992 resultados para 395
Resumo:
INTRODUCTION: In the last decades, a considerable geographic expansion of the leishmaniases in all regions of Brazil has been observed. The present study was carried out to identify the composition of the phlebotomine sandfly fauna and verify the seasonal variation of the main species after environmental changes occurred in São Vicente Férrer Municipality, State of Pernambuco, Brazil. METHODS: Captures were carried out during four consecutive nights of each month using Centers for Disease Control and Prevention light traps from September 2009 to September 2010. The correlation between the number of phlebotomine sandflies captured and climatic factors (temperature and rainfall) was evaluated. RESULTS: A total of 13,872 specimens belonging to 20 species were captured, of which, 6,247 (45%) were females, and 7,625 (55%) were males. Lutzomyia migonei was the most abundant species with 9,964 (71.8%) specimens, being predominant in the intradomicile and peridomicile areas with 108 (86.4%) and 9,746 (97%), respectively. In the forest remnants, Lutzomyia complexa 2,395 (65%) and Lutzomyia sordellii 770 (20.8%) predominated. The correlation analysis between the total number of sandflies captured and climatic factors did not show a significant influence on population density. CONCLUSIONS: The high abundance of Lutzomyia migonei and Lutzomyia complexa indicates the possibility of new cases of cutaneous leishmaniasis (CL).
Resumo:
Zn1−xCoxO films with different Co concentrations (with x=0.00, 0.10, 0.15, and 0.30) were grown by pulsed laser deposition (PLD) technique. The structural and optical properties of the films were investigated by grazing incidence X-ray diffraction (GIXRD), Raman spectroscopy and photoluminescence (PL). The magnetic properties were measured by conventional magnetometry using a SQUID and simulated by ab-initio calculations using Korring–Khon–Rostoker (KKR) method combined with coherent potential approximation (CPA). The effect of Co-doping on the GIXRD and Raman peaks positions, shape and intensity is discussed. PL studies demonstrate that Co-doping induces a decrease of the bandgap energy and quenching of the UV emission. They also suggest the presence of Zn interstitials when x≥0.15. The 10% Co-doped ZnO film shows ferromagnetism at 390 K with a spontaneous magnetic moment ≈4×10−5 emu and coercive field ≈0.17 kOe. The origin of ferromagnetism is explained based on the calculations using KKR method.
Resumo:
This Letter presents measurements of correlated production of nearby jets in Pb+Pb collisions at sNN−−−√=2.76 TeV using the ATLAS detector at the Large Hadron Collider. The measurement was performed using 0.14 nb−1 of data recorded in 2011. The production of correlated jet pairs was quantified using the rate, RΔR, of ``neighbouring'' jets that accompany ``test'' jets within a given range of angular distance, ΔR, in the pseudorapidity--azimuthal angle plane. The jets were measured in the ATLAS calorimeter and were reconstructed using the anti-kt algorithm with radius parameters d=0.2, 0.3, and 0.4. RΔR was measured in different Pb+Pb collision centrality bins, characterized by the total transverse energy measured in the forward calorimeters. A centrality dependence of RΔR is observed for all three jet radii with RΔR found to be lower in central collisions than in peripheral collisions. The ratios formed by the RΔR values in different centrality bins and the values in the 40--80 % centrality bin are presented.
Resumo:
Hybrid logics, which add to the modal description of transition structures the ability to refer to specific states, offer a generic framework to approach the specification and design of reconfigurable systems, i.e., systems with reconfiguration mechanisms governing the dynamic evolution of their execution configurations in response to both external stimuli or internal performance measures. A formal representation of such systems is through transition structures whose states correspond to the different configurations they may adopt. Therefore, each node is endowed with, for example, an algebra, or a first-order structure, to precisely characterise the semantics of the services provided in the corresponding configuration. This paper characterises equivalence and refinement for these sorts of models in a way which is independent of (or parametric on) whatever logic (propositional, equational, fuzzy, etc) is found appropriate to describe the local configurations. A Hennessy–Milner like theorem is proved for hybridised logics.
