48 resultados para Unhas


Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Há um combate surdo entre os estudos literários, que estudam o objecto literário, e os autores de objectos de estudo literários propriamente ditos. Esse combate surdo (essa surdez combativa) perdura mesmo quando há coincidência parcial entre ambas as partes, por exemplo, quando poeta e ensaísta coincidem numa mesma pessoa. Esse combate participa, como todos os conflitos, de um equívoco: a) os estudiosos convencem-se amiúde que o seu objectivo, ao estudar os textos, é desmistificar; b) os autores julgam que se protegem melhor (das unhas da crítica e das esfoladelas do tempo) mistificando. 2 Dos estudos científicos espera-se rigor. Em princípio, um trabalho científico (ou imbuído de caracter científico, como acontece nos estudos literários) fomece aos seus leitores "a lenha com que se há-de queimar", os elementos suficientes para o leitor ou o estudioso poderem pôr em causa o que é dito. É um dos traços distintivos da ciência e, sendo traço distintivo, não é partilhado por... bem, nomeadamente pela arte. Uma verdade como punhos tem de ser dita, por mais dolorosa que seja. Mas podemos suavizá-la, não? Sejamos, então, caridosamente eufemísticos: a honestidade não é propriamente o melhor talento de um escritor.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Dermatoscopy can be used to evaluate the nail apparatus (ie, onychoscopy), and it is helpful for the diagnosis of numerous nail diseases and tumors. This article reviews the information that can be obtained in cases of nail dyschromia and especially in cases of melanonychia, in which the distinction between benign melanocytic activation or proliferation and malignancy is crucial. Dermatoscopic changes that accompany specific nail diseases are also reviewed, such as those observed with subungual hemorrhage, bacterial and fungal nail infections, psoriasis of the nail, lichen planus of the nail, and vascular abnormalities of the nail fold.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Para estabelecer os mecanismos de transmissão de enteroparasitas entre a população de um orfanato, os autores pesquisaram a presença de ovos de helmintos e cistos de protozoários nas mãos, unhas e roupas das internas; nos objetos e peças de banheiros coletivos e poeira de dormitórios. Realizaram também exame bacteriológico da água que abastece a instituição. Os resultados são apresentados e discutidos.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Demonstramos, no depósito subungueal de 130 crianças residentes no bairro de Nova Descoberta, Natal - RN, a presença de ovos ou cistos de enteroparasitos, tais como: Ascaris lumbricoides, Trichocephalus trichiurus, Enterobius vermicularis, Ancylostomidae, Entamoeba coli, Entamoeba histolytica e Giardia lamblia. Ao lado da demonstração dos referidos parasitos, fizemos a correlação entre a incidência parasitária e as espécies encontradas no resíduo que se forma sob as unhas. Dos enteroparasitos encontrados, parece ser esta a primeira referência a ovos de ancilostomídeos no depósito subungueal. Dos 130 exames realizados 16 mostraram-se positivos, com uma percentagem de 12,30%.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

