6 resultados para common foreign
em Adam Mickiewicz University Repository
Resumo:
Francja i Niemcy przez stulecia walczyy o zdobycie wadzy i przejcie wpyww na kontynencie europejskim i traktoway siebie nawzajem jako najwiksze zagroenie. Jednak tragiczna pierwsza poowa XX wieku przyniosa z jednej strony pragnienie zapewnienia, i okropnoci wojny ju nigdy si nie powtrz, a z drugiej strony poczucie, e nieodzowna jest zmiana dwustronnych stosunkw panujcych midzy Berlinem a Paryem. Konieczno stworzenia przestrzeni wolnoci i wsppracy doprowadzia niegdysiejszych wrogw do stworzenia idei integracji najwaniejszych czci gospodarki. Pomys zjednoczenia krajw Europy Zachodniej przeksztaci si w kolejnych latach w symbol zaangaowania francusko-niemieckiego. Dwie republiki stay si rdzeniem europejskiej wsppracy i spiritus movens zmian politycznych, ekonomicznych i instytucjonalnych w powojennej Europie. Po upadku komunizmu w 1989 roku ich rola zyskaa nowy wymiar w odmiennych warunkach geopolitycznych - od momentu podpisania Traktatu z Maastricht w 1992 roku francusko-niemiecki duet powikszy swe znaczenie i wpyw na polityk nowej Unii Europejskiej. Realizacja zapisw Traktatu z Maastricht i kolejnych dokumentw, w tym Traktatu z Lizbony, koncentracja na kwestiach reform instytucjonalnych, jak rwnie przygotowania do wschodniego rozszerzenia UE mog by rozpatrywane jedynie w odniesieniu do wsplnych dziaa prowadzonych przez nadreski tandem. Realizacja trzech filarw integracji: wsppracy w wymiarze ekonomicznym i spoecznym, wsplnej polityki zagranicznej i bezpieczestwa, jak rwnie wsppracy policyjnej i sdowej w sprawach karnych, podkrelaj znaczenie couple franco-allemand i zwracaj uwag na rol lidera, jak Pary i Berlin odgrywaj w dziedzinie integracji.
Resumo:
W przypadku niejednolitego stanowiska pastw czonkowskich Unii Europejskiej wobec Kosowa, osabieniu ulega presti i sia oddziaywania Unii na arenie midzynarodowej. W odniesieniu do problemu Abchazji i Osetii Poudniowej natomiast, dziaania UE obrazuj, e samo wyraenie zainteresowania okrelonym problemem oraz udzielanie apolitycznej pomocy finansowej, ktrym nie towarzysz wyranie i precyzyjnie zdefiniowane cele polityczne, dziaalno instytucji wyposaonych w silny mandat oraz proces aktywnych negocjacji, nie przyczynia si do rozwizania palcego problemu midzynarodowego, naraajc na szwank pozycj midzynarodow Unii Europejskiej. Po raz kolejny pastwa czonkowskie pokazuj, i koncepcja Wsplnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczestwa, wspierana midzy innymi przez Europejsk Polityk Ssiedztwa, jest pozbawiona stabilnych podstaw.
Resumo:
Celem artykuu jest ukazanie uwarunkowa reorientacji polityki Unii wobec regionu Afryki Pnocnej po roku 2011, w zwizku z jej zaangaowaniem podczas arabskiej wiosny, a take analiza zakresu nowego podejcia w odniesieniu do praktycznych moliwoci wdraania unijnych instrumentw polityk. Powysze rozwaania pozwol na przedstawienie wnioskw dotyczcych dalszego zaangaowania Unii Europejskiej w regionie Afryki Pnocnej i budowy nowych ram podejcia strategicznego UE w tym regionie, zarwno na paszczynie ustalania interesw na arenie brukselskiej, jak i przedstawienia wypracowanego stanowiska i uruchomienia dziaa na arenie midzynarodowej.
Resumo:
Autor w pracy stawia tez, e francusko-niemiecki motor odegra pozytywn rol w procesie integracji europejskiej w XX w. Dziki bliskiej wsppracy francusko-niemieckiej moliwa bya realizacja unii walutowo-gospodarczej, Wsplna Polityka Zagraniczna i Bezpieczestwa oraz stworzenie w UE obszaru wolnoci, bezpieczestwa i sprawiedliwoci. W XXI w. trudna sytuacja gospodarcza Francji i napicia spoeczne spowodoway spadek jej znaczenia w Unii Europejskiej. Kryzys finansowy strefy euro oraz problem uchodcw wykreoway Niemcy na samotnego lidera w Unii Europejskiej. Jednake wsppraca francusko-niemiecka nie zaamaa si, gdy oba pastwa wzajemnie si potrzebuj i zapewniaj rwnowag w Europie. Zdaniem wielu ekspertw, ze wzgldu na oglne nastroje w Europie, w Berlinie i Paryu brakuje nowych idei ukazujcych perspektywy rozwojowe Unii Europejskiej na najblisze lata.
Resumo:
Among the many issues that were raised in the White Book on National Security of the Republic of Poland (WBNSRP), there were also those related to the functioning of a Common Security and Defence Policy (CSDP). Its importance for the security of Poland was indicated, as well as the need on the part of EU Member States to broaden collaboration in the sphere of security and defence. The key problems occurring in the context of CSDP were also emphasised and their causes indicated. The aim of the article is to present the factors responsible for the weakening of CSDP effectiveness, ones taken into account in the White Book, and subsequently to present a Framework for their analysis in the light of further scholarship.
Resumo:
Although Iran borders with many states and has direct access to the Caspian Sea as well as the Indian Ocean, the Persian Gulf region seems to be the most vital area to its security and prosperity. Yet since the 70s Irans relations with the Arab states in the region have been rather strained and complex. The main reason for that had been the success of the Islamic revolution in 1979 which later resulted in a new dimension of Sunni-Shia rivalry. Moreover, post-revolutionary Iranian authorities also intended to maintain the regional hegemony from the Imperial State of Iran period. As a result, successive Iranian governments competed for hegemony in the Persian Gulf with the littoral Arab states which consolidated their regional positions due to close links and intensive cooperation with the West especially with the United States. Despite some political and economic initiatives which were undertaken by President Mahmoud Ahmadinejad, this rivalry was also evident between 20052013. The main aim of this article is to find out whether Iranian foreign policy towards the Arab states in the Persian Gulf region has undergone any significant changes since Hassan Rouhani became the President of the Islamic Republic of Iran in August 2013. According to Mohammad Reza Deshiri, the Iranian foreign policy after 1979 can be divided into so-called waves of idealism and realism. During dominance of idealism values and spirituality are more important than pragmatism while during the realistic waves political as well as economic interests prevail over spirituality. Iranian idealism is connected with export of revolutionary ideas, Shia dominance as well as the restoration of unity among all muslims (ummah). On this basis both presidential terms of Mahmoud Ahmadinejad can be classified as waves of idealism, albeit some of his ideas were very pragmatic. The question is if Hassan Rouhanis foreign policy represents a continuity or a change. Is the current Irans foreign policy towards the Persian Gulf region idealistic or rather realistic? The main assumption is that there will be no Arab-Iranian rapprochement in the Persian Gulf without a prior normalization of political relations between Iran and the West especially the United States.
