100 resultados para Olympus nimbus


Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Mode of access: Internet.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

The sweat glands are important in thermoregulation of cattle in a warm environment as they help dissipate heat through evaporation. Studies on gland histology are important to define its secretion potential and the capacity of perspiration and heat removal. The objective of this study was to determine, by histomorphometry, glandular epithelium height, the depth of the gland, length of the glandular portion and number of glands per cm2 of the sweat glands of the three age groups of Nellore cattle. Thirty females were used in this study. They were equally divided into calves, heifers and cows. Histological sections were obtained and analyzed by digital images in Trinocular BX40 Olympus microscope coupled to an Oly - 200 camera, connected to a computer. The images were obtained with microscope with 2x, 4x, 10x and 40x magnification objectives. The measurements were performed using HL Image 97 program. The height of glandular epithelium, depth of the glands, length and density of the glandular portion per cm2 , were all analyzed. The calves showed greater height of the glandular epithelium than heifers (P = 0.0024), and cows (P = 0.0191). The depth of the gland was not influenced by age. Cows had higher length of secretory portion than heifers (P = 0.0379) and calves (P = 0.0077). Heifers had a greater number of sweat glands per cm2 of skin than cows (P = 0.023). In cattle, the height of glandular epithelium and the density decreases as animals get older. On the other hand, the length of the secretor portion increases but with no changes in the depth of the sweat glands

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

The basis for virulence in Paracoccidioides brasiliensis is not completely understood. There is a consensus that the sequencial in vitro subcultivation of P. brasiliensis leads to loss of its pathogenicity, which can be reverted by reisolation from animal passage. Attention to morphological and biochemical properties that are regained or demonstrated after animal passage may provide new insights into factors related to the pathogenicity and virulence of P. brasiliensis. We evaluated morphological characters: the percentage of budding cells, number of buds by cell and the diameter of 100 mother cells of yeast-like cells of 30 P. brasiliensis isolates, before and after animal passage. The isolates were obtained from patients with different clinical forms of paracoccidioidomycosis (PCM): acute form (group A, n=15) and chronic form (group C, n=15). The measurement of the yeast cell sizes was carried out with the aid of an Olympus CBB microscope coupled with a micrometer disc. We measured the major transverse and longitudinal axes of 100 viable cells of each preparation. The percentage of budding cells as also the number of buds by cell was not influenced by animal passage, regardless of the source of the strain (acute or chronic groups). The size values of P. brasiliensis isolates from groups A and C, measured before the animal passage exhibited the same behavior. After animal passage, there was a statistically significant difference between the cell sizes of P. brasiliensis isolates recovered from testicles inoculated with strains from groups A and C. The maximum diameter of mother cells from group A isolates exhibited a size of 42.1mm in contrast with 32.9mm exhibited by mother cells from group C (p<0.05). The diameter of 1500 mother cells from group A isolates exhibited a medium size of 16.0mm (SD ± 4.0), a value significantly higher than the 14.1mm (SD = ± 3.3) exhibited by 1500 mother cells from group C isolates (p<0.05). Our results reinforce the polymorphism exhibited by P. brasiliensis in biological material and the need for further investigations to elucidate the role of morphological parameters of the fungus in the natural history of the disease.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Durant les excavacions de l"avinguda de Cambó dutes a terme el 1986 es van recuperar, entre d"altres, diversos elements identificats com a alambins, que han estat relacionats amb la tècnica d"aplicació d"or al foc sobre objectes metàl·lics, activitat que podria haver tingut lloc en un dels àmbits identificats en el quarter de Sant Pere en època medieval.Amb l"objectiu de comprovar si els alambins recuperats són, d"una banda, de producció local i, d"una altra, si presenten evidències que puguin corroborar el seu ús en aquesta tècnica, es va procedir a la caracterització arqueomètrica de tres d"aquests objectes (BCN224, BCN225 i BCN226), de manera que la seva composicióquímica s"ha determinat per fluorescència de raigs X (FRX) i la composició mineralògica a través de la difracció de raigs X (DRX). Per a l"estudi de la microestructura i estadi de sinterització de la matriu i del vidriat, s"han dut a terme observacions i microanàlisis per microscòpia electrònica de rastreig (MER) utilitzant un microscopi Jeol JSM-840 equipat amb un detector de dispersió d"energies de raigs X (EDX). A més, amb la finalitat de fixarles característiques macroscòpiques dels individus es van realitzar observacions a partir de fractures fresques emprant una lupa binocular Olympus SZX10, amb una font d"il·luminació de llum freda Olympus KL 1500 LCD equipada amb filtre de llum de dia i una càmera digital de microfotografia Olympus DP25, amb el software Cell"A. La lupa binocular està equipada amb un objectiu de 1X i oculars de 10X, amb un zoom continuat, amb posicions fixes, que permet fer observacions de 6.3X a 63X, però que s"han estandarditzat a 10X i 25X.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Os efeitos protetor, curativo e erradicante de fungicidas sistêmicos (azoxystrobin 50 g i.a./ha + nimbus 0,5%, carbendazin 250 g i.a./ha, tebuconazole 100 g i.a./ha, difenoconazole 50 g i.a./ha e epoxiconazole 25 g i.a./ha + pyraclostrobin 66,5 g i.a./ha) foram avaliados em plantas de soja (Glycine max) inoculadas com suspensão de uredósporos de Phakopsora pachyrhizi, em casa de vegetação. Para avaliar o efeito protetor, as plantas foram tratadas com os fungicidas e inoculadas quatro, oito e 14 dias após o tratamento. Os efeitos curativo e erradicante foram avaliados em plantas previamente inoculadas com uma suspensão de uredósporos e tratadas com os fungicidas após dois, quatro e oito dias. A severidade foi quantificada 16 dias após as inoculações. Com exceção do fungicida carbendazin, os demais apresentaram efeito protetor com controle acima de 90%, até oito dias após o tratamento. Plantas inoculadas 14 dias após o tratamento com carbendazin apresentaram severidade estatisticamente semelhante à testemunha sem controle, enquanto as plantas tratadas com os fungicidas dos grupos dos inibidores da biossíntese de ergosterol e com as estrobilurinas apresentaram controle acima de 60%. Nenhum produto mostrou efeito erradicante, quando aplicado durante o período de incubação da doença, no entanto, todos os fungicidas reduziram a severidade da doença e a viabilidade dos uredósporos. Com exceção do carbendazin, todos os fungicidas inibiram acima de 60% a germinação de uredósporos, quando aplicados até oito dias após a inoculação, no período de incubação da doença.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

