975 resultados para Tomografia axial computorizada


Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

FUNDAMENTO: A seleção de pacientes com doença coronariana crônica para recanalização baseia-se na detecção do miocárdio comprometido, potencialmente viável. OBJETIVO: Avaliar o miocárdio isquêmico, potencialmente viável pelo SPECT com MIBI sensibilizado por nitroglicerina em dose máxima tolerada. MÉTODOS: Investigamos de forma prospectiva, de abril de 2004 a novembro de 2005, pela tomografia computadorizada por emissão de fóton único SPECT com Tc-99m (MIBI), 40 pacientes (média etária 62 ± 8,9 anos, 30 homens) com obstrtução coronariana demonstrada angiograficamente, e a cintilografia miocárdica foi realizada em repouso e com nitroglicerina endovenosa (EV), iniciando com a dose (1 µg/kg/min) e incremento a cada minuto, até a queda da pressão arterial sistólica em 20 mmHg. A redução da perfusão dos segmentos foi classificada em moderada e severa, e comparada depois da nitroglicerina. Analisamos as variáveis angiográficas, hemodinâmicas e de perfusão miocárdica. RESULTADOS: Analisamos 680 segmentos miocárdicos em repouso: 538 com distribuição homogênea e 142 com hipoperfusão (54 com redução moderada e 88 severa). Depois da nitroglicerina, ocorreu aumento da perfusão em 19 (47,5%) de 40 pacientes. Tornaram-se viáveis 55 de 142 segmentos: 33 (61,1%) com redução moderada e 22 (25%) com redução severa, ambos apresentaram aumento significativo da distribuição do radiofármaco (p < 0,001, qui-quadrado). CONCULSÃO: Dos componentes com Tc-99m, está incluído o Tc-99m-2-methoxy-isobutil-isonitrila (MIBI) que, utilizado com dose otimizada de nitroglicerina EV, pode aumentar a captação do radiofármaco em áreas com hipoperfusão moderada e severa. Os resultados deste estudo sugerem aumento da sensibilidade do Tc-99m (MIBI) pela nitroglicerina para detecção de miocárdio viável.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

FUNDAMENTO: O ecocardiograma tridimensional em tempo real (ECO 3D) e a tomografia computadorizada ultra-rápida (CT) são dois novos métodos de análise da fração de ejeção e dos volumes do VE. OBJETIVO: Comparar as medidas da FEVE e dos volumes do VE aferidos pelo ECO 3D e pela CT ultra-rápida. MÉTODOS: Foram estudados pelo ECO 3D e pela CT ultra-rápida de 64 cortes, 39 pacientes consecutivos (27 homens, média etária de 57±12 anos). Foram analisados: FEVE e volumes do VE. Análise estatística: coeficiente de correlação (r: Pearson), teste de Bland & Altman, teste de regressão linear, 95 % IC, p<0,05. RESULTADOS: Medidas do ECO 3D: a FEVE variou de 56,1 a 78,6 (65,5±5,58)%; volume diastólico final variou de 49,6 a 178,2 (87±27,8)ml; volume sistólico final variou de 11,4 a 78 (33,1±13,6)ml. Medidas da CT: a FEVE variou de 53 a 86 (67,8±7,78)%; volume diastólico final variou de 51 a 186 (106,5±30,3) ml; volume sistólico final variou de 7 a 72 (35,5±13,4)ml. As correlações entre ECO 3D e CT foram: FEVE (r: 0,7888, p<0,0001, 95% IC 0,6301 a 0,8843); volume diastólico final (r: 0,7695, p<0,0001, 95% IC 0,5995 a 0,8730); volume sistólico final (r: 0,8119, p<0,0001, 95% IC 0,6673 a 0,8975). CONCLUSÃO: Nesta série, foi observada boa correlação entre as medidas da FEVE e entre os volumes ventriculares aferidos pelo ECO3D e pela CT ultra-rápida de 64 cortes.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

