855 resultados para Quebec education program


Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

FUNDAMENTO: No Brasil, a prevalência de síndrome metabólica (SM) é pouco conhecida em várias regiões. OBJETIVO: Analisar a prevalência da SM, seus componentes e a concordância entre dois critérios diagnósticos numa população com idade > 13 anos. MÉTODOS: Estudo transversal, realizado de junho a outubro de 2007, em 719 pacientes, em ambulatórios cardiológicos de São Luís, MA. Mediu-se a pressão arterial (PA), peso, altura, circunferência abdominal e perfil lipídico. Avaliaram-se os fatores de risco para a SM segundo o critério da International Diabetes Federation (IDF). Razões de prevalência e intervalos de confiança de 95% foram estimados pela regressão de Poisson. RESULTADOS: A prevalência da SM foi maior em ambos os sexos pelo conceito da IDF (62,3% em homens e 64,6% em mulheres), em relação ao do National Cholesterol Education Program - Adult Treatment Prevention (NCEP ATPIII) (48,9% em homens e 59% em mulheres). Os componentes da SM mais prevalentes foram: hipertensão arterial sistêmica HAS (87,2% e 86%); hipertrigliceridemia (84,4% e 82,5%); circunferência abdominal alterada (77,8% e 100%); HDL-c baixo (58,1% e 49,9%); e glicemia alterada (59,9% e 51,9%), pelos conceitos NCEP ATPIII e IDF, respectivamente. Após análise ajustada, idade > 60 anos e índice de massa corporal (IMC) > 30 foram associados a um maior risco de SM (p < 0,001). CONCLUSÃO: A prevalência da SM foi bem maior que a população geral; a (HAS) foi o componente mais prevalente. Houve boa concordância entre os dois critérios, sendo ótima no sexo feminino e regular no masculino.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

FUNDAMENTO: A síndrome de pré-eclâmpsia se associa com a disfunção endotelial e o diagnóstico diferencial entre pré-eclâmpsia pura (PE) e sobreposta (PES) só pode ser feito após 12 semanas do parto. OBJETIVO: Comparar a avaliação da função endotelial através de dilatação mediada por fluxo de gestantes com pré-eclâmpsia pura e sobreposta. MÉTODOS: A dilatação mediada por fluxo da artéria braquial foi realizada utilizando as recomendações da International Brachial Artery Reactivity Task Force em gestantes com a Síndrome de Pré-eclâmpsia. Pré-eclâmpsia (n = 14) e pré-eclâmpsia sobreposta (n = 13) foram diagnosticadas no pós-parto segundo as definições do National High Blood Pressure Education Program Working Group on High Blood Pressure in Pregnancy. RESULTADOS: A mediana da dilatação mediada por fluxo (DMF) na PES (6,0%; 1,9-10,3) foi reduzida em comparação com PE (13,6%; 4,4-17,1), uma disparidade aparentemente relevante, mas sem diferença estatisticamente significativa (p = 0,08). A DMF inferior a 10% foi detectada em 30,8% das PE e em 69,2% das PES (p = 0,057). Diferenças significativas não ocorreram na comparação entre a morfologia das artérias uterinas de PE e PES através do espectro do Doppler. CONCLUSÃO: A DMF da artéria braquial de pacientes com Síndrome de Pré-eclâmpsia não se mostrou ser um método capaz de diferenciar PE de PES. Entretanto, os dados sugerem que PES se associa com pior função endotelial em comparação a PE.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Atualmente, a síndrome metabólica (SM) se mostra altamente prevalente, sendo associada a fatores de risco para doenças crônicas não transmissíveis, tais como diabetes mellitus tipo 2, doenças ateroscleróticas e coronarianas. O objetivo desta revisão sistemática foi descrever os resultados de estudos que investigaram a associação da SM com a doença arterial coronariana e doenças vasculares oclusivas. Foi realizada a revisão sistemática com dados de estudos originais publicados entre 1999 e 2008, escritos em inglês ou português, utilizando-se as bases de dados Medline, Pubmed, Highwire Press e Science Direct. Foram incluídos artigos que fizeram o diagnóstico da SM através do critério do National Cholesterol Education Program - Adult Treatment Panel III (NCEP ATP III, 2001). Foram excluídos estudos realizados com animais, de suplementação e que realizaram administração oral ou endovenosa de qualquer substância, assim como aqueles de baixa qualidade metodológica e com amostra inicialmente heterogênea. Apesar da heterogeneidade entre os estudos, observou-se que indivíduos com SM apresentam maior probabilidade (risco = 2,13) de desenvolverem as doenças vasculares oclusivas, doença coronariana, diabetes mellitus e acidente vascular encefálico. Mudanças no estilo de vida, como práticas alimentares saudáveis, atividade física regular e a cessação do tabagismo devem ser incentivadas pelos profissionais da saúde a fim de minimizar as complicações e a morbimortalidade associada à SM.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

