WYSOKOŚĆ WYNIKU FINANSOWEGO PRZEDSIĘBIORSTW W ŚWIETLE POLSKIEGO PRAWA BILANSOWEGO

Celem artykułu jest wskazanie praktycznego wpływu metod rachunkowości (enumeratywnie wyszczególnionych w polskiej ustawie bilansowej) na wysokość wykazywanego przez przedsiębiorstwo wyniku finansowego. Artykuł omawia zagadnienia związane z wpływem prawa bilansowego na wyniki finansowe osiągane przez polskie przedsiębiorstwa. Przyjęcie wariantowości jako modelu prawa bilansowego pozbawiło rachunkowość metodologicznej obiektywności, dotyczącej przedmiotu jej odniesienia, jakim jest definiowanie osiągnięć ekonomicznych przedsiębiorstwa. Wobec faktu, że to zarząd przedsiębiorstw posiada, zgodnie z ustawą o rachunkowości, prawo wyboru metody rozliczeń aktywów i pasywów przedsiębiorstwa oraz określania wyniku finansowego, powstało zjawisko oceny osób zarządzających przez samych siebie. Fakt ten stawia również pod znakiem zapytania możliwości stosowania procedur kontrolnych przez właścicieli kapitału. W artykule omawia się te metody rozliczeń rachunkowości wariantowej, które mają wpływ na wynik finansowy osiągany przez przedsiębiorstwo.

Polski a amerykański dyskurs sądowy: śledcze i skargowe procedury przesłuchiwania świadków w procesach karnych

Wydział Anglistyki

La synchronie à lumière de la diachronie : quelques exemples

This article aims to give various examples that illustrate the use of a bipolar and joint perspective – diachronic and synchronic – for the semantic study of certain items of the language. We are initially interested in the adverb carrément, which currently seems to bear little relation to any meaning as an adverb of manner. Nevertheless, the diachronic study shows how the latter stages of its development with respect to its root carré pave the way for its becoming a polyphonic adverb. It is a similar case with apparemment: it has four clear stages of semantic development, each of which is related to the various values of this adverb in synchrony. However what is perhaps even more revealing is the diachronic approach in the case of the delocutive adverbs (diablement, bigrement, fichtrement...), whereby it might be seen that these elements can have no nominal or adjectival base, which is one of the criteria that helps to illustrate their origin.