The Proarrhythmic Effect of Cardiac Resynchronization Therapy: an Issue that Should Be Borne in Mind

The demonstrated benefits of cardiac resynchronization therapy (CRT) in reducing mortality and hospitalizations for heart failure, improving NYHA functional class and inducing reverse remodeling have led to its increasing use in clinical practice. However, its potential contribution to complex ventricular arrhythmias is controversial.We present the case of a female patient with valvular heart failure and severe systolic dysfunction, in NYHA class III and under optimal medical therapy, without previous documented ventricular arrhythmias. After implantation of a CRT defibrillator, she suffered an arrhythmic storm with multiple episodes of monomorphic ventricular tachycardia (VT), requiring 12 shocks. Subsequently, a pattern of ventricular bigeminy was observed, as well as reproducible VT runs induced by biventricular pacing. Since no other vein of the coronary sinus system was accessible, it was decided to implant an epicardial lead to stimulate the left ventricle, positioned in the left ventricular mid-lateral wall. No arrhythmias were detected in the following six months. This case highlights the possible proarrhythmic effect of biventricular pacing with a left ventricular lead positioned in the coronary sinus venous system.

Modelação dinâmica de sistemas de drenagem em meio urbano

Dissertação para obtenção do Grau de Mestre em Engenharia do Ambiente, perfil Engenharia Sanitária

Iberdrola

Equity research report

Gestão sustentável de águas pluviais em ambiente urbano

Dissertação de mestrado integrado em Engenharia Civil

Кинематика миграции геомагнитных полюсов на поверхности земли, за последние 400 лет

1600-2000 წლებში დედამიწის ზედაპირზე გეომაგნიტური პოლუსების მიგრაციის კინემატიკის ანალიზის შედეგად მივდივართ დასკვნამდე, რომ დედამიწის მაგნიტური ველის წყარო (ჩვენი პლანეტის შიგნით გარე ბირთვსა და მანტიის საზღვარზე არსებული „ჰიდრომაგნიტური დინამო სისტემა“) აშკარად არასტაციონალურ რეჟიმში მუშაობს.

Дрейф проекции геомагнитной оси – вдоль земной поверхности, в меридиональной и экваториальной плоскостях земли за последние 400 лет

ჩვენს მიერ შემოთავაზებული მეთოდი გეომაგნიტირი ღერძის პროექციის დრეიფი – დედამიწის ზედაპირზე, დედამიწის მერიდიანულ და ეკვატორულ სიბრტყეებში, დრეიფი – საუკუნითი ვარიაციის ფოკუსების, დედამიწის მთავარი მაგნიტური ველის არადიპოლური ნაწილის და გეომაგნიტური ველის (არქეომაგნიტური მონაცემებით) ასახავენ ერთი და იგივე მოვლენას – ჩვენი პლანეტის შიგნით გარე ბირთვსა და მანტიის საზღვარზე არსებული დედამიწის მაგნიტური ველის წყაროს (ან წყაროების) განუწყვეტლივ გადაადგილებას. რამდენიმე მეთოდით დედამიწის ველის წყაროს დრეიფის კომპლექსური შესწავლა ერთმანეთს ავსებს და საშუალებას გვაძლევს სრულფასოვნად გავიაზროთ მოვლენის ფიზიკური არსი.

«Геомагнитная аномалия» широтного распределения электронной концентрации F2 слоя ионосферы

მსოფლიო ქსელის იონოსფერული სადგურების კრიტიკული სიხშირეების - fmin f0E, f0El, f0F2, დედამიწის ეკვატორთან ახლომდებარე გეომაგნიტური ობსერვატორიების (რომლებიც მოიცავენ ჩრდილოეთისა და სამხრეთის განედებს j≈±300-ს) დედამიწის მაგნიტური ველის X მდგენელისა და დედამიწის ახლომდებარე კოსმოსურ სივრცეში განხორციელებული ექსპერიმენტების კვლევის შედეგები, ერთობრივი კომპლექსური ანალიზი.

Цителицкароиская магнитная аномалия и её геологическая интерпретация на основе новых геолого-гоеомагнитных данных

ახალი გეომაგნიტური და გეოლოგიური ინფორმაციების საფუძველზე დადგენილია, რომ წითელწყაროს მაგნიტური ანომალიის წყაროა ბაიოსის პორფირიტული წყების ქანები. ამასთან ერთად, გამოთქმულია მოსაზრება საკვლევი რეგიონის გეოტექნიკური განვითარების და მაგნიტური ანომალიის წარმოშობის გეოლოგიური ისტორიის შესახებ.

Исследование тонкой структуры геомагнитного поля в прибрежной зоне курорта уреки

ცოცხალი ორგანიზმი და გარემო წარმოადგენს ურთულეს დინამიურ სისტემებს, რომლებიც მუდმივ და მჭიდრო ურთიერთკავშირში იმყოფებიან. არსებობს მოსაზრება, რომ ძირითად ფიზიკურ ფაქტორად, რომლის საშუალებითაც ხდება გავლენა ცოცხალ ორგანიზმებზე ხორციელდება მზის აქტივობით გამოწვეული დედამიწის მაგნიტური ველის დაძაბულობის ცვლილებით, და ის ფაქტი, რომ ცოცხალ ორგანიზმებზე მოქმედებენ, როგორც ხელოვნური, ასევე ბუნებრივი მაგნიტური ველები.

Роль параметров плазмы солнечного ветра в формировании начальной фазы геомагнитных буръ

გეომაგნიტური ქარიშხლის დასაწყისი ფაზის (DCF-აღრევების) პერიოდში, საპლანეტათაშორისო სივრცისა და გეომაგნიტური აქტივობის D – ინდექსის ერთობლივი ანალიზის შედეგად მიღებული დებულებები.

