994 resultados para MICI,Nutrizione,Dieta,Crohn,RCU,Gastroenterite eosinofila


Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Este artículo pertenece a una sección monográfica de la revista dedicada a educar la mirada: propuestas para ver TV. - Resumen tomado parcialmente de la revista

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Contiene un comentario del proyecto de investigación sobre trastornos alimenticios realizado por el IES Estados del Duque de Malagón (Ciudad Real)

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Resumen basado en el de la publicación

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

La malaltia de Crohn és una malaltia inflamatòria intestinal crònica d'etiologia encara desconeguda. Actualment es pensa que hi participen factors genètics i immunològics que confereixen una susceptibilitat a l'hoste, i factors externs o ambientals, com serien els microorganismes i/o l'estil de vida. L'objectiu principal d'aquest treball ha estat descriure les poblacions bacterianes associades especialment als malalts de Crohn, amb la intenció d'identificar possibles agents etiològics. Els resultats d'aquest treball coincideixen amb investigacions prèvies que descriuen l'alteració bacteriana present en els malalts de Crohn (disbiosi) i recolzen la hipòtesi que implica el recentment descrit patovar "Adherent- Invasive Escherichia coli" (AIEC) en l'etiologia d'aquesta malaltia inflamatòria intestinal. A més, contribuïm a la descripció de les poblacions d'E. coli associades a la mucosa intestinal aportant dades sobre aspectes ecològics i patogènics. Finalment, descrivim nous aspectes fenotípics d'AIEC que podrien estar relacionats amb la seva patogènia, com seria la capacitat de formar biofilms.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Os vários estudos sobre a importância da água na fisiologia humana têm demonstrado que a quantidade de água presente nos alimentos e a produzida por via metabólica, não são suficientes para suprir as necessidades diárias deste nutriente. A água ingerida em função do reflexo da sede ou por vontade do próprio varia entre os indivíduos e, ao contrário de outros nutrientes fundamentais, não existe para a água uma definição clara sobre as necessidades diárias. Este facto pode ser parcialmente explicado pelo conjunto altamente sensível de adaptações neurofisiológicas que se fazem sentir com vista a manter a osmolaridade e a hidratação do organismo. Afim de avaliar a quantidade total de água consumida, os voluntários foram questionados sobre a quantidade de água/infusões/chás que consumiam diariamente. Com base num inquérito de frequência alimentar foi possível calcular o valor de 2,5l/dia consumo/conteúdo total de água da dieta da população em estudo. Os dados revelados pelo presente estudo, estão de acordo, com a literatura publicada, justificando o interesse no aprofundamento do tema, de modo a contribuir para o conhecimento sobre a importância da água no contexto dos nossos hábitos alimentares, na fisiologia normal.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Introdução: Uma dieta do tipo mediterrânico associada a exercício físico pode ser uma estratégia eficaz na prevenção da obesidade e de co-morbilidades associadas. Objectivo: Este estudo pretendeu determinar a associação entre um programa de intervenção, constituído por uma dieta do tipo mediterrânico e exercício físico, com alterações em variáveis de composição corporal e metabólicas. Método: 12 mulheres e homens sedentários (32,5±8,74 anos, 1,69±0,11 cm), com excesso de peso (81,9±18,1 kg, 28,5±5,45 kg/m2, 36,1±8,56 % massa gorda) participaram num programa de intervenção de 12 semanas. Foi realizada avaliação da composição corporal, do dispêndio energético, da ingestão energética e de níveis séricos de lípidos em jejum. As sessões de nutrição foram realizadas semanalmente e a dieta apresentou uma distribuição de macronutrientes correspondente a 40-45% de hidratos de carbono, 15-20% de proteína e 30-35% de lípidos. As sessões de exercício foram realizadas 3 vezes por semana, com prescrição para as componentes cardiovascular e de força. Resultados: Os participantes tiveram alterações significativas nas variáveis de peso, perímetro da cintura, massa gorda, dispêndio energético e níveis séricos de colesterol e triglicéridos (p<0,05). A distribuição de macronutrientes da dieta não se alterou com a intervenção alimentar, contudo, o aumento significativo do consumo de PUFA’s revelou-se associado a menores valores de massa gorda e a maiores diferenças nos níveis de triglicéridos (p<0,05). Conclusão: O dispêndio calórico e o consumo de PUFA’s revelaram estar associados a melhorias da composição corporal (massa gorda). Este estudo também conduziu à melhoria das concentrações de colesterol e triglicéridos. No entanto, as melhorias nas concentrações de triglicéridos associaram-se apenas à dieta.