Nothing personal: The age of ego-diplomacy. EuropEos Commentary No. 7, 17 March 2011

A new EuropEos Commentary laments the decline of diplomacy and the rise of ‘summits’ in recent history as the predominant way of conducting international relations. World leaders are urged to pay more attention to the sound and unimpeded analysis of their ambassadors and professional diplomatic corps whenever possible.

Strategia unii europejskiej dla regionu dunaju. Implikacje dla Polski i Grupy Wyszehradzkiej. Prace OSW 37/2011. = European Union Strategy for the Danube region. Implications for the Polish and the Visegrad Group. OSW Study 37/2011

Strategia dunajska jest drugim po strategii bałtyckiej przykładem rosnącego znaczenia makroregionów w Unii Europejskiej. Na politykę regionalną patrzy się przy tym coraz częściej przez pryzmat realizacji nie tylko spójności wewnętrznej, ale także działań na rzecz lepszego powiązania państwa z otoczeniem zewnętrznym – zarówno unijnym, jak i pozaunijnym. Polska współtworzy strategię bałtycką, ale nie została włączona do ścisłego grona państw przygotowujących strategię dunajską. Wyzwaniem dla Grupy Wyszehradzkiej jest określenie stanowiska w sprawie roli strategii makroregionalnych w budowaniu spójności Europy Środkowej i harmonijnego rozwoju całej UE. Postulat lepszej koordynacji polityk i środków UE w celu wdrażania strategii makroregionalnych należy traktować także jako wezwanie do zacieśnienia współpracy między Polską a jej południowymi sąsiadami, bezpośrednio zaangażowanymi w realizację strategii dunajskiej.