FUNDAMENTO: No Brasil, são escassos os estudos sobre síndrome metabólica na população geral, mais raros são os que a correlacionam ao climatério. OBJETIVO: Determinar a prevalência da síndrome metabólica e seus componentes em mulheres climatéricas. MÉTODOS: Estudo transversal com 323 mulheres climatéricas, divididas em dois grupos: pré e pós-menopausadas. Foram avaliadas para presença de síndrome metabólica, segundo os critérios do National Cholesterol Education Program's (NCEP) e da International Diabetes Federation (IDF). Foi verificada a associação entre as variáveis estudadas e a síndrome metabólica por meio de análise uni e multivariada. Um p-valor < 0,05 foi considerado significante estatisticamente. RESULTADOS: A prevalência de síndrome metabólica no climatério foi de 34,7% (NCEP) e de 49,8% (IDF). Os componentes mais frequentes da síndrome metabólica foram o HDL-colesterol baixo, hipertensão arterial, obesidade abdominal, hipertrigliceridemia e diabete em ambos os critérios. A análise multivariada mostrou que a idade foi o fator de risco mais importante para o surgimento da síndrome metabólica (p < 0,001), que esteve presente em 44,4% (NCEP) e 61,5% (IDF) das mulheres menopausadas em comparação a 24% (NCEP) e 37% (IDF) daquelas na pré-menopausa. CONCLUSÃO: A prevalência de síndrome metabólica foi maior nas mulheres menopausadas que naquelas na pré-menopausa. O principal fator de risco para o aumento dessa prevalência foi a idade. A menopausa, quando analisada isoladamente, não se constituiu um fator de risco para a síndrome metabólica.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

FUNDAMENTO: Os critérios para melhor definição da síndrome metabólica (SM), especialmente para a população idosa, ainda são pouco conhecidos, e sua compreensão torna-se cada vez mais necessária. OBJETIVO: Comparar quatro propostas de definição da SM, duas oficiais (National Cholesterol Education Program's Adult Treatment Panel III/NCEP-ATPIII e International Diabetes Federation/IDF) e duas candidatas definições propostas (Síndrome Metabólica - National Cholesterol Education Program's Adult Treatment Panel III - modificada/SM-ATPM e Síndrome Metabólica - International Diabetes Federation - modificada/SM-IDFM), derivadas da modificação de critérios oficiais. MÉTODOS: Participaram deste estudo 113 mulheres (60-83 anos), submetidas a avaliação antropométrica, de pressão arterial, de perfil lipídico, de glicemia de jejum e de questões relacionadas a hábitos de vida e condições de saúde. Análises estatísticas foram efetuadas por meio dos testes qui-quadrado e de determinação do coeficiente Kappa. RESULTADOS: A frequência dos altos níveis pressóricos foram similares nas duas definições oficiais (54,8%), com redução nas duas definições propostas (33,6%). A alteração na homeostase de glicose foi maior pela definição IDF e SM-IDFM (30,1%). A hipertrigliceridemia e os baixos níveis de HDL-c foram similares em todas as definições (35,4%). No que se refere à obesidade abdominal, a maior ocorrência foi registrada pelo critério do IDF (88,5%). A presença de síndrome metabólica teve maior e menor frequências de acordo com a proposta do IDF (45,1%) e SM-IDFM (22,1%), respectivamente. Foi encontrada maior concordância entre a definição modificada SM-ATPM com NCEP-ATPIII e SM-IDFM (Kappa: 0,79 e 0,77; p < 0,00001). CONCLUSÃO: A proposta SM-ATPM mostrou-se mais adequada para a detecção da SM nas idosas avaliadas.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

