18 resultados para 1874

em Scielo Saúde Pública - SP


Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

Um macho de Phanoxyla hystrix (R. Felder, [1874]) foi coletado em Porto Velho, representando o primeiro registro para o estado de Rondônia, Brasil.

Relevância:

20.00% 20.00%

Publicador:

Resumo:

A new genus, Travassosnema (Guyanemidae, Dracunculoidea) is proposed to include filariid worms having esophagus divided into muscular and glandular parts, with esophageal appendix near junction with intestine; anus functional; vulva anterior, well developed and functional in mature females. Travassonema travassosi sp. n., a parasite of Acestrorhynchus lacustris Reinhardt, 1874 from Três Marias Reservoir (São Francisco River) in the State of Minas Gerais, Brazil, is described. The generic and the specific names are a tribure to Brazilian parasitologist Lauro Travassos at his birth centenary.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Laboratorial studies were carried out on 3178 patients with signs and symptoms suggestive of dengue infection from April 1986 to December 1987 in the State of Rio de Janeiro, Brazil. The epidemic had two peaks following the first virus isolation and affected the inhabitants of 17 counties. Both sex and all age groups were affected. Dengue virus type 1 was isolated from 1039 sera and the number of confirmed cases was increased to 1874 (59%) by MAC-ELISA. Isolation rate confirmed cases reached 80% in the specimens obtained until the 4th day after the onset of disease and viraemia ranged from 10 3.0 to 10(8.5) TCID50/ml.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Poucas descobertas tiveram um impacto tão grande e tamanha relevância para a Medicina clínica como a medição não-invasiva da pressão arterial diastólica. Vários fisiologistas e clínicos talentosos estavam, sem sucesso, em busca de um método não-invasivo para determinar a pressão diastólica. No entanto, a quantificação da pressão arterial diastólica não foi conseguida por qualquer um desses pesquisadores clínicos ou fisiológicos, mas por uma figura improvável e inesperada: Nikolai Sergeevich Korotkoff (1874-1920), um jovem cirurgião do exército russo, trabalhando em condições precárias sob as dificuldades de diversas guerras. É fácil descartar o feito de Korotkoff como uma descoberta fortuita semelhante à de Alexander Fleming na descoberta da penicilina. No entanto, a recente teoria do cisne negro de Nassim N. Taleb pode servir para ilustrar sua descoberta de uma nova e, talvez, surpreendente, forma.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

The yellow passion Passiflora edulis f. flavicarpa Deg. is allogamous, self incompatible, and it depends of insects pollinators to disseminate the pollen grains. The field work was conducted at Campos dos Goytacazes, Rio de Janeiro, Brazil, from October 17 to November 9 and December 12 to 21, 1995. It was analyzed 1565 flower buds, from which 423 showed well developed ovaries, five days after opening, this represents 27% of fruit set by natural pollination. It was observed 76,86 % of completely curved flowers, 21,22 % of partially curved flowers, and 1,92 % flowers without curvature. Five species of bees where observed on the flowers, from which two were the effective pollinator of yellow passion flower: Xylocopa (Megaxylocopa) frontalis (Olivier, 1789) and X. (Neoxylocopa) ordinaria Smith, 1874.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

As abelhas do gênero Xylocopa Latreille, 1802 são comuns em ecossistemas de restingas em acelerada fase de degradação e são importantes polinizadores deste ecossistema. Elas nidificam especialmente em madeira morta ou apodrecida. As atividades relacionadas à construção e estrutura dos ninhos de Xylocopa (Schoenherria) subcyanea Perez, 1901 na restinga do litoral norte da Bahia, Brasil, foram observadas em 43 ninhos ativos de X. subcyanea, em diferentes fases de desenvolvimento, em dois troncos apodrecidos. A fase de fundação ou reuso no primeiro tronco foi em agosto e a fase de provisionamento das células nos ninhos, em ambos troncos, em janeiro. As principais atividades foram escavações no tronco, entrada e saída dos ninhos, permanência na entrada do ninho, entrada com pólen e desidratação de néctar. Foi observado horário preferencial ao longo do dia para as atividades de entrada e saída dos ninhos, sendo estas influenciadas pelos horários do nascer e pôr do sol. Ninhos abandonados foram reusados por X. subcyanea e Centris tarsata SMITH, 1874. Os ninhos ativos eram ocupados por quatro diferentes abelhas adultas. Geralmente, uma abelha ficava na entrada do ninho. A estrutura do ninho foi descrita.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

