428 resultados para Dermatologia, Psoriasi


Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Hem realitzat un estudi retrospectiu de les característiques de 25 pacients amb lupus eritematós túmid (LET) i hem dut a terme un estudi fotobiológic en 9 pacients. Resultats: tots els pacients presentaren les lesions característiques de LET. Només un 20% associaren ANA positius i tan sols un pacient anti Ro positius. Cap pacient presentà complicacions sistèmiques. El 40% de les biòpsies mostraren alteracions epidérmiques lleus, sent el més freqüent la vaquolització de la basal. Estudi fotobiológic: fou positiu en el 55’5% dels pacients, amb un 80% de lesions provocades per UVB. Conclusions: El LET és una variant de LEC amb unes característiques clíniques i evolutives particulars. Microscòpicament, la presència d’alteracions epidérmiques lleus és molt més habitual del que alguns treballs reflecteixen. La fotoprovocació fou positiva en un percentatge significatiu de casos, predominantment dins de l’espectre UVB.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

BACKGROUND Dermatologic surgeons routinely harvest pedicled flaps at distance with an axial or random pattern to repair facial defects. These types of skin flaps are time-consuming and have high economic, social and personal costs. These drawbacks could be avoided with the introduction of a single-step transfer of free flaps to the recipient site, with microvascular anastomosis. OBJECTIVE To demonstrate that better results are obtained with myocutaneous or fasciocutaneous free flaps and which one is more suitable in surgical dermatology. MATERIAL AND METHODS We selected two patients of opposite sexes and similar ages who had undergone Mohs surgery to remove recurrent malignant tumors that were located in the upper cheek bordering the zygomatic zone. The woman was treated with a fasciocutaneous radial free flap and the man with a rectus abdominis free flap. RESULTS Both patients had excellent immediate postoperative outcomes. Complications observed in the male patient were related to a previous pulmonary alteration. The fasciocutaneous radial free flap reconstruction was easier to perform than the rectus abdominis free flap; nevertheless, the radial free flap is very thin and, although the palmaris longus tendon is used, it does not yield enough volume, requiring later use of implants. In contrast, the rectus abdominis free flap transfers a wide flap with enough fat tissue to expand in the future. As for the cosmetic results regarding the donor site, the rectus abdominis free flap produces better-looking scars, since secondary defects of the palmar surface cannot be directly closed and usually require grafting - a situation that some patients do not accept. CONCLUSIONS In surgical dermatology, each case, once the tumor has been extirpated, requires its own reconstructive technique. The radial free flap is suitable for thin patients who are willing to cover their arm with a shirt. The rectus abdominis free flap is best suited for obese patients with deep and voluminous defects, although it is necessary to dislocate the navel from its original position.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Superficial Acral Fibromyxoma is a rare tumor of soft tissues. It is a relatively new entity described in 2001 by Fetsch et al. It probably represents a fibrohistiocytic tumor with less than 170 described cases. We bring a new case of SAF on the 5th toe of the right foot, in a 43-year-old woman. After surgical excision with safety margins which included the nail apparatus, it has not recurred (22 months of follow up). We carried out a review of the location of all SAF published up to the present day.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

While treatment of keloids and hypertrophic scars normally shows modest results, we found that treatment with bleomycin was more promising. The present study was divided into two parts. In the first part the aim was to show the results using a combination of bleomycin and triamcinolone acetonide per cm2 (BTA). In the second part the objective was to determine the response to both drugs in large keloids that were divided into 1 cm2 squares, treating each square with the dose previously used. In the first part of the study, the clinical response of 37 keloids ranging from 0.3 to 1.8 cm2 treated with BTA were followed up over a period of 1- 2 years. 0.375 IU bleomycin and 4 mg triamcinolone acetonide were injected every 3 months. In the second part of the study we reviewed the clinical response in six patients with large keloids. The monthly dose administered never exceeded 3 IU of bleomycin. The first study showed 36 keloids (97.29%) softening after the first dose. In the second study, 5 showed different responses (the response was complete in the four smaller keloids). The largest keloid needed 9 doses to achieve an improvement of 70%. In conclusion, combined treatment with 0.375 IU of bleomycin and 4mg of triamcinolone acetonide to 1 cm2 was considered to be an acceptable procedure for the treatment of keloids. The best results were obtained in keloids over 1 cm2 or when divided into 1 cm2 square areas. Larger series need to be performed in order to confirm these results..

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Local flaps are the standard procedure to reconstruct facial defects. As it occurs in any surgical procedure, the incision should be planned so that scars are located in the minimum skin tension lines. We report two cases of O to Z flaps in the supra and infraciliary regions. One of them is a hatchet flap.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

El objetivo de este trabajo fue describir las características de los pacientes tratados con cirugía micrográfica de Mohs entre 1999-2011 y evaluar la eficacia de esta cirugía para el tratamiento de los carcinomas basocelulares. Durante este periodo se realizaron 560 cirugías de Mohs, el 95.36% de las cuales fueron de carcinomas basocelulares. Se observó una tasa de recidiva del 1.40% para los carcinomas basocelulares primarios y del 13.62% para los recurrentes, siendo la diferencia estadísticamente significativa (p <0.0001).

