O antropomorfizowaniu i potrzebie przedstawień figuralnych w sztuce greckiej

Estetyka w archeologii. Antropomorfizacje w pradziejach i starożytności, eds. E. Bugaj, A. P. Kowalski, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.

Najważniejsze kierunki, motywy i podstawy konstrukcji wierszy Pirbala Muhammuda

Wydział Neofilologii: Katedra Studiów Azjatyckich

(O)znaki śmierci w polskiej poezji po roku 1956

Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej: Instytut Filologii Polskiej

Zrození autobiografického subjektu. Máchův intimní deník a modern�� básnické deníky ve vztahu k romantické ideji subjektivismu

My text is an attempt to apply Charles Taylor’s theory, dealing with the origins of the modern self, to Czech autobiographical literature originating in Romanticism. Taking a cue from Jean Starobinski and Philippe Lejeune’s concepts of modern autobiography, I analyse Karel Hynek Mácha’s personal diary from 1835 and try to find and emphasize its narrative and compositional aspects, which anticipate the poetics of modern poetic diaries.

Beyond Myth: in Search of Archaic Greek Theology

The author examines several passages from Homer, Hesiod and the Hymns for content appropriate for religious instruction, a function both traditionally attributed to those works (by Herodotus) and denied them (at the earliest, by Xenophanes). The issues cover theodicy, the nature of deities and their honours, the efficacy of prayer and the meaning of sacrifices and food offering.

A Lesson for the King: Sotades’ Invective against Ptolemy (fr. 1 and 16 Powell) and Callimachus’ “Epigram” 1 Pfeiffer

The paper discusses the fable-like form of Callimachus’ Epigram 1 Pfeiffer and of Sotades’ fragmentary Invective against Ptolemy, and suggests that the former poem may contain an allusion to the latter. In the light of this reading, both poems are to be viewed as playfully encouraging the Ptolemies’ incestuous marriage.

Buland al-Ḥaydarī – poeta pokolenia prekursorów współczesnej poezji arabskiej. Interpretacja twórczości

Głównym celem dysertacji jest interpretacja twórczości Bulanda al-Ḥaydarīego (iracki poeta kurdyjskiego pochodzenia (1926-1996)). Utwory Al-Ḥaydarīego zawierają w sobie charakterystyczne cechy współczesnego wiersza arabskiego. Opisują ponadto najważniejsze historyczne, społeczne i osobiste doświadczenia literackiego pokolenia tego poety, jak również innych członków społeczności arabskiej w okresie po II wojnie światowej. Praca doktorska składa się z dwóch części. Pierwszą część poprzedza krótki opis stanu badań nad liryką Al-Ḥaydarīego. W pierwszym jej rozdziale przedstawiono życiorys i biografię literacką poety oraz wyjaśniono pojęcia takie jak: ‘współczesna poezja arabska’, ‘wolna poezja’, ‘poemat prozą’ czy ‘ruch wolnej poezji’. Wspomniano również o głównych nurtach w poezji arabskiej w latach 50. i 60. XX w., jak również ukazano sposób, w jaki modernistyczni poeci postrzegali poezję. Natomiast w drugim rozdziale przedstawiono pokrótce charakterystyczne cechy (stylistyczne, składniowe i melodyczne) współczesnego wiersza arabskiego i zilustrowano je fragmentami utworów Al-Ḥaydarīego. Druga część dysertacji składa się z pięciu rozdziałów. W każdym z nich przedstawiono jeden lub kilka głównych motywów oraz ich różne warianty: w pierwszym rozdziale – motyw miłość, w drugim – motyw istnienia (życie i śmierć), w trzecim – motywy ojczyzny, obczyzny, zaangażowania społecznego twórcy i jego wyobcowania, w czwartym – motyw przestrzeni (np. dom, droga, raj, piekło) oraz w piątym – motyw czasu (przeszłość, teraźniejszość, przyszłość).