Analyzing Stories from Canadian Academic Writing Instructors: A Collaborative Autoethnography

Writing instruction in Canadian universities takes a variety of forms. While there are few formal departments for writing studies, many institutions do have a writing centre – a place that offers writing instruction to varying degrees. The writing centre may be housed within a department, a library, or within a student services unit. Its position within a university may indicate the degree to which writing is valued by the administrative body. The goal of our paper is to share insights into the ways that writing professionals perceive, work in, and adapt to current demands for writing instruction in higher education. Using a collaborative ethnographic approach, three scholars at different career stages explore their experiences with writing centre work. Using data consisting of individually written reflections, our analysis revealed four major themes: (a) initial experience with writing centres, (b) community, (c) frustrations and tensions at work, and (d) mentorship. In this paper, we discuss our findings within the framework of positioning theory in order to understand how we position ourselves as scholars, mentors, and educators, and how we are positioned by others within the fields of writing studies and higher education. This study raises awareness about the value of writing centre professionals’ contributions, the place of mentorship within higher education, and the support required for continued writing centre work.

Buland al-Ḥaydarī – poeta pokolenia prekursorów współczesnej poezji arabskiej. Interpretacja twórczości

Głównym celem dysertacji jest interpretacja twórczości Bulanda al-Ḥaydarīego (iracki poeta kurdyjskiego pochodzenia (1926-1996)). Utwory Al-Ḥaydarīego zawierają w sobie charakterystyczne cechy współczesnego wiersza arabskiego. Opisują ponadto najważniejsze historyczne, społeczne i osobiste doświadczenia literackiego pokolenia tego poety, jak również innych członków społeczności arabskiej w okresie po II wojnie światowej. Praca doktorska składa się z dwóch części. Pierwszą część poprzedza krótki opis stanu badań nad liryką Al-Ḥaydarīego. W pierwszym jej rozdziale przedstawiono życiorys i biografię literacką poety oraz wyjaśniono pojęcia takie jak: ‘współczesna poezja arabska’, ‘wolna poezja’, ‘poemat prozą’ czy ‘ruch wolnej poezji’. Wspomniano również o głównych nurtach w poezji arabskiej w latach 50. i 60. XX w., jak również ukazano sposób, w jaki modernistyczni poeci postrzegali poezję. Natomiast w drugim rozdziale przedstawiono pokrótce charakterystyczne cechy (stylistyczne, składniowe i melodyczne) współczesnego wiersza arabskiego i zilustrowano je fragmentami utworów Al-Ḥaydarīego. Druga część dysertacji składa się z pięciu rozdziałów. W każdym z nich przedstawiono jeden lub kilka głównych motywów oraz ich różne warianty: w pierwszym rozdziale – motyw miłość, w drugim – motyw istnienia (życie i śmierć), w trzecim – motywy ojczyzny, obczyzny, zaangażowania społecznego twórcy i jego wyobcowania, w czwartym – motyw przestrzeni (np. dom, droga, raj, piekło) oraz w piątym – motyw czasu (przeszłość, teraźniejszość, przyszłość).