976 resultados para relaxation to fixed points


Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

En aquest document s'introdueixen els conceptes bàsics necessaris per a l'execució de mètriques de productivitat de programari. Després de la introducció, s'estudien amb detall les mètriques de productivitat més emprades actualment, que són línies de codi (mètrica orientada a les dimensions del projecte), punts de funció (orientada a la funcionalitat del projecte, específica per a projectes de gestió), punts de característica (semblant a punts de funció, però més genèrica i útil per a altres tipus de projectes) i punts de casos d'ús (també orientada a la funció i específica per a projectes d'orientació a objectes). S'hi explica com es pot aconseguir, a partir d'aquestes mètriques i amb l'ajut de models d'estimació de productivitat, com ara el model COCOMO II, les estimacions de l'esforç necessari per a desenvolupar un projecte de programari i la distribució de l'esforç en totes les etapes del projecte a partir de les estimacions de la fase de desenvolupament. També es tracta, encara que no amb tanta profunditat, de la mètrica

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Xarxa social que permeti als usuaris crear punts d'interès i, que altres usuaris, puguin explotar la informació per a l'obtenció dels punts més interessants i més propers a una ruta preestablerta.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

BACKGROUND: Comparative effectiveness research in spine surgery is still a rarity. In this study, pain alleviation and quality of life (QoL) improvement after lumbar total disc arthroplasty (TDA) and anterior lumbar interbody fusion (ALIF) were anonymously compared by surgeon and implant. METHODS: A total of 534 monosegmental TDAs from the SWISSspine registry were analyzed. Mean age was 42 years (19-65 years), 59% were females. Fifty cases with ALIF were documented in the international Spine Tango registry and used as concurrent comparator group for the pain analysis. Mean age was 46 years (21-69 years), 78% were females. The average follow-up time in both samples was 1 year. Comparison of back/leg pain alleviation and QoL improvement was performed. Unadjusted and adjusted probabilities for achievement of minimum clinically relevant improvements of 18 VAS points or 0.25 EQ-5D points were calculated for each surgeon. RESULTS: Mean preoperative back pain decreased from 69 to 30 points at 1 year (ØΔ 39pts) after TDA, and from 66 to 27 points after ALIF (ØΔ 39pts). Mean preoperative QoL improved from 0.34 to 0.74 points at 1 year (ØΔ 0.40pts). There were surgeons with better patient selection, indicated by lower adjusted probabilities reflecting worsening of outcomes if they had treated an average patient sample. ALIF had similar pain alleviation than TDA. CONCLUSIONS: Pain alleviation after TDA and ALIF was similar. Differences in surgeon's patient selection based on pain and QoL were revealed. Some surgeons seem to miss the full therapeutic potential of TDA by selecting patients with lower symptom severity.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

A Espanya encara tenim pendent la transposició de la Directiva 2001/29/CE "relativa a la armonización de determinados aspectos de los derechos de autor y derechos afines a los derechos de autor en la sociedad de la información", la qual suposarà una modificació del marc legal que regula aquesta matèria. En aquest article s'analitzen els aspectes de la Directiva que més poden afectar el desenvolupament dels serveis que ofereixen les biblioteques i centres similars, prestant atenció als punts que poden ser més conflictius a la llum de les dues propostes que fins al moment s'han plantejat.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Gene therapy approaches using recombinant adeno-associated virus serotype 2 (rAAV2) and serotype 8 (rAAV8) have achieved significant clinical benefits. The generation of rAAV Reference Standard Materials (RSM) is key to providing points of reference for particle titer, vector genome titer, and infectious titer for gene transfer vectors. Following the example of the rAAV2RSM, here we have generated and characterized a novel RSM based on rAAV serotype 8. The rAAV8RSM was produced using transient transfection, and the purification was based on density gradient ultracentrifugation. The rAAV8RSM was distributed for characterization along with standard assay protocols to 16 laboratories worldwide. Mean titers and 95% confidence intervals were determined for capsid particles (mean, 5.50×10(11) pt/ml; CI, 4.26×10(11) to 6.75×10(11) pt/ml), vector genomes (mean, 5.75×10(11) vg/ml; CI, 3.05×10(11) to 1.09×10(12) vg/ml), and infectious units (mean, 1.26×10(9) IU/ml; CI, 6.46×10(8) to 2.51×10(9) IU/ml). Notably, there was a significant degree of variation between institutions for each assay despite the relatively tight correlation of assay results within an institution. This outcome emphasizes the need to use RSMs to calibrate the titers of rAAV vectors in preclinical and clinical studies at a time when the field is maturing rapidly. The rAAV8RSM has been deposited at the American Type Culture Collection (VR-1816) and is available to the scientific community.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