As dermatofitoses são infecções superficiais capazes de produzir lesões em tecidos queratinizados, como pele, pêlo e unhas. Foram examinados 6068 indivíduos procedentes de Goiânia, com suspeita clínica de infecções fúngicas, durante 5 anos (1993-1997), verificando-se a incidência e a etiologia das dermatofitoses nos referidos pacientes. Material coletado de várias regiões corpóreas permitiu caracterizar 1595 dermatófitos em 1345 indivíduos. A identificação dos dermatófitos realizada através de cultivo em ágar Sabouraud e microcultivo em lâmina, permitiu verificar uma maior freqüência de Trichophyton rubrum (37,4%), T. mentagrophytes (36,4%) e Microsporum canis (16%). Os dermatófitos foram mais freqüentemente encontrados produzindo lesões nos pés (30,5%), região inguino crural (17,8%) e região glabra do corpo (15,5%). Foi analisada a distribuição corporal das lesões de dermatofitoses com os respectivos agentes etiológicos encontrados. Melhores condições higiênicas e diagnóstico precoce da doença são necessários para controlar e diminuir a incidência de dermatofitoses na nossa região.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Os dermatófitos são um grupo de fungos taxonomicamente relacionados que têm a capacidade de invadir os tecidos queratinizados (pele, pêlo e unha) dos homens e animais produzindo infecções denominadas dermatofitoses. Com o intuito de avaliar a epidemiologia e etiologia das infecções causadas por estes fungos em Goiânia, GO, foram examinadas no Laboratório de Micologia do Instituto de Patologia Tropical e Saúde Pública da Universidade Federal de Goiás, de janeiro a dezembro de 1999, 1.955 amostras de indivíduos com suspeita clínica de dermatofitoses. Foram isolados 445 (22,8%) cepas de dermatófitos e identificados principalmente Trichophyton rubrum (49,4%), Trichophyton mentagrophytes (30,8%) e Microsporum canis (12,6%). Quanto à localização das lesões, os membros inferiores, unhas dos pés e couro cabeludo foram as regiões mais acometidas. Neste estudo foram avaliados dados correlacionados a sexo, faixa etária, local das lesões e agente etiológico.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Os elementos traço são elementos que existem no organismo humano e que se apresentam em concentrações variadas. A variação da concentração destes elementos pode levar a intoxicações ou mesmo à formação de tecidos cancerígenos no organismo humano. Neste trabalho efectuaram-se dois estudos de elementos traço no organismo, sendo que numa das situações foram utilizados ratos Wistar e na outra situação utilizaram-se amostras de tecidos humanos recolhidos em biópsias. Foi utilizada a técnica de fluorescência de raios-X na análise de tecidos, nomeadamente, a espectroscopia de micro-fluorecência de raios-X ( -XRF) e a espectroscopia de energia dispersiva de raios-X com um sistema tri-axial (EDXRF). No estudo dos ratosWistar, pretendeu-se analisar a intoxicação por chumbo no organismo através da adição de acetato de chumbo na água ingerida. Conclui-se deste estudo que existe uma correlação positiva entre a acumulação de chumbo no organismo e a sua excreção através das unhas e do pêlo, sendo que o pêlo poderá vir a servir como método de diagnóstico de intoxicação por metais pesados. No estudo de tecidos cancerígenos pretendeu-se observar as possíveis alterações de elementos no organismo quando o tecido contém uma neoplasia. Analisaram-se amostras de tecidos de rim, pulmão e cólon, saudáveis e com neoplasia e concluiu-se que efectivamente existem alterações nas concentrações de elementos traço de amostras saudáveis para amostras com neoplasia variando estas concentrações de tecido para tecido.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

A figura auroral de Rosalía de Castro autorizou a aparición de novas poetas a finais do século XX mais, paradoxalmente, a partir da publicación dos seus libros fundacionais non xurdiu unha lexión de autoras que desde Cantares gallegos (1863) e Follas novas (1880) escribisen incesantemente a nación, ou simplemente, escribisen incesantemente en galego e tivesen por iso un recoñecemento canónico. Sen dúbida a intervención do patriarcadogaleguista provocou esa interrupción, que se entende mellor cando se teñenen conta os condicionantes socioliterarios que coutaban as mulleres escritoras (González Fernández, 2005: 15-19). Porque a finais do século XIX, e malia excepcións rechamantes, o pensamento hexemónicoconsideraba que as literatas eran unhas sabias ridículas, tal como sesancionara desde o coñecido capítulo V do Émile, ou l’Education (1762) deJean Jacques Rousseau en diante, aínda que houbese, por suposto, vocesdisidentes entre os seus contemporáneos, como Benito Jerónimo Feijoo noseu moi lido discurso XVI, Defensa de las mujeres, do seu Teatro crítico universal(1726). Nese sentido depreciativo do termo debe lerse o coñecido artigo deRosalía de Castro, Las literatas. Carta a Eduarda (1865). Por outra banda, noemerxente discurso nacionalista que vai do XIX ao primeiro terzo do XXopérase unha corrección misóxina que afecta á concepción sexuada danación. Se Murguía seguira a Renan na súa defensa do carácter esencialmente feminino dos pobos celtas, unha idea moi espallada naquela...