O presente trabalho teve como objetivo avaliar o efeito do tratamento de sementes associado à pulverização foliar no controle da ferrugem asiática da soja. O experimento foi conduzido na estação experimental da Emater-GO, no município de Senador Canedo, GO. O delineamento experimental foi o de blocos ao acaso no esquema fatorial 3x2x2 com 4 repetições. Dois fungicidas triazóis foram testados no tratamento de sementes: fluquinconazol e flutriafol, em duas cultivares de soja, BRS Valiosa RR e Emgopa 315 RR, e pulverização foliar com fungicida azoxistrobina associado com ciproconazol e nimbus. Para todas as variáveis analisadas, realizou-se análise de variância em esquema fatorial e as médias foram comparadas pelo teste Tukey a 5 % de probabilidade. O tratamento de sementes com fluquinconazol e flutriafol não afetou a emergência em nenhuma das cultivares analisadas. Aos 65 dias após a semeadura, observou-se que a cultivar Emgopa 315 RR obteve menor incidência da ferrugem. Os fungicidas fluquinconazol e flutriafol promoveram também uma menor incidência e menor severidade da doença. Para a variável desfolha, foi observado que a Emgopa 315 RR obteve menor desfolha do que a BRS Valiosa RR na data avaliada. Dentro da cultivar BRS Valiosa RR os tratamentos com fungicidas para tratamento de sementes promoveram menor desfolha do que sem tratamento de sementes. Já na Emgopa 315 RR esse fato não foi detectado. O tratamento de sementes com fungicidas pode ser uma ferramenta útil para o manejo da ferrugem asiática da soja, apesar desta técnica de aplicação de fungicidas não ter influenciado na produtividade das cultivares de soja transgênicas.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