Cette thèse, qui se base sur des entretiens qualitatifs, porte sur la négociation des références identitaires de musulmans immigrés et réfugiés en provenance de Γ ex-Yougoslavie au Luxembourg et s'intéresse à la pertinence changeante de la religion dans la conception de soi. Selon une approche constructiviste et interactionniste, l'identité est conçue comme un projet constamment négocié, reconstruit dans des processus d'interaction sociale et en fonction des contextes sociaux. Nos données suggèrent l'émergence de constructions identitaires complexes et attestent de la pluridimensionalité et de l'intersectionnalité des références identitaires utilisées dans la conception de soi et témoignent de la non-réduction des individus à des catégories fixes. Différentes catégories sont rendues significatives et de multiples frontières sont établies afin de se différencier de figures d'altérité changeantes, sélectivement choisies pour construire une certaine image de soi. Les discours identitaires témoignent de l'aspiration à une identité positive, dans une situation caractérisée par la perte du statut social et des stigmatisations multiples, en tant que ex-Yougoslaves, demandeurs d'asile et musulmans. Nos interlocuteurs établissent un répertoire identitaire composé de marqueurs transposés, inventés et revalorisés, leur permettant de reconstruire une identité positive pour soi et leurs audiences. Ce travail décrit les manières dont les individus établissent leur répertoire identitaire à l'aide de marqueurs transposés, inventés et revalorisés, leur permettant de reconstruire une identité positive pour soi et leurs audiences et montre comment les processus de différenciation de 'l'autre' dans le pays d'origine et d'accueil sont reliés. - The question addressed in this project with a qualitative design, is how muslim migrants and refugees from the former Socialist Federal Republic of Yugoslavia in Luxemburg negotiate salient identity references in a new social political environment and discusses the changing significance of religion and the way it is integrated in the identity patchwork. According to a constructivist and interactionist approach, conceiving identity as a constantly negotiated project, reconstructed in interaction and with regard to social context, identities are relevant only in relation to particular other groups and in certain situations of interaction. Our data suggest the emergence of complex identity patterns using multiple references for self- description and attest of the intersectionnality of identity references and show that individuals can't be reduced to fixed categories. Different categories are made salient and multiple symbolic boundaries are established in order to differentiate from different "others", selected in order to construct a certain self-concept. The discourses of our participants attest of an aspiration towards a positive identity in a situation characterized by the loss of social status and multiple stigmata. This thesis describes the ways how individuals establish their identity repertoire with invented, transposed and negotiated identity references, that allow them to construct a favourable identity for themselves and their public and shows how différenciation processes in home and host country are related.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

This paper argues that low-stakes test scores, available in surveys, may be partially determinedby test-taking motivation, which is associated with personality traits but not with cognitiveability. Therefore, such test score distributions may not be informative regarding cognitiveability distributions. Moreover, correlations, found in survey data, between high test scoresand economic success may be partially caused by favorable personality traits. To demonstratethese points, I use the coding speed test that was administered without incentives to NationalLongitudinal Survey of Youth 1979 (NLSY) participants. I suggest that due to its simplicityits scores may especially depend on individuals' test-taking motivation. I show that controllingfor conventional measures of cognitive skills, the coding speed scores are correlated with futureearnings of male NLSY participants. Moreover, the coding speed scores of highly motivated,though less educated, population (potential enlists to the armed forces) are higher than NLSYparticipants' scores. I then use controlled experiments to show that when no performance-basedincentives are provided, participants' characteristics, but not their cognitive skills, affect effortinvested in the coding speed test. Thus, participants with the same ability (measured by theirscores on an incentivized test) have significantly different scores on tests without performance-based incentives.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