A cirurgia de revascularização do miocárdio (CRM) é um procedimento bem estabelecido com indicações atuais precisas. O advento e a disseminação dessa técnica foram possíveis após a introdução do angiograma coronário. Embora muitos métodos de avaliação tenham evoluído nos últimos anos, nenhum conseguiu substituir o angiograma coronário invasivo como exame pré-operatório. A tomografia computadorizada (TC) emergiu como uma alternativa ao angiograma coronário invasivo. O presente relato descreve dois casos de CRM realizadas usando-se apenas a TC como técnica de avaliação anatômica das artérias coronárias pré-operatória.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

A Tomografia de Coerência Ótica (TCO) é uma nova tecnologia de imagem baseada em interferometria de baixa coerência que utiliza a dispersão de luz quase-infravermelha como uma fonte de sinal para fornecer imagens transversais vasculares com definição muito superior à de qualquer outra modalidade disponível. Com uma resolução espacial de até 10μm, a TCO fornece uma resolução 20 vezes maior do que o ultrassom intravascular (USIV), a modalidade atualmente mais utilizada para obter imagens intra-coronárias. A TCO tem uma capacidade de fornecer um entendimento das várias fases da doença aterosclerótica e a resposta vascular ao tratamento. Estudos tem mostrado a capacidade da TCO em detectar estruturas arteriais e ajudar na determinação de diferentes constituintes histológicos. Sua capacidade de distinguir diferentes graus de alterações ateroscleróticas e os vários tipos de placas, quando comparada à histologia, tem sido recentemente demonstrada com correlações inter e intra-observador aceitáveis para esses achados. A TCO fornece uma resolução endovascular excepcional em tempo real in vivo, que tem sido explorada para avaliar as estruturas vasculares e a resposta ao uso do equipamento. Embora a profundidade permaneça uma limitação para a caracterização de placa além de 2 mm através da TCO, uma resolução próxima à histológica pode ser obtida dentro do primeiro milímetro da parede do vaso, permitindo uma avaliação extraordinária das características e espessura da capa fibrosa. Além disso, a avaliação da cobertura de neoíntima, padrões de tecido para-haste e aposição de stent podem agora ser escrutinizados para hastes individuais na escala de mícrons, a assim chamada análise em nível de haste. A TCO levou a imagem intravascular ao nível de mícron na análise vascular in vivo e espera-se que breve se torne uma ferramenta valiosa e indispensável para cardiologistas em aplicações clínicas e de pesquisa.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Fístulas de artérias coronárias são raras, sendo diagnosticadas mais frequentemente pelo ecocardiograma ou pela cineangiocoronariografia, entretanto, a angiotomografia computadorizada (angio-TC) das coronárias ganha espaço. Essa patologia apresenta incidência baixíssima, sendo as fístulas originadas da coronária direita mais frequentes. Fístulas coronarianas para câmaras cardíacas direitas são mais incidentes, sendo raras para o ventrículo esquerdo (VE). O tratamento pode ser cirúrgico ou percutâneo. Este relato descreve caso de fístula coronariana para VE diagnosticada pela angio-TC das coronárias em homem de 46 anos, hipertenso, assintomático com teste ergométrico positivo para isquemia. Angio-TC de coronárias descartou doença obstrutiva, porém revelou fístula coronariana conectando-se com cavidade ventricular esquerda.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Relatamos caso de perfusão dinâmica e quantitativa pela tomografia computadorizada de múltiplos detectores de dupla fonte de Raio X em um paciente de 44 anos, com diagnóstico prévio de doença coronariana. A tomografia demonstrou quantitativamente déficit de perfusão miocárdica nos territórios irrigados por artérias com estenoses significativas confirmadas pela angiotomografia e pela cineangiocoronariografia. A tomografia computadorizada com dupla fonte de Raio X permitiu a avaliação dinâmica perfusional e anatômica, em um único estudo, durante o controle evolutivo desse paciente.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

