96 resultados para -tocoferol
Resumo:
El aceite de pescado ha sido la principal fuente de grasa incluida en la dieta de salmón Atlántico ya que su uso optimiza el crecimiento y aporta grandes cantidades de ácidos grasos poliinsaturados (PUFA) omega 3, principalmente los ácidos eicosapentaenoico (EPA) y docosahexaenoico (DHA). En los años 90 se utilizaba un 24% de aceite de pescado en los piensos para salmón, sin embargo la escasez del recurso y la presión comercial sobre su demanda por parte de distintos sectores ha dado lugar a una progresiva reducción de su inclusión teniendo la industria como objetivo llegar a utilizar en 2020 tan sólo un 8%. Al reducir los niveles de aceite de pescado disminuye el contenido de EPA y DHA aportado, por lo que se hace necesario diseñar estrategias que permitan maximizar la retención de EPA y DHA en los tejidos del animal. De esta forma, la optimización del uso de antioxidantes para prevenir la peroxidación lipídica de los ácidos grasos poliinsaturados de cadena larga (LC-PUFA), puede ser una estrategia a seguir. Entre los antioxidantes empleados en acuicultura destaca la vitamina E. Aunque el α-tocoferol es el isómero principal de la vitamina E, estudios recientes sugieren que el γ-tocoferol presenta igualmente una potente actividad antioxidante. Sin embargo, hasta la fecha no hay muchos estudios con salmón Atlántico empleando γ-tocoferol como principal isómero añadido en la dieta. Además de su función como antioxidante, en investigaciones recientes la vitamina E ha mostrado capacidad para inducir de manera directa o indirecta la expresión de genes que codifican enzimas implicadas en el metabolismo de los ácidos grasos. Con esta perspectiva el presente trabajo tiene como principal objetivo determinar si la incorporación de 300 ppm de γ-tocoferol a la dieta del salmón da lugar a una mayor capacidad antioxidante en los tejidos del animal, disminuyendo la oxidación lipídica in vivo y afectando tanto a la composición como al metabolismo lipídico. Un total de 180 esguines de salmón Atlántico (Salmo Salar) con un peso inicial de 137,4 ± 1g fueron distribuidos al azar y uniformemente en 6 tanques y fueron alimentados con una de las tres dietas experimentales. Se aportó agua salada a los tanques y la temperatura se mantuvo a 12°C. Las dietas experimentales se formularon para tener: bajo contenido en EPA y DHA (CB); alto en EPA y DHA (CA); y con bajos niveles de EPA y DHA pero con un suplemento de 300 ppm de γ-tocoferol como antioxidante (CB+γtoc). Las dietas fueron suministradas en tanques duplicados durante 14 semanas. Al final del experimento, se sacrificaron 4 peces de cada tanque y se tomaron muestras de hígado y filete izquierdo para realizar el análisis de ácidos grasos y de expresión génica. A pesar de que los peces alimentados con la dieta CB+γtoc presentaron 3 veces más concentración de γ-tocoferol en los tejidos, la administración de esta dieta no tuvo un efecto significativo (P>0.05) sobre la composición de EPA, DHA y ácido araquidónico (ARA) en los tejidos del salmón. Los resultados del análisis de expresión de genes mostraron que la incorporación de 300 ppm de γ-tocoferol dio lugar a una cierta inhibición del metabolismo lipídico tanto de genes relacionados con la β-oxidación como de aquellos relacionados con la síntesis de LC-PUFA. En cuanto al sistema de defensa antioxidante GPx4, los resultados indicaron que no hubo efecto estimulatorio del γ-tocoferol sobre el mismo. Sin embargo, se observó un aumento de omega 3 totales (P<0.05) en el músculo del animal. La incorporación de 300 ppm de γ-tocoferol tuvo un efecto limitado sobre la composición lipídica y un efecto inhibitorio del metabolismo lipídico a nivel de expresión.