The diet of the benthic-feeding fish Iheringichthys labrosus (Lütken, 1874) was analyzed. Samples were taken bimonthly from December 1999 to January 2002, in three sites of the Ibicuí River, a tributary of Uruguay River basin (Rio Grande do Sul, Brazil). In each sampling point the specimens were collected in lentic and lotic environments. Gillnets and trammel nets were examined every 6 hours (6h, 12h, 18h and 24h). Diet description was based on the frequency of occurrence and the volume of each food item to obtain the Alimentary Index (IAi). The average stomach fullness was adopted to detect variations in the feeding activity according to the season, the circadian rhythm and the environment. Chironomids were the most important food item, followed by mollusks, and feeding activity was highest in summer, during daylight (6h and 12h), and in the lotic environment of the second sampling point.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

A ictiofauna de uma praia arenosa da Ilha do Frade, Vitória, ES, foi amostrada mensalmente entre maio/2004 e abril/2005. Foram coletados 2.689 indivíduos de 26 famílias e 45 espécies de Teleostei, a maioria em estágio juvenil. A família Sciaenidae apresentou o maior número de espécies. As capturas mensais evidenciaram que as espécies numericamente mais importantes foram: Lutjanus synagris (Linnaeus, 1758), Archosargus rhomboidalis (Linnaeus, 1758), Eucinostomus lefroyi (Goode, 1874) e Paralonchurus brasiliensis (Steindachner, 1875); com relação ao peso, Cyclichthys spinosus (Linnaeus, 1758), A. rhomboidalis, E. lefroyi e L. synagris dominaram. O número de indivíduos e a biomassa variaram significativamente (p<0,01) entre os meses. O índice de Shannon-Wiener (H') apresentou pequenas variações mensais, não evidenciando uma tendência sazonal.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

São descritas e ilustradas Apenesia longa sp. nov., A. peccata sp. nov., A. magna sp. nov., A. permaxima sp. nov., A. perconcava sp. nov. e A. recta sp. nov. da região Neotropical. São adicionados dados novos de variações estruturais e distribuição geográfica de A. transversa Evans, 1963, A. spinipes Evans, 1969, A. tlahuicana Evans, 1963, A. triangula Azevedo & Batista, 2002, A. megaventris Azevedo & Batista, 2002, A. venezuelana Evans, 1963, A. acia Lanes & Azevedo, 2004 e A. ventosa Azevedo & Batista, 2002. Duas sinonímias novas são propostas: A. peruana Evans, 1963 como sinônimo junior de A. brasiliensis (Kieffer, 1910); A. subangulata Azevedo & Batista, 2002 como sinônimo junior de A. fulvicollis (Westwood, 1874), esta ultima considerada dentro ao grupo nitida. É fornecida uma chave de identificação para as espécies do grupo, baseada em machos.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Novas espécies em Cerambycinae são descritas do Brasil, Piauí: Compsibidion paragraphycum sp. nov. (Neoibidionini). Em Lamiinae, - do Piauí: Trichohippopsis vestita sp. nov. (Agapanthiini); Oncioderes piauiensis sp. nov. (Onciderini); Cotycicuiara caracolensis sp. nov. (Desmiphorini); Xenofrea peculiaris sp. nov. (Xenofreini); Mariliana bellula sp. nov. (Hemilophini); - da Paraíba: Ataxia arenaria sp. nov. (Pteropliini); Dadoychus atrus sp. nov. (Hemilophini). Novos registros em Cerambycinae para o Piauí: Methia longipennis Martins, 1997 (Methiini); Tropidion sipolisi (Gounelle, 1909), Compsibidion decoratum (Gounelle, 1909), Cycnidolon obliquum Martins, 1969 (Neoibidionini); - para o Ceará: Paranyssicus conspicillatus (Erichson, 1847) (Elaphidiini); Aglaoschema collorata (Napp, 1993) (Compsocerini); - para a Bahia: Stizocera phtisica Gounelle, 1909 (Elaphidiini). Novos registros em Lamiinae para o Piauí: Dolichosybra tubericollis Breuning, 1942 (Apomecynini); Ceiupaba lineata Martins & Galileo, 1998, Cicuiara striata (Bates, 1866), Desmiphora pallida Bates, 1874 (Desmiphorini); Nesozineus apharus Galileo & Martins, 1996, Psapharochrus nigrovittatus (Zajciw, 1969) (Acanthoderini); - para o Ceará: Trichohippopsis rufula Breuning, 1958 (Agapanthiini); Ataxia parva Galileo & Martins, 2011 (Pteropliini); Desmiphora cirrosa Erichson, 1847 (Desmiphorini); - para a Paraíba: Eudesmus rubefactus Bates, 1865 (Onciderini); Laraesima ochreoapicalis Breuning, 1973 (Compsosomatini); Psapharochrus itatiayensis (Melzer, 1935) (Acanthoderini); - para a Bahia: Brasiliosoma tibialis (Breuning, 1948) (Compsosomatini); Adesmus hemispilus (Germar, 1821) (Hemilophini).

