К вопросу саморегуляции магнитосферы земли

ნაჩვენებია, რომ მჰდ განტოლებათა სისტემაში მაგნიტური სიბლანტის ფენომენოლოგიური კოეფიციენტის შემოყვანის გარდა არსებობს აგრეთვე სხვა გზაც რეკურენტული გეომაგნიტური შეშფოთებების დროს მაგნიტოსფერული პრაზმის თვითრეგულაციის ასახსნელად. ასეთი მოსაზრება ეფუძნება ფიზიკურ ანალოგიას სითხის თავისუფალ ზედაპირზე ტალღური შეშფოთებების დისიპაციურ ეფექტსა და პლაზმის მოძრაობის „მაგნიტურ“ დამუხრუჭებას შორის, რომელსაც იწვევს მზის ქარში მაგნიტოსფეროს საზღვრის მიმართ საპლანეტათაშორისო მაგნიტური ველის ნორმალური კომპონენტის არსებობა.