Resumo:
Data have been obtained in steady-state batch operated thermogravitational separation columns using different binary mixtures to test the theory recently published by Morgado et al. The experimental results confirm that separations by thermal diffusion are asymmetrical except when the initial concentration is 0.5 and that the asymmetry is larger as the initial concentration deviates from 0.5 and as the separation potential increases.
Resumo:
OBJETIVO: Comparando a revascularização do miocárdio (RM) com e sem circulação extracorpórea (CEC), com o sangramento no pós-operatório e a necessidade de transfusão de sangue e hemoderivados. MÉTODOS: De novembro/2001 a fevereiro/2002, foram analisados 186 pacientes submetidos a revascularização miocárdica, excluindo-se procedimentos associados, divididos em grupo A de 116 pacientes submetidos a RM com CEC e grupo B de 69 pacientes a RM sem CEC. Os dois grupos foram comparáveis em relação a características pré e intra-operatórias, exceto pelo maior número de anastomoses distais (p=0,0004) no grupo A, e maior atividade de protrombina (p=0,04) e RNI (p=0,03) no grupo B. Para evitar discrepâncias entre os grupos, foram selecionados 140 pacientes com características estatisticamente similares. RESULTADOS: Estudando os grupos pareados, tanto o volume total de sangramento em 24h (p=0,001), quanto aquele indexado para a superfície corpórea (p=0,004) foram respectivamente maiores no grupo A (609,6 ± 395,8 ml; 331,8 ± 225,8 ml/m²) em relação ao grupo B (437,2 ± 315 ml; 241 ± 173,9 ml/m²). Embora a necessidade de transfusão não fosse significativamente diferente entre os grupos (p=0,1), a quantidade transfundida de concentrado de hemáceas foi maior no grupo A (p=0,01). Não houve diferença estatística em relação à transfusão dos outros hemocomponentes e à necessidade de revisão cirúrgica de hemostasia. CONCLUSÃO: A RM sem CEC apresentou vantagens sobre a RM com CEC, em relação ao menor sangramento no pós-operatório e menor transfusão de concentrado de hemáceas. As repercussões deste achado podem ser inúmeras, principalmente em relação a minimização de fatores mórbidos e de custos hospitalares.
Resumo:
OBJETIVO: Determinar a viabilidade da utilização de traçado convencional de eletrocardiografia (ECG) para avaliação da atividade vagal cardíaca (AVC). MÉTODOS: Foram analisados, retrospectivamente, 1.395 indivíduos (995 homens), na faixa de idade de 46 + 17,2 anos (média ± desvio padrão), com traçados de ECG convencional para medida do Delta RR, que representa a diferença, em ms, entre o maior e o menor intervalo RR, e com resultados da avaliação autonômica parassimpática, o teste de exercício de quatro segundos (T4s), que quantifica a AVC por meio do índice vagal cardíaco (IVC). Foram obtidas curvas ROC para determinar os valores de Delta RR com melhor relação entre sensibilidade e especificidade para os pontos de corte de baixa e alta AVC, respectivamente, de 1,20 e 1,95. RESULTADOS: Os valores de delta RR correlacionaram-se significativamente com os de IVC (r = 0,40; p < 0,001). Foram identificados < 60 ms e > 120 ms como os melhores pontos de corte para baixa e alta AVC, com sensibilidade de 75% e 57%, especificidade de 62% e 79% e áreas das curvas ROC de 0,76 e 0,74, respectivamente. CONCLUSÃO: A medida visual do delta RR em um traçado de ECG parece ser válida para a avaliação clínica preliminar e rápida da AVC, podendo ser útil em consultórios, emergências ou situações nas quais o uso de métodos mais sofisticados de avaliação autonômica não seja viável, oportuno ou conveniente.