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

A figura auroral de Rosalía de Castro autorizou a aparición de novas poetas a finais do século XX mais, paradoxalmente, a partir da publicación dos seus libros fundacionais non xurdiu unha lexión de autoras que desde Cantares gallegos (1863) e Follas novas (1880) escribisen incesantemente a nación, ou simplemente, escribisen incesantemente en galego e tivesen por iso un recoñecemento canónico. Sen dúbida a intervención do patriarcadogaleguista provocou esa interrupción, que se entende mellor cando se teñenen conta os condicionantes socioliterarios que coutaban as mulleres escritoras (González Fernández, 2005: 15-19). Porque a finais do século XIX, e malia excepcións rechamantes, o pensamento hexemónicoconsideraba que as literatas eran unhas sabias ridículas, tal como sesancionara desde o coñecido capítulo V do Émile, ou l’Education (1762) deJean Jacques Rousseau en diante, aínda que houbese, por suposto, vocesdisidentes entre os seus contemporáneos, como Benito Jerónimo Feijoo noseu moi lido discurso XVI, Defensa de las mujeres, do seu Teatro crítico universal(1726). Nese sentido depreciativo do termo debe lerse o coñecido artigo deRosalía de Castro, Las literatas. Carta a Eduarda (1865). Por outra banda, noemerxente discurso nacionalista que vai do XIX ao primeiro terzo do XXopérase unha corrección misóxina que afecta á concepción sexuada danación. Se Murguía seguira a Renan na súa defensa do carácter esencialmente feminino dos pobos celtas, unha idea moi espallada naquela...

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Os autores relatam um caso de osteoartropatia hipertrófica do tipo primária em paciente de 29 anos de idade, com dores articulares e aumento de volume das extremidades há 15 anos. Ao exame físico apresentava baqueteamento dos dedos e unhas em "vidro de relógio". A osteoartropatia hipertrófica foi considerada como primária porque foram excluídas todas as causas da forma secundária. As principais alterações radiológicas foram: espessamento das camadas corticais dos ossos tubulares e reação periosteal contínua do tipo lamelar. Não foram notadas alterações dos espaços articulares.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Objetivo: As desordens cutâneas e das mucosas são comuns em pacientes em hemodiálise a longo prazo. A diálise prolonga a expectativa de vida, dando tempo para a manifestação destas anormalidades. Os objetivos deste estudo foram avaliar a prevalência de problemas dermatológicos em pacientes com doença renal crônica (DRC) em hemodiálise. Métodos: Cento e quarenta e cinco pacientes com doença renal crônica em hemodiálise foram estudados. Todos os pacientes foram completamente analisados para as alterações cutâneas, de cabelos, mucosas e unhas por um único examinador e foram coletados dados de exames laboratoriais. Os dados foram armazenados em um banco de dados do Microsolft Excel e analisados por estatística descritiva. As variáveis contínuas foram comparadas pelo teste t de Student e as variáveis categóricas utilizando o teste do qui-quadrado ou o teste Exato de Fischer, conforme adequado. Resultados: O estudo incluiu 145 pacientes, com idade média de 53,6 ± 14,7 anos, predominantemente do sexo masculino (64,1%) e caucasianos (90,0%). O tempo médio de diálise foi de 43,3 ± 42,3 meses. As principais doenças subjacentes foram: hipertensão arterial em 33,8%, diabetes mellitus em 29,6% e glomerulonefrite crônica em 13,1%. As principais manifestações dermatológicas observadas foram: xerose em 109 (75,2%), equimose em 87 (60,0%), prurido em 78 (53,8%) e lentigo em 33 (22,8%) pacientes. Conclusão: O nosso estudo mostrou a presença de mais do que uma dermatose por paciente. As alterações cutâneas são frequentes em pacientes em diálise. Mais estudos são necessários para melhor caracterização e manejo destas dermatoses.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Dermatomycoses are fungal infections that attack the skin, hair and nails, in addition to the mucosal and cutaneous-mucosal zones. Objective: Observe the frequency of dermatomycoses, identify etiological agents and establish an association between the results and sex. Age, collection site, time and lesion location. Methods: Between February, 2002 and December, 2004, samples were collected from patients at Giselda Trigueiro Hospital in Natal, Brazil, by lesion scraping and hair removal, following 70% alcohol disinfection, and submitted to direct and culture examination. Results: Of the 817 lesions collected, 325 (39.8%) were fungus positive, with the hair collection site yielding the highest number of positive results (65.8%) and the scalp and hair representing the most frequent lesion sites (65.9%). Negative results occurred mainly in the lower limbs (78.6%). Of the species identified, 55.9% were yeasts, 41.6% dermatophytes and 2.5% Fusarium spp. Non-albicans Candida was the most isolated yeast (43.3%), mainly in females (61.7%) over the age of 40 years (56.4%). T. rubrum was the most isolated dermatophyte (67.9%),notably in males (59.2%) in the 0-20 age group (44.7%). With respect to collection site, 73.9% of the dermatophytes were present in the skin and 61.1% of the yeasts in the nails. When assessing the collection site, the inguinocrural regional was 22.6% positive for dermatophytes, and the nails and hands, 41.8% for yeasts. Conclusions: The results obtained verified that: most of the positive lesions were found in the hair, whereas skin and nail lesions yielded more negative results; T. rubrum was the most isolated dermatophyte and non-albicans candida the most commonly found yeast; positivity was greater in males in the 0-20 year age group at the skin site and in the inguinocrural region, while yeasts were more frequent in females in the over-40 age group at the nail sites

