966 resultados para Lewinella Gen. Nov


Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

1) O A. descreve, no presente trabalho duas novas espécies de um novo gênero de flagelados (Metasaccinobaculus), colocado entre os Oxymo-nadidae, 2) Morfológicamente, caracterizam-se pela existência de um rostelo que juntamente com o aspecto geral e as esferas endoplasmáticas os aproxima dos oximonadideos, e pela presença de um axostilo ondulante dotado de movementos enérgicos, únicos responsáveis pela locomoção do protozoário. Os flagelos foram definitivamente perdidos. 3) No seu ciclo evolutivo o protozoário apresenta duas fórmas perfeitamente distintas: uma fórma jovem que nada livremente no fluido intes¬tinal do termita e uma fórma adulta, fixa pelo rostelo na parede do tubo digestivo do hospedeiro. A forma adulta e sacciforme, com um longo rostelo em cuja extremidade anterior existe um disco de fixação. O ectoplasma é espesso sobretudo na extremidade posterior, e o endoplasma cheio de esferas pardas. O componente cinético extranuclear é constituído por um axostilo ondulante muito cromófilo, por vêzes franjados nos bordos e preso a parede do corpo por uma estrutura tubular. Além desta organela, observa-se ainda dois sistema fibrilares. O primeiro é constituído de fibras rostelares e que ligam a porção ondulante do axostilo à extremidade do rostelo. O outro que denominamos fibrilas cromófobas independentes, nascem na extremidade do rostelo, percorrendo-o lateralmente em tôda a sua extensão e atingindo o corpo, onde se resolvem em feixes secundários que se espalham em todas as direções. O núcleo é formado de traves grosseiras de cromatina, formando um re¬tículo muito irregular. A forma jovem é muito menor, com rostelo e fibrilas cromófobas rudimentares. O axostilo ondulante relativamente muito desenvolvido, se fixa na extremidade posterior. Com o crescimento, este ponto vai-se deslocando em direção à região anterior do corpo. Nota-se perto do ponto de inserção, uma bainha de filamentos finíssimos envolvendo a porção tubular posterior do axostilo, bastante semelhante são de Saccinobaculus. O endoplasma é fortemente cromófilo, mas sem esferas. O núcleo a principio formado de granulos muito finos de cromatina e uniformemente dispersos, apresenta uma ou mais estruturas envolvidas por um halo claro, com a aparência de cariosoma. Cêdo porém desaparecem. 4) Antes da mitose, que é muito semelhante a de O. grandis, o núcleo desprende-se e caí na porção posterior do corpo, por degeneração de tôdas as organelas cinéticas extranucleares. A membrana nuclear persiste. Forma-se um fuso central muito desenvolvido. Os cromosomas são em número imenso, muito finos e irregulares. No lugar onde deveriam estar presentes os centríolos, vê-se um espaço claro circular na superfície do qual se inserem as fibrilas do fuso. Os novos axostilos ondulantes e demais organelas se formam nos pólos da figura mitótica, a partir dos centríolos perceptíveis pela sua imagem negativa, ou por uma estrutura hialina que envolve a figura mitótica, como é sugerido pelo exame de certas preparações (v. texto desenvolvido).

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

A new system for wing venation of Simuliidae is proposed. Lutzsimulium cruzi n., gen. and n. sp. is described based on an single female and its pupal skin.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

A new system for wing venation of Simuliidae is proposed. Lutzsimulium cruzi n., gen. and n. sp. is described based on a single female and its pupal skin.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Estudi elaborat a partir d’una estada al Laboratori de Inmunopatología del SIDA del Dr Alcamí a l’Instituto de Salud Carlos III-Centro Nacional de Microbiologia, entre finals de desembre de 2006 i març de 2007. L’objectiu ha estat millorar la caracterització de l’envolta del VIH-1 mitjançant l’obtenció de virus recombinants, ja que això permet estudiar l’envolta viral tant genètica com fenotípicament. En aquest cas, s’ha estudiat l'envolta viral dels pacients sotmesos a vacunació terapèutica amb cèl•lules dendrítiques polsades amb virus autòlegs. Durant aquesta estada es realitza un aprenentatge profund de les tècniques adequades per a l'amplificació i clonatge del gen complet de l'envolta del VIH-1 (env), així com de l’obtenció de virus recombinants amb l’envolta del pacient i els corresponents assaigs de tropisme viral i neutralització sèrica. Aquesta metodologia empra el virus quimèric pNL4.3 delta_env Renilla, construït a partir del virus de referència NL4.3 i que té dues característiques importants: la primera és que conté un gen marcador Renilla, que a l’interior de les cèl•lules infectades té activitat luciferasa. La utilització del virus pNL4.3 delta_env Renilla en assaigs de neutralització presenta diversos avantatges front altres assaigs més convencionals, tant a nivell de sensibilitat i especificitat com d’estalvi de temps.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