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

ABSTRACT The genus Bostryx Troschel, 1847 is endemic to South America, extending from Ecuador to Chile and Argentina. The southernmost Argentinian species of the genus that inhabit San Luis, San Juan and Mendoza provinces, specially the pre-Andes, Andes and Sierras Pampeanas mountain ranges, were examined. This is the first time the anatomy of Bostryx pastorei (Holmberg, 1912), Bostryx reedi (Parodiz, 1947) and Bostryx strobeli (Parodiz, 1956) has been described.Bostryx cordillerae (Strobel, 1874) is re-described regarding shell and anatomy due to new morphological data. The main differences among the species examined are based on shell characters. The distribution ofBostryx mendozanus (Strobel, 1874) and Bostryx cuyanus (Pfeiffer, 1867), other species found in this region, was also discussed.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

Ten new species of Apenesia Westwood, 1874, from Brazil, Acre, are described and illustrated. They belong, respectively, to the following species-groups: nitida group, Apenesia lobata sp. nov., A. serrulata sp. nov. and A. subangulata sp. nov.; laevigata group, A. ocullata sp. nov. and A. rostrum sp. nov.; columbana group, A. apicilata sp. nov.; mexicana group, A. triapicalis sp. nov.; brasiliensis group, A. megaventris sp. nov., A. ventosa sp. nov. and A. triangula sp. nov. New geographical records and some morphological data on A. funebris Evans, 1963, A. nitida (Kieffer, 1910) and A. truncaticeps (Kieffer, 1910) are added.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

