From syntagmatic to paradigmatic spatial zeroes: the loss of the preposition se in inner Asia Minor Greek

We trace the diachronic development of the preposition se in inner Asia Minor Greek from its use to mark a range of spatial functions to its ultimate loss and replacement by zero. We propose that, before spreading to all syntactic and semantic contexts, zero marking was contextually-dependent on the presence/absence of a prenominal genitive modifying the head noun of Ground-encoding NPs and on the presence/absence of Region-encoding postpositions. We attribute these developments to an informational load relief strategy aimed at producing more economical utterances as well as to language contact with Turkish, which favoured structural convergence on the adpositional level between the two languages.

The state and the development of an information society: Greek policy and experience

The paper looks into the dynamics of information society policy and its implementation in the Greek context. It argues that information society development is a contested process, influenced by pre-existing state, economy and society relations. Based on this, it looks into the different aspects of the idiosyncratic path which the evolution of the Greek information society has followed, particularly after 2000. Using Bob Jessop's strategic-relational approach (SRA) to the state as an analytical framework and drawing on a number of in-depth interviews with relevant political actors, it provides insights into policy implementation by examining: the public management of information technology projects, how such projects were received in bureaucratic structures and practices, as well as the relationship between the state and the information and communication technology (ICT) sector in public procurement processes. The emphasis is on the period 2000–2008, during which a major operational programme on the information society in Greece was put into effect. The paper also touches upon the post-2008 experience, suggesting that information society developments might include dynamics operating independently and even in contradiction to the state agenda.

Marking definiteness multiply: evidence from two varieties of Greek

Θέμα της μελέτης μας είναι οι πολυοριστικές δομές σε δύο νεοελληνικές ποικιλίες, την πρότυπη ελληνική (ΠΕ) και την καππαδοκική διάλεκτο (ΚΕ). Παρά την επιφανειακή ομοιότητα, οι δομές αυτές διαφέρουν ως προς τις συντακτικές και σημασιολογικές τους ιδιότητες. Για την ΠΕ υιοθετούμε την ανάλυση των Lekakou & Szendrői (2007, 2009, 2012, 2013), σύμφωνα με την οποία οι πολυοριστικές δομές είναι ένα είδος ονοματικής επεξήγησης, με την ιδιαιτερότητα ότι περιέχουν δομή ονοματικής απαλοιφής (noun ellipsis). Στην ΚΕ, η υποχρεωτική φύση του φαινομένου μας οδηγεί στην πρόταση ότι πρόκειται για ένα είδος μορφοσυντακτικής συμφωνίας. Συγκεκριμένα, τα άρθρα που συνοδεύουν το επίθετο είναι δείκτες ονοματικής συμφωνίας ως προς την οριστικότητα και προκύπτουν μετα-συντακτικά, στο θεωρητικό πλαίσιο της Κατανεμημένης Μορφολογίας. Υποστηρίζουμε ότι μια ενιαία ανάλυση της οριστικότητας στις δύο ποικιλίες είναι εφικτή, εφόσον δεχτούμε ότι σημασιολογική οριστικικότητα δεν εκφράζει κανένα από τα εκπεφρασμένα άρθρα, αλλά ένας φωνολογικά κενός τελεστής.