FUNDAMENTO: Embora os estudos tenham demonstrado uma alta precisão diagnóstica da Tomografia Coronariana Multidetectores (TCMD) na detecção de Doença Arterial Coronariana (DAC), os dados sobre o valor prognóstico desse método são limitados. OBJETIVO: Determinar o valor da TCMD na predição de desfechos clínicos adversos em pacientes com suspeita de DAC. MÉTODOS: Foram avaliados prospectivamente 355 pacientes consecutivos (idade média de 58 ± 12 anos; 252 do sexo masculino), com suspeita de DAC, entre janeiro de 2008 e junho de 2010. DAC pela TCMD foi definida como a presença de placa de ateroma observada em qualquer artéria coronariana. Os desfechos clínicos adversos foram definidos como morte, infarto do miocárdio, angina instável ou revascularização miocárdica. RESULTADOS: Durante um acompanhamento médio de 15 meses, houve 55 eventos cardíacos. Na análise multivariada utilizando-se o modelo de regressão de Cox, classe funcional da NYHA, diabetes, tabagismo e aterosclerose à TCMD foram preditores de desfecho clínico adverso, e a presença de placa à TCMD apresentou forte associação com desfechos clínicos adversos, independentemente de fatores de risco estabelecidos para DAC (hazard ratio 5,29; intervalo de confiança de 95%, 2,4 - 11,8; p < 0,001). CONCLUSÃO: A presença de aterosclerose demonstrada pela TCMD em pacientes com suspeita de DAC apresentou valor independente e incremental aos fatores de risco convencionais na predição de desfechos clínicos adversos, podendo se mostrar útil na estratificação de risco desses pacientes.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Magdeburg, Univ., Fak. für Verfahrens- und Systemtechnik, Diss., 2015

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

To compare the impact of meeting specific classification criteria [modified New York (mNY), European Spondyloarthropathy Study Group (ESSG), and Assessment of SpondyloArthritis international Society (ASAS) criteria] on anti-tumor necrosis factor (anti-TNF) drug retention, and to determine predictive factors of better drug survival. All patients fulfilling the ESSG criteria for axial spondyloarthritis (SpA) with available data on the axial ASAS and mNY criteria, and who had received at least one anti-TNF treatment were retrospectively retrieved in a single academic institution in Switzerland. Drug retention was computed using survival analysis (Kaplan-Meier), adjusted for potential confounders. Of the 137 patients classified as having axial SpA using the ESSG criteria, 112 also met the ASAS axial SpA criteria, and 77 fulfilled the mNY criteria. Drug retention rates at 12 and 24 months for the first biologic therapy were not significantly different between the diagnostic groups. Only the small ASAS non-classified axial SpA group (25 patients) showed a nonsignificant trend toward shorter drug survival. Elevated CRP level, but not the presence of bone marrow edema on magnetic resonance imaging (MRI) scans, was associated with significantly better drug retention (OR 7.9, ICR 4-14). In this cohort, anti-TNF drug survival was independent of the classification criteria. Elevated CRP level, but not positive MRI, was associated with better drug retention.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