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Infliximab es un anticuerpo monoclonal efectivo en la psoriasis. Métodos: Estudio retrospectivo de 56 pacientes tratados con infliximab. Resultados: El 82% y 91,1% de los pacientes alcanzaron respuestas PASI 75 en la semana 12 y al año.La probabilidad de supervivencia global del tratamiento fue de 40% a los 4 años. Conclusiones: Infliximab ha demostrado ser efectivo y seguro a corto y largo plazo. La intensificación fue el predictor positivo más importante de aumento de supervivencia del tratamiento, seguido por el tratamiento combinado. El factor predictor negativo de supervivencia más importante parece ser el fracaso previo a otros anti-TNF.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Propuesta de reconocimiento del estándar de comodidad en clientes con pénfigo vulgar utilizando la Lógica FuzzyO objetivo é propor a Lógica Fuzzy para reconhecimento de padrões de conforto de pessoas submetidas a uma tecnologia de cuidar em Enfermagem por apresentarem pênfigo vulgar, uma doença cutâneo-mucosa rara que acomete principalmente adultos. A proposta aplicável em métodos experimentais com sujeitos submetidos à comparação quali-quantitativa (taxonomia/pertinência) do padrão de conforto antes e depois da intervenção. Requer o registro em escala cromática correspondente à intensidade de cada atributo: dor; mobilidade e comprometimento da autoimagem. As regras Fuzzy estabelecidas pela máquina de inferência definem o padrão de conforto em desconforto máximo, mediano e mínimo, traduzindo a eficácia dos cuidados de Enfermagem. Apesar de pouco utilizada na área de Enfermagem, essa lógica viabiliza pesquisas sem dimensionamento a priori do número de sujeitos em função da estimação de parâmetros populacionais. Espera-se avaliação do padrão de conforto do cliente com pênfigo diante da tecnologia aplicada de forma personalizada, conduzindo a avaliação global.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Aquest segon volum de la revista Studia Ramazziniana mediterranea recull les Actes del Primer Congrés Català de Medicina del Treball, cel·lebrat a Barcelona del 4 al 7 d'abril de 1984.Les actes s'ordenen en quatre grups segons la temàtica tractada: Asbestosi, Invalideses, Dermatologia Laboral i Hepatitis.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Aquest segon volum de la revista Studia Ramazziniana mediterranea recull les Actes del Primer Congrés Català de Medicina del Treball, cel·lebrat a Barcelona del 4 al 7 d'abril de 1984.Les actes s'ordenen en quatre grups segons la temàtica tractada: Asbestosi, Invalideses, Dermatologia Laboral i Hepatitis.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

En los últimos años se han desarrollado nuevos métodos para el estudio de la topografia de la superficie de la piel que permiten el análisis cuantitativo del relieve cutáneo incluyendo también la cuantificación de la severidad de las arrugas presentes en la piel.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Es posible que haya a quien le pueda parecer poco ortodoxo que se relacionen, en un mismo artículo, genes y cosméticos. El objetivo de este artículo es abordar, a través de algunos ejemplos concretos, la relación que se establece precisamente entre ambos, y proponer que el futuro de la cosmética pasa, al menos en parte, por el conocimiento de la relación que se establece entre ellos y por la utilización de esta relación.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

La progesiva importancia de la atención de las heridas crónicas y los continuos avances en el conocimiento del proceso de cicatrización han facilitado el desarrollo de nuevos productos con capacidad de incrementar la velocidad de la cicatrización de las heridas. La investigación de nuevos materiales biocompatibles, las técnicas de cura en ambiente húmedo, o el desarrollo de productos basados en la ingeniería de tejidos, son los ejemplos más recientes [...].

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Trata-se de estudo observacional de corte transversal que teve como objetivo analisar a exposição e proteção solar de estudantes de Medicina de Curitiba (PR), através de questionário autoaplicado, comparando os resultados entre alunos de ambos os sexos que tiveram ou não intervenção da disciplina de Dermatologia. Análise estatística pelo Teste Exato de Fisher e Qui-Quadrado. Amostra composta de 398 estudantes com perfil sociodemográfico caracterizado principalmente por mulheres (54,9%), brancas, predominando a média de 23,8 anos. A maioria cursou a disciplina de Dermatologia (72,1%) e possui conhecimentos básicos sobre fotoproteção (65,3%). Quanto às práticas de exposição solar, os horários preferidos foram após 16 horas (55%) e entre 10-16 horas (23,3%), com uso diário de protetor solar (36,5%) e fator de proteção 30 ou superior (65,5%). Em relação aos riscos individuais para carcinomas cutâneos, 61,2% se enquadraram nos fototipos II e III de Fitzpatrick. Histórico familiar de câncer de pele ocorreu em 24,6% nos avós e/ou pais. Entre as mulheres que cursaram a disciplina de Dermatologia, verificou-se aplicação diária de fotoprotetor mais vezes ao dia e com fator de proteção solar mais alto.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

A frequência de dermatoses é alta, apresentando grande impacto na qualidade de vida dos pacientes. Contudo, há poucas políticas públicas nesta área de saúde, e o tempo destinado ao ensino dermatológico na graduação médica é restrito. Objetivos Definir as hipóteses diagnósticas e as condutas mais frequentes adotadas nas consultas realizadas em uma Unidade Básica de Saúde (UBS). Métodos Foram utilizados cadernos de registro de atendimento da UBS para análise de variantes como idade, sexo, diagnóstico, conduta e encaminhamento dos pacientes. Os dados foram analisados estatisticamente pelo programa SPSS 15.0. Resultados As hipóteses diagnósticas mais frequentes foram: eczemas, tumores benignos, transtornos pigmentares, onicopatias, infecções fúngicas, bacterianas e virais, lesões acneiformes foliculares e eritematodescamativas. Conclusão As hipóteses diagnósticas mais frequentes nas consultas de um médico generalista diferem daquelas feitas pelo especialista. Os resultados deste estudo deverão promover uma discussão sobre o ensino da Dermatologia nos cursos de Medicina.