FUNDAMENTO: Devido à necessidade de mensurar as variáveis antropométricas, bioquímicas e hemodinâmicas para o diagnóstico da síndrome metabólica, percebe-se a dificuldade da avaliação de grandes populações, principalmente em crianças, provocada pelo difícil acesso e pelo caráter invasivo. É premente a necessidade de desenvolverem-se formas diagnósticas de fácil aplicação, boa precisão e baixo custo, com a finalidade de predizer a síndrome metabólica já nas idades iniciais. OBJETIVO: Verificar a prevalência da síndrome metabólica em crianças e testar os indicadores antropométricos com capacidade preditiva. MÉTODOS: Estudo transversal realizado com 109 crianças, de 7 a 11 anos. Utilizou-se o critério National Cholesterol Education Program para o diagnóstico da síndrome metabólica, adaptado à idade. Como possíveis preditores, foram testados: índice de massa corporal (IMC), circunferência da cintura (CC), relação cintura/quadril (RCQ), índice de conicidade (índice C) e o percentual de gordura corporal. RESULTADOS: A prevalência da síndrome metabólica foi de 13,3% e 36% para meninos e meninas, respectivamente. Os principais indicadores antropométricos foram: IMC = 0,81 (0,69 - 0,94), CC = 0,79 (0,64 - 0,94), gordura corporal = 0,79 (0,66 - 0,92) e RCQ = 0,37 (0,21 - 0,54). CONCLUSÃO: Foram considerados fatores preditores da síndrome metabólica a CC superior a 78 cm, a gordura corporal superior a 41% e o IMC superior a 24,5 kg/m². O índice C e a RCQ não foram considerados preditores.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Fundamento: A Síndrome Metabólica (SM) é uma agregação de fatores de risco que aumenta a incidência de eventos cardiovasculares e Diabete Melito (DM). O envelhecimento da população vem acompanhado de maior prevalência de SM, que varia dependendo da população estudada e do critério diagnóstico utilizado. Objetivo: Determinar a prevalência de SM em idosos por quatro critérios diagnósticos e a concordância entre esses. Métodos: Estudo transversal realizado em 243 indivíduos acima de 60 anos (180 mulheres) em Niterói (RJ). Foram avaliados através de exame clínico glicemia jejum, insulinemia jejum, perfil lipídico e medidas antropométricas - peso, estatura, circunferência abdominal e relação cintura/quadril. A prevalência de SM foi estimada utilizando critérios diagnósticos da Organização Mundial da Saúde (OMS) modificado, National Cholesterol Education Program - Adult Treatment Panel III (NCEP-ATPIII), International Diabetes Federation (IDF) e Joint Interim Statement (JIS). Resultados: A prevalência foi elevada pelos quatro critérios, OMS (51,9%), NCEP-ATPIII (45,2%), IDF (64,1%) e JIS (69,1%), e a concordância entre os critérios diagnósticos pelo índice kappa foi moderada em quase todas as comparações OMS vs. IDF (k = 0,47; intervalo de confiança (IC) 95%, 0,35 - 0,58); OMS vs. NCEP-ATPIII (k = 0,51; IC 95%, 0,40 - 0,61); OMS vs. JIS (k = 0,45; IC 95%, 0,33 - 0,56); IDF vs. NCEP-ATPIII (k = 0,55, IC 95%, 0,45 - 0,65) e NCEP-ATPIII vs. JIS (k = 0,53; IC 95%, 0,43 - 0,64), exceto entre IDF vs. JIS (K= 0,89; IC 95%, 0,83 - 0,95), considerada boa. Conclusão: A prevalência de SM foi elevada pelos quatro critérios diagnósticos, principalmente pelo JIS. Houve uma boa concordância entre os critérios JIS e IDF e moderada entre os outros.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