O objectivo do estudo foi o de verificar o efeito do sorriso na percepção psicológica da pessoa em jovens, adultos, idosos e jovens negros. Pretendia-se verificar se o sorriso contribui para os traços diferenciais entre os grupos humanos em estudo e se o mesmo era descritor de género. O estudo envolveu um delineamento transversal analítico ou estudo não-experimental, também classificado por estudo pós-facto, estudo de observação passiva ou estudo correlacional e de observação, de comparação entre grupos, mediante o juízo ou julgamento psicológico da face neutra e do tipo de sorriso contrastados, de matriz factorial 4 x 2 x 2 (face neutra, sorriso fechado, sorriso superior, sorriso largo; género dos estímulos; género dos respondentes) e a sua finalidade foi descrever a percepção psicológica do sorriso em função das variáveis género do estímulo, género do respondente e grupo étnico, na Escala de Percepção do Sorriso (EPS), em formato diferenciador semântico, com 19 itens bipolares opostos, tendo a avaliação sido feita numa escala ordinal de 1 a 7 pontos, nas dimensões Avaliação (12 itens) e Movimento Expressivo (7 itens) resultante dos estudos preliminares sobre a atractividade facial (estudo preliminar 1) e a escolha de dípolos de adjectivos preditores para percepção psicológica da face neutra (estudo preliminar 2). Nos estudos principais 1, 2 e 3 foram utilizados 24 estímulos fotográficos apresentando o tipo de sorriso (fechado, superior e largo) e a face neutra (12 do estímulo mulher e 12 do estímulo homem) referentes aos três grupos etários (18-25 anos, 40-50 anos e 60-70 anos) e a Escala de Percepção do Sorriso (EPS) foi aplicada a uma amostra não probabilística ou intencional do tipo homogénea de 480 participantes portugueses de ambos os géneros (240 mulheres e 240 homens) distribuídos por grupos etários de jovens (80 mulheres e 80 homens, média: 22.2 anos), adultos (80 mulheres e 80 homens, média: 43.1 anos) e idosos (80 mulheres e 80 homens, média: 65.0 anos) No estudo principal 4, foram utilizados 8 estímulos fotográficos apresentando o tipo de sorriso (fechado, superior e largo) e a face neutra (4 do estímulo mulher e 4 do estímulo homem) de universitários de Cabo Verde, a estudar em Portugal, e a Escala de Percepção do Sorriso (EPS) foi aplicada a uma amostra não probabilística ou intencional do tipo homogénea de 160 participantes de ambos os géneros (80 mulheres e 80 homens) e estudantes universitários portugueses (média: 21.8 anos). Os resultados revelam e confirmam o efeito do sorriso na percepção psicológica da pessoa, à semelhança de outros estudos, isto é, sorrir torna a percepção psicológica mais positiva ou negativa e verifica-se que tal sucede em função do género do estímulo e do género do respondente. As diferenças significativas na percepção da face neutra e tipo de sorriso contrastados são justificadas pela pertença de género de quem os percepciona e pela pertença do género de quem é percepcionado. Tal apenas não sucede no factor Avaliação do grupo dos adultos. Os resultados obtidos indicam que, quer no factor Avaliação quer no factor Movimento Expressivo, os tipos de sorriso largo e superior são os que registam médias ponderadas mais elevadas. Pelo contrário, a face neutra e o sorriso fechado registam valores menos elevados na percepção. A análise da percepção da pessoa em função da face neutra e tipo de sorriso contrastados revelou uma correspondência entre a expressão facial, o género do estímulo e o género do respondente. No factor Avaliação, a mulher é percepcionada mais positivamente que o homem, verificando-se o inverso no factor Movimento Expressivo no grupo dos adultos e dos idosos. Verificou-se efeito do sorriso na percepção psicológica dos estímulos de cor negra. No grupo dos jovens que percepcionaram estímulos de cor negra, o homem é considerado mais positivo que a mulher em ambos os factores. O efeito significativo do género revela que a sua percepção é condicionada pelo seu próprio género. Os resultados apontam ainda para a configuração pronunciada de uma hierarquização ascendente da face neutra e tipo de sorriso contrastados em dois conjuntos bem delimitados e distinguindo diferentes formas topográficas de sorrir: a face neutra e o sorriso fechado e o sorriso superior e o sorriso largo.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

