The turn to the East. The flawed diversification of Russian foreign policy. OSW Point of View Number 44, November 2014

The ‘turn to the East’ proclaimed by Russia in 2010 has failed to bring about a fundamental breakthrough in her relations with Asian countries, nor has it produced impulses for the economic modernization of Russia’s Far Eastern territories. Although the energisation of Russian policy towards Asia which has taken place under this slogan has diversified Russian foreign policy somewhat, this diversification has two weak points: Firstly, it has occurred only in the political sphere. The share of Asian countries in Russia’s foreign economic relations has not risen significantly in comparison with the share of European and North American countries. Secondly, the ‘turn to the East’ has turned out primarily to be a turn towards China. In all spheres – diplomatic, economic, energy and military – it is Beijing that has become the most important Asian partner for Moscow. The result is that the policy that aimed to limit the excessive – in the Kremlin’s view – dependence of Russia on the West is likely to turn Russia into a ‘junior partner’ of the People’s Republic of China.

Niemiecki sieci na wschodzie. Niemiecki soft power w Europie Wschodniej, Azji Centralnej i na Kaukazie Południowym: polityka – administracja – kultura – nauka – społeczenstwo. OSW Raport, wrzesien 2010. = German networks in the east. German soft power in Eastern Europe, Central Asia and South Caucasus policy - administration - culture - science - the society of. CES Report, September 2010

Do realizacji niemieckich interesów w polityce zagranicznej, bezpieczeństwa i gospodarczej RFN wykorzystuje instrumenty soft power z obszaru dyplomacji publicznej, polityki rozwojowej, kulturalnej i naukowej. Budowanie sieci kontaktów i lobbing polityczny, programy współpracy rozwojowej oraz zagranicznej polityki kulturalnej i naukowej, mają służyć wspieraniu niemieckiej gospodarki uzależnionej od eksportu, uzyskaniu statusu europejskiego ośrodka technologii i innowacji oraz zwiększeniu wpływu RFN na działania zewnętrzne UE. Jednym z priorytetowych obszarów stosowania tych instrumentów są dla Niemiec państwa Europy Wschodniej, Kaukazu Południowego i Azji Centralnej. Decydują o tym bliskość geograficzna i otwierające się rynki zbytu, konieczność modernizacji gospodarek tych krajów, zagrożenia dla „miękkiego” bezpieczeństwa RFN oraz rozwój relacji UE z tymi państwami. Niemiecka aktywność jest w tych krajach niezależna od sytuacji politycznej i stanowi długofalową strategię ugruntowującą pozycję RFN jako ich najważniejszego europejskiego partnera gospodarczego i politycznego.