BACKGROUND: Recommendations for statin use for primary prevention of coronary heart disease (CHD) are based on estimation of the 10- year CHD risk. We compared the 10-year CHD risk assessments and eligibility percentages for statin therapy using three scoring algorithms currently used in Europe. METHODS: We studied 5683 women and men, aged 35-75, without overt cardiovascular disease (CVD), in a population-based study in Switzerland. We compared the 10-year CHD risk using three scoring schemes, i.e., the Framingham risk score (FRS) from the U.S. National Cholesterol Education Program's Adult Treatment Panel III (ATP III), the PROCAM scoring scheme from the International Atherosclerosis Society (IAS), and the European risk SCORE for low-risk countries, without and with extrapolation to 60 years as recommended by the European Society of Cardiology guidelines (ESC). With FRS and PROCAM, high-risk was defined as a 10- year risk of fatal or non-fatal CHD>20% and a 10-year risk of fatal CVD≥5% with SCORE. We compared the proportions of high-risk participants and eligibility for statin use according to these three schemes. For each guideline, we estimated the impact of increased statin use from current partial compliance to full compliance on potential CHD deaths averted over 10 years, using a success proportion of 27% for statins. RESULTS: Participants classified at high-risk (both genders) were 5.8% according to FRS and 3.0% to the PROCAM, whereas the European risk SCORE classified 12.5% at high-risk (15.4% with extrapolation to 60 years). For the primary prevention of CHD, 18.5% of participants were eligible for statin therapy using ATP III, 16.6% using IAS, and 10.3% using ESC (13.0% with extrapolation) because ESC guidelines recommend statin therapy only in high-risk subjects. In comparison with IAS, agreement to identify eligible adults for statins was good with ATP III, but moderate with ESC. Using a population perspective, a full compliance with ATP III guidelines would reduce up to 17.9% of the 24′ 310 CHD deaths expected over 10 years in Switzerland, 17.3% with IAS and 10.8% with ESC (11.5% with extrapolation). CONCLUSIONS: Full compliance with guidelines for statin therapy would result in substantial health benefits, but proportions of high-risk adults and eligible adults for statin use varied substantially depending on the scoring systems and corresponding guidelines used for estimating CHD risk in Europe.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

En la recerca s’expliquen els resultats de la implementació d’un programa adreçat bàsicament al treball de la consciència emocional de l’intern penitenciari i la regulació d’aquesta consciència. El motiu és que en el plantejament teòric es parteix de les constatacions de molts autors que els programes que millor funcionen en la rehabilitació i tractament del delinqüent ingressat a presó són aquells que tenen en compte no només l’ambient del delinqüent, la seva família, la seva educació escolar i formativa a nivell laboral sinó també l’estudi del seus sentiments i de manera clau la seva cognició, el seu raonament, la seva comprensió i també els seus valors.És per això que els programes eficaços semblen ser aquells que inclouen tècniques adreçades a millorar les habilitats de raonament, la empatia, l’avaluació de les conseqüències de la seva conducta envers els altres i sobre ells mateixos, la reflexió abans de l’acció, les seves habilitats per a la resolució de problemes i també en moltes ocasions les pròpies habilitats socials poc desenvolupades. Els resultats obtinguts analitzen les dades referents a l’impacte de la intervenció envers els interns i de manera específica envers la seva conducta.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Introduction: Recommendations for statin use for primary prevention of coronary heart disease (CHD) are based on estimation of the 10-year CHD risk. We compared the 10-year CHD risk assessments and eligibility percentages for statin therapy using three scoring algorithms currently used in Switzerland. Methods: We studied 5683 women and men, aged 35-75, without overt cardiovascular disease (CVD), in a population-based study in Lausanne, Switzerland. We compared the 10-year CHD risk using three scoring schemes, i.e., the Framingham risk score (FRS) from the U.S. National Cholesterol Education Program's Adult Treatment Panel III (ATP III), the PROCAM scoring scheme from the International Atherosclerosis Society (IAS), and the European risk SCORE for low-risk countries, without and with extrapolation to 60 years as recommended by the European Society of Cardiology guidelines (ESC). With FRS and PROCAM, high-risk was defined as a 10-year risk of fatal or non-fatal CHD >20% and a 10-year risk of fatal CVD >= 5% with SCORE. We compared the proportions of high-risk participants and eligibility for statin use according to these three schemes. For each guideline, we estimated the impact of increased statin use from current partial compliance to full compliance on potential CHD deaths averted over 10 years, using a success proportion of 27% for statins. Results: Participants classified at high-risk (both genders) were 5.8% according to FRS and 3.0% to the PROCAM, whereas the European risk SCORE classified 12.5% at high-risk (15.4% with extrapolation to 60 years). For the primary prevention of CHD, 18.5% of participants were eligible for statin therapy using ATP III, 16.6% using IAS, and 10.3% using ESC (13.0% with extrapolation) because ESC guidelines recommend statin therapy only in high-risk subjects. In comparison with IAS, agreement to identify eligible adults for statins was good with ATP III, but moderate with ESC (Figure). Using a population perspective, a full compliance with ATP III guidelines would reduce up to 17.9% of the 24'310 CHD deaths expected over 10 years in Switzerland, 17.3% with IAS and 10.8% with ESC (11.5% with extrapolation). Conclusion: Full compliance with guidelines for statin therapy would result in substantial health benefits, but proportions of high-risk adults and eligible adults for statin use varied substantially depending on the scoring systems and corresponding guidelines used for estimating CHD risk in Switzerland.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

