Badania wykorzystania przez polskie biblioteki naukowe środków europejskich, grantów ministerialnych i samorządowych oraz dotacji sponsorów w latach 2000-2008

Badania dotyczące pozyskiwania środków pomocowych przez polskie biblioteki naukowe przeprowadzone zostały w ramach wewnętrznych projektów badawczych Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu. Realizacji projektu podjął się Oddział Prac Naukowych, Wydawniczych i Dydaktycznych BU. Zadanie wykonano od września 2008 do czerwca 2009 roku. Zamierzeniem autorek artykułu było uzyskanie pełnej informacji na temat środków pozabudżetowych pozyskiwanych przez polskie biblioteki naukowe oraz określenie stopnia ich wykorzystania. Zastosowano metodę sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem techniki ankiety. Przygotowany kwestionariusz ankiety wraz z informacją dla respondentów o celu prowadzonych badań skierowano do wszystkich bibliotek uniwersyteckich, bibliotek głównych uczelni technicznych, medycznych, ekonomicznych, bibliotek akademii wychowania fizycznego, uczelni pedagogicznych i rolniczych oraz do bibliotek publicznych posiadających status bibliotek naukowych. Łącznie wysłano 70 ankiet, odpowiedzi udzieliło 38 respondentów. Wskazany w artykule okres 2000-2008 był czasem zwiększonych możliwości uzyskiwania dodatkowych funduszy przez biblioteki. Najczęściej otrzymywane fundusze to dotacje ministerialne, dalej środki sponsorów na działalność podstawową. W poważnym stopniu wspierały biblioteki, głównie biblioteki publiczne, lokalne samorządy. Zauważalne były dotacje wspierające biblioteki przekazywane przez fundacje i środki ofiarowane przez sponsorów na działalność organizacyjną; ewenementem natomiast – subwencje unijne.

O naruszaniu podstawowych zasad postępowania naukowego. “Wzgórze przeznaczenia archeologii” górą skandalu

„We are paying a high price for the increasingly unequivocal equation drawn between knowledge and science and ordinary market product. The ideal of perfectly unrestrained cognition, the true mother of science, is threatened by the mass drive towards practical use and application of knowledge, a looming departure into nothingness. Politicians and managers of scientific life are guilty of considerable contribution in corrupting respectable university structures, and thus undermining culture of science and scholarly ethics. (…). Acquisition of funds, sponsorship, media presence, popularisation or even striving for commercial gain are recognised by politicians and scientific consultants, but most of all they are accepted by the university management as objectives worthy of effort, not to say the foremost goals of science. University rectors are nowadays interested primarily in the amounts of acquired moneys. The outcomes of research thus financed is subject to virtually no control, nor does it arouse any interest, unless it turns out to be fit to be announced in the media as a sensation, thereby serving the ‘prestige’ of the university”.