O principal problema fitossanitário da soja no Brasil é a ferrugem asiática. O uso de fungicidas é uma medida eficiente no controle da doença. Substâncias adicionadas à calda, como os adjuvantes podem influenciar a eficácia do fungicida. Testou-se nas safras 2008/09 e 2009/10 o efeito de seis adjuvantes (Assist®, Aureo®, Break ThruÒ, Joint®, Natur'l Oil® e Silwet®) adicionados a picoxistrobina + ciproconazol, além da testemunha (sem fungicida) e da testemunha padrão (Nimbus®), totalizando oito tratamentos. Para avaliação da doença, foram coletados folíolos nos terços superior, médio e inferior da cultura, observando número de lesões e urédias por folíolo nas três linhas centrais de cada parcela e incidência da doença. Na safra 2009/10, durante a segunda aplicação, foram utilizados papeis hidrossensíveis, avaliando-se o diâmetro da mediana volumétrica (DMV), o diâmetro da mediana numérica (DMN), o coeficiente de variação de gotas (CV), a densidade de gotas, o volume recuperado (L ha-1) e a área coberta pela calda fungicida (%). Nas duas safras não houve efeito dos adjuvantes testados sobre a eficiência de controle da doença quando comparados à testemunha padrão (fungicida + Nimbus®), podendo ser usados como alternativa. Na safra 2009/10 o adjuvante Aureo proporcionou menores valores de DMN, DMV, CV, volume recuperado e área coberta, enquanto que os tratamentos com maiores valores foram Assist, Joint, Nimbus e Silwet. Não foram observados sintomas de fitotoxidade associados à adição dos adjuvantes testados.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

An experiment conducted in the field the action of mancozeb, a fungicide of multi-site action was tested, to control soybean rust caused by Phakopsora pachyrhizi. Its performance was compared to that of the mixture cyproconazole (DMI) + azoxystrobin (QoI). The soybean cultivar NA 7337 RR was used with a population of 400,000 plants/ha cultivated in 20m2 plots. Treatments consisted of mancozeb levels (1.5 and 2.0 kg/ha) applied four, six and eight times. The DMI + QoI mixture was applied three times at 0.3 L/ha + Nimbus. Rust severity was assessed six times in the plots and data were integrated as the area under the disease progress curve (AUDPC). The plots were harvested and grain yield was expressed as kg/ha. Data on AUDPC and yield were subjected to analysis of variance and means compared according to Turkey's test (p = 0.005). Treatments with mancozeb were superior to DMI + QoI mixture both for rust control and grain yield. Four applications of 2.0 k/ha mancozeb were more efficient than three applications of the mixture used as standard. Mancozeb has the potential to be added to fungicide mixtures in the establishment of soybean rust anti-resistance strategy.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

ABSTRACTA model to estimate yield loss caused by Asian soybean rust (ASR) (Phakopsora pachyrhizi) was developed by collecting data from field experiments during the growing seasons 2009/10 and 2010/11, in Passo Fundo, RS. The disease intensity gradient, evaluated in the phenological stages R5.3, R5.4 and R5.5 based on leaflet incidence (LI) and number of uredinium and lesions/cm2, was generated by applying azoxystrobin 60 g a.i/ha + cyproconazole 24 g a.i/ha + 0.5% of the adjuvant Nimbus. The first application occurred when LI = 25% and the remaining ones at 10, 15, 20 and 25-day intervals. Harvest occurred at physiological maturity and was followed by grain drying and cleaning. Regression analysis between the grain yield and the disease intensity assessment criteria generated 56 linear equations of the yield loss function. The greatest loss was observed in the earliest growth stage, and yield loss coefficients ranged from 3.41 to 9.02 kg/ha for each 1% LI for leaflet incidence, from 13.34 to 127.4 kg/ha/1 lesion/cm2 for lesion density and from 5.53 to 110.0 kg/ha/1 uredinium/cm2 for uredinium density.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

