112 resultados para 1995_09011531 MOC-37
Resumo:
Despite a rise in anti-EU rhetoric and a growing assertiveness in Ankara’s relations with Brussels, Turkey will continue to seek closer integration with the European Union in the coming years. The current stalemate in the accession process has been a source of irritation to Recep Tayyip Erdoğan’s government. Nonetheless, a complete collapse of accession talks would be a much worse scenario for the ruling AKP party. Currently, the government is primarily interested in keeping the negotiation process alive, rather than hoping to gain full membership any time soon. Erdoğan’s government will likely seek to continue the accession talks because the AKP is acutely aware of their importance for the country’s domestic politics, for its the economy, and – although to a lesser extent – for Turkey’s international standing. The opportunity to capitalise on this process will encourage the Turkish government to avoid crises in its relations with the EU, or to at least mitigate the impact of any potential diplomatic fallouts.
Resumo:
Strategia dunajska jest drugim po strategii bałtyckiej przykładem rosnącego znaczenia makroregionów w Unii Europejskiej. Na politykę regionalną patrzy się przy tym coraz częściej przez pryzmat realizacji nie tylko spójności wewnętrznej, ale także działań na rzecz lepszego powiązania państwa z otoczeniem zewnętrznym – zarówno unijnym, jak i pozaunijnym. Polska współtworzy strategię bałtycką, ale nie została włączona do ścisłego grona państw przygotowujących strategię dunajską. Wyzwaniem dla Grupy Wyszehradzkiej jest określenie stanowiska w sprawie roli strategii makroregionalnych w budowaniu spójności Europy Środkowej i harmonijnego rozwoju całej UE. Postulat lepszej koordynacji polityk i środków UE w celu wdrażania strategii makroregionalnych należy traktować także jako wezwanie do zacieśnienia współpracy między Polską a jej południowymi sąsiadami, bezpośrednio zaangażowanymi w realizację strategii dunajskiej.
