Piękny czy dobry? Moralny wymiar upiększania ciała

The main purpose of the article is to point outsome relations between beauty and good in contemporary reality. The main question that arises here is as follows: is the relationship of beauty and moral good still relevant? The concept presented in the thesis refers to the ancient idea of kalokagathia. It stated that beauty is inseparable from moral good. As far as this ancient perspective is concerned, it can be treated as the background for contemporary considerations about the main issue of beauty and good. The article refers to the concept of aestheticization by Wolfgang Welsch. He defines aesthetics as the primary guiding value, where as experience and entertainment have become the guidelines for contemporary culture. Moreover, the thesis mentions the concept of the consumer society and new ethics of the relation to the body as it is described by Jean Budrillard. Then the narration of the article focuses on the following problem: in what sense can we talk nowadays about moral motivation for beauty treatments of body? One assumption leads to the case of looking after one’s body. Another point of view mentions the need of harmony which manifests itself in beautiful body. Eventually, the central question emerges whether contemporary practice of beautifying the body can be a part of the concept of the good life or not.

Analiza terminów „stosunek społeczny” a „stosunek prawny”

Analysis of terms ‘social relationship’ and ‘legal relationship’ in the literature of legal theory and legal philosophy encounters many difficulties especially because of the ambiguity of such terms as ‘law’, ‘positive (statutory) law’, ‘rule’, ‘legal rule’, ‘norm’ and ‘legal norm’. Insight into the mentioned above literature points out that particularly the former pair of these notions have been so far wrongly considered as equivalent. It does not result a correct description of the relationship between different normative social systems such as statutory (positive) law, morality, religion and customs. Next it translates into a numbers of disputes about the content of positive law both in law-making’ and law-applying’s decisions.

Udział stowarzyszeń zwykłych w postępowaniu sądowoadministracyjnym w sprawach z zakresu ochrony środowiska – analiza rozbieżności w orzecznictwie

Participation of unincorporated associations in court and administrative proceedings is a tool of public participation which is a part of basic principles of performance of a democratic country and a civil society. By means of abiding by those principles administrative bodies and courts respect the rule of law and it becomes a standard. The rule of public participation can be as well treated as a part of the basic civil rights stipulated in the Constitution. By respecting the right of unincorporated associations to participate in court and administrative proceedings in environmental protection-related cases the goals and functions of environmental protection law can be accomplished.

Critics of Human Rights from a Historical Perspective

Implementation of human rights is often criticized because it is perceived as being imposed on the rest of the world. In this case, human rights start to be seen as a sole abstraction, an empty word. What are the theoretical arguments of these critics and can we determine any historical grounds for them? In this paper, I will try to point at similar critics after the French Revolution – like that of the Historical School and Hegel – and try to show if some of these critics are still relevant. And I will compare these critics with contemporary arguments of cultural relativists. There are different streams and categorizations of human rights theories in today’s world. What differentiates them is basically the source of the human rights. After the French Revolution, the historical school had criticized the individuation and Hegel had criticized the formal freedom which was, according to him, a consequence of the Revolution. In this context Hegel drew a distinction between real freedom and formal freedom. Besides the theory of sources, the theories of implementation such as human rights as a model of learning, human rights as a result of an historical process are worth attention. The crucial point is about integrating human rights as an inner process and not to use them as a tool for intervention in other countries, which we observe in today’s world. And this is the exact point why I find the discussion of the sources more important. This discussion can help us to show how the inner evaluation of a society makes the realization of human rights possible and how we can avoid the above mentioned abstraction and misuse.

Teoretycznoprawne aspekty operacjonalizacji ochrony praw człowieka w państwie z perspektywy globalnego systemu prawa (Zarys problematyki)

The article is devoted to the presentation of the outline of the concept of operationalization of human rights taking place in the states involved in the system of international protection of those rights. The concept of operationalization of protection is a collective term for a series of processes that lead to the establishment of legal provisions protecting human rights, and to transfer this abstract construct to specific societies. It includes both the decision-making processes of extralegal (uprising idea, its conceptualization, social issues and change the perception of axiology of society, cultural aspects) and legal (lawmaking and law application processes in the aspect of human rights and the impact of international institutions on them) character. The essence of the process of operationalization is providing effective protection of human rights in a state. The concept is set primarily on the consequences of membership of Poland in the system of the Council of Europe.

