73 resultados para Entomologia Florestal.
Resumo:
Simopelta minima (Brandão, 1989) was originally described based on four workers collected in soil samples from a small cocoa plantation in Ilhéus, state of Bahia, northeastern Brazil. In the subsequent years after the description, this cocoa plantation was eliminated and the species was then considered extinct by the Brazilian environmental institutions. The recent rediscovery of S. minima workers in subterranean pitfall trap samples from Viçosa, state of Minas Gerais, southeastern Brazil, over 1.000 km distant from type locality, suggests that the rarity and vulnerability status of some ant species may be explained by insufficient sampling of adequate microhabitats, in time and space.
Resumo:
The fungus-farming ant genus Mycetagroicus Brandão & Mayhé-Nunes was proposed based on three species from the Brazilian "Cerrado": M. cerradensis, M. triangularis and M. urbanus. Here we describe a new species of Attini ant of the genus Mycetagroicus, M. inflatus n. sp., based on two workers collected in eastern Pará State, Brazil. A new key for species identification, comments on differences among species and new geographical distribution data are furnished.
Resumo:
It is presented a cladistic analysis of the Dicrepidiina aiming to test the monophyletism of the subtribe and to establish the relationships among the genera. The subtribe is composed by 36 genera and all of them, except Asebis, Lamononia, Neopsephus, Semiotopsis and Spilomorphus were included in the analysis. Fifty two species, especially the type-species of each genus were studied: Achrestus flavocinctus (Candèze, 1859), A. venustus Champion, 1895, Adiaphorus gracilis Schwarz, 1901, A. ponticerianus Candèze, 1859, Anoplischiopsis bivittatus Champion, 1895, Anoplischius bicarinatus Candèze, 1859, A. conicus Candèze, 1900, A. haematopus Candèze, 1859, A. pyronotus Candèze, 1859, Atractosomus flavescens (Germar, 1839), Blauta cribraria (Germar, 1844), Calopsephus apicalis (Schwarz, 1903), Catalamprus angustus (Fleutiaux, 1902), Crepidius flabellifer (Erichson, 1847), C. resectus Candèze, 1859, Cyathodera auripilosus Costa, 1968, C. lanugicollis (Candèze, 1859), C. longicornis Blanchard, 1843, Dayakus angularis Candèze, 1893, Dicrepidius ramicornis (Palisot de Beauvois, 1805), Dipropus brasilianus (Germar, 1824), D. factuellus Candèze, 1859, D. laticollis (Eschscholtz, 1829), D. pinguis (Candèze, 1859), D. schwarzi (Becker, 1961), Elius birmanicus Candèze, 1893, E. dilatatus Candèze, 1878, Heterocrepidius gilvellus Candèze, 1859, H. ventralis Guérin-Méneville, 1838, Lampropsephus cyaneus (Candèze, 1878), Loboederus appendiculatus (Perty, 1830), Olophoeus gibbus Candèze, 1859, Ovipalpus pubescens Solier, 1851, Pantolamprus ligneus Candèze, 1896, P. mirabilis Candèze, 1896, P. perpulcher Westwood, 1842, Paraloboderus glaber Golbach, 1990, Proloboderus crassipes Fleutiaux, 1912, Propsephus beniensis (Candèze, 1859), P. cavifrons (Erichson, 1843), Pseudolophoeus guineensis (Candèze, 1881), Rhinopsephus apicalis (Schwarz, 1903), Sephilus formosanus Schwarz, 1912, S. frontalis Candèze, 1878, Singhalenus gibbus Candèze, 1892, S. taprobanicus Candèze, 1859, Sphenomerus antennalis Candèze, 1859, S. brunneus Candèze, 1865, Spilus atractomorphus Candèze, 1859, S. nitidus Candèze, 1859, Stenocrepidius simonii Fleutiaux, 1891 and Trielasmus varians Blanchard, 1846. Chalcolepidius zonatus (Hemirhipini, Agrypninae), Ctenicera silvatica (Prosternini, Prosterninae), and species of the other subtribes of Ampedini (Elaterinae): Ampedus sanguineus (Ampedina), Melanotus spernendus (Melanotina) and Anchastus digittatus and Physorhinus xanthocephalus (Physorhinina) were used as outgroups. The results of the phylogenetic analysis demonstrated that Dicrepidiina, as formerly defined, does not form a monophyletic group. One genus, represented by Ovipalpus pubescens, was removed from the subtribe. The subtribe is characterized by presence of lamella under 2nd and 3rd tarsomeres of all legs. Also, it was revealed that the genera Achrestus, Anoplischius, Dipropus and Propsephus are not monophyletic. Due to the scarcity of information, all the studied species are redescribed and illustrated.