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Os vários estudos sobre a importância da água na Hidratação da pele humana vêm sugerindo que o aumento da ingestão de água pode ter um impacto positivo na fisiologia da pele normal. Mantendo os hábitos dietários, avaliados por Questionário de Frequência Alimentar e com base no consumo de água total , avaliámos as consequências do aumento de água bebida na bioimpedância e na hidratação da pele “in vivo”. Em dois grupos com diferentes consumos de água total, avaliamos, ao fim de um mês, o impacto do aumento do aporte de 2L/dia de água bebida. Este aumento não produziu alterações hemodinânicas ou ponderais. Os resultados sugerem uma melhoria da hidratação epidérmica. A magnitude do impacto sobre a hidratação cutânea é maior no grupo que Regularmente consome menos água, sugerindo que o aumento do consumo de água tem mais efeitos benéficos na saúde cutânea dos indivíduos que consomem menos água por dia. Estes dados estão de acordo, com a literatura publicada, justificando o interesse no aprofundamento do tema, de modo a contribuir para o conhecimento sobre a importância da água no contexto da fisiologia cutânea em especial no grupo de indivíduos com hábitos de menor consumo.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Intestinal microbial community is involved in the pathogenesis of Crohn's disease, but knowledge of its potential abnormalities has been limited by the impossibility to grow many dominant intestinal bacteria. Using sequence analysis of randomly cloned bacterial 16S ribosomal DNA, the dominant faecal species from four Crolin's disease patients and four controls were compared. Whereas marked inter-individual differences were observed in the faecal microflora of patients, three remained distantly related to controls on the basis of their operational taxonomic unit composition. Bacteroides vidgatus and closely related organisms represented the only molecular species shared by all patients and exhibited an unusually high rate of occurrence. Escherichia coli clones were isolated only in two patients with ileocolonic Crohn's disease. Moreover, numerous clones belonged to phylogenetic groups or species that are commonly not dominant in the faecal microflora of healthy subjects: Pectinatus, Sutterella, Verritcomicrobium, Fusobacterium, Clostridium disporicum, clostridium glycolicum, Clostridium ramosum, Clostridium innocuum and Clostridium perfringens. (C) 2004 Federation of European Microbiological Societies. Published by Elsevier B.V. All rights reserved.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Rifaximin, a rifamycin derivative, has been reported to induce clinical remission of active Crohn's disease (CD), a chronic inflammatory bowel disorder. In order to understand how rifaximin affects the colonic microbiota and its metabolism, an in vitro human colonic model system was used in this study. We investigated the impact of the administration of 1800 mg/day of rifaximin on the faecal microbiota of four patients affected by colonic active CD [Crohn's disease activity index (CDAI > 200)] using a continuous culture colonic model system. We studied the effect of rifaximin on the human gut microbiota using fluorescence in situ hybridization, quantitative PCR and PCR–denaturing gradient gel electrophoresis. Furthermore, we investigated the effect of the antibiotic on microbial metabolic profiles, using 1H-NMR and solid phase microextraction coupled with gas chromatography/mass spectrometry, and its potential genotoxicity and cytotoxicity, using Comet and growth curve assays. Rifaximin did not affect the overall composition of the gut microbiota, whereas it caused an increase in concentration of Bifidobacterium, Atopobium and Faecalibacterium prausnitzii. A shift in microbial metabolism was observed, as shown by increases in short-chain fatty acids, propanol, decanol, nonanone and aromatic organic compounds, and decreases in ethanol, methanol and glutamate. No genotoxicity or cytotoxicity was attributed to rifaximin, and conversely rifaximin was shown to have a chemopreventive role by protecting against hydrogen peroxide-induced DNA damage. We demonstrated that rifaximin, while not altering the overall structure of the human colonic microbiota, increased bifidobacteria and led to variation of metabolic profiles associated with potential beneficial effects on the host.