Resumo:
The term vitamin E refers to a group of eight molecular compounds which differ in structure and bioavailability, and the RRR-alpha-tocopherol more biologically active form. The composition of vitamin E in breast milk undergoes variations during lactation, colostrum and milk richer in this micronutrient compared to transitional and mature milk. Newborns, especially premature infants are more susceptible to vitamin E deficiency and to prevent the damage caused by this deficiency has been proposed supplementation of neonates with this micronutrient, however, there is no consensus to carry out this intervention. Thus, maternal supplementation with RRRalpha-tocopherol in the postpartum period can be a good alternative to try to raise the alpha-tocopherol levels in breast milk and therefore provide the premature newborn adequate amounts of vitamin E. This study to evaluate the effect of supplementation with 400 UI acetate RRR-alpha-tocopherol in women with premature births, on the concentration of alpha-tocopherol in breast milk colostrum, transitional and mature. The study included 89 healthy adult women were enrolled in the control group (n = 51) and supplemented group (n = 38). Blood samples were collected and milk colostrum soon after birth (0h milk) twenty-four hours, new rate of colostrum milk was collected (24h milk). The transitional and mature milk were collected in seven days (7d milk) and thirty days (30d milk) after delivery, respectively. Supplementation in the supplemented group was held after the collection of blood and 0h milk. The alpha-tocopherol analyzes were performed by high-performance liquid chromatography. Serum levels of alpha-tocopherol less than 516 μg/dL were considered indicative of nutritional deficiency. The average concentration of alphatocopherol in the serum of the control group mothers was 1159.8 ± 292.4 μg/dL and the supplemented group was 1128.3 ± 407.2 μg/dL (p = 0.281). All women had nutritional status in vitamin E suitable. In both groups, it was observed that the concentration of vitamin E in colostrum milk was higher compared to transitional and mature milk. In the supplemented group, the concentration of alpha-tocopherol in the milk increased 60 % after supplementation, from 1339.3 ± 414.2 μg/dL (0h milk) to 2234.7 ± 997.3 μg/dL (24h milk). While the control group values in colostrum 0h and colostrum 24h were similar (p = 0.681). In the control group the follow-on milk alphatocopherol value was 875.3 ± 292.4 μg/dL and in the group supplemented 1352.8 ± 542.3 μg/dL, an increase of 35% in the supplemented group compared to control (p <0.001). In mature milk alpha-tocopherol concentrations between the control group (426.6 ± 187.5 μg/dL) and supplemented (416.4 ± 214.2 μg/dL) were similar (p = 0.853). Only 24h milk supplemented group answered the nutritional requirement of alpha-tocopherol (4 mg/day) of the newborn. These results show that the transport of this micronutrient for milk occurs in a controlled and limited way. Thus, the native vitamin E supplementation increases the concentration of alpha-tocopherol in colostrum and milk and transition does not influence the concentration in mature milk. Only the increase in colostrum milk was sufficient to meet the nutritional requirement of premature newborns.
