Ochrona prawna zdolności do życia zarodka w ustawie o leczeniu niepłodności z uwzględnieniem dorobku konstytucyjnego

Od wielu lat niepłodność pozostaje przedmiotem dyskusji medycznych, jak i prawnych. Choroba ta jest problemem o szerokim zasięgu społecznym, dotyka bowiem coraz większej liczby osób starających się o potomstwo. Uznanie niepłodności za chorobę a procedurę zapłodnienia pozaustrojowego za jedną z metod jej leczenia ma swoje doniosłe konsekwencje prawne. Z jednej strony mamy do czynienia z konstytucyjną ochroną prawa do ochrony zdrowia niepłodnej pary, ale z drugiej strony jawi się kolejna konstytucyjna wartość wymagająca ochrony – życie mającego się urodzić dziecka. Ustawodawca dostrzegł potrzebę uregulowania metod leczenia niepłodności, czego konsekwencją jest ustawa z dnia 25 czerwca 2015 r. o leczeniu niepłodności. Tematem artykułu jest ocena, na ile i czy w ogóle ustawodawca w przedmiotowej ustawie zapewnia ochronę prawną zdolności do życia zarodka.

Infertility has been an object of many medical and legal discussions for years. This disease is widespread among society since it affects more and more people trying for a baby. The statement that infertility is a disease and in vitro fertilization is one of the methods of its treatment has significant legal consequences. On the one hand we are dealing with the constitutional protection of health of an infertile couple, but on the other hand we have to remember about another constitutional value which should be protected – a life of an unborn child. The legislator noticed a necessity for regulation of methods of infertility treatment and therefore the Infertility Treatment Act of June 25, 2015 was adopted. The main topic of this article is to evaluate whether the legislator managed to provide legal protection for embryo’s ability to live and to what extent.