The genus Chalcolepidius is revised. Type specimens of 65 nominal species, except C. costatus Pjatakowa, 1941, C. fleutiauxi Pjatakowa, 1941 and C. viriditarsus Schwarz, 1906, are examined. Eighty five species are studied, of which 34 are synonymyzed and 12 new species described; three species, C. alicii Pjatakowa, 1941, C. haroldi Candèze, 1878 and C. unicus Fleutiaux, 1910, formely included in this genus, are not congeneric and are removed; C. validus Candèze, 1857 is revalidated. The genus is now formed by 63 species. Redescriptions, illustrations and a key for the examined species, and a cladistic analysis for groups of species are also included. New synonyms established: C. apacheanus Casey, 1891 = C. simulans Casey, 1907 syn. nov. = C. acuminatus Casey, 1907 syn. nov. = C. nobilis Casey, 1907 syn. nov.; C. approximatus Erichson, 1841 = C. aztecus Casey, 1907 syn. nov. = C. niger Pjatakowa, 1941 syn. nov.; C. attenuatus Erichson, 1841 = C. cuneatus Champion, 1894 syn. nov. = C. tenuis Champion, 1894 syn. nov.; C. aurulentus Candèze, 1874 = C. candezei Dohrn, 1881 syn. nov. = C. grossheimi Pjatakowa, 1941 syn. nov.; C. bomplandii Guérin, 1844 = C. humboldti Candèze, 1881 syn. nov.; C. chalcantheus Candèze, 1857 = C. violaceous Pjatakowa, 1941 syn. nov.; C. cyaneus Candèze, 1881 = C. scitus Candèze, 1889 syn. nov. = C. abbreviatovittatus Pjatakowa, 1941 syn. nov.; C. desmarestii Chevrolat, 1835 = C. brevicollis Casey, 1907 syn. nov.; C. gossipiatus Guérin, 1844 = C. erichsonii Guérin-Méneville, 1844 syn. nov. = C. lemoinii Candèze, 1857 syn. nov.; C. inops Candèze, 1886 = C. murinus Champion, 1894 syn. nov.; C. jansoni Candèze, 1874 = C. mucronatus Candèze, 1889 syn. nov.; C. lacordairii Candèze, 1857 = C. exquisitus Candèze, 1886 syn. nov. = C. monachus Candèze, 1893 syn. nov.; C. lenzi Candèze, 1886 = C. behrensi Candèze, 1886 syn. nov.; C. oxydatus Candèze, 1857 = C. jekeli Candèze, 1874 syn. nov.; C. porcatus (Linnaeus, 1767) = C. peruanus Candèze, 1886 syn. nov. = C. flavostriatus Pjatakowa, 1941 syn. nov. = C. herbstii multistriatus Golbach, 1977 syn. nov.; C. rugatus Candèze, 1857 = C. amictus Casey, 1907 syn. nov.; C. smaragdinus LeConte, 1854 = C. ostentus Casey, 1907 syn. nov. = C. rectus Casey, 1907 syn. nov.; C. sulcatus (Fabricius, 1777) = C. herbstii Erichson, 1841 syn. nov; C. virens (Fabricius, 1787) = C. perrisi Candèze, 1857 syn. nov.; C. virginalis Candèze, 1857 = C. championi Casey, 1907 syn. nov.; C. viridipilis (Say, 1825) = C. debilis Casey, 1907 syn. nov.; C. webbi LeConte, 1854 = C. sonoricus Casey, 1907 syn. nov.; C. zonatus Eschscholtz, 1829 = C. longicollis Candèze, 1857 syn. nov. New species described: C. albisetosus sp. nov. (Ecuador), C. albiventris sp. nov. (Mexico: Veracruz), C. copulatuvittatus sp. nov. (Venezuela), C. extenuatuvittatus sp. nov. (Venezuela), C. fasciatus sp. nov. (Mexico: Durango), C. ferratuvittatus sp. nov. (Ecuador), C. proximus sp. nov. (Mexico: Sinaloa), C. serricornis sp. nov. (Mexico: Veracruz), C. spinipennis sp. nov. (Mexico: Veracruz), C. supremus sp. nov. (Venezuela), C. truncuvittatus sp. nov. (Mexico: Tamaulipas) and C. virgatipennis sp. nov. (Mexico: Durango). Redescribed species: C. angustatus Candèze, 1857, C. apacheanus Casey, 1891, C. approximatus Erichson, 1841, C. attenuatus Erichson, 1841, C. aurulentus Candèze, 1874, C. bomplandii Guérin-Méneville, 1844, C. boucardi Candèze, 1874, C. chalcantheus Candèze, 1857, C. corpulentus Candèze, 1874, C. cyaneus Candèze, 1881, C. desmarestii Chevrolat, 1835, C. dugesi Candèze, 1886, C. erythroloma Candèze, 1857, C. eschscholtzi Chevrolat, 1833, C. exulatus Candèze, 1874, C. fabricii Erichson, 1841, C. forreri Candèze, 1886, C. fryi Candèze, 1874, C. gossipiatus Guérin-Méneville, 1844, C. inops Candèze, 1886, C. jansoni Candèze, 1874, C. lacordairii Candèze, 1857, C. lafargi Chevrolat, 1835, C. lenzi Candèze, 1886, C. limbatus (Fabricius, 1777), C. mexicanus Castelnau, 1836, C. mniszechi Candèze, 1881, C. mocquerysii Candèze, 1857, C. morio Candèze, 1857, C. obscurus Castelnau, 1836, C. oxydatus Candèze, 1857, C. porcatus (Linnaeus, 1767), C. pruinosus Erichson, 1841, C. rodriguezi Candèze, 1886, C. rostainei Candèze, 1889, C. rubripennis LeConte, 1861, C. rugatus Candèze, 1857, C. silbermanni Chevrolat, 1835, C. smaragdinus LeConte, 1854, C. sulcatus (Fabricius, 1777), C. tartarus Fall, 1898, C. validus Candèze, 1857, reval., C. villei Candèze, 1878, C. virens (Fabricius, 1787), C. virginalis Candèze, 1857, C. viridipilis (Say, 1825), C. webbi LeConte, 1854, C. zonatus Eschscholtz, 1829.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