O objetivo do trabalho foi avaliar se a utilização de adjuvantes nas misturas em tanque de glyphosate + chlorimuron-ethyl e glyphosate + carfentrazone-ethyl influenciam na qualidade da aplicação e eficiência de controle de Ipomoea grandifolia. Treze tratamentos, dispostos em delineamento inteiramente casualizado, foram constituídos pelas misturas em tanque de glyphosate + chlorimuron-ethyl (1.440 + 12,5 g ha-1) e glyphosate + carfentrazone-ethyl (1.440 + 10 g ha-1) isoladas e associados aos adjuvantes Nimbus®, Joint Oil®, Naturl'Oil®, Triunfo 515® e All Fix ®, e uma testemunha sem aplicação. Os adjuvantes utilizados foram eficientes na redução da tensão superficial das caldas; no entanto, não influenciaram nos valores de deposição e na eficiência do controle. Os adjuvantes proporcionaram efeitos distintos na redução da tensão superficial, no pH e na qualidade da aplicação (diâmetro mediano volumétrico, densidade de gotas, potencial de perdas por deriva, área coberta e diâmetro médio das gotas) das misturas em tanque de glyphosate + chlorimuron-ethyl e glyphosate + carfentrazone-ethyl, mas não interferiram na deposição da calda de pulverização sobre os alvos I. grandifolia e lâminas de vidro. Glyphosate + carfentrazone-ethyl apresentou maior velocidade de controle de I. grandifolia em relação ao glyphosate + chlorimuron-ethyl, na ausência ou na presença dos adjuvantes, apesar de o glyphosate + carfentrazone-ethyl associado com Nimbus® e Joint Oil® terem proporcionado às plantas-alvo início de desenvolvimento de novas folhas.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