Resumo:
OBJETIVO: Avaliar a importância da interação entre a integrina Mac-1 dos leucócitos (a Mb 2) e a glicoproteína (GP) Iba das plaquetas para o recrutamento de leucócitos após a lesão vascular e o efeito da neutralização da interação Mac-1-GPIba sobre a proliferação celular e a hiperplasia neointimal desencadeadas por lesão vascular. MÉTODOS: Um peptídeo denominado M2 ou anticorpo anti-M2 foi desenvolvido para bloquear a interação Mac-1-GPIba . Esse peptídeo foi injetado e comparado com anticorpo-controle em camundongos C57B1/6J submetidos a lesão vascular da artéria femoral com corda-guia. Um, cinco ou 28 dias após a lesão vascular, as artérias femorais foram retiradas para a realização de morfometria e imuno-histoquímica. RESULTADOS: O bloqueio da interação Mac-1-GPIba promoveu uma redução estatisticamente significativa do número de leucócitos na camada média no primeiro dia após a lesão vascular (controle: 7,9±5,0% do total de células versus anti-M2: 2,0±1,6%, p=0,021), bem como determinou uma diminuição estatisticamente significativa do acúmulo de leucócitos na neoíntima em cinco e 28 dias (controle: 42,3±12,9% versus anti-M2: 24,6±10,8%, p=0,047 e controle: 7,9±3,0% versus anti-M2: 3,3±1,3%, p=0,012; respectivamente). A proliferação celular na camada média do vaso em cinco dias pós-lesão foi reduzida com o bloqueio da interação Mac-1-GPIba (controle: 5,0±2,9% do total de células versus anti-M2: 1,8±0,5%; p=0,043), assim como houve diminuição significativa da proliferação celular na camada íntima do vaso em 28 dias (controle: 3,8±1,7% versus anti-M2: 2,0±1,2%; p=0,047). O bloqueio da interação Mac-1-GPIba também determinou uma redução estatisticamente significativa do espessamento intimal em 28 dias pós-lesão (controle: 10.395±3.549 µm² versus anti-M2: 4.561±4.915 µm²; p=0,012). CONCLUSÃO: O recrutamento de leucócitos após a lesão vascular é dependente da interação Mac-1-GPIba e a neutralização dessa interação inibe a proliferação celular e a formação neointimal.
Resumo:
ამჟამად არსებობს საზოგადოდ მიღებული თეორია ნახშირწყალბადების ნამარხ საბადოთა წარმოშობის შესახებ. საფძვლის სახით მიიღება შემდეგი დებულებები: 1. დანალექი ქანების მარცვლებს შორის სივრცე შეიცავს წყალში გახსნილ ნახშირწყალბადების ფლუიდებს. 2. ფლუიდების მიგრაცია დანალექ კომპლექსში ცვალებადი PT პირობების გავლენით დარსის განტოლების შესაბამისად ხდება, რომელიც მაღალ PT პორობებისათვის არის შექმნილი.
Resumo:
FUNDAMENTO: A hipertensão arterial pulmonar é uma doença grave e progressiva. O maior desafio clínico é seu diagnóstico precoce. OBJETIVO: Avaliar a presença e a extensão do realce tardio miocárdico pela ressonância magnética cardíaca bem como verificar se o percentual da massa de fibrose miocárdica é indicador de gravidade. MÉTODOS: Estudo transversal com 30 pacientes com hipertensão arterial pulmonar dos grupos I e IV, submetidos às avaliações clínica, funcional e hemodinâmica, e à ressonância magnética cardíaca. RESULTADOS: A média de idade dos pacientes foi de 52 anos, com predomínio do gênero feminino (77%). Dentre os pacientes, 53% apresentavam insuficiência ventricular direita ao diagnóstico, e 90% encontravam-se em classe funcional II/III. A média do teste de caminhada de 6 minutos foi de 395 m. No estudo hemodinâmico com o cateterismo direito, a média da pressão arterial pulmonar foi de 53,3 mmHg, do índice cardíaco de 2,1 L/min.m², e a mediana da pressão atrial direita foi de 13,5 mmHg. Realce tardio do miocárdio pela ressonância magnética cardíaca foi encontrado em 28 pacientes. A mediana da massa de fibrose foi 9,9 g e do percentual da massa de fibrose de 6,17%. A presença de classe funcional IV, insuficiência ventricular direita ao diagnóstico, teste de caminhada de 6 minutos < 300 metros e pressão atrial direita > 15 mmHg, com índice cardíaco < 2,0 L/min.m², teve associação significativa com maior percentual de fibrose miocárdica. CONCLUSÃO: O percentual da massa de fibrose miocárdica mostra-se um marcador não invasivo com perspectivas promissoras na identificação do paciente portador de hipertensão pulmonar com fatores de alto risco.