Resumo:
The vitamins A and E are recognizably important in the initial stages of life and the newborn depends on nutritional adequacy of breast milk to meet their needs. These vitamins share routes of transport to the tissues and antagonistic effects have been observed in animals after supplementation with vitamin A. This study aimed to verify the effect of maternal supplementation with vitamin A megadose (200,000 UI) in the immediate post-partum on the concentration of alpha-tocopherol in colostrum. Healthy parturient women attended at a public maternity natalensis were recruited for the study and divided into two groups: control (n = 37) and supplemented (n = 36). Blood samples of colostrum and milk were collected until 12 hours after delivery. The women of the supplemented group was administered a retynil palmitate capsule and 24 hours after the first collection was obtained the 2nd sample of colostrum in two groups for analysis of retinol and alpha-tocopherol in milk. The mean retinol concentration of 50,7 ± 14,4 μg/dL (Mean ± standard deviation) and alpha-tocopherol of 1217.4 ± 959 mg/dL in the serum indicate the nutritional status biochemical appropriate. Supplementation with retynil palmitate resulted in increase not only retinol levels in the colostrum of the supplemented group (p = 0.002), but also the concentration of alpha-tocopherol (p = 0.04), changing from 1456.6 ± 1095.8 mg/dL to 1804.3 ± 1432.0 mg/dL (milk 0 and 24 respectively) compared to values in the control group, 984.6 ± 750.0 mg/dL and 1175.0 ± 730.8 mg/dL. The women had different responses to supplementation, influenced by baseline levels of retinol in colostrum. Those with previous by low levels of retinol in colostrum (<60 mg/dL) had increased the concentration of alpha-tocopherol in milk, whereas those with adequate levels (> 60 mg/dL), showed a reduction after supplementation. Supplementation with retinol palmitate is an important intervention in situations of high risk for vitamin A deficiency, when considering the need to maternal supplementation, since the excess vitamin can offer unfavorable interactions between nutrients essential for the mother-child group
Resumo:
To characterize liposomal-lidocaine formulations for topical use on oral mucosa and to compare their in vitro permeation and in vivo anesthetic efficacy with commercially available lidocaine formulations. Large unilamellar liposomes (400 nm) containing lidocaine were prepared using phosphatidylcholine, cholesterol, and α-tocoferol (4:3:0.07, w:w:w) and were characterized in terms of membrane/water partition coefficient, encapsulation efficiency, size, polydispersity, zeta potential, and in vitro release. In vitro permeation across pig palatal mucosa and in vivo topical anesthetic efficacy on the palatal mucosa in healthy volunteers (double-blinded cross-over, placebo controlled study) were performed. The following formulations were tested: liposome-encapsulated 5% lidocaine (Liposome-Lido5); liposome-encapsulated 2.5% lidocaine (Liposome-Lido2.5); 5% lidocaine ointment (Xylocaina®), and eutectic mixture of lidocaine and prilocaine 2.5% (EMLA®). The Liposome-Lido5 and EMLA showed the best in vitro permeation parameters (flux and permeability coefficient) in comparison with Xylocaina and placebo groups, as well as the best in vivo topical anesthetic efficacy. We successfully developed and characterized a liposome encapsulated 5% lidocaine gel. It could be considered an option to other topical anesthetic agents for oral mucosa.
Resumo:
O objetivo desse estudo foi avaliar a influência de nutrientes da dieta, tais como, ácidos graxos monoinsaturados (MUFA), ácidos graxos polinsaturados (PUFA) e vitamina antioxidante (a-tocoferol) sobre o risco cardiovascular. Foram coletadas informações sobre o consumo alimentar de 63 indivíduos do INCOR/SP/Brasil, por meio de três recordatórios de 24 horas e realizada a análise da composição nutricional das dietas (NutWin, versão 5.1).Após jejum de 12h, as amostras de sangue foram coletadas, e a partir do plasma foram anali sados: o per f il lipídico (métodos colorimétricos), os autoanticorpos anti-LDLox (ELISA) e o a-tocoferol (HPLC). A análise em quartis demonstrou que os fatores de risco cardiovascular (IMC, CC, Colesterol Total, HDL-c, LDL-c e a geração de autoanticorpos anti-LDLox) apresentam associação negativa com os nutrientes (MUFA e PUFA) avaliados por meio do R24h e com o a-tocoferol, identifi cado como marcador bioquímico de consumo. De acordo com os nossos resultados podemos concluir que esses nutrientes são capazes de modificar o risco para doença cardiovascular
Resumo:
Dissertação de Mestrado, Engenharia Zootécnica, 4 de Janeiro de 2016, Universidade dos Açores.
Resumo:
Junça (Cyperus esculentus Linné), edible bulb of Maranhão that has good nutritional value. F. Marx, and W. E. Kerr.Bulbs of junça one sold in the streets oF Sao Luis, Ma, Brazil, as a delicacy. It has good nutritional value like: 6-10% protein, 6.95 to 9,32mg/lOOg of alpha-tocoferol, 1.20 to 2.52mg/100 of gama-tocoferol, 424.4mg/100g of K and 3,5mg/100g of Zn.Our samples had 1.4% glicose and 16.0% of saccharose. Literature is revised and this bulb is recommended for human consumption.