OBJETIVO: Analisar os efeitos da injeção repetida de betametasona na concentração de proteoglicanos da cartilagem articular do joelhos normais de coelhos californianos de ambos os sexos. MÉTODOS: Os animais foram randomizados em oito grupos de dez animais cada. Três grupos controle (injeção ou não de solução salina isotônica) e cinco grupos de estudo - doses terapêuticas, repetidas ou não, de betametasona injetadas no joelho direito de cada coelho, com intervalos semanais. Após oito dias da última injeção prevista, cortes histológicos da cartilagem das áreas de apoio dos platôs tibiais foram corados com hematoxilina e eosina para análise por microscopia óptica, e com safranina O para a pesquisa da quantidade de proteoglicanos. A intensidade da coloração da safranina O foi quantificada em aparelho de histomorfometria, composto por microscópio Olympus BX 50 e microcomputador com software Image Pro-plus 4.5Ò. RESULTADOS: Não houve diferenças nos animais que tiveram seus joelhos injetados com betametasona uma, duas e quatro vezes quando comparados com os grupos controle. Nos animais que receberam seis e oito aplicações a intensidade da coloração com safranina O reduziu-se significativamente (p < 0,05) quando comparada tanto com grupos controle quanto com os outros de estudo. CONCLUSÃO: Foi possível demonstrar redução da concentração de proteoglicanos na matriz cartilaginosa articular dependente do efeito deletério cumulativo das repetidas injeções intra-articulares de betametasona.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Objetivou-se neste estudo avaliar a tensão superficial estática, o pH e a produção da espuma de misturas em tanque de glyphosate + chlorimuron-ethyl, associadas ou não com adjuvantes. Dois trabalhos foram realizados, sendo a primeira etapa desenvolvida em delineamento inteiramente casualizado com seis tratamentos e 20 repetições, representados por soluções dos herbicidas glyphosate (540,0 g e.a. ha-1) e chlorimuron-ethyl (7,5 g ha-1), isolados e em mistura em tanque nas formulações: Polaris®; Roundup Ready®; Classic®; Polaris® + Classic®; Roundup Ready® + Classic® e testemunha (água). Na segunda etapa foram estudados em DIC 70 tratamentos e 20 repetições, em fatorial 2 x 5 x 7, constituído por duas misturas de glyphosate com chlorimuron-ethyl (Polaris® + Classic® e Roundup Ready ® + Classic®), cinco adjuvantes (Joint Oil®; Nimbus®; Assist®; Natur' Oil® e Agr' Óleo®) e sete doses dos adjuvantes (0,000; 0,031; 0,062; 0,125; 0,250; 0,500 e 1,000% de v/v). As soluções de Polaris® e Roundup Ready®; isoladas ou em misturas com Classic®; caracterizaram-se por tensões superficiais estáticas de 43,2 e 35,9 mN m-1 e pH médios em torno de 4,5 a 4,6, respectivamente. As misturas de Polaris®+Classic®; Roundup Ready®+Classic® e Classic® apresentaram a maior quantidade e persistência da espuma ao longo do tempo, quando comparadas às formulações de Polaris® e Roundup Ready®. Os adjuvantes promoveram redução da tensão superficial quando associados às misturas de Polaris® + Classic® e Roundup Ready® + Classic®; caracterizando-se em termos de eficiência pela ordem decrescente: Nimbus® (36,5% e 25,8%) < Joint Oil® (32,2% e 25,2%) < Agr' Oil® (21,2% e 13,4%) < Natur' Oil® (17,4% e 10,6%) < Assist® (8,5% e 10,6%). Os adjuvantes promoveram redução da quantidade e persistência da espuma das misturas de Polaris® + Classic® e Roundup Ready® + Classic®; com pequenas variações dos níveis médios de pH das soluções inferiores a 0,5.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Tutkimus käsittelee venäläisessä sanomalehdistössä esiintyvää keskustelua Venäjän sotilasreformista. Tutkimuksessa haluttiin selvittää, millaisia diskursseja keskustelussa käytetään sotilasreformin oikeuttamiseksi ja miten ne toimivat vallankäytön välineenä. Tutkimus on monitieteinen. Se antaa vastauksia kielitieteellisessä kehyksessä kielen ja diskurssin roolista päätöksenteossa, yhteiskuntatieteellisessä kehyksessä venäläisestä mediasta ja päätöksentekojärjestelmästä sekä sotatieteellisessä kehyksessä asevoimien kehityksestä ja sotilaspolitiikasta. Tutkimuksen primääriaineisto muodostuu 220 artikkelista, jotka kerättiin yhdeksästä venäläisestä sanomalehdestä vuosien 2008–2012 ajalta. Venäjän johtohenkilöt ja heitä tukevat sanomalehdet oikeuttivat sotilasreformia julkisessa keskustelussa ensisijaisesti viiden syyn avulla: uhkien lisääntymisellä, sodan kuvan muutoksella, asevoimien kalustollisella ja toiminnallisella jälkeenjääneisyydellä, henkilöstön osaamisen alhaisella tasolla ja tarpeella toiminnan järkeistykseen. Sotilasreformin päätöksiä oikeutettiin vetoamalla niiden huolelliseen suunnitteluun, henkilöstön asialliseen kohteluun ja taloudellisten asioiden vakauteen. Sanomalehdistössä esiintyi paljon toisistaan poikkeavia näkemyksiä kehitykseen tarvittavasta suunnasta. Suurin osa kritisoivista diskursseista keskittyi kritisoimaan reformin toteutusta, ei sen olemassaoloa. Kritiikki keskittyi tiedotuksen ja demokraattisen päätöksenteon puutteeseen sekä epäilyksiin reformin valmisteluprosessista. Venäjän asevoimia ja sotilaspolitiikkaa koskevaa uutisointia on ongelmallista tarkastella ilman diskurssikäytäntöjen huomiointia. Venäjän johdon ja sen legitimiteettiä vahvistavien sanomalehtien diskursiivisen vallankäytön tavoitteena on saada Venäjä näyttämään todellisuutta vahvemmalta ja yhtenäisemmältä. Vaikka venäläinen media ja siinä etenkin televisio ei ole vapaata, sanomalehdistö on verrattain hyvä tiedonlähde. Sen varsin monipuolinen omistajuus tutkimusaineiston rajauksen aikana mahdollisti erilaisten näkökulmien esillepääsyn. Analyyttisimmin sotilasreformista uutisoivat ne sanomalehdet, jotka eivät nähneet länsimaita Venäjän uhkana ja representoivat diskursseissaan liberalistisia arvoja kuten avoimuutta ja demokratiaa. Sanomalehdistön vaatimaton rooli venäläisessä mediakentässä heikentää kuitenkin sen vaikuttavuutta yleiseen mielipiteeseen. Sanomalehtien diskurssikäytäntöjen analysointi ideologioiden ja vallankäytön kautta voi tarjota mahdollisuuksia parantaa venäläisen valtionjohdon päätösten ennustettavuutta.