997 resultados para Streptococcus do grupo B


Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Se realiza un estudio en 90 pacientes intervenidas de cesárea no planificada en el hospital Vicente Corral Moscoso para determinar la eficacia profiláctica de los antibióticos en la prevención de la infección de los antibióticos en la prevención de la infección de la herida quirúrgica, de la endometritis y de la morbilidad febril, con la hipótesis de que es suficiente la administración de 3 dosis de ampicilina por vía venosa para prevenirlas: el grupo A recibió ampicilina, vía venosa en 3 dosis de 1 gramo con una hora de intervalo: el grupo B, ampicilina, en 21 dosis, una cada 8 horas, las primeras veinte y cuatro horas del postoperatorio via venosa y los seis días siguientes por vía oral, (esquema utilizado usualmente en el Hospital Vicente Corral Moscoso; y el grupo C ceftriaxona, vía venosa en 1 sola dosis de 1 gr. Los grupos de edstudio no presentaron entre ellos diferencias significativas en lo que se refiere a factores de riesgo: tiempo de labor de parto, dilatación cervical, rotura de membranas, tiempo de rotura de membranas, número de tactos y valores de hemoglobina. La infección de la herida se encontró en el 3.3de los casos no existiendo diferencia significativa entre los grupos de estudio (p>0.05). La endometritis fue del 1.1no observándose, igualmente, diferencia estadística entre los grupos de estudio. La morbilidad febril se presentó en el 15.6, igualmente sin diferencia significativa. Se concluye que no existe diferencia significativa en la administración antibiótica entre los tres grupos de estudio para prevenir la infección de la herida quirúrgica o la endometritis y estos valores concuerdan con los resultados que refieren la mayoría de estudios reportados en la literatura mundial

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Tese (doutorado)—Universidade de Brasília, Faculdade de Medicina, Programa de Pós-Graduação em Ciências Médicas, 2016.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Relatório de Estágio apresentado à Escola Superior de Educação do Instituto Politécnico de Castelo Branco para cumprimento dos requisitos necessários à obtenção do grau de Mestre em Educação Pré-Escolar e Ensino do 1.º Ciclo do Ensino Básico.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Realizamos um estudo a fim de avaliar a eficácia da hipnose em pacientes hipertensos, classificados no grau I e grau II. O levantamento foi realizado a partir de 22/11/2013 até 31/10/2014 na área de abrangência da UBS Vila Carolina no município de Formosa-GO. Foram levadas em consideração as variáveis: idade, sexo, cor da pele, o resultado do tratamento e aceitação da técnica por parte dos pacientes. A população foi composta de 80 pacientes que chegam à UBS 15, Setor Abreu, Vila Carolina. Formosa/GO. No período do levantamento, os pacientes hipertensos classificados como Grau I e Grau II, foram avaliados em dois grupos: Grupo A e Grupo B. No grupo A foi aplicado a hipnose. O grupo B foi aplicado apenas o tratamento convencional. 40 pacientes foram selecionados para a implementação da técnica. Dois pacientes interromperam após o início. Por este motivo, foi apenas 40 doentes que submeteram á técnica. Em todos os pacientes que participou da técnica da hipnose tiveram sua pressão arterial normalizada, com resultados surpreendentes. O que demonstra a eficiência da técnica.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Os médicos Alexandre Moura e Marise Fonseca discutem nesse vídeo sobre o Caso Gisele do Curso Atualização do Manejo Clínico da Dengue. A paciente apresenta prova do laço positiva consequentemente recebendo a classificação clínica do grupo B. Nesses casos devem ser feito o hemograma, hidratação imediata e uma a avaliação diária para se verificar a evolução do quadro.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

O médico Alexandre Moura discute nesse vídeo sobre o Caso Gabriela do Curso Atualização do Manejo Clínico da Dengue. Raimundo é um paciente que apresenta não somente os sintomas da dengue mas também é caracterizado como em situação de risco social, o que o classifica em um paciente do grupo B. Nesses casos a realização do hemograma e acompanhamento diário são obrigatórios. Entretanto, Raimundo não retorna nos outros dias para o acompanhamento do quadro evolutivo da doença, o que gera consequências graves e gera a discussão sobre um efetivo acompanhamento da Rede de saúde.

