El registre arqueològic constata una certa homogeneïtzació en la funcionalitat dels àmbits, que s'interpreten com a magatzems en el pis superior i espais d'estabulació a l'inferior. L'àmbit millor representat és l'A4, que conserva com a fet singular un elevat nombre de restes de llavors i fruits amb molt bon estat de conservació. Els tàxons conreats més importants són la pisana (Triticum dicoccum) i les guixes i guixols (Lathyrus sativus i Lathyrus cicera), seguits d¿una menor proporció d'ordi vestit (Hordeum vulgare), blat nu (comú/dur) (Triticum aestivum/durum), pèsol (Pisum sativum), llentia (Lens culinaris) i erb (Vicia ervilia). D'altra banda, el registre arqueobotànic del pis inferior de l'àmbit A4 sembla posar en evidència la presència de l¿associació de pisana i guixa, destinada a l'alim.

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

O objetivo deste trabalho foi avaliar o efeito da adubação nitrogenada no nitrogênio da biomassa microbiana do solo (N BMS), em diferentes profundidades, em um Latossolo Vermelho-Amarelo cultivado com cevada. O experimento foi instalado em junho de 2004, em área experimental de primeiro ano de plantio direto, anteriormente cultivada com milheto por três anos e posteriormente com soja por duas safras. Foram utilizados os seguintes tratamentos: quatro doses de nitrogênio (30, 60, 90 e 120 kg ha-1) e o controle sem adubação nitrogenada. As amostras de solo foram coletadas em quatro profundidades: 0-5, 5-10, 10-20 e 20-30 cm, com três repetições e em três épocas: perfilhamento pleno, floração e logo após a colheita. O N BMS e a razão N BMS:Ntotal diminuíram com a profundidade. Doses mais elevadas de nitrogênio não aumentaram o N BMS. O Ntotal não foi alterado nas diferentes doses de nitrogênio, mas diminuiu com a profundidade. Houve correlação negativa entre o N BMS e o pH do solo em todas as doses de nitrogênio, com exceção na dose zero. Houve também, correlação positiva entre a razão N BMS:Ntotal e o N BMS, porém não entre a razão N BMS:Ntotal e o Ntotal.

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

Blue light mediates the phosphorylation of a membrane protein in seedlings from several plant species. When crude microsomal membrane proteins from dark-grown pea (Pisum sativum L.), sunflower (Helianthus annuus L.), zucchini (Cucurbita pepo L.), Arabidopsis (Arabidopsis thaliana L.), or tomato (Lycopersicon esculentum L.) stem segments, or from maize (Zea mays L.), barley (Hordeum vulgare L.), oat (Avena sativa L.), wheat (Triticum aestivum L.), or sorghum (Sorghum bicolor L.) coleoptiles are illuminated and incubated in vitro with [gamma-(32)P]ATP, a protein of apparent molecular mass from 114 to 130 kD is rapidly phosphorylated. Hence, this system is probably ubiquitous in higher plants. Solubilized maize membranes exposed to blue light and added to unirradiated solubilized maize membranes show a higher level of phosphorylation of the light-affected protein than irradiated membrane proteins alone, suggesting that an unirradiated substrate is phosphorylated by a light-activated kinase. This finding is further demonstrated with membrane proteins from two different species, where the phosphorylated proteins are of different sizes and, hence, unambiguously distinguishable on gel electrophoresis. When solubilized membrane proteins from one species are irradiated and added to unirradiated membrane proteins from another species, the unirradiated protein becomes phosphorylated. These experiments indicate that the irradiated fraction can store the light signal for subsequent phosphorylation in the dark. They also support the hypothesis that light activates a specific kinase and that the systems share a close functional homology among different higher plants.

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

O objetivo deste trabalho foi avaliar o impacto da antecipação da colheita de lavouras de cevada sobre a germinação dos grãos, ao longo de 12 meses de armazenamento. O ensaio de campo foi realizado em 2002 e 2003. As parcelas colhidas foram armazenadas nos anos subseqüentes aos dos ensaios em campo, e a germinação foi monitorada mensalmente. Os tratamentos avaliados foram: dessecação com os princípios ativos glifosato e paraquat, nas doses 1, 1,5 e 2 L ha-1, além das testemunhas, colhidas normalmente e de forma antecipada, sem dessecação. O delineamento utilizado foi o de blocos ao acaso, com três repetições. A colheita antecipada sem dessecação foi o tratamento de maior prejuízo qualitativo à germinação dos grãos. A deterioração qualitativa temporal dos grãos, nos tratamentos com herbicidas dessecantes, foi estatisticamente similar à observada nas amostras oriundas da testemunha colhida normalmente, sem dessecação. Não foram encontradas evidências de que o uso de herbicidas dessecantes acelere o processo de perda de germinação de grãos de cevada, ao longo do período de armazenagem, para os produtos e doses testados.

Relevância:

60.00% 60.00%

Publicador:

Resumo:

O objetivo deste trabalho foi determinar a composição de nutrientes de grãos de diferentes cultivares de cevada, na forma integral e descascada, e classificá-los em grupos com características nutricionais distintas. Foram utilizadas amostras de 17 cultivares, da Embrapa Trigo, Passo Fundo, RS, da safra de 2005. As determinações químicas foram realizadas de acordo com os métodos de análise oficial da AOAC Internacional. Foram observadas diferenças significativas entre grãos integrais de cultivares para proteína bruta, cinzas, extrato etéreo, fibra total e carboidratos não-fibrosos, porém, os teores de fibra insolúvel e fibra solúvel não diferiram. Em grãos descascados, foram observadas diferenças em todos os parâmetros analisados. Com exceção da fração de carboidratos não-fibrosos, o processo de descascamento promoveu redução em todas as frações avaliadas, em especial nos teores de fibra total e fibra insolúvel. Diferenças na composição bromatológica ocorreram devido à variabilidade genética das cultivares e ao descascamento.