Уточнение ключевых параметров плазмы солнечного ветра и ММП, ответственных за формирования геомагнитных бурь и эффектов Форбуша в космических лучах

საუბარია გეომაგნიტური ქარიშხლებისა (გქ) და კოსმიურ სხივებში ფორბუშ დაცემის (ფდ) ჯგუფების და საპლანეტათშორისო სივრცის მონაცემების ანალიზის შედეგად დადგენილ სხავა და სხვა კვლევების შედეგებზე.

Влияние эффективной температуры воздуха и магнитных бурь на здоровье населения г. Тбилиси

წარმოდგენილია ჰაერის ექვივალენტურ - ეფექტური ტემპერატურის (ჰაერის ტემპერატურის, ფარდობითი ტენიანობის და ქარის სიჩქარის კომბინაცია) საშუალო თვიური მნიშვნელობების და მაგნიტური ქარიშხლების თვიური ხანგრძლივობის ქ. თბილისის მოსახლეობის ჯანმრთელობაზე ზეგავლენის გამოკვლევის შედეგები.

Prognostication of neurologic outcome in cardiac arrest patients after mild therapeutic hypothermia: a meta-analysis of the current literature.

PURPOSE: To assess the sensitivity and false positive rate (FPR) of neurological examination and somatosensory evoked potentials (SSEPs) to predict poor outcome in adult patients treated with therapeutic hypothermia after cardiopulmonary resuscitation (CPR). METHODS: MEDLINE and EMBASE were searched for cohort studies describing the association of clinical neurological examination or SSEPs after return of spontaneous circulation with neurological outcome. Poor outcome was defined as severe disability, vegetative state and death. Sensitivity and FPR were determined. RESULTS: A total of 1,153 patients from ten studies were included. The FPR of a bilaterally absent cortical N20 response of the SSEP could be calculated from nine studies including 492 patients. The SSEP had an FPR of 0.007 (confidence interval, CI, 0.001-0.047) to predict poor outcome. The Glasgow coma score (GCS) motor response was assessed in 811 patients from nine studies. A GCS motor score of 1-2 at 72 h had a high FPR of 0.21 (CI 0.08-0.43). Corneal reflex and pupillary reactivity at 72 h after the arrest were available in 429 and 566 patients, respectively. Bilaterally absent corneal reflexes had an FPR of 0.02 (CI 0.002-0.13). Bilaterally absent pupillary reflexes had an FPR of 0.004 (CI 0.001-0.03). CONCLUSIONS: At 72 h after the arrest the motor response to painful stimuli and the corneal reflexes are not a reliable tool for the early prediction of poor outcome in patients treated with hypothermia. The reliability of the pupillary response to light and the SSEP is comparable to that in patients not treated with hypothermia.

Gestió dels recursos hídrics del Monestir Budista Sakya Tashi Ling

Amb la finalitat de millorar l’autosuficiència hídrica del monestir budista del Garraf Sakya Tashi Ling, es fa una avaluació de l’estat dels recursos hídrics d’aquest sistema, així com els seus usos i punts de consum. L’avaluació s’ha realitzat mitjançant la integració i ús de paràmetres mediambientals, hídrics i arquitectònics. Amb l’estimació d’entrades i consums d’aigua, juntament amb els càlculs realitzats, s’ha diagnosticat l’estat actual del sistema. Mitjançant la realització d’un inventari dels diferents equipaments i dispositius instal·lats en els punts de consum d’aigua, s’han detectat mancances en la eficiència hídrica com l’escassa implementació de dispositius d’estalvi hídric o la inexistent captació de les aigües pluvials. El diagnòstic de les mancances ha orientat les propostes de millora aplicables al sistema. Aquestes incideixen principalment en la millora de l’estalvi d’aigua amb la instal·lació de dispositius estalviadors i en la captació d’aigües pluvials mitjançant una xarxa de recollida, emmagatzematge i distribució.

Vulnerabilidad costera a múltiples agentes : aplicación al litoral catalán

El proyecto “Vulnerabilidad costera a múltiples agentes. Aplicación al litoral Catalán” tiene como objetivo general desarrollar y validar una metodología para evaluar cuantitativamente la vulnerabilidad de las costas sedimentarias a los principales procesos que rigen su comportamiento. Dentro de este contexto y durante un periodo de 6 meses se ha estado trabajando en el principal objetivo parcial del proyecto: el desarrollo de una serie de indicadores de vulnerabilidad costera a procesos físicos, más específicamente en la obtención de un índice de vulnerabilidad costera a temporales. Para ello se ha analizado la variabilidad espacial y temporal de la intensidad de los procesos costeros inducidos por temporales a lo largo de la costa Catalana, teniendo en cuenta únicamente la contribución de las características del oleaje. Se han integrado datos reales y simulados de oleaje de tres sitios distribuidos a lo largo del litoral Catalán para obtener las series temporales de intensidad de los tres procesos costeros derivados de la acción de temporales más relevantes (transporte de sedimentos, erosión e inundación). Los resultados muestran que no existen tendencias significativas en las series temporales de los procesos estudiados. Por otro lado, el análisis de las series de la media móvil de 5 años de las anomalías de dichos procesos refleja tendencias positivas significativas en el transporte de sedimentos y la erosión para las zonas norte y sur de la costa, y en la inundación para la zona sur. En relación a la variabilidad espacial, los resultados muestran que la zona sur es la más vulnerable a los procesos de erosión costera y transporte de sedimentos, mientras que la parte norte es la más vulnerable al proceso de inundación.