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

O Streptococcus beta-hemolítico do grupo A (SGA) é o agente etiológico mais comum das faringoamigdalites (FA). O diagnóstico etiológico correto e tratamento adequado evitam complicações supurativas e não-supurativas da faringoamigdalite estreptocócica, entretanto, métodos clínicos de diagnóstico não são confiáveis. Os métodos rápidos de detecção do antígeno do SGA podem ser utilizados no diagnóstico deste agente e evitar uso indevido de antibióticos. OBJETIVOS: Os autores objetivaram avaliar a sensibilidade e especificidade dos testes rápidos para detecção do antígeno do SGA em nosso meio. FORMA DE ESTUDO: Clínico prospectivo. METODOLOGIA: Oitenta e um pacientes com faringoamigdalite aguda, atendidos no PS-ORL do Hospital das Clínicas da FMUSP, no período de maio de 2001 a abril de 2002, foram submetidos a duas coletas simultâneas de material de orofaringe com swabs. O teste rápido de detecção do SGA foi confrontado com a cultura em placa agar-sangue ("gold standard" para o diagnóstico etiológico). RESULTADOS: De 81 pacientes, 56% tiveram teste rápido positivo e 44% negativo; 40.7% apresentaram crescimento de SGA na cultura; a sensibilidade e especificidade do teste rápido foram, respectivamente, 93,9% e 68,7%. O valor preditivo negativo e positivo foram, respectivamente, 94,2% e 67,4%. CONCLUSÕES: A alta sensibilidade do exame permite utilizá-lo com intuito de identificar pacientes com SGA. Os testes de detecção rápida do antígeno estreptocócico se mostraram uma importante arma coadjuvante no diagnóstico etiológico das faringoamigdalites.

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

Endothelial dysfunction is a major component of the pathophysiology of septicaemic group B Streptococcus (GBS) infections. Although cytokines have been shown to activate human umbilical vein endothelial cells (HUVECs), the capacity of interferon (IFN)-γ to enhance the microbicidal activity of HUVECs against GBS has not been studied. We report that the viability of intracellular bacteria was reduced in HUVECs activated by IFN-γ. Enhanced fusion of lysosomes with bacteria-containing vacuoles was observed by acid phosphatase and the colocalisation of Rab-5, Rab-7 and lysosomal-associated membrane protein-1 with GBS in IFN-γ-activated HUVECs. IFN-γ resulted in an enhancement of the phagosome maturation process in HUVECs, improving the capacity to control the intracellular survival of GBS.

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

We report a case of bacterial endocarditis caused by nonhemolytic group B streptococcus (GBS) in a 67-year-old man with no predisposing risk factors. Nonhemolytic GBS strains rarely cause illness and are usually detected in perinatal infections. We believe this to be the first reported case of endocarditis caused by a nonhemolytic strain of GBS.

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

B-ryhmän beetahemolyyttinen streptokokki (GBS = Group B Streptococcus, Streptococcus agalactiae)aiheuttaa vakavia infektioita yleensä astasyntyneillä. Tartunta saadaan yleensä synnytyskanavasta ja riskitekijöinä ovat muun muassa keskosuus, ennenaikainen lapsivedenmeno ja äidin runsas Bstreptokokkikolonisaatio emättimessä. Bakteerin tunnistukseen käytetään tällä hetkellä viljelytekniikkaa, jonka tulos saadaan vasta 24-48 tunnin kuluttua. Opinnäytetyöni tarkoituksena on tutkia uutta ja nopeampaa tunnistusmenetelmää: GBS PNA FISH - tekniikkaa (Peptide Nucleic Acid Fluorescence in Situ Hybridization). Tarkoituksena on tutkia tekniikan spesifiteettiä ja sensitiviteettiä. Tekniikan spesifiteettiä tutkitaan B-ryhmän beetahemolyyttisellä streptokokilla sekä kuudella muulla emättimen normaaliflooraan kuuluvalla bakteerilajilla. Yhteensä bakteerikantoja on tutkimuksessa mukana 48 kappaletta. Tämän lisäksi tutkitaan myös tekniikan sensitiviteettiä, jota tutkitaan bakteereista tehdyn laimennossarjan avulla. Sensitiviteetti tutkitaan bakteeriseoksesta, jonne on B-ryhmän beetahemolyyttisen streptokokin lisäksi lisätty muita emättimen normaaliflooran bakteereita. Lisäksi sensitiviteetti tutkitaan pelkällä B-ryhmän beetahemolyyttisellä streptokokilla käyttäen sekä normaalia että bakteerin rikastusmenetelmää. Testeistä saadut tulokset tulkitaan fluoresenssimikroskoopin avulla. GBS PNA FISH -tekniikan spesifiteetti todettiin erittäin hyväksi. Tekniikka tunnisti kaikki B-ryhmän beetahemolyyttiset streptokokit positiivisiksi ja kaikki muut lajit antoivat negatiivisen tuloksen. B-streptokokin positiivisuus oli erotettavissa mikroskopoitaessa vahvana fluoresointina, kun taas muut lajit eivät fluoresoineet lainkaan. GBS PNA FISH -tekniikan sensitiivisyyden tulokset eivät kuitenkaan täyttäneet odotuksia. Ainoastaan bakteerin rikastusmenetelmällä saadut tulokset olivat loistavia, mutta bakteeriseoksella ja pelkällä B-ryhmän beetahemolyyttisellä streptokokilla saadut tulokset olivat lähes olemattomia. Rikastusmenetelmän kaikki laimennokset fluoresoivat positiivisina, kun taas muissa tapauksissa vain vahvin liuos antoi jonkinlaista positiivista fluoresointia. GBS PNA FISH -tekniikan spesifiteetti todettiin hyväksi. Tekniikan sensitiviteetti ei kuitenkaan vastaa käyttötarkoitusta ja todellisessa tilanteessa tekniikka ei pystyisi tunnistamaan sille spesifistä bakteeria muiden bakteerien joukosta.