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

The purpose of this study was to evaluate through radiographic and microscopic analysis the efficiency of the filling techniques by vertical hidraulic compression after the root canal mechanical instrumentation in vitro as well to evaluate the marginal apical leakage through macroscopic and microscopic analysis. Thirty human mandibular molars were used , they were divided on three groups, these were subdivided on six subgroups with five specimens each, come down to 106 root canals filled. Initially, the teeth were instrumented with Profile system series 29 and filled with two ways: single accessory cone or single cone associated with gutta-percha secundary cone, with Fill Canal sealer or Sealer 26. Completed the filling, the teeth were coated with araldit and finger -nail polish except for the apical 2 mm and dried for 3 hours, thep radiographs were taken of the teeth in orto and disto-radiai directions. Next, the coronal seal was carried out with composite resin photopolymerized and with their process of making impermeable. Teeth of positive controls were used without araldit and finger-nail polish whereas the negative controls were used with total coat of araldit and finger-nail polish. The specimens were placed in 2% Methylene Blue dye for 24 hours and thermocycled for 7 days. Afterwards, sections were made of each tooth at mesial and distal roat, after this the teeth were radiographed at buccolíngual direction for a macroscopic analysis and at buccolingual and mesiodistal directions for assessment of the marginal apical leakage. Cross sections were made 3 mm to 3mm since the tooth apice. The sections obtained for each group were observed with a stereomicroscope to evaluate the quality of the root canal filling and the marginal apical leakage. The results showed that: In the four techniques the marginal dye leakage was present in the apical third; in all groups the quality of the root canal filling in the radiography was better at mesial root canal and the single cone technique showed inefficient when only a single distal root canal was present. In the radiographic evaluation the best quality of the root canal filling was observed in the 1A group (single accessory cone + FiIl Canal), as in the mesial root as in the distal root wich Shcwed twe root canals: when the distaI root had only one canal. the best result was showed by 28 group (single accessory cone associated with secundary cone + Fill Canal) In the macroscopic analysis of longitudinal !eaKage (outside surface). less leakage was showed as In the mesial root as in the distal root in the negative control group (3) followed 2A group (single accessory cone + Sealer 26). When the microscopic analysis of tranversal leakage of both roots (inside surface) was carried out. the groups that showed less dye leakage were the negative control (38) followed the 28 group (single acessory cone associated with secundary cone + Sealer 26). The homogeneity o filling was best noted in the 1 A group (.single accessoty cone + Fill Canal). The groups that showed less dye penetration in the tranversal leakage (total area) were negative control (3B) and 2B

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Fundação de Amparo à Pesquisa do Estado de São Paulo (FAPESP)

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Pós-graduação em Medicina Veterinária - FMVZ