El present projecte pretén donar una visió de la situació actual de la tortuga mediterrània (Testudo hermanni hermanni) a Catalunya, incloent un estudi més exhaustiu del cas del Garraf. Aquesta subespècie, que segons el registre fòssil es present a Catalunya des del neolític, troba actualment espais com la Serra del Montsant, l’Albera, el delta de l’Ebre o el Massís de Garraf, hàbitats potencials per al seu desenvolupament. En el cas del Garraf, dels resultats obtinguts, cal destacar l’alt grau de desconeixença que els visitants del Parc tenen sobre la tortuga mediterrània, i es per això, que cal portar a terme un programa d’educació ambiental, amb efectes també de reduir el número d’espolis d’exemplars, que s’estima en 4 exemplars a l’any. Altres factors com els incendis o les depredacions també són factors importants en el declivi de les poblacions.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

High postprandial levels of TAG may further induce endothelial dysfunction and inflammation in subjects with high fasting levels of TAG, an effect that seems to be related to oxidative stress. The present study investigated whether minor compounds of olive oil with antioxidant activity decrease postprandial levels of soluble isoforms of intercellular adhesion molecule 1 (sICAM-1) and vascular cell adhesion molecule 1 (sVCAM-1), as surrogate markers of vascular inflammation, after a high-fat meal. A randomized crossover and blind trial on fourteen healthy and fourteen hypertriacylglycerolaemic subjects was performed. The study involved a 1-week adaptation lead-in period on a National Cholesterol Education Program Step I diet supplemented with extra-virgin olive oil (EVOO) containing 1125 mg polyphenols/kg and 350 mg tocopherols/kg, or refined olive oil (ROO) with no polyphenols or tocopherols. After a 12 h fast, the participants ate a high-fat meal enriched in EVOO or ROO (50 g/m2 body surface area), which on average provided 3700 kJ energy with a macronutrient profile of 72% fat, 22% carbohydrate and 6% protein. Blood samples drawn hourly over the following 8 h demonstrated a similar postprandial TAG response for both EVOO and ROO meals. However, in both healthy and hypertriacylglycerolaemic subjects the net incremental area under the curve for sICAM-1 and sVCAM-1 were significantly lower after the EVOO meal. In conclusion,the consumption of EVOO with a high content of minor antioxidant compounds may have postprandial anti-inflammatory protective effects.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Background A high level of red blood cell distribution width (RDW) is a novel prognostic marker that may reflect an underlying inflammatory state. It has recently shown that when increased, it is related to cardiovascular disease, mortality, and metabolic syndrome (MetS) in the general population. Objectives To analyse the potential relation between high levels of RDW and cardiovascular risk (CVR) and MetS in HIVpatients. Patients and methods Observational, cross-sectional study of a series of HIVoutpatients attended in our Hospital. Demographic, anthropometric, clinical, and fasting lab data were recorded in all cases. CVR at 10 years was evaluated by Framingham equation, and MetS diagnosed according to the National Cholesterol Education Program criteria. Statistic program: SPSS 17.0. Results 666 patients were included, 79.3% were men, and mean age was 44.7 years. Mean CD4 count was 506 cells/ mm3 , 87.5% of the patients were on antiretroviral therapy, and 85.3% had undetectable HIV viral load. Mean RDW was 13.07% (range: 7.7-33.6%; 75th percentile 14,1%), with a prevalence of MetS of 15.7, 9.3, 18.8 and 16.6% first through fourth RDW quartile, and of patients with CVR >20% of 8.4, 4.0, 4.4 and 6.4%, respectively (p>0,05). The highest quartile of RDW (>14.1%) was associated with AIDS (OR 1.6, 95%CI 1.0-2.4; p 0.02), detectable HIV viral load (OR 1.5, 95%CI 1.01-2.4; p 0.04), and hypertension (OR 2.3, 95%CI 1.4-4.0; p 0.001). Conclusions In HIV-infected outpatients, higher RDW is related with detectable HIV viral load and with AIDS. Although it was associated with a traditional CVR factor as hypertension, we found no relation with MetS nor with higher CVR.