O objectivo do estudo foi o de verificar o efeito do sorriso na percepção psicológica da pessoa em jovens, adultos, idosos e jovens negros. Pretendia-se verificar se o sorriso contribui para os traços diferenciais entre os grupos humanos em estudo e se o mesmo era descritor de género. O estudo envolveu um delineamento transversal analítico ou estudo não-experimental, também classificado por estudo pós-facto, estudo de observação passiva ou estudo correlacional e de observação, de comparação entre grupos, mediante o juízo ou julgamento psicológico da face neutra e do tipo de sorriso contrastados, de matriz factorial 4 x 2 x 2 (face neutra, sorriso fechado, sorriso superior, sorriso largo; género dos estímulos; género dos respondentes) e a sua finalidade foi descrever a percepção psicológica do sorriso em função das variáveis género do estímulo, género do respondente e grupo étnico, na Escala de Percepção do Sorriso (EPS), em formato diferenciador semântico, com 19 itens bipolares opostos, tendo a avaliação sido feita numa escala ordinal de 1 a 7 pontos, nas dimensões Avaliação (12 itens) e Movimento Expressivo (7 itens) resultante dos estudos preliminares sobre a atractividade facial (estudo preliminar 1) e a escolha de dípolos de adjectivos preditores para percepção psicológica da face neutra (estudo preliminar 2). Nos estudos principais 1, 2 e 3 foram utilizados 24 estímulos fotográficos apresentando o tipo de sorriso (fechado, superior e largo) e a face neutra (12 do estímulo mulher e 12 do estímulo homem) referentes aos três grupos etários (18-25 anos, 40-50 anos e 60-70 anos) e a Escala de Percepção do Sorriso (EPS) foi aplicada a uma amostra não probabilística ou intencional do tipo homogénea de 480 participantes portugueses de ambos os géneros (240 mulheres e 240 homens) distribuídos por grupos etários de jovens (80 mulheres e 80 homens, média: 22.2 anos), adultos (80 mulheres e 80 homens, média: 43.1 anos) e idosos (80 mulheres e 80 homens, média: 65.0 anos) No estudo principal 4, foram utilizados 8 estímulos fotográficos apresentando o tipo de sorriso (fechado, superior e largo) e a face neutra (4 do estímulo mulher e 4 do estímulo homem) de universitários de Cabo Verde, a estudar em Portugal, e a Escala de Percepção do Sorriso (EPS) foi aplicada a uma amostra não probabilística ou intencional do tipo homogénea de 160 participantes de ambos os géneros (80 mulheres e 80 homens) e estudantes universitários portugueses (média: 21.8 anos). Os resultados revelam e confirmam o efeito do sorriso na percepção psicológica da pessoa, à semelhança de outros estudos, isto é, sorrir torna a percepção psicológica mais positiva ou negativa e verifica-se que tal sucede em função do género do estímulo e do género do respondente. As diferenças significativas na percepção da face neutra e tipo de sorriso contrastados são justificadas pela pertença de género de quem os percepciona e pela pertença do género de quem é percepcionado. Tal apenas não sucede no factor Avaliação do grupo dos adultos. Os resultados obtidos indicam que, quer no factor Avaliação quer no factor Movimento Expressivo, os tipos de sorriso largo e superior são os que registam médias ponderadas mais elevadas. Pelo contrário, a face neutra e o sorriso fechado registam valores menos elevados na percepção. A análise da percepção da pessoa em função da face neutra e tipo de sorriso contrastados revelou uma correspondência entre a expressão facial, o género do estímulo e o género do respondente. No factor Avaliação, a mulher é percepcionada mais positivamente que o homem, verificando-se o inverso no factor Movimento Expressivo no grupo dos adultos e dos idosos. Verificou-se efeito do sorriso na percepção psicológica dos estímulos de cor negra. No grupo dos jovens que percepcionaram estímulos de cor negra, o homem é considerado mais positivo que a mulher em ambos os factores. O efeito significativo do género revela que a sua percepção é condicionada pelo seu próprio género. Os resultados apontam ainda para a configuração pronunciada de uma hierarquização ascendente da face neutra e tipo de sorriso contrastados em dois conjuntos bem delimitados e distinguindo diferentes formas topográficas de sorrir: a face neutra e o sorriso fechado e o sorriso superior e o sorriso largo.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