El Centro de Tecnología de la Carne fue responsable de tres de los objetivos fundamentales de este proyecto. Los experimentos consistieron en el sacrificio de dos lotes de cerdos que se diferenciaban en su genotipo halotano y en la línea paterna, que fueron sometidos a distintos tratamientos ante-mortem (transporte y espera largos versus transporte y espera cortos). En el primer lote, se compararon animales libres del gen con heterocigotos que procedían de una línea paterna Pietrain o una línea híbrida Large White x Pietrain. En el segundo lote, se comparó la descendencia heterocigota (Nn) de un macho Pietrain positivo al halotano (nn) con la descendencia libre del gen (NN) de dos machos Pietrain también libres del gen. Las hembras utilizadas en ambos lotes fueron las mismas, todas ellas libres del gen halotano

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

The adult, pupal and larval morphology of S. argentiscutum sp. nov., a member of the S. amazonicum-group, is compared with S. amazonicum Goeldi and its distribution, biology and medical importance are discussed. S. argentiscutum is one the most important anthropophilic species in the S. amazonicum-group as it is responsible, together with S. amazonicum, for the transmission of Mansonella ozzardi in Brazil.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

During recent studies of the parasites of birds from the Amazonian Regio, the following nematodes were recovered: Hoazinstrongylus amazonensis n.gen.n.sp. from Opisthocomus hoazin (Muller, 1776); Ascaridia columbae (Gmel., 1790) Travassos, 1913, from Leptotila r. rufaxilla (Richard & Bernard, 1712) representing a new host record; Inglisakis ibanezi Freitas, Vicente & Santos, 1969, Cyrnea (C.) semilunaris (Molin, 1860) Seurat, 1914 and Thelazia digitata Travassos, 1918. A compelte description is restrained to the new genus and new species here proposed. The other known and well described species are listed and accounted.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Report for the scientific sojourn at the University of Maryland Biotechnology Institute from February to August 2007. Myogenesis of skeletal muscles in vertebrates is controlled by extracellular signalling molecules together with intracellular transcription factors. Among the transcriptional factors, the members of the myogenic regulatory family play important roles regulating skeletal muscle development and growth. To characterize the gene structure and expression of fish myogenin, we have isolated the myogenin genomic gene and cDNA from gilthead seabream (Sparus aurata) and analyzed the genomic structure, pattern of expression and the regulation of musclespecific expression. Sequence analysis revealed that the seabream myogenin shares a similar gene structure with other fish myogenins, with three exons, two introns and the highly conserved bHLH domain. Expression studies demonstrated that myogenin is expressed in both slow and fast muscles as well as in muscle cells in primary culture. In situ hybridization showed that myogenin was specifically expressed in developing somites of seabream embryos. Promoter activity analysis demonstrated that the myogenin promoter could drive green fluorescence protein expression in muscle cells of zebrafish embryos, as well as in myofibers of adult zebrafish and juvenile seabream.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Digamacris, a new genus of the Dichroplini (Acrididae, Melanoplinae) is described for the species Pezotettix amoenus Stal, 1878 and Dichroplus fratemus Carl, 1916, both included at present in the genus Dichroplus. These species live in edges and clearings of the Atlantic Forest (Mata Atlantica) of Brazil. D. fratemus is found in the states of Minas Gerais, Espirito Santo and Rio de Janeiro east of the Bay of Guanabara. D. amoenus in the state of Rio de Janeiro W. of the Bay of Guanabara and in the coastal area of the state of São Paulo. The species are illustrated and redescribed. Both have two neatly different chromatic forms of females, while the males are uniform in coloration and closely correspond with one of the female forms.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

The subfamily Rogenhoferinae stat. nov. (Diptera, Cuterebridae) is revised. Two genera are recognized: Rogenhofera Brauer (Type-species, trigonophora Brauer) and Andinocutereba Guimarães (Type-species, fassleri Guimarães). Five species are recorded in Rogenhofera, one R. lopesi is described as new. Key to species, illustrations and distribution are presented.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Neohilgertia gen. n. proposed for Oxyuridae nematodes from Thylamys venustus cinderellus (Marsupialia: Didelphidae) is described. The hypothesis about the possibility of a secondary parasitism for marsupials and the origin of the genus in the African Sciuridae parasite ancestors is discussed.