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Vitamin D deficiency is associated with higher cardiovascular risk and metabolic syndrome (MeS) criteria. The main objective of this study was to analyse the association of 25-hydroxyvitamin D (25-OHD) serum levels with MeS (National Cholesterol Education Program-Adult Treatment Panel-III criteria) in 46 Spanish patients with psoriasis, but without arthritis and systemic treatment, and 46 control subjects, matched by sex and age. The patients with psoriasis showed significantly lower level of 25-OHD than controls (30.5 vs. 38.3 ng/ml; p = 0.0001). Patients with MeS had significantly lower serum levels of 25-OHD than those without MeS (24.1 ± 7.5 vs. 32.8 ± 8.9, p = 0.007), and a negative correlation was found between 25-OHD and waist circumference, diastolic blood pressure, fasting glucose, and triglyceridaemia. In the control group no significant correlation between 25-OHD and MeS was found. Al-though the sample was small, our results suggest a potential protective role for 25-OHD in the metabolic profile of patients with psoriasis without arthritis.

Relevância:

80.00% 80.00%

Publicador:

Resumo:

Background There are only a few trials for the very elderly population (>79 years). No consensus, which blood pressure (BP) goals and substances should be applied, has been found yet. This survey was undertaken to investigate how octogenarians are treated and attain BP targets in the Swiss primary care. Methods Data from 4594 hypertensive patients were collected within 7 days. Eight hundred and seventy-seven patients met the requirement to be >79 years. We assessed substances/combinations and investigated pulse pressure and target blood pressure attainment (TBPA) using three different recommendations [Canadian Hypertension Education Program (CHEP), Swiss Society of Hypertension (SSH), European Society of Hypertension-European Society of Cardiology (ESH-ESC)]. Secondarily, we compared TBPA attained by angiotensin-converting enzyme inhibitor (ACEI)/diuretic (D), angiotensin receptor blocker (ARB)/D and calcium channel blocker (CCB)/D with any other dual therapy and investigated whether Ds/beta-blockers (BBs) or Ds/renin angiotensin-converting enzyme inhibitors (RAAS-Is) lead to higher TBPA. Finally, we assessed the impact of drug administration, practical work experience, location and specialization of GPs on TBPA. Results Octogenarians attained target blood pressure (TBP) between 44% (ESH-ESC) and 74% (SSH). Optimal/normal BP was reached in 22.8% of patients. Pulse pressure <65 mmHg was shown in 66.4% of patients. Monotherapy was most commonly applied followed by dual single-pill combination with ARB/D (46.5%) or ACEI/D (36.0%). No benefit in TBPA was found comparing a RAASI/D and CCB/D treatment with any other dual combination. There was also no difference between BB/D and RAAS-I/D combination therapy and between single-pill combination and dual free combinations. Conclusions GPs adhere to the use of substances proven in outcome trials and attain high TBP. No difference in meeting BP goals could be found using different drug classes. There is an unmet need to harmonize recommendations and to add additional information for the treatment of octogenarians.