Resumo:
Analisou-se separadamente amêndoas e embriões de cocos de babaçu, (Orbignya martiana) para estudar algumas de suas enzimas e vitaminas tendo em vista seu maior consumo na alimentação. Detetou-se sistematicamente duas frações protéicas fortemente coradas e uma que aparece em algumas amostras e não aparece em outras. Das enzimas constatou-se três leucino-aminoptidase málicas (MDH1, MDH2, MDH3) e duas deidrogenase do glicerol -3-fosfato (GPD). Quanto às vitaminas constatou-se existir em 100 gramas de material: no embrião 0.100mg de riboflovina, 3,4 de vit. C e 30 de alfa-tocoferol; a amêndoa tem pouco menos da metade das vitaminas B1 e C.
Resumo:
FUNDAMENTO: Associações inversas entre a ingestão de micronutrientes e desfechos cardiovasculares foram demonstradas previamente na população geral. OBJETIVO: Revisar sistematicamente o papel de micronutrientes no desenvolvimento/presença de desfechos cardiovasculares em pacientes com diabetes. MÉTODOS: Foi realizada uma busca nas bases de dados Medline, Embase e Scopus (Janeiro/1949-Março/2012) por estudos observacionais que avaliaram micronutrientes antioxidantes e desfechos cardiovasculares em pacientes com diabetes e, em seguida, os dados foram selecionados e extraídos (dois revisores independentes). RESULTADOS: Dos 15658 estudos identificados, cinco foram incluídos, sendo três de caso-controle e dois de coorte, com um acompanhamento de 7-15 anos. Uma metanálise não foi realizada devido aos diferentes micronutrientes antioxidantes (tipos e métodos de medição) e os desfechos avaliados. Os micronutrientes avaliados foram: vitamina C (dieta e/ou suplementação), cromo e selênio em amostras de unha, e α-tocoferol e zinco no soro. A ingestão de > 300 mg de vitamina C a partir de uplementos esteve associada a um risco aumentado de doença cardiovascular, doença arterial coronariana (DAC) e acidente vascular cerebral (RR 1,69-2,37). Altos níveis de α-tocoferol no soro foram associados a um risco 30% inferior de DAC em outro estudo (RR 0,71, IC 95% 0,53-0,94). Entre os minerais (zinco, selênio e cromo), foi observada uma associação inversa entre o zinco e a DAC: níveis inferiores a 14,1 μmol/L foram associados a um risco aumentado para DAC (RR 1,70, IC 95% 1,21-2,38). CONCLUSÃO: A informação disponível sobre essa questão é escassa. Estudos prospectivos adicionais são necessários para elucidar o papel desses nutrientes no risco cardiovascular de pacientes com diabetes.
Resumo:
Recerca realitzada durant el periode Gener 2006-Abril 2007, a la Facultat de Farmàcia de la Universitat de Barcelona sota la direcció de la Dra. M. Carmen López Sabater. La nutrició durant els primers anys de vida té una enorme importància, amb repercussions en el creixement i desenvolupament del nen i en les possibles malalties futures. Tenint en compte que la llet materna és l’aliment ideal per al nadó durant els primers sis mesos de vida, és important conéixer la composició nutricional de la mateixa i la seva evolució al llarg de la lactància (calostre, llet de transició i madura). La llet conté nutrients majoritaris (proteïnes, carbohidrats i lípids) i nutrients minoritaris, com vitamines i minerals. S'ha desenvolupat i validat un mètode per a la determinació d'àcids grassos (AG) i Àcid Linoleic Conjugat (CLA) en llet materna per Cromatografia de Gasos "fast" (fast-GC), permetent reduir el temps d'anàlisi considerablement en comparació amb els mètodes utilitzats fins el moment. La repetibilitat i reproducibilitat trobades han estat bones, amb coeficients de variació inferiors al 10% en tots els casos. L'aplicació a 6 mostres de llet materna ha demostrat que es tracta d'un mètode senzill, ràpid, eficient i pràctic per a l'anàlisi rutinari d'un elevat nombre de mostres. També s'ha començat a desenvolupar un mètode per a l'anàlisi dels anàlegs de tocoferol de la llet materna, degut a l'interès de la vitamina E com a antioxidant natural. És un mètode per Cromatografia Líquida d'Ultra Resolució (UPLC) amb detecció per Fluorescència (FD) i per Photodiode Array (PDA) que permet treballar amb quantitats de mostra petites mantenint o inclús millorant la sensibilitat i reduint el temps d’anàlisi.