Teoria prawa Zygmunta Ziembińskiego

Zygmunt Ziembiński was one of the most prominent theoreticians of law in Poland in the second half of the 20th century. He developed an original theory of law defined as a theory of legal phenomena, which covered both logical-linguistic as well as real aspects of law. The theory served as a base for the development of a unique so-called advanced normative conception of sources of law, one of the greatest achievements of theory of law in Poland. This conception encompasses all the indispensable elements of a coherent system of binding legal norms: 1) indication of a political justification (ideological assumptions) of the entire system of law; 2) pre-judgment of law-making competence of government agencies; 3) determination of the status of custom and precedent; 4) compilation of a catalogue of permissible interpretation rules; 5) compilation of a catalogue of permissible inferential rules (permissible rules of legal inferences); 6) compilation of a catalogue of permissible collision rules.

Spis treści

Spis treści/Contents

Batesonowskie pojęcie „metakomunikacji” w komunikologii historycznej

Celem niniejszego tekstu jest pokazanie, w jaki sposób Batesonowskie pojęcie „metakomunikacji” jest użytecznym punktem wyjścia do analiz prowadzonych nad sposobem uprawiania komunikologii historycznej . Podejmując się analiz z zakresu historii idei komunikacji oraz filozofii komunikacji, natrafiamy na istotny problem badawczy: w jaki sposób można analizować przeszłe sposoby myślenia i komunikowania o komunikacji, jeśli komunikacja jest nieustannym procesem odnoszącym się do samego siebie. Okazuje się, że metodologiczne wyzwanie stojące przed badaczami, którzy piszą historię komunikacji w ramach dyscypliny określanej mianem komunikologii historycznej, może być wsparte rozważaniami Gregorego Batesona na temat procesu metakomunikacji. Dlatego w dalszej części niniejszego tekstu pokazuję, w jaki sposób, korzystając z ustaleń Batesona, rozwijam pojęcie metakomunikacji i aplikuję na gruncie komunikologii historycznej. Myśl Batesona jest niezwykle użyteczna do rozważań metodologicznych i może stanowić punkt wyjścia do budowania nowych narzędzi filozoficznych służących analizowaniu zmian społecznych.

Kapuściński non-fiction – próba analizy debaty publicznej

Artykuł stanowi próbę analizy debaty publicznej wywołanej publikacją na początku marca 2010 roku biografii Ryszarda Kapuścińskiego zatytułowanej "Kapuściński non-fiction". Debata ta była pod wieloma względami zjawiskiem bez precedensu. Jak wskazywano, być może po raz pierwszy od roku 1989 zawiodły w jej trakcie proste osie predykcji - nie był to konflikt lewica/prawica, starzy/młodzi czy III RP/IV RP. W debacie wokół książki Artura Domosławskiego głos zabrali ludzie, którzy często traktowali Ryszarda Kapuścińskiego jako swojego mistrza i guru zawodowego, koledzy i koleżanki po piórze, adepci tzw. polskiej szkoły reportażu, publicyści i dziennikarze najważniejszych tytuł prasowych oraz mediów elektronicznych, ale także pisarze, politycy oraz duchowni. Przedmiotem szczególnie wnikliwego namysłu były zwłaszcza trzy kwestie: proporcja faktów i fikcji literackiej w twórczości Kapuścińskiego, jego młodzieńcze heglowskie ukąszenie i późniejsza wieloletnia identyfikacja z Polską Ludową, oraz ewolucja ideowa po 1989 roku. W niniejszym artykule pominięto pierwszy wątek i skupiono się na dwóch kolejnych, traktując je jako szczególnie interesujące przy rozważaniu związków między polityką a kulturą.

Historiografia dziejów najnowszych po 1989 roku wobec innych nauk społecznych (na przykładzie psychologii). Refleksja metodologiczna i postulaty badawcze

Celem artykułu jest krytyczna rekonstrukcja stanu refleksji metodologicznej w kwestii interdyscyplinarnej współpracy między naukami historycznymi i psychoiogicznymi.

W stronę radykalnego pluralizmu religijnego

Książka stanowi poszerzoną i uzupełnioną wersję pracy magisterskiej, napisanej pod kierunkiem prof. Tadeusza Buksińskiego w Instytucie Filozofii im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Starotestamentalny kontekst opisów cudownych uwolnień z Dziejów Apostolskich

Wydział Teologiczny