Turcja - korytarz transzytowy dla surocow energetycznych do UE? Prace OSW 17/2005. = Turkey - an energy transit corridor to the EU? OSW Study 17/2005

1. The priority of Ankara's energy policy is to make Turkey an important transit corridor for energy resources transported to the EU. Turkey wishes to play an active role in the distribution and sale of gas and oil flowing across its territory. 2. Transit and sale of energy resources, and gas in particular, are expected to provide a major source of income for Turkey and a tool by which Ankara will be able to build its position in the region and in Europe. 3. Since Turkey is an EU candidate country, Brussels will probably welcome Turkey's role as a transit corridor as much as Ankara will. 4. The success of Ankara's energy strategy hinges on developments in Turkey's internal energy market. 5. It also depends on a number of external factors including: - Export policies and internal situation in producer countries. Most importantly, it depends on: a. Russia and its energy policy priorities b. Stability in the Middle East. - Policies of consumer countries, including the EU in particular. - Policies of world powers present in the region (USA).

Strategia unii europejskiej dla regionu dunaju. Implikacje dla Polski i Grupy Wyszehradzkiej. Prace OSW 37/2011. = European Union Strategy for the Danube region. Implications for the Polish and the Visegrad Group. OSW Study 37/2011

Strategia dunajska jest drugim po strategii bałtyckiej przykładem rosnącego znaczenia makroregionów w Unii Europejskiej. Na politykę regionalną patrzy się przy tym coraz częściej przez pryzmat realizacji nie tylko spójności wewnętrznej, ale także działań na rzecz lepszego powiązania państwa z otoczeniem zewnętrznym – zarówno unijnym, jak i pozaunijnym. Polska współtworzy strategię bałtycką, ale nie została włączona do ścisłego grona państw przygotowujących strategię dunajską. Wyzwaniem dla Grupy Wyszehradzkiej jest określenie stanowiska w sprawie roli strategii makroregionalnych w budowaniu spójności Europy Środkowej i harmonijnego rozwoju całej UE. Postulat lepszej koordynacji polityk i środków UE w celu wdrażania strategii makroregionalnych należy traktować także jako wezwanie do zacieśnienia współpracy między Polską a jej południowymi sąsiadami, bezpośrednio zaangażowanymi w realizację strategii dunajskiej.

Niemiecki sieci na wschodzie. Niemiecki soft power w Europie Wschodniej, Azji Centralnej i na Kaukazie Południowym: polityka – administracja – kultura – nauka – społeczenstwo. OSW Raport, wrzesien 2010. = German networks in the east. German soft power in Eastern Europe, Central Asia and South Caucasus policy - administration - culture - science - the society of. CES Report, September 2010

Do realizacji niemieckich interesów w polityce zagranicznej, bezpieczeństwa i gospodarczej RFN wykorzystuje instrumenty soft power z obszaru dyplomacji publicznej, polityki rozwojowej, kulturalnej i naukowej. Budowanie sieci kontaktów i lobbing polityczny, programy współpracy rozwojowej oraz zagranicznej polityki kulturalnej i naukowej, mają służyć wspieraniu niemieckiej gospodarki uzależnionej od eksportu, uzyskaniu statusu europejskiego ośrodka technologii i innowacji oraz zwiększeniu wpływu RFN na działania zewnętrzne UE. Jednym z priorytetowych obszarów stosowania tych instrumentów są dla Niemiec państwa Europy Wschodniej, Kaukazu Południowego i Azji Centralnej. Decydują o tym bliskość geograficzna i otwierające się rynki zbytu, konieczność modernizacji gospodarek tych krajów, zagrożenia dla „miękkiego” bezpieczeństwa RFN oraz rozwój relacji UE z tymi państwami. Niemiecka aktywność jest w tych krajach niezależna od sytuacji politycznej i stanowi długofalową strategię ugruntowującą pozycję RFN jako ich najważniejszego europejskiego partnera gospodarczego i politycznego.