Resumo:
BACKGROUND Fragile X syndrome (FXS) is an inherited neurodevelopmental condition characterised by behavioural, learning disabilities, physical and neurological symptoms. In addition, an important degree of comorbidity with autism is also present. Considered a rare disorder affecting both genders, it first becomes apparent during childhood with displays of language delay and behavioural symptoms.Main aim: To show whether the combination of 10 mg/kg/day of ascorbic acid (vitamin C) and 10 mg/kg/day of α-tocopherol (vitamin E) reduces FXS symptoms among male patients ages 6 to 18 years compared to placebo treatment, as measured on the standardized rating scales at baseline, and after 12 and 24 weeks of treatment.Secondary aims: To assess the safety of the treatment. To describe behavioural and cognitive changes revealed by the Developmental Behaviour Checklist Short Form (DBC-P24) and the Wechsler Intelligence Scale for Children-Revised. To describe metabolic changes revealed by blood analysis. To measure treatment impact at home and in an academic environment. METHODS/DESIGN A phase II randomized, double-blind pilot clinical trial. SCOPE male children and adolescents diagnosed with FXS, in accordance with a standardized molecular biology test, who met all the inclusion criteria and none of the exclusion criteria. INSTRUMENTATION clinical data, blood analysis, Wechsler Intelligence Scale for Children-Revised, Conners parent and teacher rating scale scores and the DBC-P24 results will be obtained at the baseline (t0). Follow up examinations will take place at 12 weeks (t1) and 24 weeks (t2) of treatment. DISCUSSION A limited number of clinical trials have been carried out on children with FXS, but more are necessary as current treatment possibilities are insufficient and often provoke side effects. In the present study, we sought to overcome possible methodological problems by conducting a phase II pilot study in order to calculate the relevant statistical parameters and determine the safety of the proposed treatment. The results will provide evidence to improve hyperactivity control and reduce behavioural and learning problems using ascorbic acid (vitamin C) and α-tocopherol (vitamin E). The study protocol was approved by the Regional Government Committee for Clinical Trials in Andalusia and the Spanish agency for drugs and health products. TRIAL REGISTRATION ClinicalTrials.gov Identifier: NCT01329770 (29 March 2011).
Resumo:
O objetivo deste trabalho foi avaliar os efeitos da suplementação da dieta de tambacus com concentrações de vitamina E sobre variáveis de desempenho e hematológicas, bem como determinar a relação da atividade da glutationa peroxidase com a inclusão de vitamina E e selênio na dieta. Foram utilizados 250 juvenis de tambacu, divididos em 25 aquários. A dieta basal constituiu-se de ração peletizada com 32% de proteína bruta e 3.300 kcal kg-1 de energia digestível, e inclusão de 0,40 mg kg-1 de Se. As dietas-teste - isoprotéicas e isoenergéticas - foram compostas da dieta basal com diferentes concentrações de vitamina E (0, 100, 200, 300, 400 mg kg-1), em delineamento inteiramente ao acaso, com cinco tratamentos e cinco repetições. Não foi observado efeito significativo da suplementação com vitamina E sobre o comprimento total, volume corpuscular médio, concentração de hemoglobina corpuscular média e número de eritrócitos, nem sobre a atividade da glutationa peroxidase. Peso final e conversão alimentar aparente, no entanto, sofreram efeito dos tratamentos suplementados. O teor de 400 mg kg-1 de vitamina E melhorou o comprimento padrão e ganho de peso. A suplementação da dieta com vitamina E resulta em melhor desempenho produtivo de tambacus.