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

High-molecular-weight (HMW) penicillin-binding proteins (PBPs) are divided into class A and class B PBPs, which are bifunctional transpeptidases/transglycosylases and monofunctional transpeptidases, respectively. We determined the sequences for the HMW PBP genes of Streptococcus gordonii, a gingivo-dental commensal related to Streptococcus pneumoniae. Five HMW PBPs were identified, including three class A (PBPs 1A, 1B, and 2A) and two class B (PBPs 2B and 2X) PBPs, by homology with those of S. pneumoniae and by radiolabeling with [3H]penicillin. Single and double deletions of each of them were achieved by allelic replacement. All could be deleted, except for PBP 2X, which was essential. Morphological alterations occurred after deletion of PBP 1A (lozenge shape), PBP 2A (separation defect and chaining), and PBP 2B (aberrant septation and premature lysis) but not PBP 1B. The muropeptide cross-link patterns remained similar in all strains, indicating that cross-linkage for one missing PBP could be replaced by others. However, PBP 1A mutants presented shorter glycan chains (by 30%) and a relative decrease (25%) in one monomer stem peptide. Growth rate and viability under aeration, hyperosmolarity, and penicillin exposure were affected primarily in PBP 2B-deleted mutants. In contrast, chain-forming PBP 2A-deleted mutants withstood better aeration, probably because they formed clusters that impaired oxygen diffusion. Double deletion could be generated with any PBP combination and resulted in more-altered mutants. Thus, single deletion of four of the five HMW genes had a detectable effect on the bacterial morphology and/or physiology, and only PBP 1B seemed redundant a priori.

Relevância:

40.00% 40.00%

Publicador:

Resumo:

Le Streptocoque de groupe B (GBS) est un important agent d’infection invasive pouvant mener à la mort et demeure la cause principale de septicémie néonatale à ce jour. Neuf sérotypes ont été officiellement décrits basés sur la composition de la capsule polysaccharidique (CPS). Parmi ces sérotypes, le type III est considéré le plus virulent et fréquemment associé aux maladies invasives graves, telle que la méningite. Malgré que plusieurs recherches aient été effectuées au niveau des interactions entre GBS type III et les cellules du système immunitaire innées, aucune information n’est disponible sur la régulation de la réponse immunitaire adaptative dirigée contre ce dernier. Notamment, le rôle de cellules T CD4+ dans l’immuno-pathogenèse de l’infection causée par GBS n’a jamais été étudié. Dans cet étude, trois différents modèles murins d’infection ont été développé pour évaluer l’activation et la modulation des cellules T CD4+ répondantes au GBS de type III : ex vivo, in vivo, et in vitro. Les résultats d’infections ex vivo démontrent que les splénocytes totaux répondent à l’infection en produisant des cytokines de type-1 pro-inflammatoires. Une forte production d’IL-10 accompagne cette cascade inflammatoire, probablement dans l’effort de l’hôte de maintenir l’homéostasie. Les résultats démontrent aussi que les cellules T sont activement recrutées par les cellules répondantes du système inné en produisant des facteurs chimiotactiques, tels que CXCL9, CXCL10, et CCL3. Plus spécifiquement, les résultats obtenus à partir des cellules isolées T CD4+ provenant des infections ex vivo ou in vivo démontrent que ces cellules participent à la production d’IFN-γ et de TNF-α ainsi que d’IL-2, suggérant un profil d’activation Th1. Les cellules isolées T CD4+ n’étaient pas des contributeurs majeurs d’IL-10. Ceci indique que cette cytokine immuno-régulatrice est principalement produite par les cellules de l’immunité innée de la rate de souris infectées. Le profil Th1 des cellules T CD4+ a été confirmé en utilisant un modèle in vitro. Nos résultats démontrent aussi que la CPS de GBS a une role immuno-modulateur dans le développement de la réponse Th1. En résumé, cette étude adresse pour la première fois, la contribution des cellules T CD4+ dans la production d’IFN-γ lors d’une infection à GBS et donc, dans le développement d’une réponse de type Th1. Ces résultats renforcent d’avantage le rôle central de cette cytokine pour un control efficace des infections causées par ce pathogène.