Resumo:
Description and phylogenetic analysis of the Calycopidina (Lepidoptera, Lycaenidae, Theclinae, Eumaeini): a subtribe of detritivores. The purpose of this paper is to establish a phylogenetic basis for a new Eumaeini subtribe that includes those lycaenid genera in which detritivory has been recorded. Morphological characters were coded for 82 species of the previously proposed "Lamprospilus Section" of the Eumaeini (19 of these had coding identical to another species), and a phylogenetic analysis was performed using the 63 distinct ingroup terminal taxa and six outgroups belonging to four genera. Taxonomic results include the description in the Eumaeini of Calycopidina Duarte & Robbins new subtribe (type genus Calycopis Scudder, 1876), which contains Lamprospilus Geyer, Badecla Duarte & Robbins new genus (type species Thecla badaca Hewitson), Arzecla Duarte & Robbins new genus (type species Thecla arza Hewitson), Arumecla Robbins & Duarte, Camissecla Robbins & Duarte, Electrostrymon Clench, Rubroserrata K. Johnson & Kroenlein revalidated status, Ziegleria K. Johnson, Kisutam K. Johnson & Kroenlein revalidated status, and Calycopis. Previous "infratribe" names Angulopina K. Johnson & Kroenlein, 1993, and Calycopina K. Johnson & Kroenlein, 1993, are nomenclaturally unavailable and polyphyletic as proposed. New combinations include Badecla badaca (Hewitson), Badecla picentia (Hewitson), Badecla quadramacula (Austin & K. Johnson), Badecla lanckena (Schaus), Badecla argentinensis (K. Johnson & Kroenlein), Badecla clarissa (Draudt), Arzecla arza (Hewitson), Arzecla tarpa (Godman & Salvin), Arzecla canacha (Hewitson), Arzecla calatia (Hewitson), Arzecla tucumanensis (K. Johnson & Kroenlein), Arzecla sethon (Godman & Salvin), Arzecla nubilum (H. H. Druce), Arzecla paralus (Godman & Salvin), Arzecla taminella (Schaus), Arzecla albolineata (Lathy), Electrostrymon denarius (Butler & H.Druce), Electrostrymon guzanta (Schaus), Electrostrymon perisus (H. H. Druce), Rubroserrata mathewi (Hewitson), Rubroserrata ecbatana (Hewitson), Kisutam micandriana (K. Johnson), and Kisutam syllis (Godman & Salvin). The structure of the male genitalia lateral window, labides, and brush organs are described and discussed, as are the female genitalia signa of the corpus bursae and 8th abdominal tergum. Widespread wing pattern sexual dimorphism in the Calycopidina is noted and illustrated, and the presence of alternating dark and light bands on the ventral wings of both sexes is discussed. The evidence for detritivory in Lamprospilus, Badecla, Arzecla, Arumecla, Camissecla, Electrostrymon, Ziegleria, Kisutam, and Calycopis is summarized using the new classification.
Resumo:
Novas espécies descritas: Hovorelus adiectus sp. nov. (Anacolini) da Costa Rica; Stenoeme aguilari sp. nov. do Paraguai e Placoeme wappesi sp. nov. da Bolívia (Oemini); da Bahia, Brasil: Coeloxestia spinosa sp. nov. (Cerambycini, Sphallotrichina); Stizocera debilis sp. nov., Anelaphus bravoi sp. nov. (Elaphidionini) e Chydarteres formosus sp. nov. (Trachyderini).
Resumo:
São descritas novas espécies de Cyrtinus LeConte, 1852: C. hispidus sp. nov. do Equador (Pichincha); C. bifasciatus sp. nov. do Panamá (Colón) e da Costa Rica, C. umbus sp. nov. (Guanacaste) e C. melzeri sp. nov. (Cartago). Acrescentam-se ocorrência e figura de C. penicillatus (Bates, 1885).
Resumo:
Novas espécies descritas em Eranina Monné, 2005: E. moysesi e E. esquinas da Costa Rica; E. rondonia do Brasil (Rondônia) e E. hovorei do Equador. Acrescenta-se chave para as 34 espécies de Eranina. O gênero monotípico Eraninella gen. nov. é criado para Eranina longiscapus (Bates, 1881).