INTRODUCTION: A clinical decision rule to improve the accuracy of a diagnosis of influenza could help clinicians avoid unnecessary use of diagnostic tests and treatments. Our objective was to develop and validate a simple clinical decision rule for diagnosis of influenza. METHODS: We combined data from 2 studies of influenza diagnosis in adult outpatients with suspected influenza: one set in California and one in Switzerland. Patients in both studies underwent a structured history and physical examination and had a reference standard test for influenza (polymerase chain reaction or culture). We randomly divided the dataset into derivation and validation groups and then evaluated simple heuristics and decision rules from previous studies and 3 rules based on our own multivariate analysis. Cutpoints for stratification of risk groups in each model were determined using the derivation group before evaluating them in the validation group. For each decision rule, the positive predictive value and likelihood ratio for influenza in low-, moderate-, and high-risk groups, and the percentage of patients allocated to each risk group, were reported. RESULTS: The simple heuristics (fever and cough; fever, cough, and acute onset) were helpful when positive but not when negative. The most useful and accurate clinical rule assigned 2 points for fever plus cough, 2 points for myalgias, and 1 point each for duration <48 hours and chills or sweats. The risk of influenza was 8% for 0 to 2 points, 30% for 3 points, and 59% for 4 to 6 points; the rule performed similarly in derivation and validation groups. Approximately two-thirds of patients fell into the low- or high-risk group and would not require further diagnostic testing. CONCLUSION: A simple, valid clinical rule can be used to guide point-of-care testing and empiric therapy for patients with suspected influenza.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

BACKGROUND: Colonoscopy is generally performed with the patient sedated and receiving analgesics. However, the benefit of the most often used combination of intravenous midazolam and pethidine on patient tolerance and pain and its cardiorespiratory risk have not been fully defined. METHODS: In this double-blind prospective study, 150 outpatients undergoing routine colonoscopy were randomly assigned to receive either (1) low-dose midazolam (35 micrograms/kg) and pethidine (700 micrograms/kg in 48 patients, 500 micrograms/kg in 102 patients), (2) midazolam and placebo pethidine, or (3) pethidine and placebo midazolam. RESULTS: Tolerance (visual analog scale, 0 to 100 points: 0 = excellent; 100 = unbearable) did not improve significantly more in group 1 compared with group 2 (7 points; 95% confidence interval [-2-17]) and group 3 (2 points; 95% confidence interval [-7-12]). Similarly, pain was not significantly improved in group 1 as compared with the other groups. Male gender (p < 0.001) and shorter duration of the procedure (p = 0.004), but not amnesia, were associated with better patient tolerance and less pain. Patient satisfaction was similar in all groups. Oxygen desaturation and hypotension occurred in 33% and 11%, respectively, with a similar frequency in all three groups. CONCLUSIONS: In this study, the combination of low-dose midazolam and pethidine does not improve patient tolerance and lessen pain during colonoscopy as compared with either drug given alone. When applying low-dose midazolam, oxygen desaturation and hypotension do not occur more often after combined use of both drugs. For the individual patient, sedation and analgesia should be based on the endoscopist's clinical judgement.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

El projecte vol desenvolupar un programari per Android destinat al guiatge d'un usuari per diferents punts d'interès, els quals han estat extrets de forma automàtica dels seus propis documents. Per poder aconseguir-ho, el programa serà capaç d'analitzar fitxers de text pla i extreure els diferents punts d'interès que apareguin (paraules clau). Un cop extrets, haurà d'assignar una Geolocalització a cadascun. Posteriorment, i connectant-se a l’API de GoogleMaps, l'aplicació permetrà a l'usuari visualitzar els punts d'interès i definir un recorregut (circuit, ruta, ruta pròxima,...).

