997 resultados para Beltrami, Giacomo Costantino, 1779-1855.
Resumo:
Mode of access: Internet.
Resumo:
v. 1. Hesiodi carmina.--v. 2. Scholia ad Hesiodum e codd. mss.--v. 3. Theognidis, Archilochi, Solonis, Simonidis, Tyrtaei, Empedoclis, Parmenidis, Sapphonis, Alcaei, Stesichori et aliorum fragmenta.-v. 4. Theocriti, Bionis et Moschi Carmina bucolica ex recensione L.C. Valckenarii.--v. 5. Scholia ad Theocritum e codd. mss.
Resumo:
Preface by Ludolf Küster.
Resumo:
Greek title at head of title-page.
Resumo:
Mode of access: Internet.
Resumo:
Appendix, pp.[50]-62, contains a "Brief historical sketch of the First Church in Salem," with an illustration of the meeting-house built in 1718.
Resumo:
Includes bibliographical references and indexes.
Resumo:
Vol. 16 has title: Les loges du Vatican, sujets peints a ̀fresque, par Raphael.
Resumo:
Ancien possesseur : Rothschild, Adèle de (1843-1922)
Resumo:
Mode of access: Internet.
Resumo:
Vols. 1-6 compiled by Joshua L. Lyte.
Resumo:
Universidade Estadual de Campinas . Faculdade de Educação Física
Resumo:
O gênero Ommata é revisto e dividido em quatro gêneros: Ommata sensu strictu, Acatainga gen. nov. (espécie-tipo Odontocera (?) maia Newman, 1841), Etimasu gen. nov. (espécie-tipo Ommata cosmipes Peñaherrera-Leiva & Tavakilian, 2003) e Pyrpotyra gen. nov. (espécie-tipo Ommata (Ommata) paradisiaca Tippmann, 1953). São descritas cinco espécies novas provenientes do Brasil e Bolívia: Ommata nigricollis (Brasil, Espírito Santo), O. andina (Bolívia), Pyrpotyra pytinga (Brasil, Pará), P. capixaba (Brasil, Espírito Santo) e P. paraensis (Brasil, Pará). As seguintes espécies são transferidas de Ommata para os novos gêneros, além das espécies-tipos: Acatinga boucheri (Tavakilian & Peñaherrera-Leiva, 2005), comb. nov.; A. gallardi (Peñaherrera-Leiva & Tavakilian, 2004), comb. nov.; A. quinquemaculata (Zajciw, 1966), comb. nov.; Pyrpotyra albitarsis (Galileo & Martins, 2010), comb. nov.
Resumo:
Todos os subgêneros de Ommata são elevados a gênero, levando-se em consideração a diversidade de caracteres encontrados em cada um deles. Agaone é revisto e uma nova espécie é descrita do Brasil (Minas Gerais, Espírito Santo, Rio de Janeiro): A. punctilla sp. nov. Cantharoxylymna Linsley, 1934 é considerado sinônimo junior de Agaone. Grupiara gen. nov. é descrito para alocar Ommata (Agaone) viridis Gounelle, 1911.