PURPOSE: To assess the impact of axial traction during acquisition of direct magnetic resonance (MR) arthrography of the wrist with regard to joint space width and amount of contrast material between the opposing cartilage surfaces. MATERIALS AND METHODS: Fifteen consecutive patients (12 male, mean age 38.1 years) were included in this Institutional Review Board-approved prospective study. Three-compartment wrist MR arthrographies were performed between October and December 2009 on a 3 T unit using a fat-suppressed T1-weighted isotropic high-resolution volumetric interpolated breathhold examination (VIBE) sequence in the coronal plane, with and without axial traction (3 kg). Two radiologists measured radiocarpal (radioscaphoid, radiolunate) and midcarpal (lunocapitate, hamatolunate) joint space widths, with and without traction, and assessed the amount of contrast material between the opposing cartilage surfaces using a three-point scale: 0 = absence, 1 = partial, 2 = complete. RESULTS: With traction, joint space width increased significantly at the radioscaphoid (Delta = 0.78 mm, P < 0.01), radiolunate (Delta = 0.18 mm, P < 0.01), and lunocapitate (Delta = 0.45 mm, P < 0.01) spaces, and both observers detected significantly more contrast material between the cartilage surfaces. At the hamatolunate space, the differences in joint space width (Delta = 0.14 mm, P = 0.54) and amount of contrast material were not significant. CONCLUSION: Direct wrist MR arthrography with axial traction of 3 kg increases joint space width at the radiocarpal and lunocapitate spaces, and prompts better coverage of the articular cartilage by the contrast material. J. Magn. Reson. Imaging 2011;. (c) 2011 Wiley-Liss, Inc.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Objectives:¦The aim of this study was to estimate the prevalence of subclinical small joint synovitis detected by ultrasonography in patients with axial SpA, and to evaluate their relevance in terms of function or and disease activity.¦Methods:¦Forty axial SpA patients, 40 RA and 20 healthy subjects were evaluated by ultrasonography, using a reproducible semi-quantitative score by B-mode and Doppler, for synovitis, while disease activity and function were assessed using validated instruments (DAS28, BASDAI, BASFI, m-SACRAH and HAQ).¦Results:¦Median B-mode score were respectively 8.2 for axial SpA, 11.5 for RA and 6.0 for healthy subjects, corresponding to a prevalence of clinical significant synovitis of respectively 37.5%, 60% and 11% for a level of significance at > 8 chosen to¦classify as active > 75% of RA patient with DAS28 >2.6 and < 10% of controls. Addtionally, Doppler was positive in 8% of SpA, 30 % of RA and none of the healthy subjects. Echographic synovitis correlated with disease activity (DAS28) and function¦(HAQ, mSACRAH) in RA patients, but no correlation were found for SpA patients with disease activity (BASDAI) or function (BASFI, HAQ, mSACRAH). Cases of synovitis using classification by Doppler positivity were insufficient to allow any¦statistical analysis.¦Conclusions:¦B-mode ultrasonographic evaluation can demonstrate subclinical synovitis in almost 40% of SpA patients, but they do not appear to correlate with disease activity or function on the contrary to what is observed in RA patients, representing potentially different processes

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

L'alineació rotacional a l'astroplàstia total de genoll es refereix a la posició dels implants en el pla axial. Un mínim desplaçament afectarà la distribució de la càrrega y variarà l'estabilitat, l'alineació i la cinemàtica de l'articulació. Tot i que hi ha un consens pel que fa als efectes adversos d'una alineació rotacional incorrecta, encara no està clar quines són les referències anatòmiques que cal utilitzar. Les mesures de l'alineació rotacional requereixen un estudi d'alta qualitat. La TC és la modalitat d'imatge d'elecció per a l'estudi postoperatori de l'artroplàstia total de genoll. L'objectiu d'aquest treball es avaluar la capacitat diagnòstica de la TC per a l'estudi de l'alineació rotacional postoperatòria en l'artroplàstia total de genoll i presentar les variacions en el protocol de TC que minimitzen l'artefacte metàl•lic. Aquest estudi avalua la reproductibilitat de l'angle condili posterior, format per l'eix epicondili quirúrgic i la línia bicondilia posterior, mesurant la correlació entre dos observadors. El coeficient de correlació de Pearson mostra una forta correlació positiva (R=0.84) entre els dos observadors. La mitja d'error de les mesures adquirides és de -0.14º amb una desviació estàndar de 2.06º (-0.14 ± 2.06), per la qual cosa la modificació dels paràmetres tècnics de la TC per a la minimització dels artefactes metàl•lics és eficaç per l'avaluació rotacional. No obstant, l'alta magnitud de l'error indica que el radiòleg ha de ser prudent en el diagnòstic de mínimes variacions angulars que impliquin canvis en l'actitud mèdica i terapèutica.