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

A digital game was created as a resource for cognitive learning and afterwards it was used in primary schools in order to survey its active users. The methods used to recollect data were observation, in-depth interviews and focus groups. The main target of this study is to collect points of view of different primary school teachers. Conclusions show us how the group of study members perceive the use of digital games in the classroom.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

OBJECTIVE: Best long-term practice in primary HIV-1 infection (PHI) remains unknown for the individual. A risk-based scoring system associated with surrogate markers of HIV-1 disease progression could be helpful to stratify patients with PHI at highest risk for HIV-1 disease progression. METHODS: We prospectively enrolled 290 individuals with well-documented PHI in the Zurich Primary HIV-1 Infection Study, an open-label, non-randomized, observational, single-center study. Patients could choose to undergo early antiretroviral treatment (eART) and stop it after one year of undetectable viremia, to go on with treatment indefinitely, or to defer treatment. For each patient we calculated an a priori defined "Acute Retroviral Syndrome Severity Score" (ARSSS), consisting of clinical and basic laboratory variables, ranging from zero to ten points. We used linear regression models to assess the association between ARSSS and log baseline viral load (VL), baseline CD4+ cell count, and log viral setpoint (sVL) (i.e. VL measured ≥90 days after infection or treatment interruption). RESULTS: Mean ARSSS was 2.89. CD4+ cell count at baseline was negatively correlated with ARSSS (p = 0.03, n = 289), whereas HIV-RNA levels at baseline showed a strong positive correlation with ARSSS (p<0.001, n = 290). In the regression models, a 1-point increase in the score corresponded to a 0.10 log increase in baseline VL and a CD4+cell count decline of 12/µl, respectively. In patients with PHI and not undergoing eART, higher ARSSS were significantly associated with higher sVL (p = 0.029, n = 64). In contrast, in patients undergoing eART with subsequent structured treatment interruption, no correlation was found between sVL and ARSSS (p = 0.28, n = 40). CONCLUSION: The ARSSS is a simple clinical score that correlates with the best-validated surrogate markers of HIV-1 disease progression. In regions where ART is not universally available and eART is not standard this score may help identifying patients who will profit the most from early antiretroviral therapy.

Relevância:

100.00% 100.00%

Publicador:

Resumo:

BACKGROUND AND PURPOSE: The DRAGON score predicts functional outcome in the hyperacute phase of intravenous thrombolysis treatment of ischemic stroke patients. We aimed to validate the score in a large multicenter cohort in anterior and posterior circulation. METHODS: Prospectively collected data of consecutive ischemic stroke patients who received intravenous thrombolysis in 12 stroke centers were merged (n=5471). We excluded patients lacking data necessary to calculate the score and patients with missing 3-month modified Rankin scale scores. The final cohort comprised 4519 eligible patients. We assessed the performance of the DRAGON score with area under the receiver operating characteristic curve in the whole cohort for both good (modified Rankin scale score, 0-2) and miserable (modified Rankin scale score, 5-6) outcomes. RESULTS: Area under the receiver operating characteristic curve was 0.84 (0.82-0.85) for miserable outcome and 0.82 (0.80-0.83) for good outcome. Proportions of patients with good outcome were 96%, 93%, 78%, and 0% for 0 to 1, 2, 3, and 8 to 10 score points, respectively. Proportions of patients with miserable outcome were 0%, 2%, 4%, 89%, and 97% for 0 to 1, 2, 3, 8, and 9 to 10 points, respectively. When tested separately for anterior and posterior circulation, there was no difference in performance (P=0.55); areas under the receiver operating characteristic curve were 0.84 (0.83-0.86) and 0.82 (0.78-0.87), respectively. No sex-related difference in performance was observed (P=0.25). CONCLUSIONS: The DRAGON score showed very good performance in the large merged cohort in both anterior and posterior circulation strokes. The DRAGON score provides rapid estimation of patient prognosis and supports clinical decision-making in the hyperacute phase of stroke care (eg, when invasive add-on strategies are considered).