Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu w Web 2.0 - rozwój przyjaznej komunikacji cyfrowej i wynikające z niej korzyści

Poster pokazuje metody komunikacji z czytelnikiem stosowane w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu w technologii mediów cyfrowych. Cyfrowe narzędzia komunikacji stały się bardzo pomocne, niemal niezbędne w pozyskiwaniu nowych czytelników, podtrzymywaniu i rozwijaniu współpracy w społeczności w sieci Web.2.0, zarówno tej globalnej, jak i lokalnej akademickiej. Strona WWW jako statyczna komunikacyjnie jest wspierana przez fora dyskusyjne, chaty, wideokonferencje, warsztaty informacyjne, które są prowadzone w czasie rzeczywistym. Twórczą siłę relacji społecznych z biblioteką rozwinęły interaktywne serwisy społecznościowe (Facebook) oraz komunikatory internetowe integrowane na platformie Ask a Librarian. Biblioteka stała się Biblioteką 2.0 ukierunkowaną na komunikację z czytelnikiem. Aktywne uczestnictwo i udział czytelników przy tworzeniu zasobów naukowych wdrożyliśmy w projekcie instytucjonalnego repozytorium - Adam Mickiewicz Repository (AMUR). Biblioteka zmienia się dla czytelników i z czytelnikami. Wykorzystywane platformy i serwisy społecznościowe dostarczają unikatowych danych o nowych potrzebach informacyjnych i oczekiwaniach docelowego Patrona 2.0, co skutkuje doskonaleniu usług istniejących i tworzeniu nowych. Biblioteka monitoruje usługi i potrzeby czytelników przez prowadzone badania społeczne. Technologie cyfrowe stosowane w komunikacji sprawiają, iż biblioteka staje się bliższa, bardziej dostępna, aby stać się w rezultacie partnerem dla stałych i nowych czytelników. Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu bierze udział w programach europejskich w zakresie katalogowania i digitalizacji zasobu biblioteki cyfrowej WBC, w zakresie wdrożenia nowych technologii i rozwiązań podnoszących jakość usług bibliotecznych, działalności kulturotwórczej (Poznańska Dyskusyjna Akademia Kominksu, deBiUty) i edukacji informacyjnej. Biblioteka Uniwersytecka w Poznaniu jest członkiem organizacji międzynarodowych: LIBER (Liga Europejskich Bibliotek Naukowych), IAML (Stowarzyszenie Bibliotek Muzycznych, Archiwów i Ośrodków Dokumentacji), CERL - Europejskie Konsorcjum Bibliotek Naukowych.

The ‘Faust’ or ’Lucifer’ Sonata? On Liszt’s idea of programme music as exemplifi ed by his Piano Sonata in B minor

The musicological tradition places Liszt’s Sonata in B minor within the sphere of compositions inspired by the Faustian myth. Its musical material, its structure and its narrative exhibit certain similarities to the ‘Faust’ Symphony. Yet there has appeared a diff erent and, one may say, a rival interpretation of Sonata in B minor. What is more, it is well-documented from both a musical and a historical point of view. It has been presented by Hungarian pianist and musicologist Tibor Szász. He proposes the thesis that the Sonata in B minor has been in fact inspired by Milton’s Paradise Lost, with its three protagonists: Adam, Satan and Christ. He fi nds their illustrations and even some key elements of the plot in the Sonata’s narrative. But yet Milton’s Paradise Lost and Goethe’s Faust are both stories of the Fall and Salvation, of the cosmic struggle between good and evil. The triads of their protagonists – Adam and Eve, Satan, and Christ; Faust, Mephisto and Gretchen – are homological. Thus both interpretations of the Sonata, the Goethean and the Miltonian, or, in other words, the Faustian and the Luciferian, are parallel and complementary rather than rival. It is also highly probable that both have had their impact on the genesis of the Sonata in B minor.