A new species of Xylocopa Latreille, 1802, and notes on Xylocopa transitoria Pérez and X. mordax Smith (Hymenoptera, Apoidea). Xylocopa (Neoxylocopa) orthogonaspis sp. nov. (Brazil, Amazonas) is described. It is a remarkable species from the Amazonian Region easily recognized by the strong and sharp right angle between upper and posterior portions of the scutellum; the wings are slightly brown with a brassy hue and a little vinaceous apex. Some notes to separate Xylocopa (N.) orthogonaspis sp. nov. from X. (N.) transitoria Pérez, 1901, and X. (N.) mordax Smith, 1874, are given. Xylocopa (N.) submordax Cockerell, 1935, on the other hand, is considered as a new synonym of X. (N.) transitoria Pérez, 1901.

Relevância:

10.00% 10.00%

Publicador:

Resumo:

The genus Xylocopa Latreille in Rio Grande do Sul, Brazil (Hymenoptera, Anthophoridae). A survey of the genus Xylocopa Latreille, 1802 is given for Rio Grande do Sul, the southernmost State of Brazil. Data are based on several studies on the bee fauna of southern Brazil and on unpublished observations. A key is provided to the species (males and females) and information on distribution, nesting habits and relation to flowers. Rio Grande do Sul is strikingly rich in species of Xylocopa because of the diversity of habitats and its geographic position in the transition of tropical/subtropical to temperate climate. Nineteen species, classified into ten subgenera, have been recorded in Rio Grande do Sul. Here we maintain the subgenera Ioxylocopa, Megaxylocopa and Xylocospila, which were put into synonymy recently by Minckley (1998). The species are: Xylocopa (Dasyxylocopa) bimaculata Friese, 1903; Xylocopa (Ioxylocopa) chrysopoda Schrottky, 1902; Xylocopa (Megaxylocopa) frontalis (Olivier, 1789); Xylocopa (Nanoxylocopa) ciliata Burmeister, 1876; Xylocopa (Neoxylocopa) augusti Lepeletier, 1841; Xylocopa (N.) brasilianorum (Linnaeus, 1767); Xylocopa (N.) haematospila Moure, 1951; Xylocopa (N.) hirsutissima Maidl, 1912; Xylocopa (N.) nigrocincta Smith, 1854; Xylocopa (N.) ordinaria Smith, 1874; Xylocopa (N.) suspecta Moure & Camargo, 1988; Xylocopa (N.) tacanensis Moure, 1949; Xylocopa (Schonnherria) macrops Lepeletier, 1841; Xylocopa (S.) simillima Smith, 1854; Xylocopa (S.) splendidula Lepeletier, 1841; Xylocopa (S.) varians Smith, 1874; Xylocopa (Stenoxylocopa) artifex Smith, 1874; Xylocopa (Xylocopoda) elegans Hurd & Moure, 1963; Xylocopa (Xylocopsis) funesta Maidl, 1912; Xylocopa (Xylocospila) bambusae Schrottky, 1902. Xylocopa tacanensis is for the first time recorded in Brasil.