Resumo:
FUNDAMENTO: No período pós-menopausa, a presença dos fatores de risco para doença arterial coronária (DAC) aumentam. Entretanto, não é bem estabelecida a diferença de prevalência de isquemia miocárdica em mulheres pré/pós-menopausa com múltiplos fatores de risco para DAC. OBJETIVO: Comparar a prevalência de isquemia na cintilografia de perfusão miocárdica com sestamibi-99mTc (CPM) em mulheres nos períodos pré/pós-menopausa e avaliar se a menopausa pode ser considerada fator preditor de risco independente para isquemia em mulheres com múltiplos fatores de risco para DAC. MÉTODOS: Analisamos, retrospectivamente, 500 CPM de mulheres pré/pós-menopausa, com múltiplos fatores de risco cardiovascular. A análise estatística foi realizada por teste exato de Fisher e pelas análises univariada e multivariada, sendo considerado significativo o valor de p < 0,05. RESULTADOS: Do total, 55,9% das mulheres estavam no período pós-menopausa, 83,3% eram hipertensas, 28,9% diabéticas, 61,2% dislipidêmicas, 32,1% tabagistas, 25% obesas e 34,3% já apresentavam DAC conhecida. No grupo pós-menopausa, as mulheres eram mais hipertensas, diabéticas e dislipidêmicas, e tiveram menor capacidade funcional no teste ergométrico (p = < 0,005). Não houve diferença estatística significativa na presença de isquemia na CPM entre os grupos pré/pósmenopausa (p = 0,395). A única variável associada à isquemia na CPM foi a presença de DAC prévia (p = 0,004). CONCLUSÃO: Os resultados obtidos sugerem que, em mulheres com múltiplos fatores de risco para DAC, a menopausa não foi fator preditor independente de isquemia na CPM. Essas informações reforçam a ideia de que a investigação de isquemia pela CPM em mulheres com múltiplos fatores de risco para DAC talvez deva iniciar antes da menopausa.
Resumo:
Magdeburg, Univ., Med. Fak., Diss., 2011
Resumo:
The upper part of three deep seismic lines running across the Penninic Swiss Alps of Valais have been studied. Numerous reflectors illustrate the nappe structure of this internal part of the orogen. These reflectors, even at great depths (20-25 km), can be correlated with outcropping geological features and are most likely produced by lithological boundaries rather than by mylonites zones, which are hardly reflective in such an environment. Our interpretations, largely constrained by projections of the outcropping geology, have improved our knowledge of the deep structure of this segment of the Alpine belt, enhancing the importance of the backfolding and the crustal scale deformation phase which produced the Rawil-Valpelline depression and the Aar-Toce culmination. Furthermore we have here the possibility of correlating seismic patterns produced by ductile folds with the outcropping structures.
Resumo:
We study the decision of two rms within an oligopoly concerning whether to enter into a horizontal agreement to exploit complementarities between their R&D activities and, if so, whether to merge or form a research joint venture (RJV). In contrast to horizontal merger, there is a probability that an RJV contract will fail to enforce R&D sharing. We nd that a horizontal agreement always arises. The insiders' merger/RJV choice involves a trade-o : While merger o ers certainty that R&D complementarities will be exploited, it leads to a pro t-reducing reaction by outsiders on the product market, where competition is Cournot. Greater brand similarity and contract enforceability (\quality") both favour RJV, while greater R&D complementarity favours merger. Interestingly, the insiders may choose to merge even when RJV contracts are always enforceable, and they may opt to form an RJV even when the likelihood of enforceability is negligible.