Resumo:
New species described and figured: Megacyllene (M.) nevermanni sp. nov. from Costa Rica (Limón); M. (M.) punensis sp. nov. from Peru (Puno); Neoclytus fraterculus sp. nov. from Venezuela (Guárico); N. zonatus from Guatemala (Alta Verapaz); N. vitellinus sp. nov. from Costa Rica (Guanacaste); Mecometopus erratus sp. nov. from Colombia (Boyacá); M. latithorax sp. nov. from Panama (Panama).
Resumo:
As seguintes novas espécies são descritas em Callini: Drycothaea gaucha sp. nov. do Rio Grande do Sul, Brasil; Callia metallica sp. nov. de Sucumbios, Equador; em Falsamblesthiini: Nyctonympha boyacana sp. nov. da Colômbia; Bactriola achira sp. nov. e Bactriola antennata sp. nov. ambas de Santa Cruz, Bolívia.
Resumo:
Fundamentados em material da Universidade Estadual do Norte Fluminense (Museu de Entomologia), descreve-se em Cerambycinae, Elaphidionini: Magaliella gen. nov., espécie-tipo, M. punctata sp. nov. (Espírito Santo) e em Lamiinae, Onciderini: Oncideres hoffmanni sp. nov. (Bahia). Acrescentam-se novos registros para o Brasil: Potiaxixa intermedia (Martins, 1979) (Bahia); Appula melancholica Gounelle, 1909 (Distrito Federal), Pseudogisostola reichardti Fontes & Martins, 1977 (Rio de Janeiro), Hesycha bimaculata Martins & Galileo, 1990 (Bahia) e .Xenofrea apicalis Melzer, 1931 (Rio de Janeiro).
Resumo:
New species of Esthlogena s. str. Thomson (Coleoptera, Cerambycidae, Lamiinae). New species described of Pteropliini: Esthlogena (E.) nigrosuturalis from Mexico and Panama; E. (E.) chicacaoensis and E. (E.) amaliae from Guatemala; E. (E.) dissimilis from Peru. All species are illustrated.
Resumo:
Butterflies (Lepidoptera, Papilionoidea and Hesperioidea) of the "Baixada Santista" region, coastal São Paulo, southeastern Brazil. A list with 538 species of butterflies recorded in the Baixada Santista, São Paulo ( SE Brazil) is presented. Standard sampling protocols (i.e. with entomological nets) were followed. Baited traps were installed for fruit feeding species. Data from the literature and entomological collections were also considered in the total estimated species richness. The species richness recorded in the Baixada Santista region represents about 16% of the Brazilian butterfly fauna, and 34% of the known butterfly fauna for the state of São Paulo. The present list contains an appreciably higher number of species in comparison to other lists from similar biomes farther south, such as Blumenau in Santa Catarina, and Maquiné in Rio Grande do Sul.
Resumo:
Novas espécies descritas de Trinidad and Tobago: Plocaederus dozieri sp. nov. (Cerambycini, Cerambycina), Anelaphus trinidadensis sp. nov. (Elaphidionini), Piezocera rufula sp. nov. (Piezocerini), Assycuera marcelae sp. nov. and Ceralocyna venusta sp. nov. (Trachyderini, Ancylocerina). Neocompsa pallida sp. nov. (Ibidionin) é descrita de Trinidad and Tobago e da Venezuela. Ommata (O.) gallardi Peñaherrera & Tavakilian, 2004 (Rhinotragini), descrita originalmente da Guiana Francesa, é registrada para Trinidad and Tobago.
Resumo:
São descritos novos táxons em Cerambycinae, Elaphidionini: Parapantonyssus gen. nov., espécie-tipo, P. ipiri sp. nov. da Guatemala (San Marcos); Aposphaerion nigritum sp. nov. da Bolívia. Em Eburiini: Beraba tate sp. nov., da Bolívia; Eburodacrys translucida do Brasil (Paraíba); E. errata sp. nov. e E. fraterna sp. nov. da Bolívia.
Resumo:
Novos táxons descritos: Oncideres sparsemaculatus sp. nov., da Guatemala (San Marcos); Oncideres estebani sp. nov. da Costa Rica (Alajuela); Neohylus alexandrei sp. nov. e Hypsioma bahiensis, sp. nov. do Brasil (Rondônia e Bahia, respectivamente); Paraplerodia gen. nov., espécie-tipo, P. acarinata sp. nov., Hesycha biguttata sp. nov., Trestonia lateapicata sp. nov. e Pseudobeta transversa sp. nov. da Bolívia (Santa Cruz).