Resumo:
Three Croton species, C. zenhtneri, C. nepetaefolius and C. argyrophylloides, were collected at two different times, 6:00 and 13:00 h, their essential oils were extracted by steam distillation and analyzed by gas Chromatography / Mass Spectrometry. The percentage yield of oil constituents changes along the day. The oils were submitted to the antioxidant test thiobarbituric acid reactive species, using BHT and a-tocoferol as the reference compounds. All oils exhibited good antioxidant activities. In general, C. zenhtneri and C. argyrophylloides essential oils showed higher antioxidant activity than C. nepetaefolius.
Resumo:
Sementes de Archontophoenix alexandrae extraídas de frutos coletados no Parque Estadual da Cantareira, São Paulo, foram analisadas quanto à composição química, ao perfil de ácidos graxos do óleo e aos teores de minerais, visando avaliar o seu potencial alimentício. Detectaram-se alto teor de fibras alimentares (38,80% p/p) e umidade (47,72% p/p). Na fração oleosa, apesar do baixo conteúdo de óleo encontrado (2,74% p/p), predominaram os ácidos palmítico (19,80% p/p), entre os saturados, e oléico (42% p/p) e linoléico (13% p/p), quanto aos insaturados. A presença, no óleo, de alfa-tocoferol (vitamina E) equivalente a 4,0 mg 100 g-1 e de delta-tocoferol (1,8 mg 100 g-1) confere ao óleo certa estabilidade oxidativa. Embora contendo minerais como K, P, S, Ca, Fe, Zn, Se e Cu, lipídios e fibras alimentares, a presença do elemento Pb (2,74 mg kg-1) inviabiliza o consumo dessas sementes como alimento da avifauna e sinaliza contaminação antrópica no local de coleta.
Resumo:
OBJETIVO: A doxorrubicina, um dos fármacos mais utilizados no tratamento do câncer, apresenta toxicidade cardiopulmonar acentuada, muitas vezes impedindo o tratamento completo. O tocoferol (vitamina E), por sua vez, demonstrou atenuar os efeitos cardiotóxicos provocados pela doxorrubicina, permitindo o uso de uma dose maior. Em trabalho anterior, desenvolvemos um modelo constante de injúria pulmonar induzida pela doxorrubicina em pulmões de ratos (dose de 7 mg/kg). O objetivo deste estudo é testar o possível efeito protetor do tocoferol no modelo desenvolvido. MÉTODO: Utilizou-se 24 ratos Wistar, machos, pesando entre 250-350g. O grupo 1 recebeu soro intragástrico (IG) e soro intravenoso (IV); o grupo 2 recebeu tocoferol IG (400 UI) e soro IV; o grupo 3 recebeu soro IG e doxorrubicina IV e o grupo 4 recebeu tocoferol IG e doxorrubicina IV. Após sacrifício, o bloco pulmonar de cada rato foi analisado histologicamente. RESULTADOS: Os achados microscópicos foram pré-estabelecidos (congestão, hemorragia e necrose). O grupo 1 (controle) não apresentou alterações importantes. O grupo 3 (doxorrubicina) apresentou dano estabelecido previamente. O grupo 4 (doxorrubicina e tocoferol) e o grupo 2 (tocoferol) apresentaram dano importante, mas sem diferença estatística (p>0,05). CONCLUSÕES: O tocoferol poderia ter efeito na diminuição do dano intersticial, uma vez que tem sido utilizado na proteção cardíaca. Entretanto, não houve diferença em relação aos danos previamente estabelecidos.